Bebek İsimleri

Hepsi | A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z
334 sonuç bulundu.
Y
Yabalak
1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası.
Yaban
1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışarı, başka ülke, gurbet. 4. Ekin tarlası.
Yabar
Güzel koku, misk.
Yabgu
Yol gösterici, kılavuz.
Yabız
bk. Yavuz
Yada
1. Büyü,sihir, afsun. 2. Kutsal.3. Türklerde geçmişte büyü yapımında kullanılan yeşim taşı.
Yadacı
1. Büyücü, sihirbaz.2. Hekim.
Yadigâr
(ya:digâr)
Yafes
Hz. Nuh'un üçüncü oğlu.
Yağan
Yağmur, kar
Yağın
Yağmur.
Yağınalp
Hareketli yiğit.
Yağış
Yağmur, kar, dolunun yağması.
Yağısıyan
Düşmanı yenen, zafer kazanan.
Yağız
1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.
Yağızalp
Esmer, güçlü yiğit.
Yağızbay
Esmer kimse.
Yağızboğa
Güçlü, esmer kimse.
Yağızer
Esmer kimse.
Yağızhan
Esmer hükümdar.
Yağızkan
Esmer bir soydan gelen kimse.
Yağızkurt
Esmer, güçlü kimse.
Yağıztekin
Esmer kimse.
Yağmanaz
Gönülleri çalan, yağma eden güzel.
Yağmur
Havadaki su buğusu-nun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağışın sıvı durumunda olanı.
Yağmurca
1. Bir tür geyik. 2. Dağ keçisi.
Yahşi
İyi, güzel, çok güzel.
Yahşibay
İyi tanınan, saygın kimse.
Yahşiboğa
İyi, güzel, güçlü kimse.
Yahşihan
İyi, güzel hükümdar.
Yahşikan
İyi, soylu bir sülaleden gelen kimse.
Yahşitay
İyi, güzel kimse.
Yahya
Tanrı lütufkârdır anlamında bir söz.
Yakup
1. Erkek keklik. 2. İbr. Takip eden, izleyen.
Yakut
(ya:kut)
Yalabuk
1. Güzel, yakışıklı, sevimli. 2. Parlak, ışıltılı. 3. Şimşek. 4. Çevik, atik, işgüzar. 5. Kavgada üstün gelen.
Yalap
1. Parıltı. 2. İvedi, hızlı, çabuk. 3. Sarı renkli bir kuş.
Yalav
Alev, ateş.
Yalavaç
Peygamber,elçi.
Yalaz
Alev.
Yalaza
Alev.
Yalazabay
Alevli, coşkun kimse.
Yalazahan
Alevli, coşkulu hükümdar.
Yalazakan
Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
Yalazalp
Alev gibi parlak yiğit.
Yalazan
Şimşek.
Yalazay
Alev gibi parlak olan.
Yalçın
1. Dik, sarp. 2. Düz, kaygan. 3. Parlak, cilalı.
Yalçıner
Sert kimse.
Yalçınkaya
Sert, güçlü kimse.
Yalçuk
1. Parlak, parlayan. 2. Elçi.
Yaldırak
bk. Yaltırak
Yaldırım
bk. Yıldırım
Yaldız
Bir şeye altın veya gümüş görünümü vermek için kullanılan sıvı veya yaprak durumundaki altın, gümüş veya bunların benzeri madde.
Yalgı
1. Büyü, sihir. 2. Yalnız.
Yalgın
1. Serap, ılgın. 2. Alev.
Yalgınay
Alev gibi parlayan kimse.
Yalım
1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur onur.
Yalın
1. Gösterişsiz, süssüz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz.
Yalınalp
Gösterişsiz, sade yiğit.
Yalınay
Gösterişsiz, sade kimse.
Yalkı
1. Yalın, tek. 2. Işın
Yalkın
bk. Yalgın
Yalmaç
Karışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan.
Yalman
1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Yalt
Yalçın, sert.
Yaltır
Parlak, parlayan.
Yaltırak
1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız.
Yaltıray
Ay gibi parlak olan.
Yalvaç
bk. Yalavaç
Yamaç
1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.
Yaman
1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.
Yamaner
Cesur, güçlü kimse.
Yamanöz
Özü güçlü olan.
Yamansoy
Güçlü soydan gelen kimse.
Yamantürk
Güçlü Türk.
Yamanyiğit
Cesur, güçlü yiğit.
Yamçı
1. Sürücü. 2. Bir yüzü uzun tüylü, kalın yün dokumadan yağmurluk.
Yanaç
Yön, taraf.
Yanal
1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı.
Yanar
1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve ocak ayı.
Yanbek
Arkadaşları sağlam olan kimse.
Yanbey
Arkadaşı bey olan kimse.
Yandil
Gönül arkadaşı, sevgili.
Yangâr
Çok vefalı arkadaş.
Yanık
1. Yanmış olan. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Âşık.
Yanıker
Âşık, vurgun kimse.
Yankı
Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması.
Yapalak
1. Gürbüz, güçlü. 2. Sevimli, şirin 3. Baykuş, puhu kuşu.
Yapıncak
Seyrek taneli, kırmızı benekli bir tür üzüm.
Yaprak
Bitkilerin solunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü.
Yâr
1. Sevilen, sevgili. 2. Dost, arkadaş. 3. Yardım eden, destekleyen.
Yararer
Faydalı kimse.
Yaraşık
1. Yakışır, uygun, layık. 2. Yakışıklı. 3. Süs, ziynet, güzellik.
Yârcan
Çok sevilen, sevgili.
Yardak
Yardımcı, arkadaş.
Yâren
Arkadaş, yakın dost.
Yargan
bk. Yarkan
Yargı
1. Hüküm, muhakeme. 2. Adalet.
Yârıdil
Gönül dostu, sevgili.
Yarkan
Yüksek devlet mahkemesi.
Yarkaya
Sarp, uçurumlu kaya.
Yarkın
1. Şimşek, ışık2. Işıklı.
Yarlık
1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.
Yarluk
bk. Yarlık
Yarpuz
Nane türünden, güzel kokulu bir bitki.
Yaruk
Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
Yasa
Kanun, düzen, töre.
Yaşam
Doğumdan ölüme kadar geçen süre, hayat.
Yasan
1. Tertip, düzen. 2. İm, belirti. 3. Bir işi yapma isteği, karar. 4. Öngörü.
Yaşanur
Aydınlık ve huzur içinde yaşamını sürdür anlamında kullanılan bir ad.
Yaşar
1. Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konulan bir ad.2. Yaşında.
Yaşartürk
Yaşayan Türk.
Yasavul
1. Koruyucu, muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği görevini yapan kimse.
Yaşdaş
Yaşıt, akran.
Yasemin
Beyaz, kırmızı veya sarı renkli, kokulu çiçekler açan bir ağaççık.
Yaser
Bolluk, varlık, zenginlik, varsıllık.
Yasin
Kur'an surelerinden biri.
Yaşık
Işık, parıltı, parlaklık.
Yaşıl
Yeşil.
Yaşın
1. Işık, parlaklık. 2. Şimşek. 3. Gizli.
Yaşıyan
Işıldayan, parlayan.
Yaşlak
1. Yaşlı, ömürlü, ihtiyar. 2. Gizli.
Yasun
1. Tarz, üslup.2. Töre 2. Doğa, tabiat.
Yatman
Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Yatuk
1. Kanun, santur vb. sazların genel adı. 2. Saklanan, kullanılmayan şey. 3. Tembel.
Yavaş
1. Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin. 2. Şefkatli, sevecen.
Yaver
Yardımcı.
Yavuz
1. İyi, güzel. 2. Mert, cesur. 3. Becerikli, hamarat. 4. Yumuşak huylu.
Yavuzalp
Cesur, güçlü yiğit.
Yavuzay
Cesur, güçlü kimse.
Yavuzbay
Cesur, güçlü kimse.
Yavuzboğa
Cesur, güçlü kimse.
Yavuzcan
Güçlü kişiliği olan kimse.
Yavuzer
Cesur, güçlü erkek.
Yavuzhan
Cesur, güçlü hükümdar.
Yavuzsoy
Cesur, güçlü soydan gelen kimse.
Yay
1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim.
Yayak
Yürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz.
Yayalp
Sert, kuvvetli yiğit.
Yaybörü
Sert, güçlü, kuvvetli kimse.
Yaybüke
Güçlü kimse.
Yaygır
Gök kuşağı.
Yayla
Deniz yüzeyinden yüksek, yaz mevsiminde oturulan serin ve yüksek yerler.
Yaylagül
Yaylada oturan güzel.
Yaylak
bk. Yayla
Yazan
Yazar.
Yazar
Yazın, bilim veya sanat alanında yapıt veren kimse.
Yazgan
Yazan, yazar.
Yazganalp
Yazarlık yapan yiğit.
Yazgı
Kader, talih, alın yazısı.
Yazgül
bk. Yazgülü
Yazgülü
Baharın ilk günlerinde doğan kız çocuğuna verilen bir ad.
Yazık
Günah.
Yazır
Oğuzların Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı.
Yedier
bk. Yediger
Yediger
Büyükayı takımyıldızı.
Yediveren
Yılda birkaç kez çiçek açan gül.
Yegâh
1. Bir, tek. 2. Türk müziğinde makam adı.
Yegân
Bir, tek.
Yegâne
Biricik, tek.
Yeğin
1. Zorlu, katı, şiddetli 2. Baskın, üstün. 3. Yiğit, güçlü, çalışkan. 4. Bereketli, bol. 5. İyiliği seven. 6. Yakışıklı, güzel, ince.
Yeğiner
Güçlü, kuvvetli kimse.
Yeğrek
1. İyiliksever, hayırlı. 2. Güzel. 3. Fazla, çok.
Yekta
(yekta:)
Yel
Esinti, rüzgâr.
Yelal
Rüzgâra karşı dur, serinle anlamında bir ad.
Yelbay
Rüzgârlı havayı seven kimse.
Yelboğa
Rüzgâr gibi hareketli ve güçlü kimse.
Yelda
Yılın en uzun gecesi.
Yeldan
Hızlı, süratli.
Yelen
1. Arzu, istek. 2. Fırtına.
Yeler
Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Yelesen
Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Yeleser
Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Yeliz
Güzel, aydınlık, havadar.
Yeltekin
Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Yemen
1. Sağ, sağ taraf. 2. Mutluluk.
Yenal
Amacına ulaşan kimse.
Yenay
Yeni ay, hilal, ayça.
Yenel
bk. Yenal
Yenen
Üstün gelen, kazanan.
Yener
Üstün gelen, kazanan.
Yeneral
Yenen, kazanan, üstün gelen kimse.
Yenerol
Her zaman kazan, üstün ol anlamında kullanılan bir ad.
Yengi
Yenme, alt etme, zafer, utku.
Yenigül
Yeni açan gül.
Yenin
Üstün gelen, galip.
Yenisu
Yeni su.
Yepelek
İnce yapılı, zarif, narin.
Yerel
Belirli bir yer ile ilgili olan.
Yergin
Hüzünlü, tasalı, kaygılı.
Yerik
Uygun, elverişli, yaraşan.
Yersel
Yerle ilgili, yere ait.
Yertan
Şaşılacak kadar güzel olan yer.
Yesari
1. Sol, solla ilgili, sol tarafa ait. 2. Zenginlikle ilgili.
Yeşil
1. San ile mavinin karışımından oluşan, çoğu bitki yapraklarında görülen renk. 2. Genç, taze.
Yeşim
Açık yeşil ve pembe renkli, kolay işlenen, değerli bir taş.
Yeşne
Şimşek, yıldırım.
Yesügey
Cengiz Han´ın babası. Kubilay Han´ın kardeşi olan Türk-Moğol hükümdarı.
Yeten
1. Yetişen, ulaşan. 2. Olgun, olgunlaşan 3. Süresi dolan, günü gelen. 4. Tüm canlılar, herkes.
Yetener
Olgun erkek.
Yeter
Sonuncu olması istenen çocuklara verilen bir ad.
Yeterkız
Arka arkaya doğan kız çocuklarından sonra erkek çocuk olması dileğiyle verilen bir ad.
Yetik
1. Yetişmiş, erginleşmiş, büyümüş. 2. Bilgili, olgun. 3. Güç işleri başaran, becerikli. 4. Delikanlı. 5. İri, büyük.
Yetim
1. Babası ölmüş çocuk. 2. Yalnız, tek, eşsiz.
Yetiş
Amacına ulaş, isteğine kavuş anlamında kullanılan bir ad..
Yetişal
Yetiş de al anlamında kullanılan bir ad.
Yetişen
Ulaşan, kavuşan.
Yetkin
Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin.
Yetkiner
Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin kimse.
Yezdan
1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
Yiğit
1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.
Yiğitcan
Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Yiğitel
Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Yiğiter
Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Yiğithan
Güçlü, korkusuz, kahraman hükümdar.
Yiğitkan
Güçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.
Yinanç
bk. İnanç
Yipek
bk. İpek
Yıbar
bk. Yıpar
Yılay
Yıl ve ay.
Yılbay
Yılın zengini olan kimse.
Yıldanur
Yılın en parlak, güzel kızı.
Yıldıku
Yıldız.
Yıldır
Parlak, parlayan, ışıklı, ışık.
Yıldıralp
Yıldız gibi parlayan yiğit.
Yıldıran
Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.
Yıldıraner
Parlayan, ışıldayan, ışık saçan kimse.
Yıldıray
Parlak, ışık saçan ay.
Yıldırer
Parlak, ışık saçan kimse.
Yıldırım
1. Gök gürültüsü ve şimşekle görülen, hava ile yer arasındaki elektrik boşalması. 2. Çok hızlı, canlı.
Yıldız
1. Gökyüzündeki ışıklı gök cisimlerinin her biri. 2. Baht, talih, yazı.
Yıldızhan
Talihi güzel olan hükümdar.
Yılgül
Yılın en güzel gülü.
Yılgün
Yıl ve gün.
Yılhan
Yılın hükümdarı.
Yılkan
Yılan, çekinen kimse.
Yılma
Vazgeçme, korkma, doğru bildiğin yoldan yürü anlamında kullanılan bir ad.
Yılmaz
Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı.
Yılmazok
Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı kimse.
Yılşen
Yılın en şen insanı.
Yıpar
Misk, güzel koku.
Yoğun
1. Oylumuna oranla ağırlığı çok olan. 2. Dolu, sık. 3. Kalabalık. 4. İri, kaba, kalın.
Yoğunay
İri yarı kimse.
Yola
Gelenek, örf, âdet.
Yolaç
Yol gösteren, kılavuz.
Yolal
Mesafe katet, yüksel anlamında kullanılan bir ad.
Yolbul
Gideceğin yolu ara, bul anlamında kullanılan bir ad.
Yoldaş
1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.
Yoma
Efsane.
Yomut
Yenen, üstün gelen.
Yön
1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.
Yönal
Bir tarafa git anlamında kullanılan bir ad.
Yonca
Başak durumundaki çiçekleri kırmızı veya mor renkli, çayır bitkisi.
Yöner
Bir tarafa yönelen kimse.
Yönet
1. Uygun, doğru. 2. İyi, güzel. 3. Uysal. 4. Becerikli, yatkın. 5. Biçim, tarz, usul.
Yönetken
1. Yönetme yeteneği olan, becekli.2. Düzenli, tertipli.
Yönetmen
1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse.
Yöntem
1. Yol, tarz, metot. 2. Yetenek. 3. Uygun, kolay.
Yordam
1. Kılavuz, rehber. 2. Beceri, yatkınlık. 3. Gelenek, görenek. 4. Anlayış, yerinde davranış. 5. Kural, yöntem, düzen.
Yordamlı
1. Yakışıklı, gösterişli. 2. Giyimli kuşamlı. 3. Eğitim görmüş, incelikli. 4. Becerikli.
Yoruç
Komutan, kumandan.
Yörük
1. Göçebe. 2. Çabuk yürüyen, hızlı.
Yosma
1. Zarif, kıymetli. 2. Edalı, işveli. 3. Şen, güzel.
Yosun
Çoğu sularda yetişen, ilkel yapıdaki bitkilerin genel adı.
Yüce
Yüksek, büyük, ulu.
Yücealp
Büyük, ulu yiğit.
Yücebaş
Yüksek, büyük, ulu kimse.
Yücedağ
Yüksek, büyük, ulu kimse.
Yüceer
Yüksek, büyük, ulu kimse.
Yücel
Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle anlamında kullanılan br ad.
Yücelay
Yükselen, başarı kazanan kimse.
Yücelen
Yükselen, yüce bir duruma gelen.
Yücelt
Yükselt, yüce bir duruma getir anlamında kullanılan bir ad.
Yücelten
Yükselten, yüce bir duruma getiren.
Yücenur
Aydınlık saçan yüce kimse.
Yücesan
Saygın bir adı olan kimse.
Yücesoy
Saygın, ulu bir soydan gelen kimse.
Yücetekin
Kahraman, büyük, ulu hükümdar.
Yücetürk
Büyük, ulu, değerli Türk.
Yüğrük
Çevik, hızlı giden, koşan.
Yüksel
Yükseklere çık, yücel, başarı kazan, ilerle anlamında kullanılan bir ad.
Yükselen
Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.
Yula
Meşale.
Yuluğ
1. Mutlu, mesut. 2. Hak, adalet.
Yülük
Saygıyla eğilen, saygılı.
Yumlu
1. Uğurlu, kutlu. 2. Kutsal, mübarek.
Yümni
Uğurlu, kutlu.
Yümniye
Uğurlu, kutlu.
Yumuk
1. Açılmamış çiçek, gül goncası. 2. Uysal, sessiz, ağırbaşlı.
Yümun
1. Uğur, mutluluk. 2. Bereket.
Yumuş
İş, güç, çalışma.
Yunt
1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman.
Yunus
Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.
Yura
Dağ sırtı.
Yurdaal
Yurda kabul et anlamında kullanılan bir ad.
Yurdaay
Yurdu aydınlatan kimse.
Yurdacan
Yurda canlılık veren kimse.
Yurdaer
Yurdu için doğmuş kimse.
Yurdagül
Yurduna güzellik katan kimse.
Yurdakul
Yurdu için canını veren kimse.
Yurdal;Türkçe;Erkek;Yurdal;Kendine yurt edin"" anlamında kullanılan bir ad."
Yurdanur
Yurdun ışığı olan kimse.
Yurdaşen
Yurdu şenlendiren kimse.
Yurdaser
Vatana önder, lider olan kimse.
Yurdatap
Yurduna hizmet et anlamında kullanılan bir ad.
Yurday
bk. Yurdaay
Yurdum
Ülkem, memleketim anlamında kullanılan bir ad.
Yurduşen
Ülkesi sevinçli olan kimse.
Yurdusev
Yurdunu sev anlamında kullanılan bir ad.
Yürekli
1. Kostak, çalımlı, iyi giyinmiş, güzel, yakışıklı. 2. Kendini beğenen, onurlu. 3. Yiğit, kabadayı,
Yurt
1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.
Yurtal
bk. Yurdal
Yurtbay
Ülkenin zengini olan kimse.
Yurtcan
Ülkesine canlılık katan kimse.
Yurter
Ülkenin yiğit insanı.
Yurtgüven
Ülkene güven anlamında kullanılan br ad.
Yurtkulu
Ülkesine hizmet eden kimse.
Yurtkuran
Ülkeyi yöneten kimse.
Yurtman
Yurdunu çok seven kimse.
Yurtsal
Yurtla ilgili, yurda ait.
Yurtsan
Ülkenin en tanınmış kimsesi.
Yurtsay
Yurduna değer ver anlamında kullanılan bir ad.
Yurtsev
Ülkeni sev anlamında kullanılan bir ad.
Yurtseven
Ülkesini seven kimse.
Yurtsever
Ülkesini seven kimse.
Yurtsevil
Ülkendekiler tarafından sevil anlamında kullanılan bir ad.
Yurtsevin
Ülkenizi sevin anlamında kullanılan bir ad.
Yurttaş
Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
Yürük
bk. Yörük
Yürüker
Hızlı giden, koşan kimse.
Yusuf
1. İnleyen, ah eden.2. İnilti.
Yüzüak
Dürüst, doğru, namuslu, suçsuz kimse.