ÖcalYapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al anlamında kullanılan bir ad.
Ödül1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan.
Öge1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret.
ÖgerAkıllı, bilgili kimse.
Öget1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel.
ÖgetürkAkıllı, bilgili Türk.
ÖğütBir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz.
ÖğütalÖğüt dinle anlamında kullanılan bir ad.
ÖkAkıl, hatır, zekâ, zihin.
ÖkeerAkıllı, bilgili kimse.
ÖkelikAkıllılık, bilgelik.
ÖkmenAkıllı, zeki, bilgili kimse.
ÖkmenerAkıllı, bilgili kimse.
ÖkteAkıllı, zeki, anlayışlı, bilgili.
Öktem1. Güçlü. 2. Onurlu.
Öktemer1. Güçlü kimse.2. Onurlu kimse.
Ökten1. Akıllı, bilgili.2. Kahraman, cesur.
Öktener1. Akıllı, bilgili kimse.2. Kahraman, cesur kimse.
ÖlçümÖlçülerek elde edilen sonuç.
Ölen1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.
Ömer1. Yaşama, yaşayış, hayat, canlılık. 2. İkinci halife.
ÖmüralUzun ömürlü ol anlamında kullanılan bir ad.
ÖmürlüUzun yaşayan, uzun ömürlü.
ÖnadAdı önde gelen, tanınan.
ÖnalÜstün gel, başta ol anlamında kullanılan bir ad.
ÖnalanÖnce davranan, üstün gelen, başta olan.
Önaydınİlerisi, önü aydınlık olan.
Öncel1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar.
Öncü1. Kılavuz, rehber. 2. Önder. 3. Yeni bir görüş ve akım başlatan kimse.
Önder1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz.
ÖnderolÖnderlik yap anlamında kullanılan bir ad.
ÖndeşYol gösteren, rehber, kılavuz.
Öndünç1. Haberci. 2. Başta olan.
ÖnemliÖnemi olan, değerli.
ÖneriÖne sürülen görüş, düşünce, teklif.
Öneş1. Rehber, kılavuz. 2. İnat.
ÖneyÖnde olan, önde gelen, üstün.
Öngörİleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davran anlamında kullanılan bir ad.
Öngörenİleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.
Öngülİlk çocuğa verilen bir ad.
Öngüt1. Saklanarak yanaşma, izinden yürüme. 2. Hücum etmek için elverişli yer.
ÖnizDaha önce iz bırakmış olan, ünlü.
ÖnkalÖnde ol, ileride ol anlamında kullanılan bir ad.
Önnurİlk çocuğa verilen bir ad.
ÖnolBaşta gel, önde ol anlamında kullanılan bir ad.
ÖnsalÖnde ol, ileride ol anlamında kullanılan bir ad.
ÖnsavBaşta gelen düşünce.
ÖnselHiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.
ÖnsoyTanınan, önde gelen soydan olan kimse.
ÖntaşGüçlü, lider olan kimse.
Ören1. Eski yapı veya kent kalıntısı. 2. Şehir, kent. 3. Köy. 4. Bitek ova. 5. Ormanlık yer
ÖrenelEliyle bir şeyler ören kimse.
ÖrfiTörenlerle, âdetlerle ilgili.
ÖrfiyeTörelerle, âdetlerle ilgili.
Örge1. Yükselen, yukarı çıkan. 2. Yukarı, üst. 3. Herhangi bir yapıttaki süsleyici öge.
Örgen1. Organ. 2. İnce halat, urgan.
Örnek1. Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey. 2. Durumu ve niteliği benimsenmeye değer kimse.
ÖrsÜzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli demir kütle.
ÖrsayYüce olarak kabul et anlamında kullanılan bir ad.
ÖrselSel gibi çağlayan değerli kimse.
ÖrskanSağlam bir soydan gelen kimse.
ÖrtaşKuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
ÖrtayDeğerli, saygın kişi.
ÖründüSeçkin, seçilmiş, beğenilen.
ÖşmeSuyun topraktan kaynadığı yer, kaynak.
ÖtleğenSığırcığa benzeyen ötücü bir kuş.
ÖtnüYalvarma, dileme, isteme, rica.
Ötüken1. Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
ÖtünYalvarma, dileme, isteme.
Öveçİki üç yaşındaki erkek koyun.
ÖvgüBirini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
ÖvgülÖvülmeye değer, nitelikli kimse.
ÖvülBaşarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan anlamında kullanılan bir ad.
ÖvünBaşarılarınla, iyi niteliklerinle kendini yücelt anlamında kullanılan bir ad.
ÖvünalÖvünerek al anlamında kullanılan bir ad.
ÖvünçÖvünmeye yol açan, övünülecek şey.
Öykü1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay.2. Hikâye
ÖymenEvcimen, evine bağlı kimse.
Öz1. Bir kimsenin benliği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel ögesi. 3. Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan. 4. Katıksız, arı.
ÖzakÖzü temiz, doğru kimse.
ÖzakanKatıksız, saf bir biçimde akan.
Özakınİçten gelerek yapılan akın.
Özakıncıİçten gelerek akın yapan kmse.
ÖzaktuğBaşıa beyaz tuğ takmış kimse.
ÖzalÖzünü al, gerçeğini al anlamında kullanılan bir ad.
ÖzalpÖzünde yiğit olan kimse.
ÖzalpmanÖzünde yiğit olan kimse.
ÖzalpsanYiğitliğiyle tanınan kimse.
ÖzaltanGerçek hükümdar olan kimse.
ÖzaltayÖzünde yükseklik, yücelik olan kimse.
ÖzaltınÖzü altın gibi değerli olan kimse.
ÖzaltuğKırmızı tuğ takınmış olan kimse.
ÖzantYeminine bağlı kimse.
ÖzardaSonradan gelen kimse.
ÖzarıArı gibi çalışkan kimse.
ÖzarkınÖzü yavaş, sakin olan kimse.
ÖzaslanAslan gibi güçlü, soylu kimse.
ÖzataGerçekten ataya yaraşır olan kimse.
ÖzatayÖzü herkesçe tanınan kimse.
ÖzayÖzü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
ÖzaydınÖzü temiz, aydınlık kimse.
ÖzayhanÖzünde hükümdarlık olan kimse.
ÖzaytanSabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
ÖzbağGerçek dost olan kimse.
ÖzbalBalın özü gibi tatlı olan kimse.
ÖzbaşGerçek önder, kılavuz.
ÖzbatuGerçekten üstün gelen, yenen.
ÖzbayGerçekten zengin olan kimse.
ÖzbaydarGerçekten zengin olan kimse.
Özbek1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.
ÖzbekkanÖzbek soyundan gelen kimse.
ÖzbenGerçekten ben anlamında kullanılan bir ad.
ÖzbeyGerçekten bey olan kimse.
ÖzbilÖzünü bil, aslını tanı anlamında kullanılan bir ad.
ÖzbilekBileği güçlü olan kimse.
ÖzbilenÖzünü bilen, kendisini tanıyan kimse.
ÖzbilgeGerçekten bilgili olan kimse.
ÖzbilginGerçekten bilgin olan kimse.
ÖzbilirKendini bilen kimse.
ÖzbirÖzü, sözü bir olan kimse.
ÖzboğaGerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse.
ÖzçamÖzü çam gibi doğru olan kimse.
ÖzcanGerçekten dost olan kimse.
ÖzcananGerçek sevgili olan.
ÖzcebeSavaşa hazır olan kimse.
ÖzçelikÖzü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.
ÖzçevikCanlı, çevik, hareketli kimse.
ÖzçınÖzü doğru, saf, temiz kimse.
ÖzçınarÖzü çınar ağacı gibi doğru ve dürüst olan kimse.
ÖzdağÖzü dağ gibi yüce olan kimse.
ÖzdalÖzü dal gibi nazik ve zarif oaln kimse.
ÖzdamarÖzünde inatçılık olan kimse.
ÖzdeğerÖzü değerli olan kimse.
Özdek1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde.
ÖzdemirÖzü demir gibi güçlü olan kimse.
Özden1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.
ÖzdenerSoyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse.
ÖzderenDerli toplu kimse.
ÖzdeşHer türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan.
ÖzdilekCandan dilenen dilek.
ÖzdilmaçGüvenilir çevirmen.
ÖzdinçÖzü canlı olan kimse.
ÖzdinçerÖzü canlı olan kişi.
ÖzdoğalGerçekten doğal olan.
ÖzdoğduÖz kardeş olarak dünyaya geldi anlamında kullanılan bir ad.
ÖzdoğruÖzü temiz, dürüst, doğru olan kimse.
ÖzdorukÖzü yüce olan kimse.
ÖzduranÖzü sakin olan kimse.
ÖzdurduÖzü sakinleşti anlamında kullanılan bir ad.
ÖzduruÖzü temiz ve dürüst olan kimse.
ÖzdurulÖzü sakinleşsin anlamında kullanılan bir ad.
ÖzdurumÖzü sakin, durulmuş kimse.
Özek1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin içi, özü. 5. Bitki filizi. 6. Bir şeyin ortası. 7. Sel yarıntısı.
ÖzekanCanlı, hareketli kimse.
Özel1. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan. 2. Devlete değil, kişiye ait olan. 3. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer.
Özen1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak.
ÖzenayÖzen gösteren kimse.
Özenç1. İstek. 2. Gıpta, imrenme.
ÖzenderEnder bulunan yaradılışta olan, değerli.
ÖzenginÖzü sağlam, dürüst olan kimse.
ÖzengülKendisine özen gösteren güzel kadın.
ÖzenirÇaba gösteren, en iyisini yapmaya çalışan kimse.
ÖzenliKendisine özen gösteren kimse.
ÖzercanYiğit, doğru kimse
ÖzerdemBütün erdemleri özünde toplayan kimse.
ÖzerdimÖzüne, gerçeğine erdim, ulaştım anlamında kullanılan bir ad.
ÖzerdinçÖzünden canlı, dinç olan erkek.
ÖzerekAsıl amaç, ulaşılmak istenen şey.
ÖzerhanGrçekten yiğit olan hükümdar.
ÖzerinçGerçek huzura kavuşmuş kimse.
ÖzerkKendi kendini idare edebilen kimse.
ÖzerkinGerçek özgür kimse.
ÖzerkmenÖzünden güçlü olan kimse.
ÖzermanGerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
ÖzerolGerçek yiğit ol anlamında kullanılan bir ad..
ÖzertanGerçekten erdemli olan kimse.
ÖzertemGerçekten erdemli olan kimse.
Özge1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı.6. Yürekli, gözü pek.
Özgebayİyi, güzel, yürekli erkek.
ÖzgeciKişisel yarar gözetmeden başkasına yararlı olmaya çalışan kimse.
Özgeerİyi, güzel, cana yakın erkek.
ÖzgenÖzü geniş, rahat, sakin kimse.
ÖzgenalpÖzü geniş, rahat, sakin yiğit.
ÖzgenayÖzü geniş, rahat, sakin kimse.
ÖzgenerÖzü geniş, rahat, sakin kimse.
Özgerİyi, güzel,cana yakın kimse.
Özgü1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.
ÖzgüçÖzü güçlü, kuvvetli kimse.
ÖzgülayÖzü gül gibi olan güzel.
ÖzgüleçGüler yüzlü, içten gülen kimse.
ÖzgülümGerçekten gül gibi güzel olanım anlamında kullanılan bir ad.
Özgün1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
ÖzgünayKendisine has nitelikleri olan güzel.
ÖzgünelKendisine has becerileri olan kimse.
ÖzgünerKendine özgü nitelikleri olan kimse.
ÖzgüneşÖzü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
ÖzgüneyKendisine has nitelikleri olan güzel.
Özgür1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
ÖzgürcanÖzgürlüğe düşkün kimse.
ÖzgürelBağımlı olmayan, özgür davranan kimse.
ÖzgüvenKendine güvenen kimse.
ÖzhakanHükümdar soyundan gelen kimse.
ÖzhanHükümdar soyundan gelen kimse.
ÖzilGerçekten o memleketten olan kimse.
ÖzilterYurdun gerçek koruyucusu, savunucusu olan kimse.
ÖzinalGerçek arkadaş, dostolan kimse.
ÖzinanGerçekten inançlı olan kimse.
ÖzipekÖzü ipek gibi saf ve dürüst olan kimse.
ÖzişGerçektem eş olan kimse.
ÖzkalÖzün değişmesin, hep böyle kal anlamında kullanılan bir ad.
ÖzkanTemiz ve asil soydan gelen kimse.
ÖzkarÖzü kar gibi temiz olan kimse.
ÖzkayaÖzü kaya gibi güçlü olan kimse.
Özkayraİçten gelen bağış, iyilik.
Özke1. Sağlam, sağlıklı. 2. Temiz yürekli.
ÖzkentGerçekten şehirli olan kimse.
ÖzkerSağlam, temiz yürekli kimse.
ÖzkermanSağlam, temiz yürekli kimse.
ÖzkınÖzü kın gibi korucucu, saklayıcı olan.
ÖzkınalÖzü kın gibi koruyucu olan kimse.
ÖzkınayÖzü kın gibi koruyucu olan kimse.
ÖzkoçGerçekten koç gibi kuvvetli ve güçlü kimse.
ÖzkökÖzü sağlam olan kimse.
ÖzkulaGerçekten kula renginde olan.
ÖzkutGerçek kut, mutluluk.
ÖzkutalGerçek mutluluk senin olsun anlamında kullanılan bir ad.
ÖzkutayÖzü uğurlu ve ay gibi parlak olan kimse.
ÖzkutluÖzü kutlu, uğurlu olan kimse.
ÖzkutsalÖzüne mutluluk saç anlamında kullanılan bir ad.
Özlek1. Toprağın özü, verimli yeri. 2. Zaman. 3. Doğaüstü güç.
ÖzlemBir kimse veya bir şeye duyulan aşırı görme, kavuşma arzusu, hasret.
ÖzlenÖzlenecek kadar sevilen kişi ol anlamında kullanılan bir ad.
ÖzlenenÖzlem duyulan, kavuşmak istenilen, sevilen kimse.
ÖzlerÖzlem duyan, kavuşmak isteyen kimse.
ÖzleyişÖzleme, özlem duygusu.
Özlü1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
ÖzmenÖzü sağlam, iyi kişilikli kimse.
ÖzmertGerçekten mert olan kimse.
ÖzmutÖzünde mutlu olan kimse.
ÖznurÖzü ışıklı, aydınlık kimse.
ÖzöğeBir şeyin aslı, özü.
ÖzoğuzGerçekten yiğit olan kimse.
ÖzokÖzü ok gibi güçlü olan kimse.
ÖzoktayOk gibi güçlü olan eşsiz kimse.
ÖzolÖzün değişmesin, olduğun gibi görün anlamında kullanılan bir ad.
ÖzpalaGerçekten yiğit kimse.
ÖzpolatÖzü çelik gibi sağlam olan kimse.
ÖzşahinÖzü şahin gibi güçlü olan kimse.
ÖzsanlıAdı duyulmuş, ünlü.
ÖzselÖzle ilgili, öze ilişkin.
ÖzşenÖzü hep neşeli olan kimse.
ÖzsoyTemiz, iyi, köklü soydan gelen kimse.
ÖzsözlüSözünden dönmeyen, sözünü tutan kimse.
ÖzsuBitki ve hayvan dokularında bulunan sulara verilen ad.
ÖzsüerGerçekten asker olan kimse.
ÖzsunKendini göster anlamında kullanılan bir ad.
ÖzsungurGerçekten soğukkanlı, sakin kimse
Özsütİyi süt emmiş, soylu, temiz kimse.
ÖztanırKendini tanıyan, bilen kimse.
ÖztarhanAyrıcalıklı, saygın bir kişiliğe sahipolan kimse.
ÖztaşÖzü taş gibi sağlam olan kimse.
ÖztayÖzü genç olan kimse.
Öztaylanİnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
ÖztinelRuhsal yönden sağlıklı erkek.
ÖztinerRuhsal yönden sağlıklı erkek.
ÖztokluGönlü doymuş kimse.
ÖztunçÖzü tunç gibi güçlü olan kimse.
ÖztürkKatıksız, saf Türk.
ÖzüakÖzü tertemiz olan kişi.
ÖzüdoğruÖzü doğru olan kimse.
ÖzümKardeş gibi tutulup sevilen kimse.
Özün1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan.
ÖzüpekRuhen güçlü olan kimse.
ÖzütokGönlü doymuş kimse.
ÖzverÖzveride bulun anlamında kullanılan bir ad.
ÖzverdiÖzveride bulundu" anlamında kullanılan bir ad.
ÖzverenÖzveride bulunan, fedakâr kimse.
ÖzveriBir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakârlık.
ÖzvermişÖzverili davranan, fekakâr.
ÖzyayÖzü yay gibi sert olan kimse.