Bebek İsimleri

bk. Übeyt

bk. Übeyde

bk. Übeydullah

bk. Übeyt

1. İbibik kuşu. 2. İbik.

1. Son, nihayet. 2. Kıyı, kenar. 3. Sınır, hudut. 4. Neden, sebep.

1. Sırt, arka. 2. Yüksek, yüce.

Değerli, yüce kimse.

1. Uçma eylemini yapan. 2. İki yelkenli gemi.

Çok sevinen insan.

Ok gibi uçarak giden kimse.

Çok sevinen kimse.

Çok sevinen Türk.

Uçan, uçucu.

Çok sevinen kimse.

Gerçekçi olmayan, hayaller peşinde koşan kimse.

UYücelikte eşsiz kimse.

Son ay.

Son derece zengin olan kimse.

Uçların sivil ve askerî yönetiminden sorumlu olan görevli.

1. Yüce, yüksek. 2. Arka.

Üç el.

Üç-er.

Yaban yoncası.

Sınır beyi.

Üç ışık.

Çok uçan, uçucu.

Bir kuş.

Üç kök.

1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez.

1. Dağın karla örtülmüş dik yamacı. 2. Olay.

1. Cennet. 2. Yar, uçurum.

Uçan, uçucu.

Oğuz Destanı'na göre sol kolda bulunan 12 Oğuz boyuna verilen ad.

1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi.

1. Vakit, an, 2. Fırsat. 3. Mevsim.

bk. Oflaz

1. Tutkun, âşık, sevdalı.2. Düşmüş, düşkün.

1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay.

Ufuk ve ay.

Ufuk ve deniz.

Ufuk ve tan.

bk. Ogan

Güçlü, kuvvetli kadın.

Şöhretli, tanınmış, ünlü.

1. Baykuş. 2. Boş, ıssız.

1. Bazı olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti veya bazı nesnelerde var olduğuna inanılan iyilik kaynağı.2. Bu nitelikte olduğuna inanılan şey.3. İyilik, şans, talih, baht. 4. Fırsat, tesadüf.

Uğur al anlamında kullanılan bir ad.

Uğurlu yiğit.

Uğurlu ata.

Uğurlu kimse.

Uğurlu, hayırlı kimse.

Eli uğurlu olan kimse.

Uğurlu hükümdar.

Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan kutlu, kutsal.

Uğurlu- kimse.

Uğurlu bey.

Mutlu ve bereket getir anlamında kullanılan bir ad.

Uğur dağıt, uğur sal anlamında kullanılan bir ad.

Uğuruyla tanınan kimse.

Uğur olarak kabul et anlamında kullanılan bir ad.

Uğuru çok olan kimse.

Uğur dağıt anlamında kullanılan bir ad.

Uğurlu soydan gelen kimse.

Tan vakti gibi uğurlu olan.

Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.

bk. Ukuş

1. Baygın, kendinden geçmiş. 2. Renksiz, solgun. 3. Kuru. 4. Yağmuru bol yılların buğdayı.

bk. Oğuz

Kardeşlik, dostluk, arkadaşlık.

Onur, şeref.

bk. Ökkeş

1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.

1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır.

İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar.

İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.

1. Haber götüren kimse, postacı. 2. Yardımcı. 3. Amaç, hedef. 4. İri yarı, güçlü kimse. 5. Ek, yama. 6. At.

Yardım eden, yardımcı olan bey.

1. Kesintisiz, sürekli. 2. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü. 3. Yetenekli, becerikli. 4. Grup, demet, topluluk, kategori.

Erkek keklik.

Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse.

bk. Oğulcan

bk. Olcay

bk. Yıldız

1. Bölüşme, paylaşma. 2. Pay.

1. Batmakta olan güneş. 2. Salgın.

Büyük su, ırmak.

1. Alışma, kaynaşma. 2. Görüşme, konuşma. 3. Dostluk, arkadaşlık.

1.Yüce, yüksek, ulu. 2. Eski Türklerde Gök Tanrı'ya verilen ad.

Yüce, ulu yiğit.

Yüce, ulu kimse.

1. Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. 2. Vecize.

1. Yakışıklı kimse. 2. Pay, hisse. 3. Tutum, tavır.

bk. Ülker

1. Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların tümü.2. Devlet.

Yurdum, vatanım anlamında kullanılan bir ad..

Senin yurdun, senin vatanın anlamında kullanılan bir ad.

Yurdu aydınlatan ışık.

Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım.

Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey.

Bir ülküye bağlı olan.

Aynı ülküye bağlı olanlardan her biri.

Bir ülküsü, amacı olan hükümdar.

Ülküsü olan kimse.

Amacım, ulaşmak istediğim şey anlamında kullanılan bir ad.

Ülküsü olan, bir ülküye bağlı olan kimse.

Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan.

Ülküsü tan vakti gibi aydın olan.

Ülkü adına yanlış olarak Arapça dişillik getirilerek elde edilmiş bir ad.

Denizci, deniz adamı.

1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin.3. Saygın.

Çok erdemli, yüce yiğit.

Kutsal, büyük yemin.

Yüce, saygın kişi.

Yüce, saygın, erdemli kişi.

Erdemli, saygın bey.

Erdemli, saygın, güçlü kimse.

Yüce, saygın, değerli bey.

Yüce, saygın kimse.

Üstte, üst derecede bulunan kimse, önder.

Hayırlı, uğurlu dönem.

Yüce, erdemli ve saygın olan kimse.

Erdemli, saygın, yüce kişi.

Yüce, saygın ve erdemli bir soydan gelen kimse.

Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.

UDoğuştan yüce, uğurlu olan kimse.

Saygın, uğurlu, yüce kimse.

Saygın, yüce, soylu kimse.

Saygın ve aydın olan kimse.

bk. Ulu

bk. Ulubey

Büyük, saygın hükümdar.

Büyük, saygın hükümdar.

Soylu, yüce soydan gelen kimse.

Saygın, erdemli ve güçlü kimse.

Çok uğurlu, kutlu kimse.

Ululuk, haşmet, büyük gösteriş.

Ulu, yüksek, saygın kimse.

Meriç Irmağı gibi coşkun olan kimse.

1. Büyük, ulu. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü.

Değerli, saygın, erdemli kimse.

Özü yüce, saygın kişi.

1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret kavim.

Şahin gibi güçlü ve saygın olan kimse.

Ulusla ilgili, ulusa özgü.

Adı yüce tanınmış kişi.

Soyu yüce ve saygın olan kimse.

Su gibi değerli olan kimse.

Yüce, erdemli ve saygın kişi.

Değerli, yüce ve güçlü kimse.

Değerli, yüce ve benzersiz kimse.

Saygın, değerli, yüce hükümdar.

Yüce, soylu Türk.

Yüksek, yüce.

Yüksek, yüce.

Çok yüce, en yüce.

1. Armağan, hediye. 2. Konuk, misafir.

1. Amaç, hedef. 2. Umulan şey, umut.

Amaç, istek.

Umudu olan, bekleyen, umutlu.

Çare, çıkar yol.

1. Orhun Yazıtları´nda geçen, çocukları ve hayvan yavrularını koruduğuna inanılan kadın Tanrı. 2. Devlet kuşu.

İstek, dilek.

1. Asker. 2. Köle.

Umut.

Ulu, büyük, engin deniz, okyanus.

1. Bir peygambere inananların tümü. 2. Müslüman dinine bağlı olanların tümüne verilen ad.

Anneye ait, anneyle ilgili olan.

Hükümdar anası.

Ana kadın, kadınana.

1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.

bk. Ümran

Umut, istek, arzu, beklenen şey.

Görgü, bilgi, deneyim.

Görgülü, bilgili ol, deneyim kazan anlamında kullanılan bir ad.

Görgülü, bilgili yiğit.

Görgülü, bilgili, saygın kişi.

Görgülü, bilgili bey.

Ummaktan doğan güven duygusu, ümit.

Umudu olan, umut besleyen.

1. Yüksek ses, ses. 2. Şöhret, şan.

Adın duyulsun, tanın, ün kazan anlamında kullanılan bir ad.

Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış.

Ünlü, tanınan, meşhur.

Tanınmış, meşhur, şöhretli.

Tanınmış, ünlü yiğit.

1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak.

1. Doğru yol tutan. 2. Akıllı. 3. Ergin.

Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli.

1. Kahraman, yiğit. 2. Ünlü, tanınmış.

Tanınmış, ünlü kimse.

1. Onmuş kişi, mutlu. 2. Yürekli, yiğit kişi.

Tanınan, şöhretli, ünlü.

Tanınan, ünlü, meşhur.

Tanınmış, ünlü, meşhur.

Tanınmış, ünlü, meşhur.

Mağara.

Tanınmış soydan gelen kimse.

Gücüyle, kuvvetiyle tanınan kimse.

1. Ses, seda.2. Çağrı.

Ün kazan, meşhur ol anlamında kullanılan bir ad.

Tanınmış, adı duyulmuş, şöhretli, şanlı.

Tanınmış, ünlü kimse.

Adın duyulsun, ün kazan anlamında kullanılan bir ad.

Tanınmış soydan gelen kimse.

Adın duyulsun, ünlen anlamında kullanılan bir ad.

Adın duyulsun, ünlen anlamında kullanılan bir ad.

Adını duyuran, ünlü.

Ünlen, adın duyulsun anlamında kullanılan bir ad.

Çok ünlü, çok meşhur.

Ünlü olmayı sev anlamında kullanılan bir ad.

Ünlü olmayı, tanınmayı seven kimse.

Ünlü olmayı, tanınmayı seven kimse.

Ünlü olmayı, tanınmayı sevin anlamında kullanılan bir ad.

1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.

1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.

Soyu ünlü olan kimse.

Tanınmış, ünlü Türk.

Ünü yayılmış olan, çok tanınan kimse.

Çok ünlü.

Ününe yakışır nitelikte olan kimse.

Çok ünlü.

Ünlü, tanınmış kimse.

Ünlen, tanınmış bir insan ol anlamında kullanılan bir ad.

Tanınmış, ünlü kimse.

Tanınmış, ünlü kimse.

Tanınmış, ünlü kimse.

Ününü yay, ünün duyulsun anlamında kullanılan bir ad.

İndirilmiş, inzal olunmuş.

1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer.

Kale, şehir, kent al, ele geçir" anlamında kullanılan bir ad.

Kentli yiğit.

Şehirli, kentli hükümdar.

Şehirli saygın kişi.

Büyük, geniş yol.

Yetenekli, usta, becerikli kimse.

bk. Uraz

Talih, şans.

1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek.

Talihli, kutlu.

Kale, şehir beyi.

1. Çok üreyen, çoğalan. 2. Eli çabuk, çok iş çıkaran, hızlı. 3. At, kısrak sürüsü.

Artma, çoğalma, faiz.

1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy.

Çoğalsın, soyu genişlesin anlamında kullanılan bir ad.

1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli.

Şehir, kale hükümdarı.

1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü.

Şehirli bir soydan gelen kimse.

Korkmaz, yılmaz.

Korku, çekingenlik.

1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Sarmaşık.

1. Ürperen, ürpermiş. 2. Mazı ağaçlarının üstündeki tüylü nesne.

Titreme, titreyiş.

1. Tane, tohum.2. Nesil, kuşak, soy.

bk. Orun

Çok parlak, çok aydınlık olan.

1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı.

Seçkin nitelikli, saygın kimse.

Savaşçı, savaşkan.

Çarpışma, savaş, mücadele.

Hedef, amaç.

1. Akıl, zekâ. 2. Yarar, çıkar. 3. Sessiz, yavaş.

1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi.

1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz.

Akıl alan, akıllı.

Akıllı yiğit.

Akıllı, saygın kişi.

Aklı sağlam, akıllı kimse.

Akıllı bey.

Akıllı kişi.

1. Yüksek. 2. Gelişmiş. 3. Birine göre yüksek aşamada olan kimse.

Akıllı hükümdar.

Akıllı soydan gelen kimse.

Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse.

Akıllı kimse.

Akıllı, zeki kimse.

İşinin eri, becerikli kimse.

1. Bir bilim veya sanat alanında üstün bir yeri olan kimse. 2. Öğretmen.3. Usta.4. Sanatçı.

Ay gibi yüksek, yüce.

Yüksek, yüce.

Yüce, saygın kimse.

Saygın, değerli kimse.

Değerli ol, yücel anlamında kullanılan bir ad.

1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Seçkin, başarılı kimse.

Seçkin, başarılı kimse.

En üstteki, en yüksekteki.

Anlayışlılık, çabuk sezme yeteneği.

Akıllı.

Hüzün.

Hüzünlü kadın.

1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.

Üstünlük, zafer.

Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.

Üşüyen,çok üşüyen.

Kurt, küçük kurt.

1. Uygun, yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse.

Boyun eğen, uysal, nazik yiğit.

Boyun eğen, uysal, nazik kimse.

Uyumlu, nazik kimse.

Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri.

Uyumlu, uyan.

Kültürlü, eğitimli, görgü kurallarına uyan, medeni kimse.

Uyum, uygunluk.

1. Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. 2. Oranlı.

Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı kimse.

Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı kimse.

Uygar, medeni.

Uygar, medeni yiğit.

1. Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. 2. Terbiyeli.

bk. Oytun

1. İlyi, güzel. 2. Uygun, doğru. 3. Usta. 4. Temir, dikkatli. 5. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 6. Yakın, içten.

İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.

Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk.

İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.

Uysal, uyumlu, iyi insan.

bk. Özek

Usta, becerikli kişi.

Becerikli, akıllı kişi.

Kutsal kitaplarda geçen bir ad.

Gerçeği önceden görebilen kimse.

İyi, temiz, akıllı, anlayışlı hükümdar.

Erdemli bir soydan gelen kimse.

Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.

bk. Uzman

Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan kimse.

İyi nitelikli soydan gelen kimse.

Yetenekli, becerikli kimse.

Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.

Yetenekli, becerikli kimse.

Yetenekli, becerikli kimse.

Yetenekl, becerikli hükümdar.

Bütün iyi nitelikleri kendinde toplayan Türk.