Bebek İsimleri

Hepsi | A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z
695 sonuç bulundu.
B
Babaç
Gösterişli, heybetli.
Babacan
Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Babayiğit
1. Yürekli kimse.2. Bir girişimde kendine güvenebilecek durumda olan kimse.3. Güçlü kuvvetli, korkusuz kimse.
Babür
Kaplan.
Babürşah
Kaplan gibi şah.
Bacı
1. Büyük kız kardeş, abla. 2. Kız kardeş. 3. Bir evde uzun zaman çalışmış yaşlı kadınlara verilen unvan. 4. Tarikat şeyhlerinin karısı.5. Kadınlara söylenen bir seslenme sözü.
Bade
Şarap, içki.
Badegül
Gül renkli şarap.
Badiye
Çöl.
Bağatur
bk. Bahadır
Bağdaç
bk. Bağdaş
Bağdagül
Bağda olan gül.
Bağdaş
Yakın arkadaş, dost.
Bağır
1. Göğüs. 2. Ok yayı ve dağda orta bölüm.
Bağış
Bağışlanan şey, yardım.
Bağışhan
Bağışı seven hükümdar.
Bağlan
Sev, sevdiğine bağlı kal anlamında kullanılan bir ad.
Baha
1. Ar. Güzellik, zariflik. 2. Ar. Parıltı. 3. Far. Kıymet, değer, paha.
Bahadır
Savaşlarda gücü ve yılmazlığıyla üstünlük kazanan veya yiğitlik gösteren kimse.
Bahadırhan
Savaşlarda gücü ve yılmazlığıyla üstünlük kazanan veya yiğitlik gösteren hükümdar.
Bahai
Bahailik yanlısı kimse.
Bahar
1. Kuzey yarım kürede 21 Martta gündüz gece eşitliğiyle başlayarak 22 Haziranda gün dönümü ile biten, kış ve yaz arasındaki mevsim.2. Bu mevsimde açan çiçekler ve yapraklar. 3. Gençlik çağı.
Bahattin
Dinin güzelliği.
Bahir
Deniz.
Bâhire
1. Işıklı, parlak, güzel. 2. Belli, besbelli, açık.
Bahise
Söz eden, bahseden.
Bahri
1. Denizle ilgili olan.2. Bir tür deniz ördeği.
Bahriye
Denizle ilgili olan.
Bahşı
1. Bilgin, öğretmen. 2. Saz şairi, âşık. 3. Hekim.
Bahti
1. Bahtla, kaderle ilgili olan.2. Bazı divan şairlerinin ortak mahlası.
Bahtiyar
Mutlu.
Bahtınur
Talihli, şanslı, yazgısı parlak olan.
Bahtışen
Mutlu, neşeli, talihli kimse.
Bahtıser
Talihli, şanslı, iyi yazgılı olan.
Bakanay
Ay gibi aydınlık saçan.
Baki
1. Sürekli.2. Bir şeyden artan miktar.3. Öteki.
Bakinaz
Sürekli nazlanan, çok nazlı.
Bakiye
1. Artık, artan, kalan, geri kalan. 2. Kalıntı.
Bakır
Doğada serbest ve birleşik olarak bulunan kızıl renkli, kolay işlenir bir maden.
Bakırhan
Bakır gibi işe yarayan hükümdar.
Baksı
bk. Bahşı
Bala
Yavru, çocuk.
Balaban
1. İri, büyük.2. Şişman, gürbüz kimse.2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş.
Balâbey
Yüce bey.
Balaman
bk. Balaban
Balamir
Eski bir Türk kağanı.
Balatekin
Prens, şehzade çocuğu.
Balatürk
Türk çocuğu.
Balaz
Ağaç, asma filizi, sürgün.
Balbal
Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taş.
Balbay
Bal-bay.
Balbey
Bal gibi tatlı olan bey.
Balca
Bal gibi tatlı, sevimli olan.
Balcan
Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Baldan
Bal gibi tatlı, şirin ve güzel olan.
Baldemir
Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
Baler
Tatlı dilli, cana yakın kimse.
Balhan
Bal gibi tatlı ve cana yakın hükümdar.
Balibey
bk. Balıbey.
Balı
1. Büyük kardeş. 2. Sevgi gösterilen kimse. 3. Veli, ermiş.
Balıbaş
Ermiş kimse.
Balıbey
Değer verilen olgun bey.
Balım
Balım, tatlım, güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Balın
Sevgili, sevilen.
Balk
1. Şimşek. 2. Parıltı, parlayış.
Balkan
1. Sık ormanla kaplı dağ. 2. Yığın, küme. 3. Sazlık, bataklık.
Balkı
1. Parıltı, ışık. 2. Güzel, parlak, süslü kimse.3. Şimşek.
Balkın
Parıldayan, parlak.
Balkır
1. Parıltı, ışıltı, ışık. 2. Şimşek.
Balkış
Şimşek.
Balkız
Şirin, tatlı, hoş kız.
Balkoç
Bal gibi tatlı ve sevimli yiğit.
Ballı
Şirin, güzel, tatlı dilli.
Balsan
Bal gibi tatlısın" anlamında kullanılan bir ad.
Balsarı
Sarışın.
Balşeker
Bal gibi tatlı olan.
Baltaş
Küçük balta.
Bandak
1. Dağlardan inen suların dağ eteğinde oluşturduğu bataklık. 2. Uç taraflarından bağlanmış ot demeti.
Bangu
1. Haykırış, bağırış. 2. Gök gürültüsü. 3. Yankı.
Banu
1. Kadın, hatun, hanım. 2. Prenses. 3. Hanımefendi. 4. Gelin.
Banuhan
Banu-han.
Barak
Tüylü, kıllı çuha, kebe.
Baran
1. Varan, ulaşan.2. Yüce, ulu.
Baranalp
Hedefine ulaşan yiğit.
Baranbilge
Amacını elde eden bilge.
Baransel
Hedefine ulaşan sel gibi olan.
Baray
1. Ezelî, öncesiz, öncesi olmayan. 2. Yeni ay, ay başı.
Barbaros
Büyük Türk denizcisi, Barbaros Hayrettin Paşa'ya. (1467-1546) Avrupalılar tarafından verilen ve "Kızıl sakal" anlamına gelen bir ad.
Barça
Hepsi, tamamı.
Barçak
bk. Balçak
Barçın
Bir tür ipekli kumaş.
Baria
Güzel, tam, mükemmel, üstün.
Barik
Işıklı, parıltılı, parlak, parlayan.
Barika
1. Işık, parıltı, 2. Şimşek, yıldırım parıltısı.
Bariz
Açık, gözle görülür, belirgin.
Barım
1. Varlık, servet, zenginlik. 2. İktidar.
Barın
1. Bütün, hep. 2. Güç, kuvvet. 3. Göğüs.
Barış
1. Barışma işi. 2. Savaşın bittiğinin bir antlaşmayla belirtilmesinden sonraki durum.3. Böyle bir antlaşmadan sonra insanlık tarihindeki süreç.4. Uyum, karşılıklı anlayış ve hoşgörü ile oluşturulan ortam.
Barışcan
Barıştan yana olan kimse.
Barkan
Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi.
Barkın
1. Yolculuk eden, yolcu, gezgin.2. Kendisini yolundan hiçbir şeyin alıkoymadığı yolcu.
Barlas
Kahraman, savaşçı.
Barlık
Varlık, zenginlik.
Bars
Kedigillerden, genellikle Asya ve Afrika'nın sıcak bölgelerinde yaşayan, postu benekli, bazen de düz siyah, çevik, yırtıcı, etçil, memeli hayvan.
Barsbay
bk. Barsbey
Barsbey
Yiğit, cesur bey.
Bartu
1. Varlık, servet.2. Varılacak yer, mesafe.
Basa
1. Fazla, üstün, baskın. 2. Arka.
Başağa
En büyük ağa.
Basak
Sağlam, dayanıklı.
Başal
En yükseğe çık, yüksel anlamında kullanılan bir ad.
Başar
Bir işi istenilen biçimde bitir anlamında kullanılan bir ad.
Başargan
Başarılı olan.
Başarman
Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Başat
Sertlik, zorluk bakımından üstün olan.
Başay
bk. İlkay
Başaydın
Aydınların önde geleni.
Başbay
Zenginlerin önde geleni.
Başbuğ
Eski Türklerde baş, başkan, komutan.
Başçık
Çiçeklerin erkek organlarında çiçek tozunu taşıyan torbacık.
Başdemir
İleri gelen, saygın kimse.
Başdoğan
Önce doğan.
Başeğmez
Buyruk altına girmeyen.
Başel
Baş ve el.
Başer
En önemli kimse.
Başhan
En önemli, ileri gelen hükümdar.
Basir
1. Görüp anlayan. 2. Zeki. 3. Her şeyi görüp anlayan Allah.
Basiret
1. Uzağı görme, seziş, sezgi, uyanıklık.2. Anlayış, kavrayış.
Basım
Güç, kuvvet.
Basıra
1. Gören, görücü. 2. Görme gücü, görüş. 3. Göz.
Baskak
Cesur, yürekli.
Başkal
Her zaman önder ol, önderliğin sürsün anlamında kullanılan bir ad.
Baskan
Üstün gelme, yenme, zafer.
Başkara
Önemli, saygın kimse.
Başkaya
Önemli, saygın kimse.
Başkaynak
En önemli kaynak, ilk kaynak.
Baskın
1. Kısa süreli beklenmedik saldırı. 2. Üstün.
Başkur
Türk çadırlarının çevresindeki kanatları örten bölümlerin üst tarafına bağlanan ve 18 cm. kadar eni olan kuşak.
Başkurt
1. En önemli kimse.2. Ural Dağları bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy.
Başkut
Kutlu, talihli kimse.
Başman
Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Başok
Ok gibi sivri olan, her işte ön plana çıkan kimse.
Başol
Önder ol, lider ol anlamında kullanılan bir ad.
Başöz
Her şeyin en önemli olanı.
Basri
Görme ile ilgili olan.
Basriye
Görme ile ilgili olan.
Başsoy
Soyu asil olan kimse.
Baştaş
Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Baştemir
bk. Başdemir
Baştuğ
Önemli, saygın kimse.
Baştugay
Önemli olan tugay.
Baştürk
Türklerin önderi, lideri.
Basut
1. Yardım, arka. 2. Yardımcı.
Batı
Güneşin battığı yön.
Batıbay
Üstün gelen, gücü yeten, galip olan zengin.
Batıbey
Üstün gelen, gücü yeten, galip olan bey.
Batıcan
Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Batıhan
bk. Batuhan
Batır
bk. Batur
Batıray
bk. Baturay
Batırhan
Kahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar.
Battal
1. Cesur, kahraman. 2. Pek büyük, iri.
Batu
Üstün gelen, gücü yeten, galip.
Batucem
Üstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar.
Batuhan
Üstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar.
Batur
Kahraman, yiğit, cesur, bahadır.
Baturalp
Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Baturay
Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Baturhan
Kahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar.
Bayar
Ulu, yüce, saygın, soylu kimse.
Baybars
1. Zengin ve korkusuz kimse.2. Bir tür kaplan.
Baybaş
Zengin, ileri gelen, saygın kimse.
Baybek
Zengin bey.
Baybora
Fırtına.
Baybörü
Zengin ve yiğit olan kimse.
Bayça
Zengin, varlıklı.
Baycan
Zengin, varlıklı kimse.
Baydoğan
Dünyaya zengin olarak gelen, zengin doğan.
Baydu
1. "Zengindi, varlıklıydı" anlamında kullanılan bir ad.2. İlhanlı Devletinin hükümdarı.
Baydur
Güçlü, kuvvetli, cesur.
Bayduralp
Güçlü, kuvvetli, cesur olan yiğit.
Bayer
Zengin, varlıklı kimse.
Bayezit
1. Yezit'in babası.2. Çeşitli dönemlerde yaşamış Osmanlı şehzadelerinin ortak adı.
Baygüç
Güçlü ve zengin kimse.
Bayhan
Zengin ve varlıklı hükümdar.
Bayhun
Zengin kimse.
Bayık
1. Doğru, gerçek (söz). 2. Açık, belli.
Bayın
bk. Baylan
Bayındır
Gelişip güzelleşmesi, hayat şartlarının uygun duruma getirilmesi için üzerinde çalışılmış olan, bakımlı.
Bayır
Zengin, varlıklı.
Bayırhan
Zengin, varlıklı hükümdar.
Baykal
1. Yabani at. 2. Deniz.
Baykam
Doktor, hekim.
Baykan
Zengin bir soydan gelen kimse.
Baykara
Doğan cinsinden bir kuş türü.
Baykır
Ay ışığı.
Baykoca
Varlıklı, saygın kimse.
Baykor
Zengin, varlıklı bir duruma getirir anlamında kullanılan bir ad.
Baykul
Zengin, varlıklı kul.
Baykurt
Zengin, varlıklı saygın kimse.
Baykut
Kutlu, talihli kimse.
Baykutay
Zengin. talihli kimse.
Baylan
1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel.
Bayman
Varlıklı, saygın kimse.
Bayol
Zengin ve varlıklı ol" anlamında kullanılan bir ad.
Bayrak
Bir ulusun, bir topluluğun veya örgütün simgesi olarak kullanılan, belli bir rengi ve biçimi olan, genellikle dikdörtgen biçiminde kumaş.
Bayraktar
Bayrağı taşıyan, bayrak taşımakla görevli kimse.
Bayram
1. Ulusal veya dinsel bakımdan önemi olan, kutlanan gün. 2. Sevinç, neşe.
Bayrı
Çok eski zamanda var olmuş veya eskiden beri var olan, kadim.
Bayru
bk. Bayrı
Bayrualp
Eskiden beri yiğit olan kimse.
Bayrubay
Eskiden beri varlıklı olan kimse.
Bayruhan
Eskiden beri hükümdar olan kimse.
Bayruk
bk. Bayrı
Baysal
1. Rahat ve dingin. 2. Gürültüsüz, huzurlu.
Baysan
Zengin ve tanınmış kimse.
Baysoy
Varlıklı soydan gelen kimse.
Baysu
Bol, bereketli, gür su.
Baysungur
Şahin türünden yırtıcı bir kuş.
Baytal
1. Kısrak. 2. Bayır, yokuş.
Baytaş
Zengin ve varlıklı olan kimse.
Baytekin
Zengin prens, şehzade.
Baytimur
Zengin ve güçlü kimse.
Baytok
Zengin ve tok olan kimse.
Baytugay
Zengin ve varlıklı kimse.
Baytüze
Zengin ve adaletli kimse.
Baytüzün
Soylu kişi.
Bayuk
bk. Bayık
Bayülken
Yüce, yüksek, ulu zengin kişi.
Bayyiğit
Zengin yiğit.
Bedel
1. Değer, fiyat, kıymet. 2. Bir şeyin yerini tutabilen karşılık.3. Eşit, denk.
Beder
1. Süs, bezek. 2. Nakış, kumaş nakışı.
Bedi
1. Eşi ve benzeri olmayan, eşsiz. 2. Yeni, görülmemiş.
Bedia
1. Beğenilen, değeri bilinen yeni şey. 2. Estetik değeri yüksek olan sanat eseri.
Bedih
Açık, anlaşılır, ilk göze çarpan, ilk akla gelen.
Bedihe
1. Başlangıç. 2. Güzel söz.
Bedir
Ayın on dördüncü gecesi, dolunay.
Bedirhan
Dolunay gibi güzel olan hükümdar.
Bedirnisa
Ay gibi güzel kadın.
Bedis
bk. Bediz
Bediz
1. Süs, bezek, nakış. 2. Resim, heykel, şekil.
Bedreka
Kılavuz, yol gösterici.
Bedrettin
Dinin dolunayı.
Bedri
Dolunayla, ayın on dördü ile ilgili olan.
Bedriye
Dolunayla, ayın on dördü ile ilgili olan.
Bedük
Büyük, yüce, gösterişli, önemli.
Beğenç
Güzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, beğenme.
Begim
bk. Begüm
Begüm
1. Hanım, hanımefendi. 2. Hint prenseslerine verilen unvan.
Behçet
Sevinç.
Behiç
Şen, güzel yüzlü kimse.
Behice
Şen, güzel, güler yüzlü ve şirin.
Behin
bk. Bihin
Behire
1. Hayırlı ve iyiliksever, soylu kadın. 2. Şişmanlık yüzünden yürürken soluyan kadın.
Behiye
Güzel.
Behlül
1. Çok güldüren, şakacı. 2. Hayırsever, iyi adam.
Behmen
1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli.
Behnan
1. İyi huylu kimse.2. Güler yüzlü kimse.
Behnane
1. İyi huylu kadın.2. Güler yüzlü kdaın.
Behram
1. Merih yıldızı. 2. Eski İran dininde yolcuları korumakla görevli olduğuna inanılan melek.
Behzat
Soyu sopu temiz, doğuştan iyi, temiz kimse.
Bek
1. Sağlam, sert, katı. 2. Bey. 3. İleri gelen, sözü geçen, saygın, zengin kişi.
Bekâm
Amacına, isteğine kavuşmuş, erişmiş olan kimse.
Bekata
Atası bey olan kimse.
Bekbars
Cesur, yiğit bey.
Bekbay
Güçlü ve varlıklı olan kimse.
Bekdemir
Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Bekdil
Doğru sözlü, mert kimse.
Bekem
Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse.
Beken
Dayanıklı, güçlü.
Beker
Güçlü, yiğit kimse.
Bekir
Sabahları erken kalkmayı alışkanlık edinen kimse.
Beksan
Tanınmış, ünlü, saygın kimse.
Bektaş
1. Akran, eş, yaşıt. 2. Eşit, denk.
Bektöre
Güçlü, değişmez töreleri olan, törelerine bağlıkimse.
Bektürk
Güçlü Türk.
Beleda
bk. Bileda
Belek
1. Hediye, armağan. 2. Alacalı, karışık renkli. 3. Nişan, iz.
Belen
1. Dağlık, sarp yer. 2. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. 3. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. 4. Issız yer.
Belge
Bir gerçeğe tanıklık eden yazı, fotoğraf, resim, film vb. vesika, doküman.
Belgi
1. Bir şeyi benzerlerinden ayıran özellik, alamet, nişan. 2. Duyuş, düşünüş ve inanıştaki ayırıcı özellik.
Belgin
Tam ve kesin olarak belirlenmiş olan, açık, anlaşılır, belirgin.
Beliğ
1. Düzgün söz söyleyen. 2. Düzgün, güzel söz.
Belik
1. Saç örgüsü. 2. İşaret, iz, nişan, 3. Çok, fazla. 4. Tepe, doruk.
Belin
1. Korku, ürkü. 2. Şaşkınlık, hayret.
Beliz
İşaret, im, iz.
Belkıs
Süleyman Peygamber zamanındaki Saba melikesinin adı.
Bellek
1. Zihnin belleme ve anımsama yeteneği, gücü. 2. Bellenerek öğrenilen şey. 3. İşaret, iz.
Bellisan
Tanınmış, ünlü kimse.
Belma
Yumuşak, sakin, telaşsız kimse.
Belmen
Çok güzel kadın.
Benal
Yüzünde kırmızı benleri olan kimse.
Benam
1. Namlı, ünlü, meşhur. 2. Güzel, iyi.3. Az bulunan.
Benan
(bena:n)
Benay
Ay gibi parlak olan kız.
Benazir
Eşsiz, tek olan.
Bender
Ticaret limanı, iskele.
Bendeş
Eş, benzer.
Benek
1. Herhangi bir şey üzerindeki ufak leke, nokta. 2. Güneş lekeleri yöresinde görülen, parlak taneciklerden ve parlak damarlardan oluşmuş bölüm.
Bener
Ben yiğitim anlamında kullanılan bir ad.
Benevşe
1. Menekşe. 2. Mor renk.
Bengi
Sonu olmayan, hep kalacak olan, sonsuz, ebedî.
Bengialp
Sonsuza dek yiğit olarak kalacak olan.
Bengibay
Sonsuza dek varlıklı olarak kalacak olan.
Bengigül
Sonsuza dek güzel olarak kalacak olan.
Bengisan
Ölümsüz adı olan.
Bengisoy
Soyu sonsuza dek sürecek olan.
Bengisu
Efsanelere göre içen kimseye ölümsüzlük sağladığına inanılan bir su, abıhayat.
Bengitaş
Orhun anıtları.
Bengü
bk. Bengi
Bengühan
Hükümdarlığı sürekli olan.
Bengül
Gül gibi güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Benian
Beni anımsa anlamında kullanılan bir ad.
Benice
Sonsuz, ebedî.
Benli
Vücudunda ben bulunan.
Benligül
Vücudunda ben olan güzel.
Bennur
Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Benol
Ben işte oyum anlamında kullanılan bir ad.
Benşen
Mutluyum, şenim anlamında kullanılan bir ad.
Bensu
bk. Bengisu
Bent
1. Bağ. 2. Zincir. 3. Düğüm. 4. Tutsak, esir.
Bentürk
Bm Türküm anlamında kullanılan mi ad.
Benzer
Nitelik, görünüş bakımından bir başkasına benzeyen veya ona eş olan.
Berat
1. Nişan, rütbe. 2. Bir buluştan, bir haktan yararlanmak için devletçe verilen belge, patent. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nda bir göreve atanan, aylık bağlanan, san, nişan veya ayrıcalık verilen kimseler için çıkarılan padişah buyruğu.
Berceste
1. Seçilmiş, beğenilmiş. 2. Sanat değeri yüksek anlamlar taşıyan dize.
Bercis
1. Jüpiter gezegeni. 2. Çok süt veren deve.
Bereket
1. Bolluk, gürlük, ongunluk. 2. Yağmur.
Beren
1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.
Berfin
Berfi(:)n
Berfu
Kar tanesi.
Berge
İm, iz, eser.
Bergin
bk. Berkin
Bergüzar
Anmak için verilen armağan, hatıra, yadigâr.
Beri
1. Salim, kurtulmuş. 2. Temiz.
Beria
Olgunluk ve güzelliğiyle akranlarından üstün olan sevgili, kadın.
Berin
(beri:n)
Beriye
Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Berk
1. Sağlam, kuvvetli. 2. Katı, sert. 3. Şiddetli. 4. Hızlı. 5. Orman. 6. Ar. Şimşek. 7. Yaprak.
Berkal
Sağlam, güçlü ol anlamında kullanılan bir ad.
Berkan
İyice hatırla anlamında kullanılan bir ad.
Berkant
Güçlü, bozulmaz yemin.
Berkay
Sağlam ve güçlü kimse.
Berke
Kamçı.
Berkel
Eli güçlü olam kimse.
Berker
Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Berki
Şimşek gibi, parlak.
Berkin
Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Berkiye
Şimşek gibi, parlak.
Berkkan
Güçlü soydan gelen kimse.
Berkman
Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Berkmen
bk. Berkman
Berkok
Ok gibi çevik ve güçlü olan kimse.
Berkol
Güçlü, dayanıklı ol anlamında kullanılan bir ad.
Berköz
Özü güçlü kimse.
Berksal
Güçlü, kuvvetli kimse.
Berksan
Güçlü tanınan kimse.
Berksay
Güçlü olarak kabul et anlamında kullanılan bir ad.
Berksoy
Güçlü soydan gelen kimse.
Berksu
Bol, gür akan su.
Berksun
Kendini sağlam ve güçlü olarak göster anlamında kullanılan bir ad.
Berktan
Sabahın parlaklığı.
Berktin
Özü güçlü, sağlam olan kimse.
Berkün
Sağlam, güçlü tanınmış kimse.
Bermude
Nesne, şey.
Berna
(berna:)
Berrak
Duru, temiz, aydınlık, açık.
Berran
(berra:n)
Berrin
Karada yaşayan.
Berşe
Hep, bütün, çok.
Bertan
Şafak yemişi.
Berter
Üstün, yüksek, nitelikli, değerli.
Besalet
(besa:let)
Besamet
Güler yüzlülük, şenlik.
Beşaret
(beşa:ret)
Beşarettin
Dinin müjdesi.
Besat
Düz yer, düzlük.
Besen
bk. Pesen
Beşer
İnsan, insanoğlu.
Beşgül
Beş tane gül.
Besim
Güler yüzlü, güleç adam.
Besime
Güler yüzlü, güleç, neşeli kız.
Beşir
1. Müjde getiren, müjdeci. 2. Güler yüzlü, güleç.
Beşire
1. Müjde getiren, müjdeci. 2. Güler yüzlü, güleç.
Beste
1. Bir müzik eserini oluşturan ezgilerin tümü. 2. Bağlanmış, bitiştirilmiş.
Bestegül
Gül demeti.
Betigül
Gül yüzlü güzel.
Betik
Yazılı olan şey, yazılmış, yapıt.
Betil
bk. Betül
Betim
1. Bir şeyi, bir kimseyi, bir olay veya duyguyu betimleyen söz veya yazı. 2. Herhangi bir şeyin resmi veya heykeli.
Betül
1. Namuslu, temiz kadın. 2. Allah'ın emri. 3. Hazreti Meryem'in ve Hazreti Fatma'nın lakapları. 4. Ana ağaçtan ayrılıp, ayrı kök salan fidan.
Betülay
Namuslu, iffetli, ay gibi güzel kadun.
Beyaz
1. Kar rengi, ak. 2. Temiz, lekesiz.
Beyazıt
bk. Bayezit
Beybars
bk. Baybars
Beybolat
Çelik gibi güçlü, saygın kimse.
Beycan
Bey gibi olan kimse.
Beyda
Sahra, çöl.
Beydağ
1. Beyin gezip dolaştığı dağ.2. Anadolu'nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.
Beydaş
Adil, doğru.
Beygu
Yırtıcı bir kuş.
Beyhan
Sır saklamayan, aklındakini ve yüreğindekini hemen söyleyen.
Beyhatun
Bey hanımı.
Beykal
Beyliğini sürüdür anlamında kullanılan bir ad.
Beykan
Bey soylu olan kimse.
Beykara
bk. Baykara
Beylan
bk. Baylan
Beylem
1. Açılmamış pamuk kozası. 2. Çiçek buketi.
Beyrek
1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.
Beysan
Bey gibi tanınmış olan.
Beysun
Kendini bey olarak göster anlamında kullanılan bir ad.
Beytekin
bk. Baytekin
Beytemir
bk. Baydemir
Beytöre
Törelere göre bey olmuş kimse.
Beytullah
Allah’ın evi, Kâbe.
Beyza
Çok beyaz, daha ak çok temiz, lekesiz.
Beyzade
1. Bey oğlu. 2. Soylu. 3. Nazlı, şımarık yetiştirilmiş.
Beyzat
Doğuştan bey olan, soylu, asilzade.
Bezek
1. Süs, ziynet. 2. Bir yapıtı süsleyen motiflerden her biri.
Bezen
Süslen, ziynetlen anlamında kullanılan bir ad.
Bezmiâlem
Dünya meclisi, sohbet toplantısı.
Bican
Cansız.
Bidar
Uyanık, uyumayan, uykusuz.
Bidayet
Başlama, başlangıç.
Bige
Evlenmemiş, çocuğu olmamış kadın.
Bigüm
bk. Begüm
Bihan
İyiler, iyi olanlar.
Bihin
En iyi, çok iyi, seçkin.
Bihine
En iyi, çok iyi, seçkin.
Bihter
Daha iyi, en iyi, pek iyi.
Bihterin
En iyi, pek iyi.
Bike
bk. Bige
Bilâl
1. Su gibi ıslatan.2. Islaklık.
Bilan
Süslü ve işlemeli kılıç kemeri.
Bilay
Ey ay gibi güzel ve parlak olan, bunu bil! anlamında kullanılan bir ad.
Bilbaşar
Bil ve başar anlamında kullanılan bir ad.
Bilbay
Ey varlıklı kimse, bunu bil! anlamında kullanılan bir ad.
Bileda
Tarihte, Atillâ'nın kardeşi. (434-445) yıllarında saltanat süren Hun Hükümdarı.
Bilek
Güç, kuvvet.
Bilen
Bilgili, görgülü, anlayışlı.
Bilender
Seyrek olarak bil" anlamında kullanılan bir ad.
Bilge
Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
Bilgealp
Bilgili yiğit.
Bilgebay
Bilgili, varlıklı kimse.
Bilgecan
Bilgili kimse.
Bilgeer
Bilgili kimse.
Bilgehan
Bilgili hükümdar.
Bilgekağan
Bilgili hükümdar.
Bilgekan
Bilgin soydan gelen kimse.
Bilgekurt
Bilgili kimse.
Bilgekut
Bilgili ve kutlu kimse.
Bilgen
Bilgili, çok bilen.
Bilgenur
Bilgili ve aydın kimse.
Bilger
Akıllı, bilgili, bilge, bilgin.
Bilgetay
Bilgili kimse.
Bilgetürk
Bilgili Türk.
Bilgi
Öğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek.
Bilgiç
1. Bilgili kimse, her şeyi bilen, anlayan. 2. Bilmediği hâlde bilir gibi görünen, bilgili geçinen.
Bilgihan
Bilgili hükümdar.
Bilgin
Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan, âlim.
Bilginer
Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan kimse.
Bilginur
Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
Bilgiser
Bilgi ortaya koy anlamında kullanılan bir ad.
Bilgivar
Bilgili, bilen.
Bilgü
bk. Bilgi
Bilgün
bk. Bilgin
Bilgütay
Bilgili.
Bilhan
Çok bilgili, çok bilen.
Bilik
1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi.
Bilir
Bilgili, her şeyi bilen, anlayan, görgülü, kültürlü.
Biliş
1. Bilme, anlama, kavrama. 2. Tanıdık.
Bilkan
Bilgili.
Billûr
1. Duru, temiz, saydam, tanınmış ve değerli kesme cam, kristal. 2. Parlak, ışıklı.3. Duru.
Bilmen
Bilen, anlayan, bilgili.
Bilnur
Ey aydın kimse, bunu bil! anlamında kullanılan bir ad.
Bilsay
Bil ve say anlamında kullanılan bir ad.
Bilsen
Sen bil anlamında kullanılan bir ad.
Bilsev
Bil ve sev anlamında kullanılan bir ad.
Bilsin
Bilsin, tanısın anlamında kullanılan bir ad.
Biltaş
Bil ve coşkunluk yap anlamında kullanılan bir ad.
Biltay
Bunu bil anlamında kullanılan bir ad.
Bilyap
Bilerek yap anlamında kullanılan bir ad.
Binal
Bindikten sonra al anlamında kullanılan bir ad.
Binali
Hz. Ali'nin oğlu.
Binalp
Bin yiğit.
Binan
Bin ve an " anlamında kullanılan bir ad.
Binat
Ata bin" anlamında kullanılan bir ad.
Binay
Bin ay " anlamında kullanılan bir ad.
Binbaşar
Bin ve başar anlamında kullanılan bir ad.
Binbay
Çok zengin kimse.
Bindal
Bin tane dal.
Biner
Bin tane erkek anlamında kullanılan bir ad.
Bingöl
Bin tane göl.
Bingül
Bin tane gül.
Bingün
Bin tane gün.
Binhan
Bin tane han.
Biniz
Binlerce iz.
Binışık
Çok parlak.
Binkan
Güçlü, kuvvetli
Binnaz
Çok nazlı, cilveli.
Binnur
Çok nurlu.
Bintuğ
Savaşçı, dövüşken.
Binyaşar
Çocuğun uzun yaşaması dileğiyle verilen adlardandır.
Binzet
Güzel, zarif.
Biran
Bir kez olsun hatırla anlamında kullanılan bir ad.
Birant
Ant iç, yemin et anlamında kullanılan bir ad.
Biray
Ay gibi tek, eşsiz.
Birben
Yalnızca ben anlamında kullanılan bir ad.
Birbenek
Güzel kadın.
Bircan
Çok sevimli, cana yakın.
Birce
Tek, eşsiz, biricik.
Birçek
Saç, kâkül, zülüf.
Birdal
Yardımsever.
Birge
1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber. 3. Kuma, ortak.
Birgen
Yalnızlığa alışmış.
Birgi
1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber.
Birgit
Birleşik, birleşmiş, birlik olmuş.
Birgül
Biricik.
Birgün
Bir gün.
Birhan
Seçkin kimse.
Biricik
Tek, eşsiz, çok sevilen, benzeri olmayan.
Birim
Bir tanem, sevdiğim, biriciğim anlamında kullanılan bir ad.
Biriz
Birlikteyiz, beraberiz anlamında kullanılan bir ad.
Birkan
Aynı soydan olan.
Birke
bk. Birge
Birkök
Aynı soydan olan.
Birmen
Tek olan, benzeri olmayan kimse.
Birnaz
Nazlı, cilveli.
Birnur
Parlak, güzel.
Birol
Tek ol, biricik ol anlamına kullanılan bir ad.
Birsan
Ünlü, tanınmış.
Birsel
Hareketli, canlı.
Birsen
Teksin, biriciksin anlamında kullanılan bir ad.
Birsin
Teksin, eşsizsin anlamında kullanılan bir ad.
Birsoy
Aynı soydan olan kimse.
Birtan
Sabahın ilk aydınlığı gibi yakışıklı olan.
Birtane
Biricik.
Birtek
Eşi olmayan, çok sevilen, yegâne.
Birten
Kimseye bağımlı olmayan.
Bitek
Verimli.
Bitengül
Açılmış gül gibi güzel olan.
Bitim
1. Son, sonuç. 2. Yapı, kuruluş. 3. Ekinin yerden bitmesi, çimlenme.
Boğa
1. Damızlık erkek sığır. 2. Bal yapan dişi arı.
Boğaç
1. Boğan.2. Boğaya benzeyen.3. Dede Korkut hikâyelerinde geçen bir kahraman adı. Küçük yaşta bir boğayı öldürdüğü için bu ad verilmiştir.
Boğaçhan
bk. Boğaç
Boğahan
Kuvvetli, cesur hükümdar.
Boğataş
Güçlü ve kuvvetli kimse.
Boğatay
Güçlü ve kuvvetli kimse.
Boğatekin
Güçlü, kuvvetli şehzade.
Boğatimur
Güçlü, kuvvetli.
Boğatır
bk. Bahadır
Böget
1. Havuz. 2. Gölün derin yeri. 3. Su birikintisi.
Böğrek
bk. Beyrek
Böğürtlen
Bahçe çitlerinde, yol kıyılarında kendiliğinden yetişen dikenli bir çalı ve bunun tadı mayhoş meyvesi.
Böke
1. Kahraman, güçlü kimse. 2. Önder, başkan, reis. 3. Kabadayı, cesur, efe. 4. Güreşçi, pehlivan.
Böken
bk. Böke
Bolat
bk. Polat
Bolcan
Canlı, hareketli, neşeli.
Bolgan
Olan, bulunan.
Bolhan
bk. Bolgan
Bolkan
Kanı bol, hareketli, yerinde duramayan.
Bölükbaşı
Askerlikte takımlardan oluşan, üçü veya dördü bir tabur oluşturan ve öbür birliklerin temeli sayılan birliğin başı.
Boncuk
Cam, taş, sedef, tahta gibi şeylerden yapılan yuvarlak ve renkli süs tanesi.
Bor
1. İşlenmemiş, ekilmemiş toprak. 2. Fr. Doğada bor asidi veya boratlar durumunda bulunan bir element.
Bora
Genellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına.
Borahan
Fırtına gini hükümdar.
Borak
Yağmurdan sonra toprağın üstünde oluşan tuzlu beyaz katman.
Borakan
Bora-kan.
Borakhan
bk. Burak
Boran
1. Bora. 2. Sis, duman. 3. İç sıkıntısı. 4. Yaban güvercini.
Boranalp
Cesur, çevik yiğit.
Boranbay
Çok zengin, varlıklı.
Boransü
Fırtına gibi asker.
Borataş
Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Boratav
Fırtına gibi hızlı olan kimse.
Boratay
Fırtına gibi olan kimse.
Boray
bk. Boray
Börçek
Kâkül, perçem, pürçek.
Börk
Eskiden kullanılan, genellikle hayvan postundan yapılan başlık.
Borkan
Kanlı, canlı kimse.
Börteçin
Eski tarihçilere göre Türkleri Ergenekondan kurtaran demircinin adı.
Börü
1. Kurt. 2. Yiğit, bahadır, cesur.
Börübars
Güçlü, kuvvetli kimse.
Börübay
Güçlü, kuvvetli kimse.
Börübey
Güçlü, kuvvetli bey.
Börühan
Güçlü, kuvvetli hükümdar.
Börükan
Güçlü, kuvvetli bir soydan gelem kimse.
Boy
1. Bir aşiretin kollarından her biri. 2. Uzunluk.
Boyar
Eskiden Tuna bölgesinde, Transilvanya’da ve Rusya’da soylulardan olan kimselere verilen unvan.
Boydak
Özgür, serbest.
Boydaş
Aynı boyda olan.
Boyer
Uzun boylu olan kimse.
Boylan
Kibirli, mağrur.
Boylu
Boyu uzun olan kimse.
Boynak
Boynu eğri.
Boyraz
bk. Poyraz
Boysal
Boyun uzasın, uzun boylu ol anlamında kullanılan bir ad.
Boysan
1. Uzun boylu, yakışıklı delikanlı. 2. Serbest.
Boz
1. Toprak rengi. 2. Yiğit. 3. Kin, düşmanlık.
Bozan
Sürülmemiş tarla.
Bozat
Boz donlu at.
Bozay
Başkalarına yararı az olan kimse.
Bozbağ
Bağı boz anlamında kullanılan bir ad.
Bozbala
Yiğit delikanlı.
Bozbaş
Yiğit delikanlı.
Bozbay
Yiğit ve delikanlı olan zengin kimse.
Bozbey
Yiğit ve cesur olan bey.
Bozbora
Fırtına gibi sert ve kuvvetli olan.
Bozca
Boza benzeyen.
Bozçin
Dişi geyik.
Bozdağ
Tepeleri dumanla kaplı olan dağ.
Bozdemir
Demir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Bozdeniz
Dalgalı deniz.
Bozdoğan
Bir şahin türü.
Bozer
Cesur ve yiğit kimse.
Bozerk
Sağlamlık, kuvvetlilik.
Bozhan
Yiğit hükümdar.
Bozkan
Cesur, yiğit, güçlü kimse.
Bozkara
Teni esmer olan yiğit.
Bozkaya
Kuvetli, cesur, yürekli kimse.
Bozkır
Ağaçsız ve susuz ova.
Bozkurt
Göktürk efsanelerinde yer alan kutsal hayvan.
Bozlak
Orta ve Güney Anadolu'nun bazı bölgelerinde bir türkü ezgisi.
Bozok
24 Oğuz boyundan on ikisine verilen ad. Osmanoğulları bu boydan gelmiştir.
Bozokay
Bozoklardan olan kimse.
Boztaş
Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Boztepe
Bozkır olan yer.
Boztimur
bk. Bozdemir
Bozyel
Yağmur getiren lodos rüzgârı.
Bozyiğit
Çok cesur ve yürekli olan yiğit.
Bucak
1. Gizli veya uzak bir köşe, kuytu yer. 2. Irmak kıyılarındaki kumluk, çalılık yerler. 3. Dağ tepesi.
Budak
1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum.
Budun
Halk, kavim, ulus.
Budunal
Milletini sev anlamında kullanılan bir ad.
Budunalp
Milletin yiğidi.
Buğday
Tohumu ekmek yapımında kullanılan bitki ve aynı bitkinin başaktan ayrılmış tanesi.
Büğdüz
1. Ağacın budak yeri. 2. Çam ağacının özü.
Büge
Su bendi, bent.
Büget
bk. Böget
Buğra
Erkek deve.
Buğrahan
1. Erkek deve gibi korkusuz olan hükümdar.2. X. yüzyılın başlarında Orta Asya´daki Yağma boyundan çıkan ve ilk İslam devletini kuran Türk hükümdarlarının birçoğuna verilen san.
Bugül
Bu, gül kadar güzeldir anlamında kullanılan bir ad.
Bük
1. Ova ve dere kıyılarındaki çalı ve diken topluluğu. 2. Böğürtlen. 3. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar. 4. Dönemeç. 5. Sık ağaçlık, orman.
Bukay
Alçak, aşağı, kısa.
Büke
1. Ejderha, büyük yılan. 2. Akılı, bilgili.
Buket
Çiçek demeti.
Büklüm
Bükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat.
Bulak
Kaynak, pınar, çeşme.
Bülbül
1. Sesinin güzelliğiyle tanınan, Akdeniz ülkelerinde, orman ve bahçelerde yaşayan ötücü kuş. 2. Sesi çok güzel olan kimse.
Büldan
Ülkeler, şehirler, iller.
Bülent
Yüksek, yüce, ulu.
Bulgan
Olgun, bilgili, görgülü, hoşgörülü kimse.
Bulgu
1. Bulunan şey, keşif. 2. Anlayış. 3. İlham.
Bulgubay
Anlayışlı zengin.
Bulgucan
Anlayışlı kimse.
Bulgunoyan
Anlayışlı bey.
Buluç
Bulunan şey, buluş.
Bulunç
Vicdan.
Buluş
İlk kez yeni bir şey yaratma, icat.
Bulut
Atmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığınlar.
Bulutay
Bulut ve ay.
Buluttekin
Bulut gibi her yeri kaplayan bey.
Bumin
1. Baykuş. 2. Tümen.
Buminhan
bk. Bumin
Bünyamin
Yakup Peygamber'in en küçük oğlunun adı.
Burak
Hz. Muhammed'in Miraç Gecesi'ndeki biniti.
Büran
Keskin, kesici.
Burç
1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı.2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad.3. Ökse otu.
Burçak
Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Bürçe
Kurt yavrusu.
Burçhan
Yüce, ulu, saygın hükümdar.
Burçin
Geyik, dişi geyik.
Burcu
1. Güzel koku, ıtır. 2. Sakız ağacının tomurcuğu.
Bürge
1. Pire. 2. Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse. 3. Keklik. 4. Bahşiş, armağan.
Bürgü
1. Baş örtüsü. 2. Çarşaf, atkı. 3. İnce perde.
Burhan
Kanıt, delil, ispat.
Burhanettin
Dinin kanıtı, ispatı.
Bürkan
Volkan, yanardağ.
Burkay
1. Ay, hilal.2. Gücenmiş, kırılmış kimse.
Bürküt
Kartal.
Bürran
Keskin, kesici.
Buruk
1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
Burukbay
Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Buruktekin
Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Bürümcek
Ham ipekten dokunmuş ince bez.
Buse
Öpücük, öpme, öpüş.
Büşra
Müjde, sevinçli haber.
Büte
Çalılık.
Bütün
Eksiksiz, tüm.
Buyan
1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi iş, sevap.
Buyruk
1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
Buyrukalp
Buyruk veren yiğit.
Buyrukata
Buyruk veren ata.
Buyrukbay
Buyruk veren zengin.
Buyrukçu
Buyruk veren, emreden.
Buyrukhan
Buyruk veren hükümdar.