BabaçGösterişli, heybetli.
BabacanCana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Babayiğit1. Yürekli kimse.2. Bir girişimde kendine güvenebilecek durumda olan kimse.3. Güçlü kuvvetli, korkusuz kimse.
BağdaşYakın arkadaş, dost.
Bağır1. Göğüs. 2. Ok yayı ve dağda orta bölüm.
BağışBağışlanan şey, yardım.
BağışhanBağışı seven hükümdar.
Baha1. Ar. Güzellik, zariflik. 2. Ar. Parıltı. 3. Far. Kıymet, değer, paha.
BahadırSavaşlarda gücü ve yılmazlığıyla üstünlük kazanan veya yiğitlik gösteren kimse.
BahadırhanSavaşlarda gücü ve yılmazlığıyla üstünlük kazanan veya yiğitlik gösteren hükümdar.
BahaiBahailik yanlısı kimse.
Bahri1. Denizle ilgili olan.2. Bir tür deniz ördeği.
Bahşı1. Bilgin, öğretmen. 2. Saz şairi, âşık. 3. Hekim.
Bahti1. Bahtla, kaderle ilgili olan.2. Bazı divan şairlerinin ortak mahlası.
BakanayAy gibi aydınlık saçan.
Baki1. Sürekli.2. Bir şeyden artan miktar.3. Öteki.
BakırDoğada serbest ve birleşik olarak bulunan kızıl renkli, kolay işlenir bir maden.
BakırhanBakır gibi işe yarayan hükümdar.
Balaban1. İri, büyük.2. Şişman, gürbüz kimse.2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş.
BalamirEski bir Türk kağanı.
BalatekinPrens, şehzade çocuğu.
BalazAğaç, asma filizi, sürgün.
BalbalEski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taş.
BalbeyBal gibi tatlı olan bey.
BalcanBal gibi sevimli ve tatlı olan.
BaldemirBal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
BalerTatlı dilli, cana yakın kimse.
BalhanBal gibi tatlı ve cana yakın hükümdar.
Balı1. Büyük kardeş. 2. Sevgi gösterilen kimse. 3. Veli, ermiş.
BalıbeyDeğer verilen olgun bey.
BalımBalım, tatlım, güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Balk1. Şimşek. 2. Parıltı, parlayış.
Balkan1. Sık ormanla kaplı dağ. 2. Yığın, küme. 3. Sazlık, bataklık.
Balkı1. Parıltı, ışık. 2. Güzel, parlak, süslü kimse.3. Şimşek.
Balkır1. Parıltı, ışıltı, ışık. 2. Şimşek.
BalkoçBal gibi tatlı ve sevimli yiğit.
BalsanBal gibi tatlısın" anlamında kullanılan bir ad.
Bandak1. Dağlardan inen suların dağ eteğinde oluşturduğu bataklık. 2. Uç taraflarından bağlanmış ot demeti.
Bangu1. Haykırış, bağırış. 2. Gök gürültüsü. 3. Yankı.
BarakTüylü, kıllı çuha, kebe.
Baran1. Varan, ulaşan.2. Yüce, ulu.
BaranalpHedefine ulaşan yiğit.
BaranbilgeAmacını elde eden bilge.
BaranselHedefine ulaşan sel gibi olan.
Baray1. Ezelî, öncesiz, öncesi olmayan. 2. Yeni ay, ay başı.
BarbarosBüyük Türk denizcisi, Barbaros Hayrettin Paşa'ya. (1467-1546) Avrupalılar tarafından verilen ve "Kızıl sakal" anlamına gelen bir ad.
BarçınBir tür ipekli kumaş.
BarikIşıklı, parıltılı, parlak, parlayan.
BarizAçık, gözle görülür, belirgin.
Barım1. Varlık, servet, zenginlik. 2. İktidar.
Barın1. Bütün, hep. 2. Güç, kuvvet. 3. Göğüs.
Barış1. Barışma işi. 2. Savaşın bittiğinin bir antlaşmayla belirtilmesinden sonraki durum.3. Böyle bir antlaşmadan sonra insanlık tarihindeki süreç.4. Uyum, karşılıklı anlayış ve hoşgörü ile oluşturulan ortam.
BarışcanBarıştan yana olan kimse.
BarkanÇöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi.
Barkın1. Yolculuk eden, yolcu, gezgin.2. Kendisini yolundan hiçbir şeyin alıkoymadığı yolcu.
BarsKedigillerden, genellikle Asya ve Afrika'nın sıcak bölgelerinde yaşayan, postu benekli, bazen de düz siyah, çevik, yırtıcı, etçil, memeli hayvan.
Bartu1. Varlık, servet.2. Varılacak yer, mesafe.
Basa1. Fazla, üstün, baskın. 2. Arka.
BaşalEn yükseğe çık, yüksel anlamında kullanılan bir ad.
BaşarBir işi istenilen biçimde bitir anlamında kullanılan bir ad.
BaşarmanYaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
BaşatSertlik, zorluk bakımından üstün olan.
BaşaydınAydınların önde geleni.
BaşbayZenginlerin önde geleni.
BaşbuğEski Türklerde baş, başkan, komutan.
Başdemirİleri gelen, saygın kimse.
BaşeğmezBuyruk altına girmeyen.
BaşhanEn önemli, ileri gelen hükümdar.
Basir1. Görüp anlayan. 2. Zeki. 3. Her şeyi görüp anlayan Allah.
BaşkalHer zaman önder ol, önderliğin sürsün anlamında kullanılan bir ad.
BaskanÜstün gelme, yenme, zafer.
BaşkaraÖnemli, saygın kimse.
BaşkayaÖnemli, saygın kimse.
BaşkaynakEn önemli kaynak, ilk kaynak.
Baskın1. Kısa süreli beklenmedik saldırı. 2. Üstün.
BaşkurTürk çadırlarının çevresindeki kanatları örten bölümlerin üst tarafına bağlanan ve 18 cm. kadar eni olan kuşak.
Başkurt1. En önemli kimse.2. Ural Dağları bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy.
BaşkutKutlu, talihli kimse.
BaşmanBaş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
BaşokOk gibi sivri olan, her işte ön plana çıkan kimse.
BaşolÖnder ol, lider ol anlamında kullanılan bir ad.
BaşözHer şeyin en önemli olanı.
BasriGörme ile ilgili olan.
BaşsoySoyu asil olan kimse.
BaştaşYaşıt, akran, kafadar, benzer.
BaştuğÖnemli, saygın kimse.
BaştugayÖnemli olan tugay.
BaştürkTürklerin önderi, lideri.
Basut1. Yardım, arka. 2. Yardımcı.
BatıbayÜstün gelen, gücü yeten, galip olan zengin.
BatıbeyÜstün gelen, gücü yeten, galip olan bey.
BatıcanÜstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
BatırhanKahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar.
Battal1. Cesur, kahraman. 2. Pek büyük, iri.
BatuÜstün gelen, gücü yeten, galip.
BatucemÜstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar.
BatuhanÜstün gelen, gücü yeten, galip olan hükümdar.
BaturKahraman, yiğit, cesur, bahadır.
BaturalpKahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
BaturayKahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
BaturhanKahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar.
BayarUlu, yüce, saygın, soylu kimse.
Baybars1. Zengin ve korkusuz kimse.2. Bir tür kaplan.
BaybaşZengin, ileri gelen, saygın kimse.
BaybörüZengin ve yiğit olan kimse.
BaycanZengin, varlıklı kimse.
BaydoğanDünyaya zengin olarak gelen, zengin doğan.
Baydu1. "Zengindi, varlıklıydı" anlamında kullanılan bir ad.2. İlhanlı Devletinin hükümdarı.
BaydurGüçlü, kuvvetli, cesur.
BayduralpGüçlü, kuvvetli, cesur olan yiğit.
BayerZengin, varlıklı kimse.
Bayezit1. Yezit'in babası.2. Çeşitli dönemlerde yaşamış Osmanlı şehzadelerinin ortak adı.
BaygüçGüçlü ve zengin kimse.
BayhanZengin ve varlıklı hükümdar.
Bayık1. Doğru, gerçek (söz). 2. Açık, belli.
BayındırGelişip güzelleşmesi, hayat şartlarının uygun duruma getirilmesi için üzerinde çalışılmış olan, bakımlı.
BayırhanZengin, varlıklı hükümdar.
Baykal1. Yabani at. 2. Deniz.
BaykanZengin bir soydan gelen kimse.
BaykaraDoğan cinsinden bir kuş türü.
BaykocaVarlıklı, saygın kimse.
BaykorZengin, varlıklı bir duruma getirir anlamında kullanılan bir ad.
BaykulZengin, varlıklı kul.
BaykurtZengin, varlıklı saygın kimse.
BaykutKutlu, talihli kimse.
BaykutayZengin. talihli kimse.
Baylan1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel.
BaymanVarlıklı, saygın kimse.
BayolZengin ve varlıklı ol" anlamında kullanılan bir ad.
BayrakBir ulusun, bir topluluğun veya örgütün simgesi olarak kullanılan, belli bir rengi ve biçimi olan, genellikle dikdörtgen biçiminde kumaş.
BayraktarBayrağı taşıyan, bayrak taşımakla görevli kimse.
Bayram1. Ulusal veya dinsel bakımdan önemi olan, kutlanan gün. 2. Sevinç, neşe.
BayrıÇok eski zamanda var olmuş veya eskiden beri var olan, kadim.
BayrualpEskiden beri yiğit olan kimse.
BayrubayEskiden beri varlıklı olan kimse.
BayruhanEskiden beri hükümdar olan kimse.
Baysal1. Rahat ve dingin. 2. Gürültüsüz, huzurlu.
BaysanZengin ve tanınmış kimse.
BaysoyVarlıklı soydan gelen kimse.
BaysuBol, bereketli, gür su.
BaysungurŞahin türünden yırtıcı bir kuş.
Baytal1. Kısrak. 2. Bayır, yokuş.
BaytaşZengin ve varlıklı olan kimse.
BaytekinZengin prens, şehzade.
BaytimurZengin ve güçlü kimse.
BaytokZengin ve tok olan kimse.
BaytugayZengin ve varlıklı kimse.
BaytüzeZengin ve adaletli kimse.
BayülkenYüce, yüksek, ulu zengin kişi.
Bedel1. Değer, fiyat, kıymet. 2. Bir şeyin yerini tutabilen karşılık.3. Eşit, denk.
Bedi1. Eşi ve benzeri olmayan, eşsiz. 2. Yeni, görülmemiş.
BedihAçık, anlaşılır, ilk göze çarpan, ilk akla gelen.
BedirAyın on dördüncü gecesi, dolunay.
BedirhanDolunay gibi güzel olan hükümdar.
Bediz1. Süs, bezek, nakış. 2. Resim, heykel, şekil.
BedriDolunayla, ayın on dördü ile ilgili olan.
BedükBüyük, yüce, gösterişli, önemli.
BeğençGüzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, beğenme.
BehiçŞen, güzel yüzlü kimse.
Behlül1. Çok güldüren, şakacı. 2. Hayırsever, iyi adam.
Behmen1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli.
Behnan1. İyi huylu kimse.2. Güler yüzlü kimse.
Behram1. Merih yıldızı. 2. Eski İran dininde yolcuları korumakla görevli olduğuna inanılan melek.
BehzatSoyu sopu temiz, doğuştan iyi, temiz kimse.
Bek1. Sağlam, sert, katı. 2. Bey. 3. İleri gelen, sözü geçen, saygın, zengin kişi.
BekâmAmacına, isteğine kavuşmuş, erişmiş olan kimse.
BekataAtası bey olan kimse.
BekbayGüçlü ve varlıklı olan kimse.
BekdemirDemir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
BekdilDoğru sözlü, mert kimse.
BekemSağlam, dayanıklı, güçlü kimse.
BekirSabahları erken kalkmayı alışkanlık edinen kimse.
BeksanTanınmış, ünlü, saygın kimse.
Bektaş1. Akran, eş, yaşıt. 2. Eşit, denk.
BektöreGüçlü, değişmez töreleri olan, törelerine bağlıkimse.
Belek1. Hediye, armağan. 2. Alacalı, karışık renkli. 3. Nişan, iz.
Belen1. Dağlık, sarp yer. 2. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. 3. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. 4. Issız yer.
BelgeBir gerçeğe tanıklık eden yazı, fotoğraf, resim, film vb. vesika, doküman.
Beliğ1. Düzgün söz söyleyen. 2. Düzgün, güzel söz.
Bellek1. Zihnin belleme ve anımsama yeteneği, gücü. 2. Bellenerek öğrenilen şey. 3. İşaret, iz.
BellisanTanınmış, ünlü kimse.
BenalYüzünde kırmızı benleri olan kimse.
Benam1. Namlı, ünlü, meşhur. 2. Güzel, iyi.3. Az bulunan.
BenderTicaret limanı, iskele.
BenerBen yiğitim anlamında kullanılan bir ad.
BengiSonu olmayan, hep kalacak olan, sonsuz, ebedî.
BengialpSonsuza dek yiğit olarak kalacak olan.
BengibaySonsuza dek varlıklı olarak kalacak olan.
BengisanÖlümsüz adı olan.
BengisoySoyu sonsuza dek sürecek olan.
BengisuEfsanelere göre içen kimseye ölümsüzlük sağladığına inanılan bir su, abıhayat.
BenolBen işte oyum anlamında kullanılan bir ad.
BenşenMutluyum, şenim anlamında kullanılan bir ad.
Bent1. Bağ. 2. Zincir. 3. Düğüm. 4. Tutsak, esir.
BentürkBm Türküm anlamında kullanılan mi ad.
BenzerNitelik, görünüş bakımından bir başkasına benzeyen veya ona eş olan.
Berat1. Nişan, rütbe. 2. Bir buluştan, bir haktan yararlanmak için devletçe verilen belge, patent. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nda bir göreve atanan, aylık bağlanan, san, nişan veya ayrıcalık verilen kimseler için çıkarılan padişah buyruğu.
Bereket1. Bolluk, gürlük, ongunluk. 2. Yağmur.
Beren1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.
Beri1. Salim, kurtulmuş. 2. Temiz.
Berk1. Sağlam, kuvvetli. 2. Katı, sert. 3. Şiddetli. 4. Hızlı. 5. Orman. 6. Ar. Şimşek. 7. Yaprak.
BerkalSağlam, güçlü ol anlamında kullanılan bir ad.
Berkanİyice hatırla anlamında kullanılan bir ad.
BerkantGüçlü, bozulmaz yemin.
BerkaySağlam ve güçlü kimse.
BerkelEli güçlü olam kimse.
BerkerGüçlü, sağlam kişilikli kimse.
BerkiŞimşek gibi, parlak.
BerkinSağlam, güçlü, kuvvetli.
BerkkanGüçlü soydan gelen kimse.
BerkmanGüçlü, sağlam kişilikli kimse.
BerkokOk gibi çevik ve güçlü olan kimse.
BerkolGüçlü, dayanıklı ol anlamında kullanılan bir ad.
BerksalGüçlü, kuvvetli kimse.
BerksanGüçlü tanınan kimse.
BerksayGüçlü olarak kabul et anlamında kullanılan bir ad.
BerksoyGüçlü soydan gelen kimse.
BerksunKendini sağlam ve güçlü olarak göster anlamında kullanılan bir ad.
BerktanSabahın parlaklığı.
BerktinÖzü güçlü, sağlam olan kimse.
BerkünSağlam, güçlü tanınmış kimse.
BerterÜstün, yüksek, nitelikli, değerli.
BesimGüler yüzlü, güleç adam.
Beşir1. Müjde getiren, müjdeci. 2. Güler yüzlü, güleç.
BetikYazılı olan şey, yazılmış, yapıt.
Betim1. Bir şeyi, bir kimseyi, bir olay veya duyguyu betimleyen söz veya yazı. 2. Herhangi bir şeyin resmi veya heykeli.
BeybolatÇelik gibi güçlü, saygın kimse.
BeycanBey gibi olan kimse.
Beydağ1. Beyin gezip dolaştığı dağ.2. Anadolu'nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.
BeyhanSır saklamayan, aklındakini ve yüreğindekini hemen söyleyen.
BeykalBeyliğini sürüdür anlamında kullanılan bir ad.
BeykanBey soylu olan kimse.
Beyrek1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.
BeysanBey gibi tanınmış olan.
BeytöreTörelere göre bey olmuş kimse.
BeytullahAllah’ın evi, Kâbe.
Beyzade1. Bey oğlu. 2. Soylu. 3. Nazlı, şımarık yetiştirilmiş.
BeyzatDoğuştan bey olan, soylu, asilzade.
Bilâl1. Su gibi ıslatan.2. Islaklık.
BilanSüslü ve işlemeli kılıç kemeri.
BilayEy ay gibi güzel ve parlak olan, bunu bil! anlamında kullanılan bir ad.
BilbaşarBil ve başar anlamında kullanılan bir ad.
BilbayEy varlıklı kimse, bunu bil! anlamında kullanılan bir ad.
BiledaTarihte, Atillâ'nın kardeşi. (434-445) yıllarında saltanat süren Hun Hükümdarı.
BilenBilgili, görgülü, anlayışlı.
BilenderSeyrek olarak bil" anlamında kullanılan bir ad.
BilgeBilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
BilgebayBilgili, varlıklı kimse.
BilgehanBilgili hükümdar.
BilgekağanBilgili hükümdar.
BilgekanBilgin soydan gelen kimse.
BilgekutBilgili ve kutlu kimse.
BilgenBilgili, çok bilen.
BilgerAkıllı, bilgili, bilge, bilgin.
BilgiÖğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek.
Bilgiç1. Bilgili kimse, her şeyi bilen, anlayan. 2. Bilmediği hâlde bilir gibi görünen, bilgili geçinen.
BilgihanBilgili hükümdar.
BilginBilimsel bir konuda derin bilgisi olan, âlim.
BilginerBilimsel bir konuda derin bilgisi olan kimse.
BilhanÇok bilgili, çok bilen.
Bilik1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi.
BilirBilgili, her şeyi bilen, anlayan, görgülü, kültürlü.
BilmenBilen, anlayan, bilgili.
BilnurEy aydın kimse, bunu bil! anlamında kullanılan bir ad.
BilsayBil ve say anlamında kullanılan bir ad.
BilsenSen bil anlamında kullanılan bir ad.
BiltaşBil ve coşkunluk yap anlamında kullanılan bir ad.
BiltayBunu bil anlamında kullanılan bir ad.
BilyapBilerek yap anlamında kullanılan bir ad.
BinalBindikten sonra al anlamında kullanılan bir ad.
BinanBin ve an " anlamında kullanılan bir ad.
BinatAta bin" anlamında kullanılan bir ad.
BinayBin ay " anlamında kullanılan bir ad.
BinbaşarBin ve başar anlamında kullanılan bir ad.
BinerBin tane erkek anlamında kullanılan bir ad.
BinyaşarÇocuğun uzun yaşaması dileğiyle verilen adlardandır.
BiranBir kez olsun hatırla anlamında kullanılan bir ad.
BirantAnt iç, yemin et anlamında kullanılan bir ad.
BircanÇok sevimli, cana yakın.
BirceTek, eşsiz, biricik.
Birge1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber. 3. Kuma, ortak.
Birgi1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber.
BirgitBirleşik, birleşmiş, birlik olmuş.
BirizBirlikteyiz, beraberiz anlamında kullanılan bir ad.
BirmenTek olan, benzeri olmayan kimse.
BirolTek ol, biricik ol anlamına kullanılan bir ad.
BirsenTeksin, biriciksin anlamında kullanılan bir ad.
BirsinTeksin, eşsizsin anlamında kullanılan bir ad.
BirsoyAynı soydan olan kimse.
BirtanSabahın ilk aydınlığı gibi yakışıklı olan.
BirtenKimseye bağımlı olmayan.
Bitim1. Son, sonuç. 2. Yapı, kuruluş. 3. Ekinin yerden bitmesi, çimlenme.
Boğa1. Damızlık erkek sığır. 2. Bal yapan dişi arı.
Boğaç1. Boğan.2. Boğaya benzeyen.3. Dede Korkut hikâyelerinde geçen bir kahraman adı. Küçük yaşta bir boğayı öldürdüğü için bu ad verilmiştir.
BoğahanKuvvetli, cesur hükümdar.
BoğataşGüçlü ve kuvvetli kimse.
BoğatayGüçlü ve kuvvetli kimse.
BoğatekinGüçlü, kuvvetli şehzade.
BoğatimurGüçlü, kuvvetli.
Böget1. Havuz. 2. Gölün derin yeri. 3. Su birikintisi.
Böke1. Kahraman, güçlü kimse. 2. Önder, başkan, reis. 3. Kabadayı, cesur, efe. 4. Güreşçi, pehlivan.
BolcanCanlı, hareketli, neşeli.
BolkanKanı bol, hareketli, yerinde duramayan.
BölükbaşıAskerlikte takımlardan oluşan, üçü veya dördü bir tabur oluşturan ve öbür birliklerin temeli sayılan birliğin başı.
Bor1. İşlenmemiş, ekilmemiş toprak. 2. Fr. Doğada bor asidi veya boratlar durumunda bulunan bir element.
BoraGenellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına.
BorahanFırtına gini hükümdar.
BorakYağmurdan sonra toprağın üstünde oluşan tuzlu beyaz katman.
Boran1. Bora. 2. Sis, duman. 3. İç sıkıntısı. 4. Yaban güvercini.
BoranalpCesur, çevik yiğit.
BoranbayÇok zengin, varlıklı.
BoransüFırtına gibi asker.
BorataşSağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
BoratavFırtına gibi hızlı olan kimse.
BoratayFırtına gibi olan kimse.
BörçekKâkül, perçem, pürçek.
BörkEskiden kullanılan, genellikle hayvan postundan yapılan başlık.
BorkanKanlı, canlı kimse.
BörteçinEski tarihçilere göre Türkleri Ergenekondan kurtaran demircinin adı.
Börü1. Kurt. 2. Yiğit, bahadır, cesur.
BörübarsGüçlü, kuvvetli kimse.
BörübayGüçlü, kuvvetli kimse.
BörübeyGüçlü, kuvvetli bey.
BörühanGüçlü, kuvvetli hükümdar.
BörükanGüçlü, kuvvetli bir soydan gelem kimse.
Boy1. Bir aşiretin kollarından her biri. 2. Uzunluk.
BoyarEskiden Tuna bölgesinde, Transilvanya’da ve Rusya’da soylulardan olan kimselere verilen unvan.
BoyerUzun boylu olan kimse.
BoyluBoyu uzun olan kimse.
BoysalBoyun uzasın, uzun boylu ol anlamında kullanılan bir ad.
Boysan1. Uzun boylu, yakışıklı delikanlı. 2. Serbest.
Boz1. Toprak rengi. 2. Yiğit. 3. Kin, düşmanlık.
BozayBaşkalarına yararı az olan kimse.
BozbağBağı boz anlamında kullanılan bir ad.
BozbayYiğit ve delikanlı olan zengin kimse.
BozbeyYiğit ve cesur olan bey.
BozboraFırtına gibi sert ve kuvvetli olan.
BozdağTepeleri dumanla kaplı olan dağ.
BozdemirDemir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
BozerCesur ve yiğit kimse.
BozerkSağlamlık, kuvvetlilik.
BozkanCesur, yiğit, güçlü kimse.
BozkaraTeni esmer olan yiğit.
BozkayaKuvetli, cesur, yürekli kimse.
BozkırAğaçsız ve susuz ova.
BozkurtGöktürk efsanelerinde yer alan kutsal hayvan.
BozlakOrta ve Güney Anadolu'nun bazı bölgelerinde bir türkü ezgisi.
Bozok24 Oğuz boyundan on ikisine verilen ad. Osmanoğulları bu boydan gelmiştir.
BozokayBozoklardan olan kimse.
BoztaşSağlam ve kuvvetli olan kimse.
BozyelYağmur getiren lodos rüzgârı.
BozyiğitÇok cesur ve yürekli olan yiğit.
Bucak1. Gizli veya uzak bir köşe, kuytu yer. 2. Irmak kıyılarındaki kumluk, çalılık yerler. 3. Dağ tepesi.
Budak1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum.
BudunalMilletini sev anlamında kullanılan bir ad.
Büğdüz1. Ağacın budak yeri. 2. Çam ağacının özü.
Buğrahan1. Erkek deve gibi korkusuz olan hükümdar.2. X. yüzyılın başlarında Orta Asya´daki Yağma boyundan çıkan ve ilk İslam devletini kuran Türk hükümdarlarının birçoğuna verilen san.
Bük1. Ova ve dere kıyılarındaki çalı ve diken topluluğu. 2. Böğürtlen. 3. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar. 4. Dönemeç. 5. Sık ağaçlık, orman.
Büke1. Ejderha, büyük yılan. 2. Akılı, bilgili.
BüklümBükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat.
BulakKaynak, pınar, çeşme.
BulganOlgun, bilgili, görgülü, hoşgörülü kimse.
Bulgu1. Bulunan şey, keşif. 2. Anlayış. 3. İlham.
BulgubayAnlayışlı zengin.
Buluşİlk kez yeni bir şey yaratma, icat.
BulutAtmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığınlar.
BuluttekinBulut gibi her yeri kaplayan bey.
Bumin1. Baykuş. 2. Tümen.
BünyaminYakup Peygamber'in en küçük oğlunun adı.
BurakHz. Muhammed'in Miraç Gecesi'ndeki biniti.
Burç1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı.2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad.3. Ökse otu.
BurçakBaklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
BurçhanYüce, ulu, saygın hükümdar.
Bürge1. Pire. 2. Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse. 3. Keklik. 4. Bahşiş, armağan.
BurhanKanıt, delil, ispat.
BurhanettinDinin kanıtı, ispatı.
Burkay1. Ay, hilal.2. Gücenmiş, kırılmış kimse.
Buruk1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
BurukbayGücenmiş, kırılmış zengin kimse.
BuruktekinGücenmiş, kırılmış şehzade.
Buyan1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi iş, sevap.
Buyruk1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
BuyrukalpBuyruk veren yiğit.
BuyrukataBuyruk veren ata.
BuyrukbayBuyruk veren zengin.
BuyrukçuBuyruk veren, emreden.
BuyrukhanBuyruk veren hükümdar.