Bebek İsimleri

1. Haberci, haber veren. 2. Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan. 3. Yüksek, yüce.

Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan.

Haberci, haber veren.

1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.

Soyu sopu temiz olan kimse..

1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.

1. Haykıran, çağıran. 2. Meclis, toplantı.

Görülmemiş, az bulunan, değerli.

Pişmanlık duyan, pişman.

Pişmanlık duyan, pişman olan.

Seyrek, az bulunur.

Seyrek, az bulunur.

1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.

1. Yararlı, kârlı. 2. Tanrı adlarındandır.3. Yok eden, ortadan kaldıran, süren.

Bayındırlık, bir yeri güzelleştirmek için yapılan çalışmaların tümü.

1. İşe yaramayan, boş. 2. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç.

Yok eden, ortadan kaldıran, süren.

1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.

1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.

Ansızın, birdenbire, vakitsiz.

Güzel ve uyumlu ses, ezgi.

Körpe, genç kız.

Ayın ilk günü veya son gecesi.

1. Zühre, Venüs gezegeni. 2. Ar. Ergenliğe erişmiş

Vekil, birinin yerine geçen.

Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş.

Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş.

1. Bolluk, varlık içinde yaşayış. 2. Cennetin bir bölümü.

Nazlı büyütülmüş, güzel ve zarif.

1. Birinin yerine geçen. 2. Kadı. 3. Nöbet bekleyen.

Ateş, alev, sıcaklık.

1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, arif.

1. Bir kavim veya kabilenin başkanı. 2. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan en eski derviş veya dede

1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.

bk. Nakip

Gönül resmi, gönül süsü.

İnleyen, inleyici.

Adın duyulsun, ün kazan anlamında kullanılan bir ad.

Namlı, ünlü.

1. Mektup. 2. Aşk mektubu. 3. Kitap, dergi.

Ünlü, namlı, şöhretli.

1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.

Yazıcı, yazar, kâtip.

Yazıcı, yazar.

1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlası.

Nar tanesi.

Ateş renginde, kırmızı gül.

Nar tanesi gibi kırmızı yüzlü kadın.

İnce yapılı, zarif.

1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.

bk. Narhanım

Yürekli, yiğit.

Cesur, yürekli kimse.

İnsanlar, halk, herkes.

İnsaf, adaletli olma.

1. Pay, hisse. 2. Allah’ın kısmet ettiği şey.3. Yollara nişan için dikilen tas.

Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan.

Öğüt veren.

Öğüt veren.

1. Pay, hisse. 2. Allah’ın kısmet ettiği şey.

1. Yayan, saçan. 2. Nesir yazan.

Dağıtan, yayan, saçan.

Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan.

Unutan, unutmuş olan.

1. Bir şeyi iki eşit parçaya bölen. 2. Ekmek.

Yardımcı, yardım eden.

Yardımcı, yardım eden.

Dine yardımı dokunan kimse, yardımcı.

Tanrı yardımıyla, üstünlük ve ülke almakla ilgili.

Allah'ın yardımı.

1. Öğütçü, öğüt veren. 2. Temiz, saf.

Bozulmaz biçimde tövbe eden.

1. Söyleyen, konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici.

1. Söz söyleyen, konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici.

Güzel, düzgün konuşan, söz söyleyen.

1. Zayıf, güçsüz. 2. Beceriksiz.

1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan'da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.

Kendini beğendirmek için yapılan davranış, cilve.

Nazlanan, nazlı, cilveli.

1. Bakma, göz atma. 2. Düşünme. 3. Göz değme. 4. İtibar, saygı.

Nazlı kız.

1. Naz eden, nazlanan, nazlı. 2. Sevgili.

1. Cilveli, nazlı, hoş. 2. Nazlı büyütülmüş, şımarık. 3. Yapısı ince, narin.

Nazlı kız.

Temiz, pak.

1. Temiz, pak. 2. Zarif, kibar.

(na:zik)

Benzer, eş, örnek.

Benzer, örnek, eş.

Gönül nazı, gönül cilvesi.

1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan.

1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan.

1. Bakan, gören.2. Bakan, vekil.

Naz yap, kendini beğendir, nazlı, cilveli ol anlamında kullanılan bir ad.

Naz yapan, kendini ağıra satan, işveli, edalı.

Nazlı kimse.

Nazlı güzel.

Nazlı hükümdar.

Sevdiğim, değer verdiğim, üstüne titrediğim, edalım anlamında kullanılan bir ad.

1. Nazımla, sözle, şiirle ilgili. 2. Sıralı, tertipli.

1. Nazımla, sözle, şiirle ilgili. 2. Sıralı, tertipli.

Şan, şeref, onur.

Dinin şanı ve şerefi.

1. Haberci. 2. Peygamber.

Namlı, ünlü, şerefli.

Namlı, ünlü, şerefli.

1. Yüksek nitelikli ve onurlu. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Bilgili ve erdemli.

1. Yüksek nitelikli ve onurlu. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Bilgili, erdemli.

Haberci, haber veren, elçi.

Soy temizliği, soyluluk.

Dinin soyluluğu.

Kurtuluş, kurtulma.

Kurtulmuş.

1. Dülger. 2. Marangoz.

Kahramanlık, yiğitlik, kuvvetli ve gözü pek olma.

Soyu temiz, soylu.

Soyu temiz, soylu.

Soyu temiz, soylu.

1. Çocuk, evlat. 2. Kuşak, soy, nesil. 3. Güzel gözlü kadın.

bk. Necmettin

1. Dinin yıldızı. 2. Erkek adı.

Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait.

Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait.

Tümsek ve yüksek yer

1. Sohbet arkadaşı. 2. Güzel öykü anlatan, tatlı konuşan.

1. Sohbet arkadaşı. 2. Güzel öykü anlatan, güzel konuşan. 3. Kadın arkadaş.

Azlık, seyreklik, az bulunma.

1. Hoşluk, güzellik. 2. Değerlilik.

1. Bir adam, tek kişi. 2. Er, asker.

Yararlı.

Herkes tarafından beğenilen, çok güzel.

Herkes tarafından beğenilen, çok güzel.

Gündüz.

1. Dehşet, korku. 2. Yağmacı, çapulcu.

1. Akarsu, ırmak. 2. Çok, bol, fazla.

Çok, bol, fazla.

Nehirle ilgili olan.

1. Soy, nesil. 2. Doğa, yaradılış, yapı.

bk. Neclâ

İyi bir olay, mutlu bir durum karşısında söylenen bir söz.

Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

1. Çiçekleri ayrı ayrı veya bir kök sap üzerinde şemsiye durumunda, beyaz veya sarı renkte soğanlı bir süs bitkisi. 2. Güzelin gözü.

Fil dişi veya kemikten nergis biçiminde oyulmuş tavan süsü.

Pehlivan, yiğit.

Pehlivan, yiğit, cesur.

Yumuşaklık, gevşeklik.

Yumuşak, nazik, ince.

Sevinç, keyif, neşe, şenlik.

Sevinç, mutluluk.

Neşeli, sevinçli kimse.

Neşeli, sevinçli güzel.

Sevincim, mutluluğum anlamında kullanılan bir ad.

Neşeli, sevinçli güzel.

Meydana gelme, oluşma.

Mutluluk, sevinç ver anlamında kullanılan bir ad.

Soylu, soyu temiz.

1. Şiir, manzume. 2. Atasözü durumuna gelmiş olan dize veya beyit.

Aynı çağda yaşayan ve hemen hemen aynı yaşta bulunan kimselerin tümü, kuşak.

1. Yumuşak esinti, yel. 2. Yumuşak huylu.

1. Yumuşak esinti, yel. 2. Yumuşak huylu.

Yumuşak huylu.

Soylu, soyu temiz.

Sevinçli, neşeli, şenlikli.

Nesligül, Neslihan, Neslişah adlarının kısaltılmış biçimi.

Soyu gül gibi güzel olan.

Han soyundan gelen, soylu.

Şah soyundan gelen.

Bir tür yaban gülü.

Ağustos gülü, yaban gülü.

bk. Neşe

Sonuç.

1. Ses, ahenk, nağme. 2. Refah, mutluluk.

1. Talih, kader. 2. Bağış, ihsan.

1. Talih, kısmet. 2. Bağış, ihsan. 3. Yiyecek, içecek şey, azık.

İlkbahar.

1. Genç, yeni yetme kız. 2. Turfanda meyve veya sebze.

Yeni doğmuş, küçük, genç.

Genç, yeni yetişen.

Yeni tarz, yeni biçim.

Türk müziğinde eski bileşik bir makam.

1. Deniz. 2. Leyla ile Mecnun hikâyesindeki Mecnun'un adı.

Yeni açmış gül, gonca.

Yeni yetişmiş, taze, körpe.

İyi, sevinçli haber, müjde.

Yeni, çok yeni.

Renk renk ışık.

1. Parlaklık. 2. Ağaç çiçeği.

İyi, sevinçli haber, müjde.

Ağacın taze sürgünü, yeni, körpe fidan.

1. Işıklı olma, parlaklık. 2. Çiçek, özellikle beyaz çiçek.

Yeni yetişen, genç, körpe.

Yeni yetişmiş, genç, taze.

Dinin ışığı, aydınlığı.

Işıklı, parlak.

Işıklı, parlak.

1. Yeni gün. 2. Eski İran takvimine göre yeni yılın ve baharın başlangıç günü. 3. Güneşin Koç burcuna girdiği gün.

Yeni yıl.

Genç, taze, küçük.

Ağaç çiçeği.

Yeni doğmuş, yeni doğan çocuk.

bk. Neyyire

bk. Niran

1. Işıklı, aydınlık. 2. Işık veren cisim, cisme dönüşmüş, cisimleşmiş nur. 3. Güneş.

1. Nurlu, parlak. 2. Işıklı cisim. 3. Güneş

Ney çalan kimse.

Temizlik, paklık.

bk. Nezahet

Dinin temizliği.

Temizlik, ahlak temizliği.

İncelik, kibarlık.

1. Temiz, lekesiz, masum. 2. Rahat ve huzur veren.3. Güzel, kibar.

1. Temiz, lekesiz, masum. 2. Rahat ve huzur veren.3. Güzel, kibar.

Temiz, saf, ince.

1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.

1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.

(nida:)

Bağıran, seslenen.

1. Resim gibi güzel, sevgili. 2. Put.3. Resim.

Konulmuş, bırakılmış.

Sonuncu.

1. Fidan, taze sürgün. 2. İnce ve düzgün vücutlu sevgili.

1. Gizli, saklı. 2. Sır, giz.

Doğa, huy, yaradılış.

(niha:yet)

1. Mavi, lacivert. 2. Mısır’dan geçip Akdeniz’e dökülen nehir.

Ayın parlaklığı.

Parıltı, ışık.

bk. Nilgün

Nil ve han.

Lacivert renkli.

Nil ve su.

Yaprakları uzun saplı, çiçekleri büyük, beyaz, su yüzeyinde açan, göl ve su birikintilerinde yetişen su bitkisi

(Ni:met)

Tanrının verdiği nimet.

1. Ateşler. 2. Cehennem.

1. Kadın.2. Kur'an-ı Kerim'de IV. sure.

Yılın dördüncü ayı.

Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.

Nisan ayında doğan.

Kadınlar.

1. Yalvarma, yakarma. 2. İstek, arzu. 3. Dua.

Yalvaran, niyaz eden.

Bir şeyi yapmayı önceden isteyip düşünme, maksat.

1. Kural.2. Düzen, tertip, sıra. 3. Kanun.

Dinin nizamı, düzeni.

Tertipli, düzenli.

Zayıf.

1. Köpek.2. Kafkasya'da yaşayan bir Türk kavmi.

1. Başkomutan. 2. Bey.

1. Ağlama.2. İnanışa göre, üçüncü peygamber olup tufanda bütün canlılardan birer çift alarak bir gemide kurtulmuştur.

Her şeyin iyisi, seçkini.

Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.

Nuh Peygamber soyundan olan.

Güzel koku.

1. Kan. 2. Gelincik.

1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim.

Aydınlık, ışık al anlamında kullanılan bir ad.

Evreni, âlemi aydınlatan ışık.

Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit.

Nurlu, ışıklı, aydınlık.

1. Işıklı, ışık saçan. 2. Saygı uyandıran, nurlu.

Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.

Ayın parlaklığı, ay ışığı.

Aydınlık, ışık, parlaklık.

Sürekli aydınlık, nurlu, parlak olan.

Işık saçan, aydınlık yüzlü, nur yüzlü kadın, hanım.

Nurlu, aydınlık kimse.

Nurluyum, ışık saçıyorum anlamında kullanılan bir ad.

Güzel, parlak kadın.

Nurlu, ışıklı, aydın kimse.

Dünyayı aydınlatan nur, âlemin, dünyanın ışığı.

Nur toplayan, ışık derleyen.

Aydınlığı dağlara vuran.

Aydınlık, parlak bir soydan gelen.

Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.

Çok ışıklı, çok parlak.

Nur tanesi.

Göz nuru, göz ışığı.

Nurlu gönül, ışıklı gönül.

Nurlu, parlak biri biçimde doğan.

Nur topu gibi bir çocuk dünyaya geldi anlamında kullanılan bir ad.

Işık saçan, çevresini aydınlatan.

Nurlu, ışık saçan kimse.

Nurlu, aydınlık, ışık saçan kimse.

Sana nur, aydınlık, ışık ulaşsın anlamında kullanılan bir ad.

Dinin ışığı, nuru.

Işık, aydınlık.

Işığı artıran, ışık saçan.

Nurlu, aydınlık genç.

Aydın, ışıklı genç.

Göğün aydınlığı, parlaklığı.

Aydınlı, ışık saçan güzel.

Güneş ışığı, aydınlığı.

Işık saçan hükümdar.

Aydınlık, ışık saçan hanım.

Hayalleri süsleyen aydınlık, ışık.

Hayat veren ışık, aydınlık.

Ay ışığı, parlaklığı.

Işıklı, aydınlık.

Tanrının ışığı, nuru.

Kadınlığın nuru, ışığı.

Nuriye adının halk dilinde bozulmuş biçimi.

Işıklı, aydınlık.

Işık, aydınlık, parlaklık.

Aydın, parlak kadın.

Temiz, aydınlık soydan gelen kimse.

Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse.

Işıklan, ışık saç anlamında kullanılan bir ad.

1. Işıklı, aydınlık, parlak. 2. Saygı uyandıran, temiz.

Ay gibi güzel ve nurlu.

Melek gibi saf ve temiz güzel.

Işıklı, aydınlık sevgili.

Aydınlık ol, ışık saç anlamında kullanılan bir ad.

Özü, içi aydınlık, nurlu olan.

Işık kanatlı.

Işıklı, aydınlık, peri kadar güzel.

Işıklı, aydınlık sabah.

Işık saç, aydınlat anlamında kullanılan bir ad.

Aydınlık, parak şah.

Işık saç, çevreni aydınlat anlamında kullanılan bir ad.

Aydınlık, temiz adı olan.

Işık seli, aydınlık seli.

Çokça aydınlık, parlaklık.

bk. Nursel

Işıklı, aydınlık gökyüzü.

Sen nur gibi aydınlık, ışıklı, güzelsin anlamında kullanılan bir ad.

Aydınlık, parlaklık, ışık senindir anlamında kullanılan bir ad.

Işık ser, çevreni aydınlat anlamında kullanılan bir ad.

Işık seren, aydınlık saçan.

Işığı, aydınlığı, parlaklığı sev anlamında kullanılan bir ad.

Aydınlığı, ışığı seven.

Parlak, aydın güzelller tarafından sevil anlamında kullanılan bir ad.

Işık, aydınlık sevgisi.

Aydınlığı, ışığı, parlaklığı sevin anlamında kullanılan bir ad.

Aydınlık ve gümüş gibi parlak.

Işıklı, aydınlık yüz.

Işıklı, aydınlık göğsü olan.

Parlak ve berrak su gibi temiz ve saf olan.

Sen ışıksın, nur gibi aydınlıksın anlamında kullanılan bir ad.

Nurlu, ışıklı taç giymiş olan.

Işıklı, aydınlık tan.

Parlak ve ışıklı olan.

Nur gibi parlak ve aydınlık olan.

Nurlu, aydınlık hükümdar.

Teni berrak, ışıklı, aydınlık olan.

Çok güzel, ışıktan bir top kadar güzel olan.

Tanrı'nın nuru.

Işık, aydınlık ver anlamında kullanılan bir ad.

Işık, parlaklık, aydınlık veren.

Nurlu, aydınlık kişi.

Nurlu, ışıklı kadın.

Altın gibi parlak ve değerli olan.

İçene ölümsüzlük vereceğine inanılan su, bengi su, hayat suyu.

Tatlı, lezzetli.

1. Yardım. 2. Allah’ın yardımı. 3. Üstünlük, başarı.

Dinin üstünlüğü.

Müjde, hayırlı haber.

Müjde, iyi haber.

bk. Noyan

1. Eğlence, neşe. 2. Ferahlık, sevinç.