Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası.

1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışarı, başka ülke, gurbet. 4. Ekin tarlası.

Güzel koku, misk.

Yol gösterici, kılavuz.

bk. Yavuz

1. Büyü,sihir, afsun. 2. Kutsal.3. Türklerde geçmişte büyü yapımında kullanılan yeşim taşı.

1. Büyücü, sihirbaz.2. Hekim.

(ya:digâr)

Hz. Nuh'un üçüncü oğlu.

Yağmur, kar

Yağmur.

Hareketli yiğit.

Düşmanı yenen, zafer kazanan.

1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.

Esmer, güçlü yiğit.

Esmer kimse.

Güçlü, esmer kimse.

Esmer kimse.

Esmer hükümdar.

Esmer bir soydan gelen kimse.

Esmer, güçlü kimse.

Esmer kimse.

Havadaki su buğusu-nun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağışın sıvı durumunda olanı.

1. Bir tür geyik. 2. Dağ keçisi.

İyi, güzel, çok güzel.

İyi tanınan, saygın kimse.

İyi, güzel, güçlü kimse.

İyi, güzel hükümdar.

İyi, soylu bir sülaleden gelen kimse.

İyi, güzel kimse.

Tanrı lütufkârdır anlamında bir söz.

1. Erkek keklik. 2. İbr. Takip eden, izleyen.

(ya:kut)

1. Güzel, yakışıklı, sevimli. 2. Parlak, ışıltılı. 3. Şimşek. 4. Çevik, atik, işgüzar. 5. Kavgada üstün gelen.

1. Parıltı. 2. İvedi, hızlı, çabuk. 3. Sarı renkli bir kuş.

Alev, ateş.

Peygamber,elçi.

Alev.

Alevli, coşkun kimse.

Alevli, coşkulu hükümdar.

Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.

Alev gibi parlak yiğit.

Şimşek.

Alev gibi parlak olan.

1. Dik, sarp. 2. Düz, kaygan. 3. Parlak, cilalı.

Sert kimse.

Sert, güçlü kimse.

1. Parlak, parlayan. 2. Elçi.

bk. Yaltırak

bk. Yıldırım

1. Büyü, sihir. 2. Yalnız.

1. Serap, ılgın. 2. Alev.

Alev gibi parlayan kimse.

1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur onur.

1. Gösterişsiz, süssüz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz.

Gösterişsiz, sade yiğit.

Gösterişsiz, sade kimse.

1. Yalın, tek. 2. Işın

bk. Yalgın

Karışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan.

1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.

Yalçın, sert.

Parlak, parlayan.

1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız.

Ay gibi parlak olan.

bk. Yalavaç

1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.

1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.

Cesur, güçlü kimse.

Özü güçlü olan.

Güçlü soydan gelen kimse.

Güçlü Türk.

Cesur, güçlü yiğit.

1. Sürücü. 2. Bir yüzü uzun tüylü, kalın yün dokumadan yağmurluk.

Yön, taraf.

1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı.

1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve ocak ayı.

Arkadaşları sağlam olan kimse.

Arkadaşı bey olan kimse.

Gönül arkadaşı, sevgili.

Çok vefalı arkadaş.

1. Yanmış olan. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Âşık.

Âşık, vurgun kimse.

Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması.

1. Gürbüz, güçlü. 2. Sevimli, şirin 3. Baykuş, puhu kuşu.

Faydalı kimse.

1. Yakışır, uygun, layık. 2. Yakışıklı. 3. Süs, ziynet, güzellik.

Yardımcı, arkadaş.

Arkadaş, yakın dost.

bk. Yarkan

1. Hüküm, muhakeme. 2. Adalet.

Yüksek devlet mahkemesi.

Sarp, uçurumlu kaya.

1. Şimşek, ışık2. Işıklı.

1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.

bk. Yarlık

Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.

Kanun, düzen, töre.

Doğumdan ölüme kadar geçen süre, hayat.

1. Tertip, düzen. 2. İm, belirti. 3. Bir işi yapma isteği, karar. 4. Öngörü.

Aydınlık ve huzur içinde yaşamını sürdür anlamında kullanılan bir ad.

1. Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konulan bir ad.2. Yaşında.

Yaşayan Türk.

1. Koruyucu, muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği görevini yapan kimse.

Yaşıt, akran.

Bolluk, varlık, zenginlik, varsıllık.

Kur'an surelerinden biri.

Işık, parıltı, parlaklık.

1. Işık, parlaklık. 2. Şimşek. 3. Gizli.

1. Yaşlı, ömürlü, ihtiyar. 2. Gizli.

1. Tarz, üslup.2. Töre 2. Doğa, tabiat.

Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.

1. Kanun, santur vb. sazların genel adı. 2. Saklanan, kullanılmayan şey. 3. Tembel.

1. Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin. 2. Şefkatli, sevecen.

Yardımcı.

1. İyi, güzel. 2. Mert, cesur. 3. Becerikli, hamarat. 4. Yumuşak huylu.

Cesur, güçlü yiğit.

Cesur, güçlü kimse.

Cesur, güçlü kimse.

Cesur, güçlü kimse.

Güçlü kişiliği olan kimse.

Cesur, güçlü erkek.

Cesur, güçlü hükümdar.

Cesur, güçlü soydan gelen kimse.

1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim.

Yürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz.

Sert, kuvvetli yiğit.

Sert, güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü kimse.

Gök kuşağı.

Deniz yüzeyinden yüksek, yaz mevsiminde oturulan serin ve yüksek yerler.

bk. Yayla

Yazar.

Yazın, bilim veya sanat alanında yapıt veren kimse.

Yazan, yazar.

Yazarlık yapan yiğit.

Kader, talih, alın yazısı.

Günah.

Oğuzların Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı.

bk. Yediger

Büyükayı takımyıldızı.

Bir, tek.

1. Zorlu, katı, şiddetli 2. Baskın, üstün. 3. Yiğit, güçlü, çalışkan. 4. Bereketli, bol. 5. İyiliği seven. 6. Yakışıklı, güzel, ince.

Güçlü, kuvvetli kimse.

1. İyiliksever, hayırlı. 2. Güzel. 3. Fazla, çok.

(yekta:)

Esinti, rüzgâr.

Rüzgâra karşı dur, serinle anlamında bir ad.

Rüzgârlı havayı seven kimse.

Rüzgâr gibi hareketli ve güçlü kimse.

Hızlı, süratli.

1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Yel gibi hızlı, çabuk kimse.

Yel gibi hızlı, çabuk kimse.

Yel gibi hızlı, çabuk kimse.

Yel gibi hızlı, çabuk kimse.

1. Sağ, sağ taraf. 2. Mutluluk.

Amacına ulaşan kimse.

Yeni ay, hilal, ayça.

bk. Yenal

Üstün gelen, kazanan.

Üstün gelen, kazanan.

Yenen, kazanan, üstün gelen kimse.

Her zaman kazan, üstün ol anlamında kullanılan bir ad.

Yenme, alt etme, zafer, utku.

Üstün gelen, galip.

Yeni su.

Belirli bir yer ile ilgili olan.

Hüzünlü, tasalı, kaygılı.

Uygun, elverişli, yaraşan.

Yerle ilgili, yere ait.

Şaşılacak kadar güzel olan yer.

1. Sol, solla ilgili, sol tarafa ait. 2. Zenginlikle ilgili.

1. San ile mavinin karışımından oluşan, çoğu bitki yapraklarında görülen renk. 2. Genç, taze.

Şimşek, yıldırım.

Cengiz Han´ın babası. Kubilay Han´ın kardeşi olan Türk-Moğol hükümdarı.

1. Yetişen, ulaşan. 2. Olgun, olgunlaşan 3. Süresi dolan, günü gelen. 4. Tüm canlılar, herkes.

Olgun erkek.

Sonuncu olması istenen çocuklara verilen bir ad.

1. Yetişmiş, erginleşmiş, büyümüş. 2. Bilgili, olgun. 3. Güç işleri başaran, becerikli. 4. Delikanlı. 5. İri, büyük.

1. Babası ölmüş çocuk. 2. Yalnız, tek, eşsiz.

Amacına ulaş, isteğine kavuş anlamında kullanılan bir ad..

Yetiş de al anlamında kullanılan bir ad.

Ulaşan, kavuşan.

Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin.

Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin kimse.

1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.

1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.

Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.

Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.

Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.

Güçlü, korkusuz, kahraman hükümdar.

Güçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.

bk. İnanç

bk. Yıpar

Yılın zengini olan kimse.

Parlak, parlayan, ışıklı, ışık.

Yıldız gibi parlayan yiğit.

Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.

Parlayan, ışıldayan, ışık saçan kimse.

Parlak, ışık saçan ay.

Parlak, ışık saçan kimse.

1. Gök gürültüsü ve şimşekle görülen, hava ile yer arasındaki elektrik boşalması. 2. Çok hızlı, canlı.

Talihi güzel olan hükümdar.

Yılın hükümdarı.

Yılan, çekinen kimse.

Vazgeçme, korkma, doğru bildiğin yoldan yürü anlamında kullanılan bir ad.

Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı.

Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı kimse.

Misk, güzel koku.

1. Oylumuna oranla ağırlığı çok olan. 2. Dolu, sık. 3. Kalabalık. 4. İri, kaba, kalın.

İri yarı kimse.

Gelenek, örf, âdet.

Yol gösteren, kılavuz.

Mesafe katet, yüksel anlamında kullanılan bir ad.

Gideceğin yolu ara, bul anlamında kullanılan bir ad.

1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.

Efsane.

Yenen, üstün gelen.

1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.

Bir tarafa git anlamında kullanılan bir ad.

Bir tarafa yönelen kimse.

1. Uygun, doğru. 2. İyi, güzel. 3. Uysal. 4. Becerikli, yatkın. 5. Biçim, tarz, usul.

1. Yönetme yeteneği olan, becekli.2. Düzenli, tertipli.

1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse.

1. Yol, tarz, metot. 2. Yetenek. 3. Uygun, kolay.

1. Kılavuz, rehber. 2. Beceri, yatkınlık. 3. Gelenek, görenek. 4. Anlayış, yerinde davranış. 5. Kural, yöntem, düzen.

1. Yakışıklı, gösterişli. 2. Giyimli kuşamlı. 3. Eğitim görmüş, incelikli. 4. Becerikli.

Komutan, kumandan.

1. Göçebe. 2. Çabuk yürüyen, hızlı.

Çoğu sularda yetişen, ilkel yapıdaki bitkilerin genel adı.

Yüksek, büyük, ulu.

Büyük, ulu yiğit.

Yüksek, büyük, ulu kimse.

Yüksek, büyük, ulu kimse.

Yüksek, büyük, ulu kimse.

Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle anlamında kullanılan br ad.

Yükselen, başarı kazanan kimse.

Yükselen, yüce bir duruma gelen.

Yükselt, yüce bir duruma getir anlamında kullanılan bir ad.

Yükselten, yüce bir duruma getiren.

Saygın bir adı olan kimse.

Saygın, ulu bir soydan gelen kimse.

Kahraman, büyük, ulu hükümdar.

Büyük, ulu, değerli Türk.

Çevik, hızlı giden, koşan.

Yükseklere çık, yücel, başarı kazan, ilerle anlamında kullanılan bir ad.

Meşale.

1. Mutlu, mesut. 2. Hak, adalet.

Saygıyla eğilen, saygılı.

1. Uğurlu, kutlu. 2. Kutsal, mübarek.

Uğurlu, kutlu.

1. Uğur, mutluluk. 2. Bereket.

İş, güç, çalışma.

1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman.

Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.

Dağ sırtı.

Yurdu aydınlatan kimse.

Yurda canlılık veren kimse.

Yurdu için doğmuş kimse.

Yurdu için canını veren kimse.

Yurdun ışığı olan kimse.

Yurdu şenlendiren kimse.

Ülkesi sevinçli olan kimse.

Yurdunu sev anlamında kullanılan bir ad.

1. Kostak, çalımlı, iyi giyinmiş, güzel, yakışıklı. 2. Kendini beğenen, onurlu. 3. Yiğit, kabadayı,

1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.

bk. Yurdal

Ülkenin zengini olan kimse.

Ülkesine canlılık katan kimse.

Ülkenin yiğit insanı.

Ülkene güven anlamında kullanılan br ad.

Ülkesine hizmet eden kimse.

Ülkeyi yöneten kimse.

Yurdunu çok seven kimse.

Yurtla ilgili, yurda ait.

Ülkenin en tanınmış kimsesi.

Ülkeni sev anlamında kullanılan bir ad.

Ülkesini seven kimse.

Ülkesini seven kimse.

Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.

bk. Yörük

Hızlı giden, koşan kimse.

1. İnleyen, ah eden.2. İnilti.

Dürüst, doğru, namuslu, suçsuz kimse.