Bebek İsimleri

Herhangi bir işi yapmak için harcanan güç, zorlu, sürekli çalışma.

bk. Çapar

1. Çadır.2. Kadınların baş örtüsü.

1. Dönem, mevsim, zaman. 2. Yaş. 3. Yüzyıl, asır. 4. Çağlayan.

1. Bebek, çocuk. 2. Küçük kuş yavrusu.

Yeni bir dönem başlatan kimse.

bk. Çağaçan

Çağ değiştiren kimse.

1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu.

Körfez, liman.

1. Yavru at, tay.2. Cengiz Hanın oğlu.

Çağın parlak ve aydın bireyi.

Çağın zengini olan kimse.

1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt.

1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla.

Suyun akarken, taşlara, kayalara çarparak çıkardığı ses.

Yıldırım, şimşek.

1. Şıra. 2. Çakır. 3. Dar yol, küçük yol.

Canlı, dinamik, çalışkan kimse.

1. Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu. 2. "Coşkulu ol" anlamında kullanılan bir ad.

1. Şelale, çağlayan. 2. Yırtıcı kuş, çaylak.

Çağlayan.

Bir ırmağın denize kavuştuğu yer.

1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse.

Coşsun, çağlasın anlamında kullanılan bir ad.

Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.

Çağlayan ailesine mensup olan kimse.

Çağlayan Türk.

1. Kuvvetli. 2. Namuslu.

Çağın insanı.

Çağın ışık saçan bireyi.

1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san.

1. Çağıran bey.2. Selçuklu Devleti´nin kurucularından Horasan Meliki.

Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.

Yeni bir çağ açan kimse.

Parıldayan, ışık veren.

1. Kıvılcım. 2. Şimşek. 3. Yaman, görmüş geçirmiş kimse.

Küçük veya orta boyda taş parçası.

1. Şimşek, kıvılcım 2. Yığın.

1. Şimşek, kıvılcım. 2. Mavi gözlü.

1. Mavimsi, mavi benekli, gri göz rengi. 2. Bir doğan cinsi. 3. Gönül, iç, can.

Yiğit, cesur, gözü pek bey.

Çakıra benzeyen.

Cesur, yiğit kimse.

1. Taşa vurulup kıvılcım çıkaran çelik parçası. 2. Tutuşturma aygıtı.

Amacına erişen, ulaşan kimse

1. Yarı uykulu bakış. 2. Sert taş 3. Pinti.

Tanrı kulu.

Tanrı över.

Tanrı verdi.

Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan su.

Sağlığı yerinde olmayan bey.

Serçegillerden, başı koyu kırmızı, çalılık yerleri seven, ötücü bir kuş.

1. Gösterişli tavır, kurulma. 2. Kılıcın keskin tarafı. 3. İlgi. 4. Vuruş.

1. Ateş çakmağı. 2. Çiy, kırağı.

1. Çelme, güreş. 2. Çarpışma, cenk, savaş.

Çok çalışan, çalışmayı seven.

Su birikintisi.

Doğan türünden bir kuş.

Alev.

1. Diken, çalı. 2. Küçük ve dikenli orman. 3. Akasya. 4. Engel. 5. Kuytu yer. 6. Hızlı, çevik.

İğne yapraklı, kozalaklı, reçineli ağaç.

Kendini beğenen.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Osmanlı İmparatorluğu zamanında sadrazamlar ve kazaskerler yetiştirmiş büyük bir ailenin adı.

Soylu.

1. Dallı budaklı, eğri ağaç. 2. Çok zayıf. 3. Dere dibi.

Çan ve kara.

1. Ceket. 2. Engelli, tehlikeli. 3. Düğün yemeği yapan aşçı. 4. Alkış, el çırpma.

1. Saldıran, atılan, hücum eden kimse.2. Koşan, hızlı hareket eden kimse.

1. Sarışın, mavi gözlü, çilli, insan. 2. Kula renkli hayvan. 3. Çiçek bozuğu yüz. 4. Huysuz, ters adam. 5. Cesur.

Saldırı, hücum.

1. Saldıran, atılan, hücum eden. 2. Koşan, hızlı hareket eden.

Güçlü akan su.

Neşeli.

1. Ün, şöhret, şan. 2. İz, eser. 3. Güneşin buluttan sıyrılmış durumu. 4. Yüksek ses.

1. Güneş. 2. Güneşli yer, güney.

Buğdaygillerden, birçok türü bulunan, yıllık, boylu bir bitki.

Ünlü, şöhretli.

Büyük çağlayan.

1. Orduda onbaşıdan sonra gelen, görevi manga komutanlığı olan erbaş. 2. Kılavuz.

Yatağa doldurulan veya yağmurluk yapılan ince keçe.

Çay gibi akıp giden.

Adı çay olan hükümdar.

1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

1. Irmağın geçit yeri, geçit. 2. Sözünde durmayan kimse. 3. Yırtıcılardan uzun kanatlı, çengel gagalı, küçük kuşları avlayan bir kuş.

1. Çay ve ırmağın geçit yeri. 2. Kumsal, kumlu yer. 3. Çakıllı yer.

1. Tırnak, pençe. 2. Eli kolu tutmayan, sakat.

1. El işlerinde usta, dikkatli, becerikli kimse. 2. Açıkgöz, cesur.

1. Kafkasya'nın kuzeydoğusunda yaşayan bir halkın adı. 2. Akıllı. 3. Söz ustası, hatip. 4. Yakışıklı.

1. Tarla kuşu. 2. Çekilmiş olan.

1. Güzel ve muntazam görünüş. 2. Güç, takat. 3. Çam yaprağı. 4. Çam kozalağı.

1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan ökse.

1. Görgülü, terbiyeli, olgun kimse. 2. Bektaşi ve Mevlevi pirlerinin en büyüklerine verilen san. 3. Kayınbirader.

1. Yiğit. 2. Şalgam.

1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak. 5. Akıllı.

1. Çiçek, dal ve yapraklarla yapılmış halka. 2. Uzun kuş tüyü. 3. Gümüş veya altın taç.

1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü, kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli hükümdar.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü soydan gelen kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Çelik gibi güçlü, sağlam, dayanıklı kimse.

Güçlü, kuvvetli Türk.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Cesur, soğukkanlı kimse.

1. Güç, kuvvet. 2. Tavır, çalım.

1. Kabuğu ayıklanmış pirinç. 2. Dokunaklı söz. 3. Çoban yamağı.

bk. Çandar

1. Dağ köylüsü. 2. Oğuzların Üçok koluna bağlı bir Türk Boyu.

Köylerde dolaşarak ufak tefek eşya satan gezgin satıcı.

1. Asker, ordu. 2. Savaş.

Kafkasya'nın yerli boylarından birinin adı ve bu boydan olan kimse.

1. Çay kıyılarında sulu ve yeşil yer. 2. Akarsuların topraktan çıkan sızıntısı. 3. Kaynak.

Nazlı, baygın bakışlı göz.

1. Yünden örülmüş terlik, mes. 2. Çarık. 3. Çocuk ayakkabısı. 4. Çekirge. 5. Fidan.

1. Sert, inatçı. 2. Sarp, engelli. 3. Çözümlenmesi güç. 4. Hayırsız.

Sert, inatçı yiğit.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı bir soydan gelen kimse.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı kimse.

Sert, inatçı Türk.

Sert, inatçı kimse.

Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.

Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.

Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.

Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.

Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.

1. Sınır. 2. Girdap. 3. Sürekli ve düzenli değişme.

Gelin için hazırlanan her tür eşya.

Bir bitkinin, üreme organlarını taşıyan, çoğu güzel kokulu, renkli bölümü.

Geçimini toprağını ekerek sağlayan kimse.

Zambakgillerden, türlü renklerde çiçek açan, çok yıllık, yumrulu bir kır bitkisi.

1. Omuz, omuz başı. 2. Bir Türk boyu.

Yakışıklı, ince, uzun boylu.

Gülgillerden, sapları sürüngen, pembe kırmızı renkte meyvesi olan bir bitki.

1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Çiy, jale.

Şarkı söyleyen, şakıyan, öten bülbül.

Yüzü çil çil olan hükümdar.

Yüzü çil çin olan kadın.

Üzerinde benekler bulunan tay.

Kendiliğinden yetişmiş çim.

Çok nazlı.

1. Gerçek, gerçeklik, doğru. 2. Omuz. 3. Üzerinde çok meyve bulunan dal. 4. Soylu, öz, katıksız.

Doğru, dürüst, namuslu kimse.

Doğru, dürüst, namuslu kimse.

Doğru yolda kullanılan güç.

bk. Cengiz

Gerçek savaşçı.

Sabah vakti.

Soylu at.

Üstün, galip, zafer kazanmış.

Yüz, surat.

1. Sisli ve kapalı havada ince ince yağan yağmur. 2. Çiy.

İnce yağmur.

1. Mercimekten biraz büyük, buruk lezzette meyvesi olan bir ağaç. 2. Ufak tefek, esmer ve sevimli.

Süngü, mızrak.

Sabır.

Sabır.

Sabırlı.

1. Dağdan yuvarlanan ve yuvarlandıkça büyüyen kar kümesi. 2. Sürü, kafile. 3. Çok, sık, fazla.

1. Horoz, cennet kuşu gibi kuşların kuyruğundaki tüylerden en gösterişlisi. 2. Yaramaz çocuk. 3. Karışık renkli bir tür kuş.

bk. Çığa

1. Çakıl ve taş yığını. 2. Kalabalık. 3. İri saman.

1. Çığın kar üzerinde açtığı yol. 2. İz. 3. Taşlı yol, patika. 4. Yenilikçi akım.

1. Yırtıcı kuş pençesi. 2. Yağmurdan sonra açan hava.

1. Uzun boylu, kalın dallı, uzun ömürlü bir ağaç. 2. Dayanak, destek, güç alınan kimse, güçlü kimse.

Etrafa gerçekten ışık saçan kimse.

1. Kıvılcım. 2. Parça.

1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi.

1. Dağlı, dağlarda yaşayan. 2. Köylü. 3. Yabancı, göçmen. 4. Kavgacı, inatçı, huysuz. 5. Açıkgöz, kurnaz. 6. İyi giyinmiş, yakışıklı delikanlı.

1. Bir dalda birkaç meyvenin bulunması. 2. Küçük dal.

1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz.

Koyun, keçi, inek gibi hayvanları güdüp otlatan kimse.

Venüs gezegeni.

1. Çocuk. 2. Yavru.

Küçük yaşta hükümdar olmuş kimse.

Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bir bitki, çöven.

Güneş.

bk. Çokay

1. Dağın doruğu. 2. Zirveye ulaşan.

Soylu.

1. Köy zengini, çiftlik sahibi. 2. Eşkıya.

Gerçekten yiğit olan kimse.

Yaşlı, yaşlanmış, ihtiyar kimse.

Topuz, gürz.

bk. Çokan

Eli veya kolu sakat kimse.

Çölde yaşayan bey.

Çoban yıldızı, Zühre, Venüs.

Dikkatsiz.

1. Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan kimse. 2. Bir tür geyik. 3. Benekli antilop.

Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.

1. Bir tür toprak. 2. Her türlü yemek.

Verimsiz, bitek olmayan, kıraç toprak.

Ağaç kütüğü, asma kütüğü.

1. Kısa boylu, sağlam, güçlü kimse. 2. Yassı, buruşuk. 3. Fundalık.

Kısa boylu, sağlam, güçlü kimse.

Fidan.

Cesur, kahraman.

bk. Çolpan

1. Güneş. 2. Güneşli yer. 3. Açık hava. 4. Çadır. 5. Rusya'da yaşayan bir Türk kavminin adı. 6. Yoksul.