Yabalak1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası.
Yaban1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışarı, başka ülke, gurbet. 4. Ekin tarlası.
YabguYol gösterici, kılavuz.
Yada1. Büyü,sihir, afsun. 2. Kutsal.3. Türklerde geçmişte büyü yapımında kullanılan yeşim taşı.
Yadacı1. Büyücü, sihirbaz.2. Hekim.
YafesHz. Nuh'un üçüncü oğlu.
YağışYağmur, kar, dolunun yağması.
YağısıyanDüşmanı yenen, zafer kazanan.
Yağız1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.
YağızalpEsmer, güçlü yiğit.
YağızboğaGüçlü, esmer kimse.
YağızkanEsmer bir soydan gelen kimse.
YağızkurtEsmer, güçlü kimse.
YağmanazGönülleri çalan, yağma eden güzel.
YağmurHavadaki su buğusu-nun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağışın sıvı durumunda olanı.
Yağmurca1. Bir tür geyik. 2. Dağ keçisi.
Yahşiİyi, güzel, çok güzel.
Yahşibayİyi tanınan, saygın kimse.
Yahşiboğaİyi, güzel, güçlü kimse.
Yahşihanİyi, güzel hükümdar.
Yahşikanİyi, soylu bir sülaleden gelen kimse.
Yahşitayİyi, güzel kimse.
YahyaTanrı lütufkârdır anlamında bir söz.
Yakup1. Erkek keklik. 2. İbr. Takip eden, izleyen.
Yalabuk1. Güzel, yakışıklı, sevimli. 2. Parlak, ışıltılı. 3. Şimşek. 4. Çevik, atik, işgüzar. 5. Kavgada üstün gelen.
Yalap1. Parıltı. 2. İvedi, hızlı, çabuk. 3. Sarı renkli bir kuş.
YalazabayAlevli, coşkun kimse.
YalazahanAlevli, coşkulu hükümdar.
YalazakanAlevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
YalazalpAlev gibi parlak yiğit.
YalazayAlev gibi parlak olan.
Yalçın1. Dik, sarp. 2. Düz, kaygan. 3. Parlak, cilalı.
YalçınkayaSert, güçlü kimse.
Yalçuk1. Parlak, parlayan. 2. Elçi.
YaldızBir şeye altın veya gümüş görünümü vermek için kullanılan sıvı veya yaprak durumundaki altın, gümüş veya bunların benzeri madde.
Yalgı1. Büyü, sihir. 2. Yalnız.
Yalgın1. Serap, ılgın. 2. Alev.
YalgınayAlev gibi parlayan kimse.
Yalım1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur onur.
Yalın1. Gösterişsiz, süssüz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz.
YalınalpGösterişsiz, sade yiğit.
YalınayGösterişsiz, sade kimse.
Yalkı1. Yalın, tek. 2. Işın
YalmaçKarışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan.
Yalman1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Yaltırak1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız.
YaltırayAy gibi parlak olan.
Yamaç1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.
Yaman1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.
YamanerCesur, güçlü kimse.
YamansoyGüçlü soydan gelen kimse.
YamanyiğitCesur, güçlü yiğit.
Yamçı1. Sürücü. 2. Bir yüzü uzun tüylü, kalın yün dokumadan yağmurluk.
Yanal1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı.
Yanar1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve ocak ayı.
YanbekArkadaşları sağlam olan kimse.
YanbeyArkadaşı bey olan kimse.
YandilGönül arkadaşı, sevgili.
YangârÇok vefalı arkadaş.
Yanık1. Yanmış olan. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Âşık.
YanıkerÂşık, vurgun kimse.
YankıSesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması.
Yapalak1. Gürbüz, güçlü. 2. Sevimli, şirin 3. Baykuş, puhu kuşu.
YapıncakSeyrek taneli, kırmızı benekli bir tür üzüm.
YaprakBitkilerin solunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü.
Yâr1. Sevilen, sevgili. 2. Dost, arkadaş. 3. Yardım eden, destekleyen.
Yaraşık1. Yakışır, uygun, layık. 2. Yakışıklı. 3. Süs, ziynet, güzellik.
YârcanÇok sevilen, sevgili.
YârenArkadaş, yakın dost.
Yargı1. Hüküm, muhakeme. 2. Adalet.
YârıdilGönül dostu, sevgili.
YarkanYüksek devlet mahkemesi.
YarkayaSarp, uçurumlu kaya.
Yarkın1. Şimşek, ışık2. Işıklı.
Yarlık1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.
YarpuzNane türünden, güzel kokulu bir bitki.
YarukIşık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
YaşamDoğumdan ölüme kadar geçen süre, hayat.
Yasan1. Tertip, düzen. 2. İm, belirti. 3. Bir işi yapma isteği, karar. 4. Öngörü.
YaşanurAydınlık ve huzur içinde yaşamını sürdür anlamında kullanılan bir ad.
Yaşar1. Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konulan bir ad.2. Yaşında.
Yasavul1. Koruyucu, muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği görevini yapan kimse.
YaseminBeyaz, kırmızı veya sarı renkli, kokulu çiçekler açan bir ağaççık.
YaserBolluk, varlık, zenginlik, varsıllık.
YasinKur'an surelerinden biri.
YaşıkIşık, parıltı, parlaklık.
Yaşın1. Işık, parlaklık. 2. Şimşek. 3. Gizli.
YaşıyanIşıldayan, parlayan.
Yaşlak1. Yaşlı, ömürlü, ihtiyar. 2. Gizli.
Yasun1. Tarz, üslup.2. Töre 2. Doğa, tabiat.
YatmanBoyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Yatuk1. Kanun, santur vb. sazların genel adı. 2. Saklanan, kullanılmayan şey. 3. Tembel.
Yavaş1. Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin. 2. Şefkatli, sevecen.
Yavuz1. İyi, güzel. 2. Mert, cesur. 3. Becerikli, hamarat. 4. Yumuşak huylu.
YavuzalpCesur, güçlü yiğit.
YavuzayCesur, güçlü kimse.
YavuzbayCesur, güçlü kimse.
YavuzboğaCesur, güçlü kimse.
YavuzcanGüçlü kişiliği olan kimse.
YavuzerCesur, güçlü erkek.
YavuzhanCesur, güçlü hükümdar.
YavuzsoyCesur, güçlü soydan gelen kimse.
Yay1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim.
YayakYürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz.
YayalpSert, kuvvetli yiğit.
YaybörüSert, güçlü, kuvvetli kimse.
YaylaDeniz yüzeyinden yüksek, yaz mevsiminde oturulan serin ve yüksek yerler.
YaylagülYaylada oturan güzel.
YazarYazın, bilim veya sanat alanında yapıt veren kimse.
YazganalpYazarlık yapan yiğit.
YazgıKader, talih, alın yazısı.
YazgülüBaharın ilk günlerinde doğan kız çocuğuna verilen bir ad.
YazırOğuzların Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı.
YedigerBüyükayı takımyıldızı.
YediverenYılda birkaç kez çiçek açan gül.
Yegâh1. Bir, tek. 2. Türk müziğinde makam adı.
Yeğin1. Zorlu, katı, şiddetli 2. Baskın, üstün. 3. Yiğit, güçlü, çalışkan. 4. Bereketli, bol. 5. İyiliği seven. 6. Yakışıklı, güzel, ince.
YeğinerGüçlü, kuvvetli kimse.
Yeğrek1. İyiliksever, hayırlı. 2. Güzel. 3. Fazla, çok.
YelalRüzgâra karşı dur, serinle anlamında bir ad.
YelbayRüzgârlı havayı seven kimse.
YelboğaRüzgâr gibi hareketli ve güçlü kimse.
YeldaYılın en uzun gecesi.
Yelen1. Arzu, istek. 2. Fırtına.
YelerYel gibi hızlı, çabuk kimse.
YelesenYel gibi hızlı, çabuk kimse.
YeleserYel gibi hızlı, çabuk kimse.
YelizGüzel, aydınlık, havadar.
YeltekinYel gibi hızlı, çabuk kimse.
Yemen1. Sağ, sağ taraf. 2. Mutluluk.
YenalAmacına ulaşan kimse.
YenayYeni ay, hilal, ayça.
YenenÜstün gelen, kazanan.
YenerÜstün gelen, kazanan.
YeneralYenen, kazanan, üstün gelen kimse.
YenerolHer zaman kazan, üstün ol anlamında kullanılan bir ad.
YengiYenme, alt etme, zafer, utku.
Yepelekİnce yapılı, zarif, narin.
YerelBelirli bir yer ile ilgili olan.
YerginHüzünlü, tasalı, kaygılı.
YerikUygun, elverişli, yaraşan.
YerselYerle ilgili, yere ait.
YertanŞaşılacak kadar güzel olan yer.
Yesari1. Sol, solla ilgili, sol tarafa ait. 2. Zenginlikle ilgili.
Yeşil1. San ile mavinin karışımından oluşan, çoğu bitki yapraklarında görülen renk. 2. Genç, taze.
YeşimAçık yeşil ve pembe renkli, kolay işlenen, değerli bir taş.
YesügeyCengiz Han´ın babası. Kubilay Han´ın kardeşi olan Türk-Moğol hükümdarı.
Yeten1. Yetişen, ulaşan. 2. Olgun, olgunlaşan 3. Süresi dolan, günü gelen. 4. Tüm canlılar, herkes.
YeterSonuncu olması istenen çocuklara verilen bir ad.
YeterkızArka arkaya doğan kız çocuklarından sonra erkek çocuk olması dileğiyle verilen bir ad.
Yetik1. Yetişmiş, erginleşmiş, büyümüş. 2. Bilgili, olgun. 3. Güç işleri başaran, becerikli. 4. Delikanlı. 5. İri, büyük.
Yetim1. Babası ölmüş çocuk. 2. Yalnız, tek, eşsiz.
YetişAmacına ulaş, isteğine kavuş anlamında kullanılan bir ad..
YetişalYetiş de al anlamında kullanılan bir ad.
YetkinGerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin.
YetkinerGerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin kimse.
Yezdan1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
Yiğit1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.
YiğitcanGüçlü, korkusuz, kahraman kimse.
YiğitelGüçlü, korkusuz, kahraman kimse.
YiğiterGüçlü, korkusuz, kahraman kimse.
YiğithanGüçlü, korkusuz, kahraman hükümdar.
YiğitkanGüçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.
YılbayYılın zengini olan kimse.
YıldanurYılın en parlak, güzel kızı.
YıldırParlak, parlayan, ışıklı, ışık.
YıldıralpYıldız gibi parlayan yiğit.
YıldıranParlayan, ışıldayan, ışık saçan.
YıldıranerParlayan, ışıldayan, ışık saçan kimse.
YıldırayParlak, ışık saçan ay.
YıldırerParlak, ışık saçan kimse.
Yıldırım1. Gök gürültüsü ve şimşekle görülen, hava ile yer arasındaki elektrik boşalması. 2. Çok hızlı, canlı.
Yıldız1. Gökyüzündeki ışıklı gök cisimlerinin her biri. 2. Baht, talih, yazı.
YıldızhanTalihi güzel olan hükümdar.
YılgülYılın en güzel gülü.
YılkanYılan, çekinen kimse.
YılmaVazgeçme, korkma, doğru bildiğin yoldan yürü anlamında kullanılan bir ad.
YılmazYılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı.
YılmazokYılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı kimse.
YılşenYılın en şen insanı.
Yoğun1. Oylumuna oranla ağırlığı çok olan. 2. Dolu, sık. 3. Kalabalık. 4. İri, kaba, kalın.
YolaçYol gösteren, kılavuz.
YolalMesafe katet, yüksel anlamında kullanılan bir ad.
YolbulGideceğin yolu ara, bul anlamında kullanılan bir ad.
Yoldaş1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.
Yön1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.
YönalBir tarafa git anlamında kullanılan bir ad.
YoncaBaşak durumundaki çiçekleri kırmızı veya mor renkli, çayır bitkisi.
YönerBir tarafa yönelen kimse.
Yönet1. Uygun, doğru. 2. İyi, güzel. 3. Uysal. 4. Becerikli, yatkın. 5. Biçim, tarz, usul.
Yönetken1. Yönetme yeteneği olan, becekli.2. Düzenli, tertipli.
Yönetmen1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse.
Yöntem1. Yol, tarz, metot. 2. Yetenek. 3. Uygun, kolay.
Yordam1. Kılavuz, rehber. 2. Beceri, yatkınlık. 3. Gelenek, görenek. 4. Anlayış, yerinde davranış. 5. Kural, yöntem, düzen.
Yordamlı1. Yakışıklı, gösterişli. 2. Giyimli kuşamlı. 3. Eğitim görmüş, incelikli. 4. Becerikli.
Yörük1. Göçebe. 2. Çabuk yürüyen, hızlı.
Yosma1. Zarif, kıymetli. 2. Edalı, işveli. 3. Şen, güzel.
YosunÇoğu sularda yetişen, ilkel yapıdaki bitkilerin genel adı.
YücebaşYüksek, büyük, ulu kimse.
YücedağYüksek, büyük, ulu kimse.
YüceerYüksek, büyük, ulu kimse.
YücelYüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle anlamında kullanılan br ad.
YücelayYükselen, başarı kazanan kimse.
YücelenYükselen, yüce bir duruma gelen.
YüceltYükselt, yüce bir duruma getir anlamında kullanılan bir ad.
YüceltenYükselten, yüce bir duruma getiren.
YücenurAydınlık saçan yüce kimse.
YücesanSaygın bir adı olan kimse.
YücesoySaygın, ulu bir soydan gelen kimse.
YücetekinKahraman, büyük, ulu hükümdar.
YücetürkBüyük, ulu, değerli Türk.
YüğrükÇevik, hızlı giden, koşan.
YükselYükseklere çık, yücel, başarı kazan, ilerle anlamında kullanılan bir ad.
YükselenYükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.
Yuluğ1. Mutlu, mesut. 2. Hak, adalet.
YülükSaygıyla eğilen, saygılı.
Yumlu1. Uğurlu, kutlu. 2. Kutsal, mübarek.
Yumuk1. Açılmamış çiçek, gül goncası. 2. Uysal, sessiz, ağırbaşlı.
Yümun1. Uğur, mutluluk. 2. Bereket.
Yunt1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman.
YunusIlık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.
YurdaalYurda kabul et anlamında kullanılan bir ad.
YurdaayYurdu aydınlatan kimse.
YurdacanYurda canlılık veren kimse.
YurdaerYurdu için doğmuş kimse.
YurdagülYurduna güzellik katan kimse.
YurdakulYurdu için canını veren kimse.
Yurdal;Türkçe;Erkek;Yurdal;Kendine yurt edin"" anlamında kullanılan bir ad." YurdanurYurdun ışığı olan kimse.
YurdaşenYurdu şenlendiren kimse.
YurdaserVatana önder, lider olan kimse.
YurdatapYurduna hizmet et anlamında kullanılan bir ad.
YurdumÜlkem, memleketim anlamında kullanılan bir ad.
YurduşenÜlkesi sevinçli olan kimse.
YurdusevYurdunu sev anlamında kullanılan bir ad.
Yürekli1. Kostak, çalımlı, iyi giyinmiş, güzel, yakışıklı. 2. Kendini beğenen, onurlu. 3. Yiğit, kabadayı,
Yurt1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.
YurtbayÜlkenin zengini olan kimse.
YurtcanÜlkesine canlılık katan kimse.
YurterÜlkenin yiğit insanı.
YurtgüvenÜlkene güven anlamında kullanılan br ad.
YurtkuluÜlkesine hizmet eden kimse.
YurtkuranÜlkeyi yöneten kimse.
YurtmanYurdunu çok seven kimse.
YurtsalYurtla ilgili, yurda ait.
YurtsanÜlkenin en tanınmış kimsesi.
YurtsayYurduna değer ver anlamında kullanılan bir ad.
YurtsevÜlkeni sev anlamında kullanılan bir ad.
YurtsevenÜlkesini seven kimse.
YurtseverÜlkesini seven kimse.
YurtsevilÜlkendekiler tarafından sevil anlamında kullanılan bir ad.
YurtsevinÜlkenizi sevin anlamında kullanılan bir ad.
YurttaşYurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
YürükerHızlı giden, koşan kimse.
Yusuf1. İnleyen, ah eden.2. İnilti.
YüzüakDürüst, doğru, namuslu, suçsuz kimse.