Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

Ulu, saygıdeğer.

1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.

Üstün ol, baş ol anlamında kullanılan bir ad.

Dinin tacı.

Taç takınmış kimse.

Noktalama, noktalama.

Ticareti meslek edinmiş olan kimse.

Gurur.

Taç sahibi padişah.

Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.

Dağ.

Dağ gibi gösterişli, heybetli, güçlü yiğit.

Kap, çanak, küp, çömlek.

1. Silah. 2. Annenin erkek kardeşi, dayı.

Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.

Kur´an-ı Kerim'in yirminci surenin adı.

Temiz, pak.

1. Beğenme, alkışlama. 2. Güzelleştirme.

Tövbe eden.

Beğenme, değer verme.

Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.

Dindar, mümin.

1. Yelin kaldırdığı toz. 2. Fırtına, kasırga. 3. Can sıkıntısı. 4. Köşe. 5. Oğuzların 24 boyundan biri.

1. Yüz, surat, çehre. 2. Güzellik.

1. Deniz, büyük nehir. 2. Çok, fazla.

Deniz eri, denizci.

Denizlerin hükümdarı.

Denizci bir sydan gelen kimse.

Denizci yiğit.

Denizci yiğit.

Mutlu denizci.

Deniz adamı, denizci.

Kasırga, fırtına.

Zamk ağacı.

bk. Talih

Şans, baht.

İsteyen, istekli.

1. Seçkin, seçilmiş, güzel. 2. İki kürek kemiği arası.

bk. Talay

bk. Talayhan

Bütünüyle ele geçir anlamında kullanılan bir ad..

bk. Damar

Ayın bütün durumu, dolunay.

İlerici, her yönüyle aydın kimse.

Çelik gibi güçlü kimse.

Tümüyle nitelikli kişi.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Saygın bir soydan gelen kimse.

Koç gibi güçlü kimse.

Kurt gibi güçlü kimse.

Çok mutlu, talihli kimse.

Türklüğün bütün niteliklerini taşıyan kimse.

1. Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak vakti. 2. Sabah akşam esen serin rüzgâr.

Sabah vaktindeki alaca karanlık.

Sabah vaktindeki alaca karanlık

Sabah vaktindeki alaca karanlık.

Garip, tuhaf, şaşırtıcı.

Şafak gibi aydınlık insan.

Şafak gibi aydınlık yiğit.

Şafak gibi aydınlık hükümdar.

Şafak gibi aydınlık hükümdar.

Şafak gibi aydınlık insan.

Şafak gibi aydınlık insan.

Şafak gibi aydınlık insan.

Şafak gibi aydınlık bey.

Şafak gibi aydınlık, güçlü insan

Şafak gibi aydınlık bey.

Şafak gibi aydınlık, güçlü insan

Şafak gibi aydınlık, güçlü insan

Özü aydınlık kimse.

Şafak vaktinde doğan kimse.

Şafak vaktinde doğan kimse.

Şafak vaktinde doğan kimse.

Şafak vaktinde doğmuş gururlu kimse.

Şafak gibi aydınlık, güçlü eli olan kimse.

Şafak vakti gibi aydınlık, güçlü kimse.

Şafak vakti gibi aydınlık, güçlü kimse.

Şafak vakti gibi aydınlık, güçlü kimse.

Şafak vaktinin parlaklığını gör anlamında kullanılan bir ad.

Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.

Şafakla başlayan aydınlık gün.

Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.

Şafak vakti gibi parlak, güçlü hükümdar.

Şahit.

Ünlen, herkes adını duysun anlamında kullanılan bir ad.

1. Anımsayan. 2. Bilip ayıran, seçen.

Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.

Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.

Bildik, tanıdık, dost.

Türk hükümdarlarına Çinliler tarafından verilen san.

Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.

Şafak vakti gibi aydın, güçlü kimse

Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.

Şafak vakti gibi parlak, mutlu kimse.

Şafak vakti gibi parlak, mutlu kimse.

Şafak.

bk. Tanla

Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.

Şafak vaktinde de çalışan kimse.

Şafak vakti gibi parlak, temiz kimse.

Tanrı'nın koruduğu kimse.

bk. Tanrıkulu

Allah'ın kulu.

Tanrı'nın övdüğü, Tanrı'nın beğendiği kimse.

Şafakla ilgili, şafağa ait.

Tan gibi aydınlık, temiz adı olan kimse.

Şafak seli, ışık seli.

Sen şafak gibi aydınlık ve parlaksın anlamında kullanılan bir ad.

Şafak vakti gibi aydınlık saç anlamında kullanılan bir ad.

Tan vakti gibi olan parlaklığı ve güzelliği sev anlamında kullanılan bir ad.

Sabahı, ışığı, aydınlığı seven.

Sabahı, ışığı, aydınlığı seven kimse.

Şafak vaktini andıran.

bk. Tansık

1. İnsanın aklının alamayacağı şaşırtıcı, olağanüstü olay, mucize. 2. Özlem, hasret. 3. Değerli, kıymetli. 4. Tatlı, nefis.

Şafak gibi aydınlık soyu olan.

Şafağın aydınlattığı su gibi parlak ve temiz olan.

bk. Tansık

bk. Tansık

Tan ışığı gibi çevresini aydınlatan kimse.

Tan ışığı gibi çevresini aydınlatan Türk.

Uğurlu şafak vakti.

Şafak gibi ışık saç, aydınlat anlamında kullanılan bir ad.

bk. Tanyeli

Şafak vakti esen rüzgâr.

bk. Tanyeri

Güneş doğmak üzereyken ufukta hafifçe aydınlanan yer.

Çoban yıldızı.

bk. Tanyolu

Aydınlığa götüren, yol açan.

Aydınlık yol.

bk. Tanju

Şafak gibi temiz ve parlak ol anlamında kullanılan bir ad.

Yüzü şafak gibi aydınlık ve parlak olan.

Sarı altın renginde tan yeri.

bk. Taptuk

1. Ünlü. 2. Aziz.

1. Saygı, hürmet. 2. İkram, hizmet.

1. Geniş alan. 2. İn. 3. Kuş veya balık kümeleri.

1. Doğru, düzgün. 2. Uygun, yerinde. 3. Şişman.

Doğumuna çok sevinilen çocuklara "bulduk" anlamında konulan bir ad.

Çiftçi, rençper.

Armağan, hediye.

bk. Tardu

bk. Tarkan

bk. Tarkan

Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki.

Terk eden, bırakan, vazgeçen.

1. Soy, nesil, 2. Ekin. 3. Darı, tahıl. 4. İyi, güzel.

Sabah yıldızı, Venüs.

1. Göllere, kumluklara dökülen çay kolları. 2. Verim almak için toprak üzerinde yapılan çalışmaların tümü.

Tarımla uğraşan kimse, rençper.

Tarımla uğraşan kimse.

1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi.

bk. Tarıman

Armağan.

Darı.

Coşkulu, taşkın kimse.

Coşkulu, coşkun kimse.

Taş gibi sert, boğa gibi güçlü kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Taş gibi sağlam kimse.

Taş ve demir gibi sağlıklı, sağlam kimse.

İş bilen, becerikli, kuvvetli kimse.

Sağlam, güçlü eli olan kimse.

Sağlam, güçlü kimse.

Pınar, kaynak.

Güçlü, kuvvetli hükümdar.

Sağlam, güçlü soydan gelen kimse.

Taş-kent. Özbekistan´ın başkenti.

1. Coşkulu, coşkun. 2. Su baskını.

Coşkulu, coşkun kimse.

Coşkulu, coşkun kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Taş gibi güçlü.

Güçlü, kuvvetli kimse.

1. Bir Türk kavmi. 2. Posta sürücüsü. 3. Gül, zambak vb. çiçeklerin açılmamış goncaları.

Tatar soyundan olan han.

Tatar soyundan olan kimse.

Barış, sulh.

1. Şişman. 2. Harlı. 3. Orman 4. Hız. 5. Boyun eğme.

Çekicilik, cazibe.

Şişman.

1. İstekli. 2. Boyun eğmiş. 3. Hızlı.

Ses, hafif gürültü, tıkırtı.

1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.

1. Dayanılacak şey, destek. 2. Koruyan, koruyucu.

Dayanma gücü, sabır.

Aydınlık, parlak yüzlü çocuk.

bk. Taypars

Güçlü kuvvetli çocuk.

Güçlü kuvvetli çocuk.

Güçlü kuvvetli çocuk.

Genç ve güçlü kimse.

Yaşıt, akran.

Güçlü kuvvetli kimse.

Çin Denizi'nde ve Hint Denizi'nde görülen güçlü kasırga.

Küçük bir kuş türü.

Tek, eşsiz.

Çocuk, torun.

Yaşlı kimse.

Genç hükümdar.

Esmer, kara yağız çocuk.

Güçlü, kuvvetli çocuk.

Güçlü kuvvetli çocuk.

Kutlu, uğurlu çocuk.

bk. Taylak

1. Yeni doğmuş at yavrusu. 2. Biniye gelmiş iki yaşında at yavrusu. 3. Deve yavrusu. 4. Yaramaz çocuk.

1. İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu. 2. Çok yağmur yağmasına karşın işlenebilir durumdaki toprak.

İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.

Genç, taze, toy kimse.

Düşmeyen, kaymayan, dengeli kimse.

Pars gibi güçlü kimse.

İnce, kibar genç.

Uçucu, uçan.

1. İyi, güzel, hoş. 2. Çok temiz.

1. Küçük balta. 2. Dervişlerin kullandıkları uzun saplı küçük balta. 3. Meşin kesmek için kullanılan araç.

1. Baltacı.2. Yeniçeriler arasında baltalı asker sınıfı.

Kızıl söğüt, tarhun.

1. Kutlama. 2. Bereket.

1. Görünme, belirme. 2. Kader, talih. 3. Allah’ın lütfuna kavuşma.

Mağrur, gururlu.

Becerikli.

Becerikli, tasarruflu.

Ticaret.

1. Ticaret adamı, tüccar. 2. Tutumlu, idareli.

Tüccar.

Sürü hayvanlarının alım satımını yapan kimse.

Bilge, zeki, anlayışlı kimse.

bk. Tekin

1. Biricik, eşi olmayan. 2. Sessiz, hareketsiz, uslu.

Bir tane al anlamında kullanılan bir ad.

Eşsiz, benzersiz yiğit.

Büyük yemin.

Eşsiz ay.

Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.

Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.

Biricik, eşsiz bey.

Allah büyüklüğünü hatırlama ve "Allahu ekber" deme.

Çok değerli, eşsiz kimse.

1. Bir topluluk oluşturan şeylerin her biri. 2. Tek başına, yalnız. 3. Yegâne, eşsiz, benzersiz.

Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.

1. Evcil keçinin erkeği. 2. Mert, sözünün eri. 3. Hazar Denizi´nin doğusunda yaşayan bir Türkmen oymağı.

Mert, sözünün eri olan kimse.

Mert, sözünün eri olan kimse.

Mert, sözünün eri olan bey.

Mert, sözünün eri olan kimse.

Biricik, eşsiz kimse.

Cenkçi, savaşkan.

Tek, bir.

1. Tek, eşsiz. 2. Uyanık, tetikte. 3. Uslu. 4. Şehzade, prens. 5. Uğurlu.

Tek ve eşsiz kimse.

Tek ve eşsiz yiğit.

Biricik ve uğurlu kimse.

Uğurlu dağ.

Eli uğurlu olan kimse.

Tek, eşsiz ve uğurlu kimse.

Tek, eşsiz ve uğurlu hükümdar.

Uğurlu soydan gelen kimse.

1. Daire, yuvarlak. 2. Çevre, etraf, dolay. 3. Postu siyah çizgili ve benekli, kül renkli kedi. 4. Aralık ayı.

1. Her şeyin sonu, bitimi. 2. Boynuzsuz keçi.

Kar üzerindeki adım adım yol.

1. Tam, eksiksiz, hep. 2. Kemale erdirme, tamamlama.

Ok gibi hızlı harekete eden biricik kimse.

Güçlü, gururlu biricik kimse.

Tek ve benzersiz ol anlamında kullanılan bir ad..

Özü benzersiz nitelikler taşıyan kimse.

Özü benzersiz nitelikler taşıyan erkek.

Sen teksin, eşsizsin anlamında kullanılan bir ad.

Eşsiz bir soydan gelen kimse.

Çok ünlü kimse.

Çok ünlü kimse.

Güçlü ve kuvvetli biricik kimse.

1. Armağan. 2. Dilek. 3. Kuş vb. hayvanların kanat tüyleri.

Kibirli.

Kibirli kimse.

Nazlı, alıngan, çabuk küsen kimse.

Nazlı, alıngan, çabuk küsen bey.

1. Bir şeyin gelişimi için ilk ögeler. 2. En önemli, belli başlı, ana, esas. 3. Dayanıklı. 4. Bir yapının sağlam dayanak buluncaya kadar toprak içinde aşağıya doğru uzatılan dip duvarları.

1. Temeli olan 2. Geçici ve eğreti olmayıp sonuna kadar sürecek olan.

Demir.

Demir gibi sağlam kimse.

bk. Demircan

bk. Demirhan

bk. Demirkan

bk. Demirkut

bk. Demirtaş

1. Kirli olmayan, pak. 2. Ahlak yönünden temiz, nezih. 3. Özenle yapılmış, güzel.

İyi ahlaklı yiğit.

İçi temiz olan kimse.

Dürüst kimse.

Dürüst kimse.

Dürüst hükümdar.

Her zaman doğru ve dürüst ol anlamında kullanılan bir ad.

Doğru ve dürüst soydan gelen.

Doğru ve iyi ahlaklı ol anlamında kullanılan bir ad.

Özü temiz, dürüst olan kimse.

Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.

Temiz ve dürüst soydan gelen kimse.

Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir.

bk. Timuçin

bk. Demirhan

bk. Timurlenk

bk. Demirşah

Yiğit, cesur.

Yiğit, cesur kimse.

Yanardağ ağzı.

Cimri.

bk. Deniz

bk. Denizalp

Aydınlatma, ışıklandırma.

Hun İmparatoru Mete´nin babası.

Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

1. Gözleri yukarı doğru kalkmış kimse. 2. Sağa sola çarpan sakar kimse. 3. Yaramaz çocuk. 4. Herkese çatan, kavgacı.

1. Bir şeyin en üstteki kısmı. 2. Küçük dağ.

1. Tahılın taşını ayıklamaya yarayan elek. 2. Ağaç tepesi.

1. Genç, taze, delikanlı. 2. Kırmızı buğday.

l. Raf, sergen. 2. Merdiven gibi set set olan dağ.

Kıl keçisi ile tiftik keçisinin çiftleşmesinden doğan oğlak.

İnce, kibar.

Sarı renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş.

Şereflendirme, onurlandırma.

1. Uyanık, açıkgözlü. 2. Çabuk davranan, çevik. 3. Becerikli. 4. Kedi, köpek vb. hayvanların pençeleri. 5. Önder, kılavuz. 6. Ateşli silahları ateşlemek için çekilen küçük manivela.

Uyanık, çevik, becerikli kimse.

Herhangi bir işte elinden geleni yapıp daha sonrasını Allah'a bırakma.

1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Tanrı'nın yardımına kavuşma.

Dinin birliği, birleştiriciliği.

1. Birkaç şeyi bir araya getirme, birleştirme. 2. Allah’ın birliğine inanma.

Yorumlama.

1. Çeşit, tür. 2. Renk.

1. Sakinlik, dinginlik, durgunluk. 2. Barış, sulh.

1. Başı sert at. 2. Dik başlı, inatçı.

bk. Timur

1. Keskin. 2. Çabuk, hızlı.

Çabucak al anlamında kullanılan bir ad.

Çabuk, hızlı yiğit.

Hızlı, çabuk kimse.

Telaşlı, heyecanlı, beklemeye dayanamayan, sabırsız.

Aceleci.

Çabuk iş gören, becerikli.

Çabuk iş gören, becerikli.

Çabuk, hızlı, çevik kimse.

Çabuk ulaşan.

Çabuk iş gören, becerikli biri ol anlamında kullanılan bir ad.

Kanı kaynayan, heyecanlı kimse.

Acele eden güçlü, kuvvetli kimse.

Çabuk davran, daima hareketli ol anlamında kullanılan bir ad.

Çabucak veren.

Çin´in batısında özerk bir bölge.

bk. Tekin

bk. Dilmaç

Katı, sağlam demir.

Demir.

bk. Demircan

bk. Demirhan

bk. Demirkan

Bir ayağının aksak olması nedeniyle "Aksak Timur" anlamındaki bu adla anılan Timurlular Hanedanı'nın kurucusu ve ilk hükümdarı (1336-1405).

bk. Demiröz

bk. Demirtaş

1. Ruh, can. 2. Sağlam vücutlu. 3. Tepe, zirve.

Sağlam, güçlü, canlı kimse.

Özü uğurlu, kutlu, şanslı kimse.

Kar fırtınası.

1. Çok dikkat ve özenle davranan veya böyle davranılmasını isteyen memnun edilmesi güç kimse.2. Temizliğe aşırı düşkün olan kimse.3. Huysuz, öfkeli kimse.

1. Çok dikkat ve özenle davranan veya böyle davranılmasını isteyen memnun edilmesi güç kimse.2. Temizliğe aşırı düşkün olan kimse.3. Huysuz, öfkeli kimse.

1. Can, ruh, öz.2. Nefes, soluk.

Soluk al, yaşamını sürdür anlamında kullanılan bir ad.

Ot veya saman yığını.

bk. Doğan

bk. Doğay

bk. Doğuş

1. Doymuş, aç olmayan. 2. Kalın ve gür sesli. 3. Kibirli.

Erişkin, olgun.

Olgunlaşmış, erginleşmiş.

Doymuş, gözü tok yiğit.

1. Dolunay. 2. Zengin, yiğit dövüşçü. 3. Nehir kıvrımı. 4. Orman.

Gönlü tok olan.

Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.

Eli açık, cömert kimse.

Gözü tok kimse.

Açgözlü olmayan.

Gözü tok hükümdar.

Gözü tok bir soydan gelen kimse.

Gözü ve gönlü doymuş olan kimse.

Dur, yerleş, uzun süre kal anlamında kullanılan bir ad..

Sürekli olan hükümdar.

1. Bir yere yerleşmiş, oturmuş kimse. 2. Dinmiş, sakinleşmiş kimse.

Gözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.

bk. Tokdemir

Gözü tok, savaşçı kimse.

Tokmak, değnek.

Savaş.

Savaşçı hükümdar.

1. Dokuz. 2. Kalın ve sık dokunmuş kumaş.

Dokuz kişi.

Dokuz tane tuğ.

Gözü tok, kuvvetli ve sağlam yapılı kimse.

Yürekli, cesur kimse.

Açgözlü olmadığı yüzünden anlaşılan kimse.

1. Dolu, boş olmayan. 2. Güçlü, korkusuz. 3. Keyif, neşe.

Topluluk, cemiyet.

bk. Dölek

Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.

Savaşa hazır hükümdar.

Dolanan, dolaşan.

Çevre, dolay.

Dolunay.

bk. Tolun

bk. Dolunay

bk. Tolunbay

Ayın on dördü, dolun.

bk. Dolunay

Ayın on dördü gibi güzel olan kimse.

Ayon on dördü gibi güzel olan hükümdar.

1. Ekin yığını. 2. Kaba. 3. Alçak, kısa. 4. Top gibi, toprak.

1. Zengin kimse. 2. Yaşlı erkek.

1. Büyük, güçlü. 2. Yaşlı.

1. En büyük çocuk. 2. Bir tür kuş, baykuş.

1. Zor anlayan, kalın kafalı. 2. Çirkin sesli. 3. Yuvarlak. 4. Düğünleri yöneten kimse.

1. Beceriksiz. 2. Kötü.

1. Çocukların sicim sarıp salarak çevirdikleri armut biçimindeki oyuncak. 2. Sağlıklı, gürbüz çocuk.

Yuvarlak.

Dolunay.

Toplu ve düzenli çam türü.

Kıvırıla kıvrıla akan ırmak.

Yuvarlak demir.

Eli sıkı, fazla cömert olmayan kimse.

Topçu asker.

1. Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi.

1. Ucu top biçiminde eski bir silah.. 2. Top biçiminde toplanmış saç.

1. Toy, deneyimsiz. 2. Ürkek, çekingen, utangaç. 3. Mağrur, gururlu. 4. Fidan. 5. Tok sözlü. 6. Balık ağı.

Gururlu yiğit.

Güçlü, kuvvetli kimse.

1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.

Çekingen, utangaç kimse.

1. Eğitim, görgü, gelenek. 2. Soyluluk, asalet. 3. Eksiksiz, mükemmel. 4. Geline verilen armağan.

Eksiksiz, kusursuz kimse.

Eksiksiz, kusursuz hükümdar.

Gururlu kimse.

1. Güzel. 2. İyi. 3. Konuk ağırlamayı seven. 4. Soylu.

Anma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı.

Serçe, tarla kuşu.

Gururlu hükümdar.

Hep utangaç ve çekingen ol anlamında kullanılan bir ad.

Gururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.

1. Güzel, genç, yakışıklı. 2. İyi gelişmiş ağaç fidanı.

Anadolu´nun güney kesiminde Akdeniz kıyıları boyunca uzanan sıradağ.

bk. Töre

Yaradılış.

Yırtıcı bir kuş türü.

Bir kimseye göre çocuğunun çocuğu.

Sağlıklı, tıknaz delikanlı.

Sağlıklı, tıknaz bey.

Eski Türklerde askerî vali.

1. Genç olduğu için deneyimsiz, beceriksiz. 2. Ziyafet, yemekli eğlence. 3. Göçebe kuşlardan kızıl tüylü, eti yenir bir kuş.

Güçlü, kuvvetli, deneyimsiz kimse.

Çok genç ve deneyimsiz kimse.

Çok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.

Çok genç ve deneyimsiz kimse.

bk. Turgay

1. Genç delikanlı. 2. Çakırdoğan.

Büyük, kalın sopa.

Kök, asıl, cevher.

1. İnce toz tanesi. 2. Tozu çok olan yer. 3. Kar fırtınası.

1. Sabırlı.2. Alçak gönüllü.

Soylu, asil.

Soylu, asil.

1. Nuh Peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur.2. Şiddetli yağmur.

1. Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç.2. Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs.

Tuğ takın anlamında kullanılan bir ad.

Tuğ takınmış yiğit.

Tuğ takınmış hükümdar.

Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.

Alayla tümen arasındaki askerî birlik.

Eskiden tugay komutanlığı yapan albay.

Osmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarını taşıyan kimse.

Tuğu olan hükümdar.

Soyu savaşçı olan kimse.

İzinsiz yanına varılmayan varlıklı, saygın.

1. Bayraklı, sancaklı. 2. Şımarık.

bk. Tulum

Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan sembolleşmiş işaret.

Yırtıcı bir kuş.

Gözü pek hükümdar.

Tuğuyla ünlü olmuş kimse.

Tuğuyla ünlenmiş kimse.

Savaş için tuğunu takınmış olan kimse.

Tuğla uzaklaş anlamında kullanılan bir ad.

Tuğunla savun anlamında kullanılan bir ad.

Çokça tuğu olan.

Baştuğ.

Tuğ takınmış güçlü kimse.

Tuğ takınmış benzersiz kimse.

Tuğ takmış hükümdar.

Coşma, taşma, coşkunluk.

1. Armağan, hediye. 2. Hoşa giden, güzel şey.

1. Tam, bütün.2. Mükemmel.

Kusursuz yiğit.

Kusursuz insan.

1. Kumaz, açıkgöz, düzenci. 2. Efe. 3. Çok genç, delikanlı. 4. Zengin. 5. Saygın kimse. 6. Sakin.7. Gururlu.

bk. Tolga

Azim, irade.

(tulû:)

Doğan.

bk. Tulum

1. Bazı yiyecek ve içecekler için koruyucu kap olarak kullanılan, önü yarılmadan bütün olarak yüzülmüş hayvan derisi. 2. Gövdesi bu deriden yapılmış üflemeli çalgı, gayda.3. Şişman, tombul.

Dolun.

1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.

Sessiz, sakin.

Gerçekten zengin olan kimse.

Gerçekten dost olan kimse.

Temel.

1. On bin. 2. Pek çok. 3. Yığın, küme, sürü.

Çok zengin.

Çok güçlü ve kuvvetli.

Tam erkek, yiğit.

Çok erdemli.

Güçlü, kuvvetli.

Yiğit.

Gerçek özgür.

Gerçek hükümdar.

Olduğun gibi kal, bozulma" anlamında kullanılan bir ad.

Kanlı canlı, sağlıklı.

Gerçekten yiğit olan kimse.

Sıkıntılara göğüs geren kimse.

Gerçekten güçlü olan kimse.

Çok talihli, kutlu.

Gönül rahatlığı.

1. Çok, bol. 2. Yavru. 3. Görkemli, gösterişli.

Görkemli, gösterişli kimse.

Görkemli, gösterişli kimse.

Görkemli, gösterişli hükümdar.

Işıklı, mehtaplı gece.

Görkemli, gösterişli soydan gelen kimse.

Geceleyin al anlamında kullanılan bir ad.

1. Sessiz, sakin. 2. Gece görünen aydınlık.

Akşamları söylenen iyi dilek ve selâmlama sözü.

Koyu kızıl renkte olan, bakır, çinko ve kalay alaşımı, bronz.

Balkan yarımadasında Meriç ırmağının kolu.

Al renkli tunç.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.

Birine destek olan güçlü kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Tunç renginde ay.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Bileği güçlü olan kimse.

Sağlam, güçlü olan kimse.

Sağlam, güçlü kimse.

Zamanının sağlam ve güçlü kimsesi.

Güçlü ve kuvvetli kimse.

Tunç gibi güçlü eli olan kimse.

Tunç gibi güçlü kimse.

Güçlü, kuvvetli hükümdar.

Güçlü soydan gelen kimse.

Güçlü ve sağlam yapılı kimse.

Güçlü ve kuvvetli olan kimse.

Güçlü kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Güçlüleri öven kimse.

Köklü, güçlü soydan gelen kimse.

Tunç gibi güçlü kimse.

Sağlam ve güçlü Türk.

Gece adamı.

1. Öğle güneşi alan yer. 2. Güneş battıktan sonraki zaman. 3. Güneşli yer.

1. Görkemli, kuvvetli, muazzam. 2. Yiğit, kahraman. 3. Rütbe, unvan.4. Bir tür kaplan.

bk. Tonguç

1. Delikanlı, genç. 2. Gelir, kazanç, verim. 3. Ar. Dağ. 4. Fr. Devir, dolaşma.

1. Tuğra. 2. Kalkan, siper.

Topraktan yaratılmış.

Keklik cinsinden eti yenir bir av kuşu.

Duran, yaşayan.

Genç, delikanlı yiğit.

1. Turancıların dünyadaki bütün Türkleri birleştirerek kurmayı amaçladıkları ülkenin adı.2. Türklerin Orta Asya'daki en eski yurtları.

Tuğralı hükümdar.

Ay gibi güzel genç.

Genç kimse.

Genç, delikanlı.

1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet.

Törelere bağlı hükümdar.

Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı.

Hukukla ilgili, hukuksal.

Güzel.

Yasa adamı, hukukçu.

Oluşan, ortaya çıkan, türeyen.

Boz renkli, küçük, ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, toygar.

Günün töresi.

Konut, oturulacak yer.

1. Soylu ve seçkin kimse. 2. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kişi.

1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.

Yiğit Türk.

Koruyucu, muhafız.

Aslan gibi güçlü Türk.

Ay gibi parlak, aydınlık Türk.

Sevilen Türk.

Türk olarak doğan.

Türk olarak doğdu anlamında kullanılan bir ad..

Yiğit Türk.

Türk yurdu.

Arkasında Türk gibi onurlu iz bırakan.

Türk soyundan gelen.

Türk’e benzer, Türk’e benzeyen.

Türkün oğlu.

Her zaman Türk kal anlamında kullanılan bir ad.

Özü, aslı Türk olan.

Adı duyulmuş, Türk gibi ünlü.

Coşkulu Türk.

Sevinçli Türk.

Azimli, yılmayan Türk.

El tut, yardım et anlamında kullanılan bir ad.

Yiğitliği, cesareti sürdür anlamında kullanılan bir ad.

1. İrade ve yargıları aşan güçlü bir coşku, ihtiras.2. Güçlü istek ve eğilimin yöneldiği amaç.

1. Gönül vermiş.2. Bir şeye alışmış, bağlanmış, düşkün.

Rehin.

Rehin alan hükümdar.

1. Akıcı, rahat konuşamayan.2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş. 3. Kısılmış, tutulmuş, kesik. 4. Kapalı, tıkalı. 5. Çekingen, sıkılgan. 6. Sıkıntılı.

Ev, aile.

1. Çekişme, tartışma. 2. Savaş, mücadele. 3. Tamam, hepsi, bütün.

(yuva:na:)

1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.

1. Genç, güçlü. 2. Çılgın, şımarık. 3. Duygulu, hassas.

Şiir, şarkı, türkü.

bk. Tuyuğ

Güzellik, şirinlik.

Adalet, hukuk.

Adaletli kimse.

Tüzeye uygun, hukuksal.

1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu.

Güzel, şirin kimse.

bk. Tüzemen

Yumuşak huylu, sakin, soylu, asil kimse.

Yumuşak başlı, asil, sakin yiğit.

Soylu kimse.

Soylu, asil kandan gelen.

Soylu, asil Türk.