Bebek İsimleri

bk. Kağan

1. İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse. 2. Yürekli.

Savaşçı, dövüşken.

1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu.

Buyruk, emir.

Dost, arkadaş.

1. Uğur. 2. Ayak.

1. Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih.

1. Yüzeyi belirli uzunlukta bırakılmış ham madde lifleriyle kaplı, parlak, yumuşak kumaş.2. Yumuşak, sakin, iyi huylu.

Eski.

Eski.

1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allah’ın adlarındandır.

Güçlü, kuvvetli.

1. Erişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kız. 3. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san. 4. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan .

Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın.

Hanımefendi.

Dinin kudreti, gücü.

Değer, kıymet, onurla ilgili.

Değerli, saygın hükümdar.

Değer, kıymet, onurla ilgili.

Arkadaş, dost.

1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.

1. Üstün gelen, ezen, ezici. 2. Kahreden, zorlayan. 3. Yok eden.

1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse.

1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran.

1. Öfke, kızgınlık, sitem. 2. Vurma, vuruş. 3. Harekete geçiş, ayağa kalkış.

1. Kale, hisar. 2. (T.) Atmaca.

Al, kırmızı renk.

Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan alçak gönüllü kimse.

1. İzci kumandanı. 2. Tarihte Kırım veliahdına verilen san.

1. Ok, kılıç vb.nden korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık.2. Koruyucu

bk. Kalmuk

1. Göz kapağı.2. Tüylü yün kumaş.3. Asya’da eski bir Moğol kabilesinin adı.

1. Hekim. 2. Düşünür.

Top kaması yapan veya onaran kimse.

Dağların doruğuna yakın olan yerler.

Saygın, değerli kimse.

Hekim, doktor.

Hekim, tabip.

1. Hz. Ali'nin sadık kölesi. 2. Bir eve çok gelen kimse.

Ay.

1. Aydınlık, ışık. 2. Ay ışığı, mehtap.

1. Boy, boy bos, endam. 2. Camilerde namaza kalkmak için okunan iç ezan. 3. Ses, gürültü.

1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz.

1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili. 3. Bütün, tam, eksiksiz.

(kâ:mran)

1. Bütün, hep. 2. Halk.

(kâ:muran)

Çabuk inanan, kanan.

Çabuk aldanan, saf.

1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf.

Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.

bk. Kamber

Güçlü soydan gelen kimse.

Soyu yiğit olsn kimse.

1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.

1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.

İnanç, kanı.

Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.

Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil.

Yiğit, kahraman kimse.

bk. Kanpolat

Soyu su gibi saf ve temiz olan.

Kansın, inansın anlamında kullanılan bir ad.

Zengin yaşayan.

Türk soyundan gelen.

1. Yasa. 2. Geçerli olan kural.

Canlılık kat anlamında kullanılan bir ad.

1. Çokça kapan, alan.2. 691-716 Yılları arasında hüküm sürmüş olan Göktürk kağanı.

1. Akıl.2. Ruh.

1. Kale kuşatmasında duvara çakılmış büyük çember. 2. Bayrak.

Uygun, düzenli.

Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan.

Gemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli.

1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Esmer, kara yağız yiğit.

1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Esmer, yağız kimse.

Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Esmer, yağız bey.

Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

İşini iyi bilen esmer kimse.

Esmer milletten olan.

Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Güçlü güreşçi.

Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

1. Esmer bey.2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Esmer kimse.

Kötü ruhlar.

Bir Türk kavminin adı.

Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Bulutlarla kaplı dağ.

Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Türkiye'nin kuzeyindeki büyük deniz.

Esmer olarak dünyaya gelen.

Siyah duman.

Siyah renkli dut.

Kara yağız, esmer yiğit.

1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı

Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Orta Asya'da yaşayan bir Türk boyu.

Bir tür dağ ağacı.

Gür ve kara kaşları olan kimse.

Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Esmer kız.

Delikanlı, yiğit esmer kimse.

1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Uysal, ılımlı esmer kimse.

1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Deneyimli esmer kimse.

Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

bk. Karamuk

Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kara baht, kötü şans.

1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kara yağız, kahraman yiğit.

Kahraman, yürekli kimse.

Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Esmer renkli çocok.

Kuvveti, güçlü kimse.

Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara ile ilgili.

Esmer.

Ağır akan su.

Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Siyah taş, hacerülesvet.

Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Esmer kimse.

Karanlık gece.

Koyu esmer kimse.

Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

bk. Karacan

Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Baharın müjdecisi bir çiçek.

1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

bk. Karahan

1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kardeş.

Kar kuyusu.

Karlı.

Türk boylarından biri.

Karluk boyunun hanı.

Karın erimesiyle oluşan sel.

Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş.

Yaşlı, pir.

Kar gibi saf, temiz kimse.

Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kibir, gurur, övünme.

Hatır, gönül.

Bulan, keşfeden, bulucu.

Bulan, keşfeden, bulucu.

1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.

1. Şiddetli fırtına. 2. Duyguların patlak verişi, büyük heyecan, coşku.

Şakacı, neşeli kimse.

Kadın sekreter, kadın kâtip.

Yazan, yazıcı, usta yazıcı.

1. Çok, pek, fazla, yeğin. 2. Ağır. 3. Haşin, sert, kırıcı.

Sert, kırıcı hükümdar.

bk. Kadın

1. Oklu asker. 2. Ok yapan, okçu.

Konuk, misafir.

1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık.

Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman.

Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey.

Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman hükümdar.

bk. Kavas

Yağmur, sağanak.

Büyük ve sert taş kütlesi.

Kaya gibi güçlü yiğit.

Canı kaya gibi güçlü olan.

Kaya gibi güçlü kimse.

Kaya gibi güçlü ve yakışıklı kimse.

Kaya gibi güçlü ve yakışıklı kimse.

Kaya gibi güçlü hükümdar.

1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar.

Sel gibi taşan, coşan kimse.

Gurur.

Akraba, hısım.

Kaya gibi güçlü kimse.

Kaya ve demir gibi sert, güçlü kimse.

Kaya gibi sert Türk.

Endişesiz, hiçbir şeye aldırış etmeyen.

bk. Kaygısız

bk. Kayıhan

1. Yağmur, sağanak, bora. 2. Sağlam, güçlü, sert.

Sağlam, güçlü, sert kimse.

Güçlü hükümdar.

1. Kayıngillerderı, kışın yaprak döken, güzel görünüşlü orman ağacı. 2. Kardeş, hısım, akraba.

1. Araç, eşya. 2. Saban. 3. İş, güç. 4. Kış için ayrılan yiyecek.

Geri dönmüş, geri gelmiş, vazgeçmiş.

1. Sütün yüzünde toplanan yağlı katman 2. En seçkin, en güzel.

bk. Kaymaz

Yılmayan, azimli, cesur.

1. Bir suyun çıktığı yer. 2. Neşe, sevinç. 3. Eğlendirici, neşeli kimse.

bk. Kaynak

Coşkulu, hareketli kimse.

Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.

İyiliksever yiğit.

İyiliksever, saygın kimse.

İyiliksever hükümdar.

Kayrılan, himaye edilen kimse.

1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.

1. Eski Roma ve Bizans İmparatorlarının sanı. 2. Hükümdar.

Ezelî ve ebedî olan, değişmeyen.

1. Göçebe, akıncı. 2. Rusya'da yaşayan bir Türk kavmi. 3. Genç, taze. 4. İnatçı.

İnatçı hükümdar.

Olumlu etkiler bırakan kimse.

Olumlu etkiler bırakan hükümdar.

bk. Kazan

Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.

Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.

1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı.

1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı. 4. Büyük günah.

Güvercin.

Güzel kokulu bir bitki.

1. Güvercin büyüklüğünde, eti için avlanan, tüyü boz, ayakları ve gagası kırmızı renkte, beğenilen bir kuş 2. Alımlı, güzel kadın.

Söze ilişkin, sözle ilgili.

1. Vücudu, kanatları ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek. 2. Narin, zarif kadın.

1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.

1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.

1. Güzel, yakışıklı hükümdar.2. Yiğit, cesur, bahadır hükümdar.

1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.

1. Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik.2. En yüksek değer.

Dinin olgunluğu, eksiksizliği ve değeri.

Yay tutan, yay tutucu.

1. Daha aşağı, daha değersiz. 2. Tam olmayan, eksik.

1. Vaat edilmiş ülke.2. Cennet.3. Hazreti Yakup'un ülkesi, Filistin.

Şehir, kasaba.

Şehirli, kentli.

1. Yüksek dağ. 2. Mağara. 3. Gelin başlığı. 4. Kuşların başındaki uzun tüyler.

(kera:met)

Dinin kerameti, doğaüstü gücü.

bk. Kirami

1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.

Eli açık, cömert şah.

1. Cömert, eli açık. 2. Ulu, büyük.

Eli açıklar, cömertler.

Cömert, eli açık.

Eli açık, cömert hükümdar.

bk. Kirman

bk. Kirman

Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük. hayvanı katar.

1. Bel, çapa veya sabanın topraktan kaldırdığı iri parça. 2. Çimen yapmak için üzerindeki otuyla birlikte çıkarılmış çayır parçası.

1. Keşifle ilgili.2. Keşfeden.

1. Keşifle ilgili.2. Keşfeden.

1. İki taraf arasındaki kararlaştırılan şey. 2. Biçim, endam, boy bos. 3. Bölüm, parça. 4. Yeryüzündeki sel yarıntıları. 5. Ürün kaldırma mevsimi.

1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.

Etkili, görevini iyi yapan kimse.

Etkili ve sert kişilikli kimse.

Etkili ve sert kişilikli kimse.

Düğün armağanı.

1. Kimi türlerinden kitre denilen zamk çıkarılan dikenli bir çalı. 2. Bir tür kahve.

Yıldız.

Var olmayla, varlıkla ilgili.

1. Cennette bir havuzun adı. 2. Kur’an-ı Kerim’in bir suresi. 3. Maddi ve manevi çokluk, kalabalık. 4. Cennette bulunduğuna inanılan bir ırmak.

İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı'nın padişahlarına verilen unvan.

İsteğe bağlı olan, bir kurala bir düzene bağlı olmayan.

Dünya.

Kâhya kadın, bir daireyi idare eden kadın.

Kahraman.

bk. Kezban.

1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu. 4. Büyükler, ulular.

1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.

1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.

Küçük.

Küçük yiğit.

Küçük hükümdar.

Küçük hanım.

bk. Kifayet

1. Yetişme, el verme, kâfi gelme. 2. Bir işi yapabilecek nitelikte olma.

1. Maddelerin temel yapılarını, bileşimlerini, vb.ni inceleyen bilim. 2. Üstün nitelikler taşıyan, çok değerli.

Bir iş üzerinde konuşma, danışma.

Geniş yüzlü kimse.

1. Uygun, uyumlu, idareli. 2. Sağlam, dayanıklı. 3. Şık, zarif, biçimli. 4. Kullanışlı.

Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.

Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.

Canlı, dayanıklı, sağlam, deneyimli, yaşlı kimse.

1. Soylular. 2. Eli açıklar, cömertler.

Dinin uluları, soyluları.

1. Cömertlere, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.

Gülgillerden bir meyve ağacı ve bu ağacın etli, sulu, tek çekirdekli, kırmızı renkli meyvesi.

Hisar, kale.

Kale hükümdarı.

bk. Kirman

1. Kimse, insan. 2. Sahip. 3. Koca, eş.

Hükümdar olan kimse.

Yol gösteren, rehber.

Uzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah.

Kılıç takın, kuşan anlamında kullanılan bir ad.

Kılıç gibi keskin yiğit.

Kılıç gibi keskin, yürekli kimse.

Kılıç gibi keskin kimse.

Eli kılıç gibi etkili olan kimse.

Kılıç gibi keskin kimse.

Kılıç gibi keskin hükümdar.

Davranış, yaradılış, huy.

Kısrak sütünden yapılan bir içki.

Bıçak, kılıç gibi kesici araçların kabı.

Kın-alp.

Çok çalışan, etkin, faal.

Çalışkan, etkin kimse.

Çok çalışan, etkin, faal Türk.

Çok çalışan, etkin, faal kimse.

Çok çalışan, etkin, faal kimse.

1. Kaynak, memba. 2. İstek, arzu, gayret. 3. Obur. 4. Oğuzların 24 boyundan biri.

Gayretli, çabalayan kimse.

İstek, arzu, heves.

XI-XV. yüzyıllarda, Ural dağlarıyla Volga ırmağı arasında yaşamış bir Türk boyu.

Bitek olmayan, verimsiz veya sulanmayan yer.

Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.

1. Çevre, kıyı, kenar. 2. Ufuk. 3. Tepe, yamaç, bayır.

Düşmanı bozguna uğratan yiğit.

Düşmani bozguna uğratan kimse.

1. Elmas, zümrüt gibi değerli taşların tartısında kullanılan ölçü birimi. 2. Nitelik, değer.

Değerli, nitelikli.

1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen.

Yaşlı, ak sakallı kimse.

Güçlü, kuvetli yaşlı kimse.

Yaşlı, ak sakallı deneyimli kimse.

1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar. 3. Bora, rüzgârla karışık yağmur.

Kır çiçeği.

Ölçülü davranış, sakınganlık.

Ölçülü, sakıngan kimse.

1. Gezici, gezgin. 2. Çoğunlukla Kırgızistan'da toplu durumda yaşayan, Türk soyundan gelen bir halk.

Yaşlı, ak sakallı hükümdar.

Saçlarına ak düşmüş adam.

Saçlarona ak düşmüş kimse.

Saçlarına ak düşmüş kimse.

Saçlarına ak düşmüş kimse.

Allah’ın herkese uygun gördüğü yaşama durumu, nasip, kader.

Övünç, iftihar.

Övünen, iftihar eden kimse.

Kıvanç duyan, sevinçli.

1. Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası. 2. Harekete geçiren etken.

Kalkma, ayağa kalkma.

Dağdan hızla inen sel.

1. Tutma, denk sayma. 2. Karşılaştırma, oranlama.

1. Değer. 2. Değerli, nitelikli.

Çocuk, delikanlı.

1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.

Öfkeli, kızmış bey.

Kızmış, öfkelenmiş kimse.

Kızmış, öfkelenmiş yiğit kimse.

Az bulunur hanımefendi.

1. Öfkeli, sert, kırıcı. 2. İstek, heves, arzu.

1. Parlak kırmızı renk. 2. Altın, para.

Altın gibi yüreği olan cesur kimse.

Çok iyi yanan ateş.

bk. Kızılpars

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli, deneyimli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Yeryüzündeki Türklerin birleşip kuracakları ideal ülke veya bütün Türklerin bir araya geleceği ülküsü.

Deneyimli, yaşlı kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Kırmızı tuğ.

Krmızı tunç.

Kızıl ateş.

Kızım ay gibi parlak ve güzeldir anlamında kullanılan bir ad.

Küçük kız.

1. Damızlık erkek koyun. 2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek. 3. Kahraman.

1. Yaşlı, ihtiyar. 2. Büyük, ulu, yüce.

Yaşlı, ulu yiğit.

Yaşlı, saygın kimse.

Yaşlı, ihtiyar bey.

Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse.

Gözleri büyük kimse.

1. Cömert, eli açık. 2. Yiğit, kahraman. 3. Becerikli.

Cömert, kahraman yiğit.

Cömert, kahraman yiğit.

Cömert, kahraman kimse.

Çok iri, büyük.

1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur bulutu.

Büyük taş.

Yaşlı kimse.

Büyük, saygın Türk.

Meşhur, ünlü kimse.

Koç gibi güçlü.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Sağlıklı, yürekli kimse.

Göç sırasında doğan çocuk.

Güçlü, kuvvetli hükümdar.

Yiğit, yürekli soydan gelen.

1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç. 2. Yaban koyunu.

Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen kimse.

Güçlü kuvvetli savaşçı kimse.

Güçlü, kuvvetli Türk.

1. Gelin arabası. 2. Çukur oyuk yer, hendek.

Koçu arabasını kullanan kişi.

Yürekli, cesur, kahraman kimse.

1. Dar ve derin dere. 2. Gürbüz, sağlıklı. 3. Gök. 4. Asıl, kök, köken

Kök-el.

1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.

Köklü soydan gelen kimse.

İlkbahar

1. Soylu, görgülü. 2. Varlıklı, kuvvetli.

Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin anlamında kullanılan bir ad.

Tanınmış, ünlü ad.

1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca.

Tanınmış, ünlü soydan gelen kimse.

Aslı, soyu su gibi temiz ve saf olan.

Soyun genişlesin anlamında kullanılan bir ad.

bk. Kökten

Aynı soydan gelenlerden her biri.

Soylu bir aileden gelen kimse.

1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.

Tarihteki ilk Türk devleti.

Yardım et, yardımcı ol anlamında kullanılan bir ad.

1. Yiğit, mert, yürekli, koçak. 2. Kola geçirilen kolluk.

Kurala uygun, normal.

1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş.

Umut.

Hayal.

Bir asker topluluğunun başı, kumandan.

1. Konuk, misafir. 2. Konuk olunan yer.

Konuk, misafir.

bk. Gonca

bk. Goncagül

Prenses.

bk. Kongur

Kumral kimse.

Sarı ile siyah karışımı bir renk, koyu kumral, kestane rengi.

Kumral yiğit.

Esmer kimse.

Dürüst, doğru, samimi, içten.

bk. Kongur

Misafir.

1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.

Gururlu, kibirli yiğit kimse.

Gururlu, kibirli kimse.

Gururlu, kibirli kimse.

Kahraman, yiğit bey.

Kahraman, yiğit kimse.

1. Zafer kazanan. 2. Ortaya çıkan, harekete geçen.

Kopar ve al anlamında kullanılan bir ad.

1. Boğaz, dar yer. 2. Ozanların çaldığı eski bir telli Türk sazı.

1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası. 2. Kırmızı. 3. Sıra, dizi, altın dizisi. 4. Dere.

1. Eski. 2. Anahtar. 3. Karda açılan ince yol. 4. Olgunlaşmamış üzüm, koruk.

Sınır muhafizı.

Ateşli, canlı, hareketli yiğit.

Ateşli, canlı, hareketli hükümdar.

Kimseyi beğenmeyen, mağrur kimse.

Ateşli, canlı, hareketli yiğit kimse.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Heykel.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Kuğu kuşu.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Kale, hisar.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Ateşli, canlı, güçlü hükümdar.

Kor gibi ateşli, dinamik, hareketli soydan gelen kimse.

bk. Görklü

Hiçbir şeyden korkmayan, yılmayan, cesur.

1. Büyük dolu tanesi. 2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar. 3. Korkusuz, yavuz, heybetli.

Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit.

Korkusuz, yavuz, heybetli ata.

Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.

Ayna.

Ünlü Türk halk öyküsünün kahramanı.

Yeni yetişmiş, taze, genç.

Güzel, gösterişli, endamlı.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Orman vb. bekçisi.

Kale, hisar.

Odun veya kömürü kor duruma gelinceye kadar yak anlamında kullanılan bir ad.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Ateş gibi sıcak yüreği olan.

Koş ve al anlamında kullanılan bir ad.

1. Bıyığı sakalı çıkmayan erkek. 2. Cılız, bodur. 3. Yeni evlenmiş erkek, güvey.

1. Deve yavrusu. 2. Torun.

Kılavuz, yol gösteren, rehber.

bk. Kösem

Kunduracı.

Ilıca.

Koşma, şiir, türkü.

Bir arada olan hükümdarlar.

Bir araya gelmiş hükümdarlar.

Gururlu, kibirli.

Gururlu, kibirli hükümdar.

1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.

Güneş.

1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan.

Köylü.

Rüzgâr almayan çukur yer.

Dağ bucağı.

Oyuk, çukur, siper

1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül.

1. Kozalak. 2. Ham meyve. 3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer.

Samimi, içten kimse.

Gören kimse.

Kaba, şişman, biçimsiz.

Ünlü bir hükümdar.

En büyük, çok büyük olan.

Tanrı.

Tanrı lutfetti, bağışladı" anlamında kullanılan mir ad.

1. Temiz, pak. 2. Tanrı adlarındandır. 3. Kutsal, kutlu.

Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse.

1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek

Tanrı’nın gücü.

Kutsal.

Yabani ve evcil türleri bulunan, çok uzun ve kıvrık boyunlu, geniş kanatlı ve geniş gagalı bir su kuşu.

Tomurcuk.

İki üç yaşında dişi tay, kısrak.

Saçları koyu sarı ve açık kestane rengi olan.

Kumru.

Güvercinden küçük, boz, gri renkli, sevimli bir kuş.

bk. Kürşat

1. Yiğit, alp.2. Göktürk prenslerinden birinin adı.

Tehlikeli veya kötü bir durumdan kurtulma.

Uğurlu, talihli, mutlu ol, şansın açık olsun anlamında kullanılan bir ad.

1. Saban. 2. Saka kuşu.

1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.

Kutupla ilgili, kutba ilişkin.

Mutlu gün.

Kutlu, uğurlu ay.

Uğurlu, kutsal, mutlu.

bk. Kutlay

Uğurlu.

1. Güçlü bir dinsel saygı uyandıran veya uyandırması gereken kimse.2. Tapınılacak veya yolunda can verilecek derecede sevilen. 3. Uğur getirdiğine inanılan.

Uğur getiren, kutlu.

Uğur getiren, kutlu.

Uğurlu, talihli ad.

bk. Kutseli

Uğur, mutluluk seli.

1. Mutlu.2. Kutsal.

Güneş.

Güneş görmeyen gölgelik yer.

1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer.