AbacaAbla veya anneye benzeyen.
Abacan“Canım anneciğim, sevgili anneciğim ” anlamında kullanılan bir ad.
Abay1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş.
Abaza1. Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan bir halk.2. Bu halka mensup olan kimse.
Abbas1. Aslan. 2. Sert, çatık kaşlı kimse.
Abdal1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
AbdiKullukla, kölelikle ilgili.
AbdülâlimEn iyi bilen Tanrı'nın kulu.
AbdülazimBüyük, ulu olan Tanrı'nın kulu
AbdülazizEn yüce, en değerli olan Allah'ın kulu.
AbdülbakiHer zaman var olan Tanrı'nın kulu
AbdülbariYaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu.
AbdülbasirHer şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu.
AbdülbasitRızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu.
Abdülcabbarbk. Abdülcebbar
AbdülcebbarZorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu.
AbdülcelilEn yüce olan Tanrı'nın kulu
AbdülcemalGüzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu.
AbdülcevatCömert olan Tanrı'nın kulu.
AbdülezelEzelden beri var olan Tanrı'nın kulu.
AbdülferitTek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
AbdülfettahGizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu.
AbdülgaffarKullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
Abdülgaffurbk. Abdülgafur
AbdülgafurSuç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.
AbdülganiVarlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu.
AbdülhadiDoğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
AbdülhakimHer şeyi bilen Tanrı'nın kulu.
AbdülhalikYaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu.
Abdülhalimİyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu.
AbdülhamitHerkesçe övülen Tanrı'nın kulu.
AbdülkadirKudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu.
AbdülkahharKahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu.
AbdülkerimKerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu.
AbdüllâtifBağışta bulunan Tanrı'nın kulu
AbdülmecitŞan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu.
AbdülmelikEvrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu
AbdülmennanLütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu
AbdülmetinSonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu
AbdülnasırYardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu
Abdülvahapİhsanı bol olan Tanrı'nın kulu.
AbdülvahitTek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
AbdürrahimMerhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu.
AbdurrahmanRahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu.
AbdürraufÇok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu.
AbdürreşitDoğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
AbdürrezzakTüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu.
AbdüssametKimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu.
AbdüssamiHer şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu.
AbdüsselâmBarışçı olan Tanrı'nın kulu.
AbdüssemiHer şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu.
AbdüssettarGünahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu.
AbdüzzekiAnlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu.
AbgülSu gibi berrak ve duru olan gül.
Abher1. Nergis çiçeği. 2. Yasemin. 3. Dolu kap.
Abide1. Anıt. 2. Önemi ve değeri çok olan yapıt.3. İbadet eden, tapan kul.
Abidinİbadet eden, tapan kullar.
AbilKoyun, at ve deve gibi hayvanlara iyi bakan kimse.
Abitİbadet eden, tapan kul.
Abiye1. Güzel, zarif, ince. 2. Yüzünü örtü ile örten utangaç kadın.
AbıhayatHayat suyu, içene sonsuz yaşam sağlayan efsanevi su.
Abır1. Namus, şeref, haysiyet. 2. Utanma, hicap, hayâ.
Abıru1. Yüz suyu. 2. Irz, namus, şeref, haysiyet.
Ablak1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı. 2. Sevimli. 3. Yayvan ve toplu yüz. 4. Çok beyaz. 5. Siyahlı beyazlı. 6. Geniş, enli. 7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı. 8. Ağaçların dayanıklı kısmı. 9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm.
Abraş1. Çilli, çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renkli gözlü adam. 2. Doru at. 3. Alaca bulaca, karışık renkli. 4. Tedirgin edici, obur. 5. Çarpık, eğri.
Abruy1. Yüz suyu. 2. Irz, namus, şeref, haysiyet.
Abuşka1. Kadının kocası, eş. 2. Yaşlı, sözü dinlenen kimse.
Abuzettinİzzettin'in babası.
Aca1. Amca. 2. Abla. 3. Anneanne, nine. 4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 5. Büyük. 6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı.
AcabayAca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
AcabeyAca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
AcahanAca ve han sözlerinden oluşan bir ad.
AçalyaFundagillerden, güzel, renkli, kokusuz çiçekler açan bir bitki.
Acar1. Kuvvetli, güçlü, dinç. 2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz. 3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz, 4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse). 5. Yeni. 6. Taze. 7. Şişman, etli, semiz. 8. Çalışkan, becerikli. 9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli o
AcaralpYiğit, becerikli, cesur kişi.
AcarbegümGüzel yüzlü hanımefendi, sevimli hanımefendi.
AcarbeyGüçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
AcarbükeGüzel yüzlü hanım, sevimli hanım.
AcarerGüçlü, becerikli, gözü pek kimse.
AcarhatunGüzel yüzlü hatun, sevimli hatun.
AcarkanGözü pek, atılgan, cesur, nitelikli kimse.
AcarmanÇevik, becerikli, girişken insan.
AcarözÖzünde yiğitlik, cesaret, doğruluk, beceriklilik nitelikleri taşıyan kimse.
AcarsoyYiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
AcartürkGüçlü, korkusuz, yiğit Türk.
AcatayAca ve tay sözlerinden oluşan bir ad.
AçineÖnder, lider, yol gösteren, erkek kurt.
AcıdaşAcıya ortak olan, dost.
AçıkalınDoğruluktan ve dürüstlükten ayrılmayan kimse.
AçıkerDürüst, doğru insan.
AçıkgünAçık ve gün sözlerinden oluşan bir söz.
AçılBüyü, serpil, geliş” anlamında bir söz.
Açılay“Ay gibi doğ, ay gibi açıl” anlamında kullanılan bir ad.
AclanHızlı, çabuk, telaşlı kimse.
AcunalDünyayı fethet dünyaya yayıl" anlamında kullanılan bir ad.
Acunalan1. Dünya genişliğinde,dünyayı kapsayan. 2. Dünyayı eline geçiren.
AcunalpDünyaca tanınmış yiğit.
AcunbegümDünyanın hanımefendisi.
AcunerÇok ünlü, tanınmış kimse.
AcungüneşDünyanın güneşi, dünyayı aydınlatan şey.
AcunışıkDünyanın ışığı, dünyayı aydınlatan ışık.
AcunmanÇok ünlü, tanınmış kimse.
AdahanAda ve han sözlerinden oluşan bir ad.
AdakBir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne.
Adal“Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad.
AdalanÜn kazanan, ünlü, tanınmış.
Adalet1. Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme, doğruluk, türe. 2. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme.
Adam1. İnsan. 2. Erkek kişi. 3. İyi yetişmiş, değerli kimse. 4. İyi huylu, güvenilir kimse. 5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse. 6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı. 7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen. 8. Bi
AdamışAdak yapmış olan kimse.
AdananÖnemli ve değerli olan bir kişi, olay vb.nin anısına yapılan.
AdanırAd alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli.
Adar1. Erginlik, olgunluk. 2. Süre, zaman. 3. Arkadaş, taraftar, omuzdaş, yandaş. 4. Mart ayı.
AdarkanAdak yapar" anlamındaki adar ile kan sözlerinden oluşan ad.
AdaşAdları aynı olanlardan her biri.
AdasalAda ile ilgili, adaya özgü, adalı.
Aday1. Bir görev, bir iş için kendini ileri süren veya başkaları tarafından ileri sürülen kimse.2. Bir iş için yetiştirilmekte, eğitilmekte olan kimse, namzet.
Adeviyeİyilikseverlik, yardımseverlik.
Adil1. Doğruluktan ayrılmayan kimse. 2. Adaletli. 3. Hakka uygun, haklı.
Adile1. Doğruluktan ayrılmayan kimse. 2. Adaletli. 3. Hakka uygun, haklı.
AdilhanAdaletli hükümdar.
Adıbelli1. Herkesçe bilinen, tanınan kimse. 2. Soyu temiz, tanınmış soydan gelen.
AdıgünAdı güneş gibi olan.
Adın1. Yabancı. 2. Başka, başkaca.
AdısanlıÜnlü, tanınmış kişi.
AdısönmezAdı her zaman duracak olan.
AdıvarAdı var, adı var olan.
AdıyamanGüçlü, becerikli, beğenilen kişi.
Adlan“Adınla ün kazan, şöhret sahibi ol” anlamında bir ad.
AdlığÜnlü, tanınmış kişi.
AdnanBir yere yerleşip ikamet eden, mukim.
AdniCennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi.
AdniyeCennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
AdsızÜnsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse.
AdsoyAd ve soy sözlerinden oluşmuş bir ad.
AfacanZeki ve yaramaz çocuk.
Afet1. Güzelliği ile insanı şaşkına çeviren, aklını başından alan kadın. 2. Bela, felaket.
Affanİradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse.
Afi1. Silen. 2. Silinmiş. 3. Affeden, bağışlayan. 4. Affedilmiş, bağışlanmış. 5. Yalvaran.
AfifNamuslu, iffetli, temiz, dürüst.
AfifeNamuslu, iffetli, temiz, dürüst.
AfiyetSağlıklı, sıhhatli olma, hastalıktan uzak olma durumu.
Afra1. Ayak değmemiş ak toprak.2. Pembeye çalar beyazrenk.
Afşar1. Oğuz Türklerinin 24 boyundan biri. 2. Çabuk iş gören, çevik, atılgan. 3. Uyumlu, yumuşak başlı. 4. Bir şeyin zıddı, aksi.
Ağa1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan
AgâhBilen, bilgili, haberli, uyanık.
AğahanHükümdar gibi yüce olan kimse.
AğahanımZengin hanım, malı mülkü bol olan hanım.
AğahatunZengin hanım, varlıklı hanım.
Ağan1. Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma. 2. Göğe doğru yükselen, yukarı çıkan.3. Akan yıldız, kayan yıldız.
AğanbegümGöğe doğru yükselen, yüce hanımefendi.
AğanbükeGöğe doğru yükselen hanım, göğe doğru yükselen güzel.
AğanerGöğe doğru yükselen, değerli erkek.
Ağar1. Ağır, yavaş. 2. Sadık, doğru sözlü.3. Yükselir, yücelir.
AğarantanAğaran, ağarmaya başlayan tan vakti.
AğaverdiAğa verdi, ağa bağışladı" anlamında kullanılan bir ad.
AğbegümAkça, pakça hanımefendi.
Ağbet1.Akça pakça yüz. 2. Akça pakça yüzlü.
AğbilekAkça pakça bilekli, beyaz bilekli.
Ağca1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Pamuk ipliğinden dokunmuş çul.
AğcabeyTemiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey.
Ağın1. Yükseliş, yüceliş. 2. İhtiyar, yaşlı. 3. Daha fazla. 4. Aşk, sevda.
AğırtaşAğırbaşlı, olgun kişi.
Ağkız1. Akça pakça kız. 2. Temiz, iffetli kız.
AğyarBaşkaları, yabancılar, eller.
Ahenk1. Uyum. 2. Uyuşma, anlaşma.3. Çalgılı eğlence
AhfeşGündüzleri zayıf, geceleri iyi görebilen kimse.
Ahi1. Arkadaş, dost. 2. Erkek kardeş. 3. Ahilik ocağından olan kimse. 4. Cömert, eliaçık.
AhıskaGürcistan topraklarında bir kale.
AhmetÖvülmeye layık, övülmüş.
AhsenÇok güzel, en güzel.
Ahter1. Yıldız. 2. Talih, şans, uğur.
Ahu1. Ceylan, karaca. 2. Güzel, ince, zarif kadın. 3. Parlak, güzel bakışlı. 4. Güzellerin gözü.
AişeRahat yaşam süren, bolluk içinde yaşayan.
Ajda1. Filiz, sürgün. 2. Çentik çentik olan şey.
Ak1. Kar, süt gibi şeylerin rengi, beyaz. 2. Temiz, namuslu. 3. Sıkıntısız, rahat.
Aka1. Büyük kardeş, ağabey. 2. Baba. 3. Saygıdeğer kişi. 4. Kabadayı. 5. Akan dam.
AkabaySaygıdeğer varlıklı kişi.
AkabeySaygıdeğer, varlıklı bey.
AkadDoğruluğuyla, dürüstlüğüyle tanınmış kimse.
AkadlıDoğruluğuyla ve dürüstlüğüyle ünlü kimse.
AkağanDürüstlüğüyle yükselen, yukarı çıkan kimse.
Akal1. Akmak ve almak fillerinin emir biçimlerinin yan yana gelmesiyle oluşmuş bir ad.2. Beyaz anlamındaki ak ile kırmızı anlamındaki al sözlerinden oluşmuş bir ad.
AkalanDürüstlüğüyle ünlenen kimse.
AkalınDürüst, temiz, namuslu kadın.
AkalpDoğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
AkaltanDürüst, güvenilir sultan, padişah.
Akan1. Bir yerden bir yere doğru akan, giden. 2. Çeşme, pınar.
AkanayBir yerden bir yere doğru giden kimse.
AkanerBir yerden bir yere giden kimse.
AkansuBir yerden bir yere doğru akan, giden su.
AkantDürüst, güvenilir yemin.
AkanyıldızGüneş sistemi içinde hareket ederken dünya atmosferinin üst katmanlarına girip sürtünme sonucu ateş külçesi durumuna dönüşen küçük nesne.
Akarca1. Küçük akarsu. 2. Kaplıca. 3. Sürekli işleyen çıban. 4. Kemik veremi.
Akarsu1. Yeryüzünde, yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su.2. Tek sıra elmastan gerdanlık.
AkartunaTuna nehri gibi akan.
AkartürkAkan, ileriye hareket eden Türk.
AkasmaDüğün çiçeğigillerden, beyaz çiçek veren, bahçelerde süs çiçeği olarak yetiştirilen sarmaşık özelliği gösteren bir bitki.
AkasoySevilen, sayılan soydan gelen.
AkataTemiz, dürüst ataların soyundan gelen kişi.
AkatayTemiz, doğru kimse.
AkayParıltılı ay, ışıklı ay.
AkaydınTemiz ve aydınlık.
AkbacıTemiz ve namuslu bacı.
AkbalAk bal, beyaz bal, oğul balı.
Akbaş1.Yazın kutup bölgelerinde yaşayan, kışın ılık kıyılara göçen, kısa ve ince gagalı, siyah bacaklı bir tür yabani kuş 2. Karnabahar. 3. Tane tutmamış ekin başağı.4. Bir çeşit beyaz buğday. 5. Ekine tane tutturmayan bir bitki hastalığı.
AkbaşakSonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday.
AkbaturYürekli, yiğit erkek.
AkbayarDürüst ve namuslu saygın kimse.
Akbek1. Dürüst, namuslu bey. 2. Dürüst ve namuslu olan saygın, zengin kişi.
AkbelSuyu dürüst olan kimse.
AkbetNamuslu, şerefli, doğru kimse.
AkbeyDürüst, doğru kimse.
AkbilgeNamuslu, dürüst, bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
AkboğaTemiz, dürüst ve yiğit kimse.
AkboraGenellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına gibi olan temiz ve dürüst kimse.
AkboyTemiz soydan gelen kimse
AkbudunTemiz, tanınmış soydan gelen kimse.
AkbuğBuğu, buhar gibi temiz olan kimse.
Akbulut1. Bulutlu havalardaki bunaltıcı sıcaklık. 2. Pamuk bulutları.
AkburakHz. Muhammed'in Miraç Gecesi'ndeki temiz biniti.
AkburçGüvenilir kale gibi olan kimse.
AkburçakBaklagillerden, burçağa yakın bir bitki cinsi
Akça1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Para.
AkçabayTemiz ve dürüst kimse.
AkçaelDürüst ve namuslu kimse.
AkçagülBeyazımsı gül gibi olan kadın.
AkçakanSoylu, temiz, dürüst.
AkçakocaSaçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.
Akçal1. Beyazımsı, beyaza çalan. 2. İhtiyar.
Akçalı1. Akçası olan, varlıklı, zengin.2. Dalları yassı olan bir çeşit çalı.
AkçamKuzey Amerika’da yetişen bir çam türü.
AkcanÖzü temiz, dürüst kimse.
AkçasuBerrak su gibi temiz olan.
AkçayTemiz ve berrak akan dere gibi olan kimse.
AkçerDürüst ve namuslu kimse.
AkcivanDürüst ve namuslu genç delikanlı.
AkçığırBir yolda dürüst ve namuslu olarak giden kimse.
Akçıl1. Beyazımsı. 2. Rengini atmış, ağarmış, soluk, solgun.
AkdağTepeleri karla kaplı dağ.
AkdalNamuslu, dürüst kimse.
AkdamarNamuslu, dürüst kimse.
AkdenizKuzeyde Avrupa, doğuda Asya, güneyde Afrika ile kuşatılan deniz.
AkdesEn kutsal, en kutlu.
AkdikMartta ekilen yazlık buğday.
AkdikenHünnapgillerden, kırlarda kendiliğinden yetişen, hekimlikte ve boyacılıkta kullanılan, sert odunlu bir ağaç.
Akdilİyi, doğru, güzel konuşan kişi.
Akdoğ“Talihin, şansın iyi olsun” anlamında kullanılan bir ad.
AkdoğanKartalgillerden bir doğan türü.
AkdoğduNamuslu bir biçimde dünyaya geldi" anlamında kullanılan bir ad.
AkdoğmuşNamuslu bir biçimde dünyaya gelmiş anlamında kullanılan bir ad.
AkdölTemiz soydan gelen kimse.
AkdolunAk ve kaybol" anlamlarında iki fiilin emir biçiminden oluşan bir ad.
AkdoraDoruğu bulutlu dağ.
AkdoruBeyaz" anlamındaki ak ile "gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi kara olan at" anlamındaki doru sözlerinden oluşan bir ad.
AkdorukBeyaz" anlamındaki ak ile "tepe, en yüksek yer, uç, zirve en üstün başarı düzeyi kibirli" anlamlarındaki doruk sözlerinden oluşan bir söz.
AkdurAkmak ve durmak fiillerinin emir biçimleriyle yapılmış bir ad, "ak ve dur".
AkdurmuşUzun ömürlü olması, çok yaşaması ve dürüst olması istenen çocuklara verilen ad.
Akel1. Doğru, dürüst işler yapan kimse.2. Eli uğurlu olan kimse.
AkerDürüst, güvenilir erkek.
AkerginOlgunlaşmış, yetişmiş dürüst kimse.
AkermanDürüst, soylu, temiz kişi.
AkersanYiğitliğiyle ad yapmış dürüst kimse.
AkersoyYiğit soydan gelen dürüst kimse.
AkgirayDürüst han veya prens.
AkgüçGücünü doğru ve dürüst işlerde kullanan kimse.
AkgünMutlu, sevinçli gün.
AkgündüzMutlu, sevinçli gün.
AkgünerAydınlanmış tan vakti.
AkgüneşGüneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
Akgüngör“Aydınlık, güzel günler gör" anlamında bir ad.
AkhanDürüst han, güvenilir hükimdar.
AkhanımDürüst, güvenilir kadın.
Akhun1. Güzel koku veren bir bitki, papatya.2. Batı hunu.
AkibeArkadan gelen, izleyen, takip eden.
AkideBir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı.
Akifİbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.
Akifeİbadet eden, ibadetle uğraşan kadın.
Akile1. Akıllı, zeki, anlayışlı. 2. Ergenlik yaşına varmış olan kimse.
Akip1. Son peygamber, Hazreti Muhammed. 2. Bir diğerinin arkasından gelen.
AkıalpCömert, eli açık yiğit.
Akılİnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği.
AkılbekAklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse.
AkıllıBilgili, zeki kimse.
AkımanCömert, eli açık kimse.
Akın1. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın. 2. Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması.
AkınalAkın yap" anlamında kullanılan bir söz.
AkıncıDüşman ülkesine akın yapan savaşçı.
AkıncıbayDüşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
AkıntanTan yeri ağarırken yapılan akın.
AkkadınNamuslu, dürüst kadın.
Akkan1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili.
AkkarKar gibi beyaz olan.
Akkaş1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon.
AkkayaAk" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad.
AkkaynakTemiz, kirli olmayan kaynak.
AkkemikSoyu temiz olan kimse.
AkkermanBeyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale.
Akkın1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
AkkızTemiz, dürüst, güvenilir kız.
AkkorIşık saçacak beyazlığa varıncaya kadar ısıtılmış olan.
Akközİçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül.
AkkuşKartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca.
AkkutluUğurlu, kutsal, mutlu olan dürüst kimse.
Aklan1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge.2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri.
Akman1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar.
AkmanalpTemiz, beyaz, yiğit insan.
AkmanerTemiz, beyaz, yiğit kişi.
AkmaralDürüst, güvenilir, ceylan gibi güzel kadın.
AkmeriçMeriç nehri gibi saf ve temiz olan.
AknurNur gibi parlak ve beyaz olan.
AkolTerbiyeli, temiz, dürüst ol" anlamında kullanılan bir ad.
AkönderDürüst, güvenilir lider.
AkörenTemiz, bakımlı şehir.
AközÖzü temiz, doğru olan kimse.
AkozanGüvenilir, dürüst şair, halk şairi.
AkpayAyağı düzgün, kötü yerlere gitmeyen kimse.
AkpınarBerrak ve saf suyu olan pınar.
AkpolatÇelik gibi kuvvetli ve sert olan.
AksalAkla, beyazla ilgili.
Aksanİyi, temiz olarak tanınmış kimse.
AksarıKanarya sarısı renginde olan.
AksayDürüst, temiz olarak kabullen" anlamında kullanılan bir ad.
AkselSel gibi ak" anlamında kullanılan bir ad.
Aksen“Sen aksın, temizsin, doğru ve namuslusun” anlamında kullanılan bir ad.
AkserBeyaz başlı, namuslu, dürüst, güvenilir.
AksevenBeyazı, dürüstlüğü, doğruluğu seven.
AksevilBiraz hareket et de herkes seni sevsin" anlamında kullanılan bir ad.
Akşit1. Kutlu, uğurlu. 2. Nur, aydınlık.
Aksın“Sen aksın, temiz ve lekesizsin, doğru ve dürüstsün” anlamında kullanılan bir ad.
AksöğütSöğütgillerden, kabukları eczacılıkta kullanılan bir söğüt türü.
AksoyTemiz, tanınmış soydan gelen kimse.
Aksu1. Kayalardan sızan tatlı ve berrak su. 2. Gözdeki billur cismin saydamlığını yitirerek ağarmasından ileri gelen körlük.
AksülünBeyaz renkli sülün.
AksunKımılda ve sun" anlamında kullanılan bir ad.
AksunaAk renkli yaban ördeği.
AksunarDürüstlük, doğruluk gösterir" anlamında kullanılan bir ad.
AksunerDürüst, güvenilir sunucu.
Aksungur1. Eski Türk büyüklerine verilen san. 2. Kartalgillerden bir doğan türü, akdoğan.
AktalayBeyaz deniz, ak deniz.
AktanParlak, aydınlık sabah.
Aktar1. Baharat veya güzel kokular satan kimse veya dükkân. 2. İğne, iplik, baharat, zarf, kâğıt, tütün vb. satılan dükkân. 3. Damlalar.
AktekinGüvenilir, dürüst prens, şehzade.
Aktı1. Saf, masum. 2. El emeği.
AktolgaSavaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.
AktünAydınlık, mehtaplı gece.
AktunaGösterişli, görkemli dürüst kimse.
AktürkSoylu, temiz, doğru ve dürüst Türk.
AkünDürüstlüğü ve iyiliğiyle ün yapmış kimse.
AkünalDürüstlük ve iyilikle ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
AkvarolDürüst bir biçimde yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun anlamında kullanılan bir ad.
AkyelGüneyden esen rüzgâr, lodos.
AkyiğitDürüstlüğü ve temizliğiyle tanınmış yiğit.
AkyolDürüst, doğru ve iyi yol, hak yol.
AkyürekTemiz, iyi niyetli kimse.
AkyüzNamuslu, şerefli, doğru kimse.
Ala1. Karışık renkli, çok renkli, alaca. 2. Açık kestane renginde olan, ela. 3. Kekliğin boynundaki siyah halka.4. Benekli. 5. Tam olgunlaşmamış.
AlâattinDinin yücesi, ulusu, büyüğü.
Alabaş1. Turpgillerden, şalgama benzeyen bir bitki.2. Baş tüyleri karışık renkli bir tür kuş.
AlabayHenüz olgunlaşmamış kimse.
AlabegümHenüz olgunlaşmamış kadın.
AlabezekLeyleğe benzeyen bir göçmen kuş.
Alaca1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk. 2. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma. 3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.
AlaçamRengi kızıla yakın bir çam türü
AlacanHenüz olgunlaşmamış dost.
Alaçuk1. Üzeri dal ve hasırla örtülmüş kulübe, çardak.2. Keçeden yapılan çadır.
AladoğanKarışık renkli doğan kuşu.
AlageyikGeyikgillerden, Güney Avrupa ve Kuzey Afrika'da yaşayan, postu benekli, erkeklerinin boynuzları uca doğru kürek biçiminde genişleyen, bir cins geyik
AlagünYazın, güneş bulut arkasında kaldığında oluşan gölgeli durum.
AlahanHenüz olgunlaşmamış hükümdar.
AlakızHenüz olgunlaşmamış kız.
AlakoçDerisinde türlü renkler olan koç.
AlakurtDerisinde türlü renkler olan kurt.
Alan1. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha. 2. Orman içinde düz ve ağaçsız yer.3. Ülke alan, fetheden, fatih.
AlanalpÜlke fetheden yiğit.
AlanayÜlke fetheden kimse.
AlanbayÜlke fetheden kimse.
AlanerÜlke fetheden yiğit kimse.
AlanurÇok renkli parlaklık.
AlapınarHenüz tam olgunlaşmamış genç kız.
Alat1. Acele, çabuk. 2. Bir tür çam ağacı.
AlatanGüneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler.
AlatayDerisinde benekler olan tay.
Alay1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk.2. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu.
AlaybeyHerhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi.
Alaz1. Alev. 2. Ağaçsız, açıklık yerler. 3. Gösteriş, haşmet.
AlbeniAlım, çekicilik, cazibe.
Alboraİşte fırtına çıktı" anlamında kullanılan bir ad.
Alburakİşte Burak" anlamında kullanılan bir ad.
AlcanCesur, yürekli, atılgan kimse.
AlçinKızıl renkli küçük bir kuş.
AlçınsuKırmızı renkli su.
AldemirDemirin kızdırılmış durumu.
AldenizKızıl renkli deniz.
Alem1. Bayrak, sancak. 2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs.
AlemdarBayrağı veya sancağı taşıyan kimse.
Alev1.Yanan maddelerin veya gazların türlü biçimlerde uzanan ışıklı dili. 2. Sıcaklık.3. Kıvılcım.
AlevnazAşk ateşine düşmüş nazlı güzel.
AlganAlan, fetheden, fatih.
Algın1. Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. 2. Sevdalı, âşık, vurgun. 3. Hızlı akan su. 4. Cılız, zayıf.
Algu1. Silah. 2. Hep, bütün, hepsi. 3. Topluluk.
Algur1. Tümsek, tepe. 2. Sakin, sessiz. 3. (Far.) Kırmızı.
Ali1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
AlihanYüce, ulu hükümdar.
Alika1. Özgür, hür. 2. Asil, soylu. 3. Güzel, genç kız. 4. Eski.
Aliş“Ali” adının halk dilinde değişmiş biçimi.
Alisa1. Asil soydan olan. 2. Güzel.
AlişahHükümdarların en yücesi.
AlişanHerkes tarafından tanınan, ünlü.
AliyarYüce, ulu dost, sevgili.
AlıcıDuygulu, içli, alıngan.
Alım1. Çekicilik. 2. Kurum, çalım, gurur.
Alımlı1. Göz alıcı, çekici, cazibeli. 2. Kurumlu, çalımlı, gururlu.
Alıncak1. Anlayışlı, duygusal. 2. Alıngan, onurlu. 3. Kurumlu, çalımlı, gururlu.
AlışıkHerhangi bir duruma alışmış olan.
AlkılıçEline kılıç al anlamında kullanılan bir ad.
Alkın1. Sevdalı, âşık, vurgun. 2. Fakir, zayıf.
AllahverdiAllah bağışladı" anlamında kullanılan bir ad.
AllıAl renkli, al renge boyanmış.
AllıkızSağlıklı, al yanaklı kız.
AlmabanuHanımefendi, prenses.
AlnıaçıkDürüst, temiz, lekesiz kimse.
AlnıakDoğru, güvenilir kimse.
Alp1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan.
AlpağanCesur, yiğit, kahraman kimse.
Alpagu1. Tek başına düşmana saldıran yiğit. 2. Eski Türklerde bir rütbe adı.
AlpakDürüst, kahraman, yiğit kimse.
AlparYiğit, kahraman, cesur kimse.
Alparslan1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.2. Büyük Selçuklu hükümdarı.
AlpartunKendine güveni olan yiğit.
AlpatYiğit, cesur, yürekli kimse.
AlpataYiğit, cesur, yürekli ata.
AlpaydınYiğit, cesur, yürekli kimse.
AlpayerCesur, yiğit kimse.
AlpbilgeYiğit, cesur, yürekli bilge kişi.
Alpçetinİnatçı, sert tavırlı yiğit.
AlpdemirDemir yürekli, korkusuz yiğit.
AlpdoğanDoğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse.
AlperYiğit, kahraman erkek.
AlperenYiğit, cesur, yürekli kimse.
AlperginYiğit, cesur, yürekli, olgun kimse.
AlpermişYiğit, cesur, yürekli ermiş kimse.
Alpertunga1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.2. Türk destan kahramanı.
AlpgirayYiğit, cesur, yürekli hükümdar.
AlphanYiğit, cesur, yürekli hükümdar.
AlpkanYiğit soydan gelen.
AlpkanatYiğit, cesur, yürekli kimse.
AlpkartalYiğit, cesur, yürekli kimse.
AlpkınYiğit, cesur, yürekli kimse.
AlpkülükÜnlü, tanınmış yiğit kimse.
AlpkutluYiğit, cesur, yürekli, kutlu kimse.
AlpmanYiğit, cesur, kahraman kişi.
AlpnurYiğit, cesur, yürekli, güzel kadın.
AlpoğanYiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
AlpsoyYiğit soydan gelen kimse.
AlptekinYiğit, cesur, yürekli hükümdar.
AlptuğYiğit, cesur, yürekli, savaşçı kimse.
AlpyürekCesur, yürekli, yiğit kimse.
AlpyürükBir yerde duramayan, hareketli, cesur, yiğit kimse.
Alsan“San al, şanın, adın duyulsun” anlamında kullanılan bir ad.
AlsevinAl ve sevin anlamında kullanılan bir ad.
AlsoyÜnlü bir soydan gelen kimse.
AltaçTaç takın anlamında kullanılan bir ad.
Altan1. Kızıl tan. 2. Hakan, sultan, padişah.
AltanerYiğit, cesur hükümdar gibi olan kimse.
AltenKırmızı tenli kimse.
Altın1. Parlak sarı renkte, kolay işlenen, değerli paslanmaz maden. 2. Üstün nitelikli, değerli kimse.
AltınayÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınbaranÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınbaşÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınbaşakÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınbayÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınbikeÜstün nitelikli, değerli kadın.
AltınçiçekÜstün nitelikli, değerli kadın.
AltındalÜstün nitelikli, değerli kadın.
AltınelÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınerÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltıngülÜstün nitelikli, değerli kadın.
AltınhanÜstün nitelikli, değerli hükümdar.
AltınhanımÜstün nitelikli, değerli kadın.
AltınhatunÜstün nitelikli, değerli kadın.
AltınizÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınışıkÜstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
AltınışınÜstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
AltınkayaÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınkılıçÜstün nitelikli, değerli, savaşçı kimse.
AltınkızÜstün nitelikli, değerli, güzel kadın.
AltınnurÜstün nitelikli, değerli, güzel kadın.
AltınokÜstün nitelikli, değerli kimse.
AltınözSoyu üstün nitelikli, değerli olan kimse.
AltınsaçSarı saçlı kadın.
AltınsoySoyu üstün nitelikli, değerli olan kimse.
AltıntaçAltın taç takınmış kimse.
AltıntaşÜstün nitelikli, değerli kimse.
Altıntop1. Üstün nitelikli, değerli kimse.2. Greyfurt.
AltıntuğÜstün nitelikli, değerli kimse.
Altopİşte al, tombul bir çocuk anlamında kullanılan bir ad.
AltunaKızıl akan Tuna nehri.
AmaçErişilmek istenen sonuç, maksat, gaye, hedef.
Amber1. Amber balığından çıkarılan güzel kokulu, kül renginde bir madde. 2. Güzel kokulu bazı maddelerin ortak adı.
Amil1. İsteyen, emeli olan. 2. Etken, etmen, sebep, faktör.
AmileBir işi yapmakla yükümlü olan.
AmirBir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
Amire1. Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse. 2. Şenlendiren, bayındırlaştıran kimse.
AmreYaşam süren, yaşayan.
AnabacıAnne ve kız kardeş.
Anadolu1. Anne, doldu!" anlamında kullanılan bir ad.2. Türkiye’nin Asya kıtasında bulunan topraklarına verilen ad.
AnahanımAnne olmuş kadın.
AnakadınAnne olmuş kadın.
AnarAnımsar, hatırlar anlamında kullanılan bir ad.
AnargülAnımsayan, hatırlayan güzel kadın.
Andaç1. Armağan.2. Evlat, nesil. 3. Ün, şöhret. 4. Eş, denk.
AndiçAnt iç, yemin et anlamında kullanılan bir ad.
Angı1. Şan, şöhret, ün. 2. Hatıra, hediye, armağan.
AngıtÖrdekgillerden, tüyleri kiremit renginde, evcilleştirilebilen bir yaban kuşu.
AnıYaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra.
Anık1. Hazır. 2. Anı, hatıra. 3. Zayıf, cılız.
Anıl1. Amaç, erek. 2. Yavaş, ağır. 3. Bellek, hafıza. 4. “Adın her zaman anılsın” anlamında kullanılan bir ad.
AnıtÖnemli bir olayın veya büyük bir kişinin gelecek kuşaklarca tarih boyunca anılması için yapılan, göze çarpacak büyüklükte, sembol niteliğinde yapı.
AnkaMasallarda adı geçen ve gerçekte var olmayan büyük bir kuş.
AnlıÜnlü, tanınmış, namlı.
Annak1. Karşı, ön taraf. 2. Doruk, gözetleme yeri, siper. 3. Duygu. 4. Hatıra. 5. Alan, meydan
Ant1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.2. Kendi kendine söz verme
Apa1. Büyük. 2. San, unvan.
ApakhanTertemiz, dürüst hükümdar.
ApaydınÇok aydınlık, çok ışıklı.
AracıUzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.
Arafat1. Tanışma, buluşma yeri.2. Hacıların Kurban Bayramı'nın arife günü toplandıkları Mekke'nin doğusundaki tepe.
Aral1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada. 2. Sıradağlar.
Aran1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
Aras1. Kendisininmiş gibi sahip çıkılan, bulunmuş mal.2. Doğu Anadolu’da bir ırmak.
Arat1. Cesaret, yüreklilik. 2. Halk.
Araz1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret.
ArbaşSarışın, mavi gözlü kimse.
Arca1. Temiz. 2. Namuslu.
ArcanÖzü saf, temiz kimse.
Arda1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Sonra gelen.4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı.
ArdahanSonra gelen, sonraki hükümdar.
ArdıçServigillerden, güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen, yuvarlak kara yemişleri ilaç olarak kullanılan bir ağaççık.
ArdılBirinin ardından gelip onun yerine geçen kimse.
ArgınYorgun, bitkin, zayıf.
Arguİki dağ arası, uçurum.
ArgüdenTemiz ve dürüst olmayı amaçlayan kimse.
ArgünTemiz, aydınlık gün.
ArhanÜstün nitelikli, dürüst hükümdar.
Ari1. Özgür. 2. Çıplak, yoksun. 3. Boş.
ArifÇok anlayışlı ve sezgili kimse.
Arife1. Bilen, bilgili.2. Belirli bir günün, olayın bir önceki günü veya ona yakın günler.
ArikÇabuk davranan, çevik kimse.
Arı1. Temiz. 2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf. 3. Kutsal. 4. Günahsız. 5. Çiçeklerden bal yapan böcek. 6. Çalışkan.
ArıbalKatışıksız, temiz bal.
ArıbaşDürüst, güvenilir kimse.
ArıcanTemiz, doğru kimse.
ArıelDürüst, temiz, namuslu.
ArıhanDürüst, çalışkan hükümdar.
Arık1. Temiz, saf, duru.2. Zayıf, cılız. 3. Su yolu, ark. 4. Dere, çay. 5. Fidan dikilen yer.
Arıkal“Temiz, doğru ve dürüst kal” anlamında kullanılan bir ad.
ArıkerTemiz, dürüst kimse.
ArıkhanTemiz, dürüst hükümdar.
ArıkizKendisinden sonra iyi bir ad bırakmış olan kimse.
ArıkolTemiz ve dürüst ol anlamında kullanılan bir ad.
ArıkutMutlu olmuş dürüst kimse.
ArılTemizlen, arın anlamında kullanlıan bir ad.
ArımanTemiz, saf, dürüst kimse.
Arın1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü.
Arınç1. Temiz, saf, arı. 2. Barış, huzur.
ArınıkTemiz, saf, berrak.
ArıpınarBerrak akan pınar.
Arış1. Kolun dirsekle bilek arasındaki bölümü. 2. Araba, kağnı oku. 3. Asma.
ArısalArı gibi çalışkan kimse.
ArısanTemiz, doğru tanınmış kimse.
ArısoyTemiz ve dürüst bir soydan gelmiş olan kimse.
ArısuBerrak akan su temiz ve dürüst olan kimse.
ArıtanTemizleyen, arı duruma getiren.
ArıyüzTemiz görünüşlü kimse.
Arkadaş1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri.2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri.
Arkan1. Temiz, arı kandan gelen. 2. Üstün, galip.
Arkay1. Yükselen.2. Çeşitli yönlere doğru çıkık bir durumda olan.
Arkın1. Yavaş, ağır, sakin. 2. Zayıf. 3. Gelecek yıl.
Arkış1. Elçi, haberci. 2. Kervan.
ArkoçArı gibi çalışkan kimse.
ArkutTemiz, uğurlu, kutlu.
Arlan“Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad.
Armağan1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Arman1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Arol“Arı, temiz, çalışkan ol” anlamında kullanılan bir ad.
ArpağSihir, büyü, üfürük.
ArpakTemiz, dürüst, güvenilir kimse.
Arsal1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral.
ArsanTemiz adlı, iyi tanınan kimse.
ArtaçTemiz taç takınmış, güvenilir hükümdar.
Artam1. Erdem, fazilet. 2. Değer, kıymet.
Artan1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik.
Artık1. Erdemli, nitelikli, üstün. 2. Fazla, çok, daha çok.
ArtuçUcu sivri bir demirle donanmış, uzunca çubuk şeklinde, mızrak türünden eski bir silah.
ArtunGururlu, kendine güveni olan kimse.
ArukızSevimli kız, güzel kız.
ArziyeToprakla ilgili, topraktan yetişen.
Arzu1. İstek, dilek. 2. Heves.
ArzugülGül gibi istenilen, beğenilen.
ArzuhanHükümdarın isteği, dileği.
Arzum“İsteğim, dileğim” anlamında kullanılan bir ad.
Asaf1. Vezir. 2. Hazreti Süleyman’ın veziri.
AsalBaşlıca, esaslı, temel.
AsalbegümGerçek hanımefendi.
AşcırGüçlükleri, engelleri yenen kimse.
Asfer1. Sarı. 2. Uçuk, soluk benizli.
AsimegülGünah ve haramdan sakınan gül yüzlü.
Aşina1. Bildik, tanıdık. 2. Bilinen.
Aşir1. Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri. 2. On sayısı. 3. On gün.
Ası1. Yarar, fayda, kazanç. 2. Yetişkin, olgun. 3. İri, gösterişli. 4. Çevik.
AsıfŞiddetli rüzgâr, fırtına
AsılbanuGerçek hanımefendi, gerçek prenses.
Asım1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli.
Asıma1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli.
Aşkan1. Kula donlu at. 2. İşaret, im. 3. Renk, beniz.
AşkımBenim aşkım, sevdiğim insan, sevgilim anlamında kullanılan bir ad.
Aşkın1. Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş.2. Benzerlerinden üstün.3. Çok, fazla.
AşkınayBenzerlerinden üstün olan.
AşkınerBenzerlerinden üstün olan kimse.
Aslan1.Kedigillerden, Afrika'da ve Asya'da yaşayan, erkekleri yeleli, yırtıcı, uzunluğu 160 cm, kuyruğu 70 cm ve ucu püsküllü, çok koyu sarı renkli güçlü bir memeli türü. 2. Gürbüz, yiğit adam.
AslanerAslan gibi yürekli ve cesaretli olan kimse.
AslanhanAslan gibi yürekli ve cesaretli olan hükümdar.
Asliye1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Aslı1. Bir şeyin kendisi. 2. Kerem ile Aslı öyküsünün kadın kahramanının adı.
AslıbeyBey soyundan gelen.
AslıgülSoyu gül gibi temiz ve güzel olan.
AslıhanHan soyundan gelen.
AslınurNurdan gelen, aydınlık, ışıklı, temiz.
AsmaDalları çardak üzerine yayılan bitkilere, genel olarak verilen ad.
AsudeRahat, dingin, huzurlu, sessiz, sakin.
Asya1. Doğu.2. Dünyanın beş kıtasından en büyük ve en kalabalık olanı.
Ata1. Baba. 2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri.3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri.
AtaanAtalarını an, hatırla anlamında kullanılan bir ad.
AtabayZengin, saygın kimse.
AtabekSelçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala.
AtabörüAtası cesur ve yiğit olan kimse.
Ataç1. Atalardan gelen, atalarla ilgili olan. 2. Büyüklük gösteren çocuk.
AtacanSevgili baba anlamında kullanılan bir ad.
AtaerginAtalardan ulaşan.
AtagülAtaların anısı olan gül gibi güzel.
AtagünAtaların aydınlığı.
Atak1. Dışa dönük, canlı, girişken. 2. Eli açık, cömert. 3. Atıcı, nişancı.
Ataker1. Dışa dönük, canlı, girişken kimse.2. Eli açık, cömert kimse.3. Atıcı, nişancı kimse.
AtakulAtalarını gerçekten seven kimse.
AtakurtAtası cesur ve yiğit olan kimse.
AtakutAtaları kutlu olan kimse.
AtalanAt sahibi olan kimse.
AtalayÜnlü, namlı, şöhretli kimse.
AtalmışÜnlü, namlı, şöhretli kimse.
AtamanAta kişi, başkan, önder.
AtambayAtam beydir anlamında kullanılan bir ad.
AtamerAtam yiğittir anlamında kullanılan bir ad.
AtamtürkAtam Türk'tür analamında kullanılan bir ad.
AtanerAtan yiğittir anlamında kullanılan bir ad.
AtanurAtası aydın, bilge olan kimse.
AtaolYüce bir insan ol anlamında kullanılan bir ad.
AtaövAtalarını öv anlamında kullanılan bir ad.
AtasanAtaları gibi ünlü olan kimse.
AtasayAtalarına saygı göster anlamında kullanılan bir ad.
AtasevAtalarını sev anlamında kullanılan bir ad.
AtasevenAtalarını seven kimse.
AtasevinAtalarınını seviniz anlamında kullanılan bir ad.
AtasoyAtaları gibi soylu olan kimse.
AtasüAtaları asker olan kimse.
AtatöreAtalardan gelen töre.
AtatuğAtalarının tuğunu takmış olan kimse.
Atatürk1. Türklerin atası. 2. Büyük kurtarıcı Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya 1934 yılında yasayla verilmiş soyadı.
AtaullahAllah’ın bağışı, ihsanı.
AtayBilinen, tanınmış kimse.
Ateş1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.2. Coşkunluk.
AtfiŞefkatle, iyilikseverlikle ilgili.
Atgun1. Yorgun, bitkin. 2. Yavaş. 3. Gizli, saklı. 4. Yaban armudu. 5. Yırtıcı hayvan.
Atik1. Eski. 2. Özgür, hür. 3. Asil, soylu.
AtimeAkşamın ilk karanlığı, karanlığın başlangıcı.
Atiye1. İhsan, lütuf, bağışlama. 2. Armağan.
Atıf1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen
Atıfe1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen.
Atıl“Girişken ol, ilerlemek için çaba göster, hızla ilerle, atılgan ol” anlamlarında kullanılan bir ad.
Atılgan1. Çekinip korkmadan kendini tehlike veya güçlüklere atan kimse.2. Girişken.
Atızİki dere arasındaki su geçecek set.
Atlan1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem.
AtlasYüzü parlak, sık dokunmuş bir tür ipekli kumaş.
Atlı1. Atı olan.2. Ünlü, tanınmış.
AtlığÜnlü, tanınmış, adlı.
Atlıhan1. Atı olan hükümdar.2. Ünlü hükümdar.
AtmacaKartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük yırtıcı bir kuş.
Atom1. Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşikleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık. 2. Eski Yunan filozoflarına göre, gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri.
Attilâ1. Ünlü. 2. Babacık. 3. Büyük Hun İmparatorunun adı.
AtufBirine sevgisi olan, sevgi duyan.
Avar1. Direnen, karşı koyan.2. VII.yüzyılın sonuna değin Orta Avrupa’da yaşamış bir Türk boyu.
AvcıAvlanmayı seven, avı iş edinen kimse.
Avkan1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer.
AvniYardım ve yardımcılıkla ilgili.
AvniyeYardım ve yardımcılıkla ilgili.
Ay1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu.
AyaKibar hanım, hanımefendi.
AyabaAy gibi parlak ve güzel ana.
AyaçaSevgili hanım, sevgili kibar hanım.
AyalpAy kadar parlak ve güzel yiğit.
AyaltınAy ve altın gibi parlak olan.
AyanaEy ana! anlamında kullanılan bir ad.
AyanferGözün ışığı, göz nuru, parlaklığı.
AyasunEl uzat anlamında kullanılan bir ad.
AyataEy baba! anlamında kullanılan bir ad.
AyataçEy büyüklenen sevimliçocuk1 anlamında kullanılan bir ad.
AyaydınAy ışığı, ay aydınlığı.
Ayaz1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap.
AybalaAy gibi parlak ve güzel çocuk.
AybanuAy gibi güzel ve parlak hanımefendi.
AybarGösterişli, heybetli, görkemli.
Aybars1. Ay gibi güzel ve temiz pars. 2. Hun İmparatoru Attila'nın amcası.
AybaşEy lider, önder! anlamında kullanılan bir ad.
AybayEy bey! anlamında kullanılan bir ad.
AybegümAy gibi güzel hanımefendi.
Aybek1. Ay gibi güzel ve yakışıklı olan bey.2. Hindistan’daki Türk Memlûkleri Devletinin kurucusu. (Ö. 1210).
AybenYüzünde benleri olan güzel.
AybenizAy gibi güzel yüzü olan.
AyberkEy güçlü kimse anlamında kullanılan bir ad.
AybeyAy gibi güzel olan yakışıklı bey.
AybikeAy gibi güzel, el değmemiş kız.
AyboğaEy güçlü kimse anlamında kullanılan bir ad.
AyboraEy fırtına gibi olan! anlamında kullanılan bir ad.
AycaAy gibi güzel, ışıklı, parlak.
AycagülAy gibi parlak olan güzel.
AycahanAy gibi parlak olan güzel.
AycanEy sevgili anlamında kullanılan bir ad.
AycennetEy cennet!" anlamında kullanılan bir ad.
AycerenAy gibi güzel ve parlak ceylan.
AyçetinEy anlaşılması güç kimse! anlamında kullanılan bir ad. kullanılan
AyçiçekAy gibi parlak ve çiçek gibi güzel olan.
AycihanDünyayı aydınlatan ay.
AycılAy gibi, ayla ilgili.
AyçulpanHem ay hem de çoban yıldızı gibi parlak ve güzel olan.
AydaDere kıyılarında, çayırlarda yetişen bir bitki.
AydagülAyda ve gül gibi güzel olan.
AydanGüzelliğini aydan almış, ay gibi parlak ve güzel.
AydanarıNamuslu, iffetli, güzel kadın.
AydanurAy gibi güzel ve parlak olan.
AydarÇocuğun ensesindeki saçlar, perçem.
AydemirAy gibi ışıklı, temiz, demir gibi güçlü kimse.
AydenizAy gibi güzel, deniz gibi coşkulu olan.
AydenkAyın dengi olacak kadar güzel, ay gibi güzel.
AydilGönlü ay gibi temiz olan kimse.
AydilekDileği, isteği dürüstlük olan.
Aydın1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık. 2. Açık, kolay anlaşılır. 3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse. 4. Umut veren. 5. Mehtap.
Aydınalpİleri düşünceli yiğit.
AydınayAydan daha güzel ve parlak olan.
Aydınbayİleri görüşlü kimse.
Aydınbeyİleri görüşlü bey.
AydınelEli açık, cömert olan kimse.
Aydınerİleri görüşlü kimse.
Aydınolİleri görüşlü ol anlamında kullanılan bir ad.
AydıntanSabahın aydınlığı gibi parlak olan.
AydıntuğBaşına parlak bir tuğ takmış olan kimse.
AydınyolYolu aydınlık olan kimse.
AydoğmuşAy gibi doğmuş olan.
AydonatAy gibi güzelliklerle donanmış olan.
AyduruAy gibi duru, parlak ve lekesiz olan.
Ayet1. Kur'an surelerini oluşturan kısımlardan her biri. 2. Belirti, nişan.
AyetullahAllah'ın ayetleri.
AyferimAy ışığım anlamında kullanılan bir ad.
Aygen1. Dost, arkadaş. 2. Sevgili, yâr.
AygökAy gibi güzel, gök gibi parlak olan.
AygölAy gibi güzel, göl gibi durgun olan.
AygönençAy gibi parlak ve huzurlu, rahat olan.
AygülAy gibi parlak, gül gibi güzel olan.
AygülerAy gibi gülümseyen.
AygülhanAy gibi parlak, gül gibi güzel olan.
AygümüşAy gibi parlak, gümüş gibi değerli, beyaz olan.
AygünAy gibi güzel, güneş gibi parlak olan.
AygünerAy gibi güzel, güneş gibi parlak olan kimse.
AygünkızAy gibi güzel, güneş gibi parlak olan kız.
AygürAy gibi parlak ve gür.
AygutalpHer şeye karşılık veren yiğit.
AygüzelAy gibi güzel olan.
AyhanEy hükümdar! anlamında kullanılan bir ad.
AyhanımAy gibi güzel olan kadın.
AyhatunAy gibi güzel olan kadın.
Ayık1. Anlayışlı, uyanık.2. Sarhoşluğu ve baygınlığı geçmiş olan.
AyımAy gibi güzel olan sevgilim!” anlamında kullanılan bir ad.
AyımbetAy yüzlüm, sevgilim anlamında kullanılan bir ad.
AyımşaBenim küçük ayım, güzelim anlamında kullanılan bir ad.
AyışığıAyın ışığı, mehtap.
AyışınıAydan gelen ışın, ayın yaydığı ışın.
Aykaç1. Söyleyen, konuşan. 2. Akıl veren. 3. Ozan, şair.
AykalAy gibi parlak ve ışıklı kal anlamında kullanılan bir ad.
AykanParlak soylu, soyu sopu temiz.
AykaşAy gibi hilal kaşlı olan.
AykızAy gibi güzel ve parlak olan kız.
AykulEy kul! anlamında kullanılan bir ad.
AykurtEy kurt gibi olan! anlamında kullanılan bir ad.
AykutalpAy gibi uğurlu olan yiğit.
AykutluAy gibi kutlu olan.
Ayla1. Ayın ve bazı yıldızların dolayındaki ışık çevresi, ay ağılı, hale. 2. Bazı kutsal kişilerin başı etrafında gösterilen ışık çevresi.
AylanAçıklık, alan, meydan.
AylanurAyın çeresindeki ışık gibi parlak olan.
AymanAy gibi ışıklı, güzel kimse.
AymaralAy kadar güzel ceylan.
AymelekAy ve melek gibi güzel olan.
AymutluAy gibi mutlu olan.
AynaIşığı yansıtan, varlıkların görüntüsünü veren, cilalı ve sırlı cam.
AynagülAyna gibi parlak olan güzel.
AynisaAy gibi güzel olan kadın.
AynıferGöz nuru, gözün ışığı.
AynımahAya benzeyen, ayın benzeri, eşi, ay kadar güzel.
AypareAy parçası, ay gibi güzel.
AyperiAy gibi güzel olan peri.
AypınarAy gibi güzel, pınar gibi saf olan.
AypolatAy gibi güzel, çelik gibi güçlü olan.
AyralBenzerlerinden farklı olan.
Ayrılİki yolun ayrıldığı yer, yol kavşağı.
AysalAy gibi, aya benzeyen.
AysanAy gibi parlak, ışıklı, temiz tanınmış adı olan.
AyşeRahat ve huzur içinde yaşayan.
AyşecanRahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
AyşeduduHuzur içinde yaşayan kardeş.
AyşegülRahat ve huzur içinde yaşayan gül gibi güzel.
AyşehanRahat ve huzur içinde yaşayan sultan.
AyselAy gibi parlak, ışıklı, güzel.
AysemaAy gibi parlak, gök gibi yüce olan.
AysenSen aysın, ay gibi güzelsin anlamında kullanılan bir ad.
AyşenurRahat ve huzur içinde yaşayan güzel.
AyserParlaklık ver, aydınlık getir anlamında kullanılan bir ad.
AysereAydan daha güzel, daha parlak ve temiz.
AyserenParlaklık, ışık saçan.
AysevAy gibi güzel ve parlak olanları sev anlamında kullanılan bir ad.
AysevenAy gibi güzel ve parlak olanları seven anlamında kullanılan bir ad.
AyseverAy gibi güzel ve parlak olanları seven anlamında kullanılan bir ad.
AysevilAy gibi her zaman sevilen, beğenilen biri ol. anlamında kullanılan bir ad.
AysevimAy gibi sevimli olan.
AysevinAy gibi güzel olaları sevin anlamında kullanılan bir ad.
AysimAy gibi güzel, gümüş kadar parlak ve değerli olan.
AysimaÇehresi, yüzü ay gibi parlak, nurlu, ışıklı, kutlu, uğurlu olan.
AysineGönlü ay gibi parlak ve temiz olan.
AyşirinAy gibi şirin ve tatlı olan.
AyşılAy gibi ışıklı, parlak.
AysıluAy kadar temiz, iffetli, nazik olan.
AysınSen aysın, ay kadar güzelsin” anlamında kullanılan bir ad.
AyşöhretŞöhreti ay gibi parlak, aydınlık ve lekesiz olan.
AysoyAy gibi temiz soylu olan.
AysuAy gibi parlak, su gibi berrak olan.
AysudaSuda yansıyan ay ışığı.
AysultanAy gibi güzel olan sultan.
AysunaAy gibi güzel olan.
AysunarAy gibi olan güzelliğini gösteren.
AysunayGüzelliğini göster anlamında kullanılan bir ad.
AysungurEy soğukkanlı kimse! anlamında kullanılan bir ad.
AytaçAy gibi parlak taç takmış olan.
AytarHaberci, haber veren.
AytekAy gibi tek, biricik, eşsiz.
AytekinAy gibi tek ve uğurlu olan.
AytemizAy gibi saf ve temiz olan.
AytenAy gibi beyaz tenli olan.
AyterimAy gibi ince ve nazik olan.
AytiginAy gibi güzel ve parlak olan.
AytokEy doymuş! anlamında kullanılan bir ad.
AytolunDolunay, ayın on dördü.
AytopDolunay, ayın on dördü.
Aytöreİyi töre, aydınlık getiren töre.
AytözAy gibi parlak cevher.
AytunaAy gibi gösterişli, görkemli olan.
AytunçAy gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan.
AytungaEy kahraman, yiğit! anlamında kullanılan bir ad.
Aytürk1. Ay gibi güzel olan.2. "Ey Türk!" anlamında kullanılan bir ad.
AytutkunGüzelliğe tutkun olan.
AyülgerAy ve Süreyya yıldızı.
Ayvaz1. Koca, eş. 2. Güzel, yakışıklı. 3. Saçsız, kel. 4. Sağır. 5. Kaba. 6. Osmanlılar zamanında büyük konaklarda mutfak işlerini gören uşak.
AyverÇevrene ışık saç, yararlı ol anlamında kullanılan bir ad.
AyverdiÇevresine ışık saçtı, yararlı oldu anlamında kullanılan bir ad.
Ayyalap1. Duru ay. 2. Ay gibi parlak ve duru.
AyyalınAy gibi temiz ve saf olan.
AyyarkınAy ve güneş ışığı.
AyyüceAy gibi parlak ve ulu olan.
AyyüzAy gibi parlak yüzlü olan.
AyzıtEski Türklerde güzellik, iffet, doğum tanrıçasının adı.
AyzühreAy ve çoban yıldızı.
AzadeSerbest, hür, kurtulmuş.
AzadiÖzgürlük, serbestlik
AzamettinDinin azameti, ululuğu.
AzatKurtulmuş, serbest, özgür.
Aziz1. Ermiş, eren. 2. Sevgide üstün tutulan.
Azmi1. Azimli, kararlı.2. Sözünde duran.
Aznavur1. Yiğit, kahraman. 2. Ele avuca sığmayan. 3. Sinirli, sert, korku veren iri yarı kimse.
Azra1. El değmemiş bakire kız. 2. Delinmemiş inci. 3. Ayak basılmamış kum. 4. Medine’nin diğer bir adı. 5. Hz. Meryem’e verilen ad.