Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

Bilgi, kültür.

Şan ve şeref sahibi kimse.

1. Batı. 2. Akşam.

1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen.

Sevilen, sevilmiş, sevgili.

Gizli, saklı.

1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.

Mahveden, yok eden.

Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.

1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.

Övülmüş, övülmeye değer.

1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.

Huy, tabiat.

Güçlendirilmiş, güçlü.

1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.

Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.

1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri.

1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş.

1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan.

Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş.

1. Kısaltılmış. 2. Alıkonulmuş. 3. Bir şeye ayrılmış.

Ulaşılması istenilen şey, istek, emel.

Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı.

Bir şeye sahip, bir şeyi olan.

Kale muhafızı, koruyucu.

Kale koruyucusunun oğlu.

Aşısız kiraz ağacı ve meyvesi.

Manda yavrusu.

Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan.

Mançuların hükümsarı.

On kişilik askerî birlik.

1. Alın. 2. Binici, süvari.

Tanrı’nın yardımıyla galip, üstün gelmiş.

1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen.

bk. Meral

1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü.

1. "Tanrının istediği gibi" anlamında kullanılan bir ad. 2. "Tanrı nazardan saklasın" anlamında kullanılan bir ad.3. Hayret ve memnunluk anlatan söz.

Sevilen, sevilmiş kimse.

1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.

İstenilen, aranılan, talep edilen şey.

Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.

1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.

1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.

1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu.

Hayırlı, beğenilmiş, makbul.

l. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili.

Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili.

Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.

1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.

Dinin ululuğu, büyüklüğü.

1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.

Şehirler, kentler.

1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince.

Yardım, imdat.

Övme.

Uzun, uzun süren.

1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.

1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış.

1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.

Doğru yolu bulan, hidayete eren.

1. Heybetli, azametli. 2. Aslan.

bk. Muhammet

Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad.

bk. Mehdi

1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.

1. Mekkeli. 2. Mekke'yle ilgili.

İşlenmemiş, kıraç toprak.

Güzel, şirin, sevimli.

1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.

Hükümdar.

Hükümdar.

1. Usanmış, bıkmış. 2. Hüzünlü, mahzun.

Övülmüş, övülecek.

Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.

Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimlerinden biri.

1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden.

Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.

Korkusuz, tehlikesiz, sağlam.

1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri.

Bir akarsu yatağının az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği S harfine benzeyen kıvrım.

bk. Mengü

Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş.

Ölümsüz yiğit.

Ölümsüz kimse.

Tanrı verdi anlamında kullanılan bir ad.

Yaşlı.

Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi.

Adı ölümsüzleşmiş kimse.

Ölümsüz anıt.

Adı ölümsüzleşmiş kimse.

Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.

1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır.

Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan.

1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.

1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.

Geyik, ceylan.

Erkekler, yiğitler, mertler.

1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik. 3. İnsanlık.

Usta nişancı.

Sevilen, beğenilen, aranılan.

Kuş iskeleti.

1. Ateş rengi.2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri.

1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.

1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.

Özü sözü doğru kimse.

Sözünün eri kimse.

Her zaman sözünün eri ol anlamında kullanılan bir ad.

Mert soydan gelen kimse.

Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.

Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut anlamında kullanılan bir ad.

Sözünün eri Türk.

1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.

Ünlü kimseler.

1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş.

Ünlü, şöhretli, tanınmış.

1. Meshedilmiş, kutsanmış.2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş.3. Hz, İsa´nın lakabı.

1. Beğenilmiş, övülmüş. 2. Teşekkür edilmeye değer olan.

Yasaya, dine uygun olan.

Memnun, sevinmiş.

1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar.

1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu.

Mutlu, sevinçli, bahtiyar.

Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)

Hükümdar olan Mete.

Sağlam, dayanıklı, güçlü.

Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse.

Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse.

1. Var olan, bulunan. 2. Hazır olan, hazır bulunan.

Sevilmiş, sevilen.

1. "Efendimiz" anlamında kullanılan bir ad. 2. Hazret anlamında bir san.

1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. 3. Hz. Muhammet´in doğumunu, yaşamını anlatan manzum yapıt.

1. Yeni doğmuş bebek. 2. Doğulan zaman veya yer.

1. Biçimli, yakışıklı.2. Güzel.

Uğurlu, bereketli, kutlu.

Ziyadeleşmiş, artmış, büyümüş.

1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış.

Övme, methetme.

Büyük, ulu.

Güneşle ilgili.

1.Sonbahar. 2.İranlılarda bir bayram.

Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı.

1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet'in göğe yükselmesi.

Beyler.

Beyler beyi.

1. Ayna. 2. Ünlü bir tür lale.

Gerçek dost olan değerli kimse.

Kadın hükümdar.

Güzel, nazik konuşan kimse.

1. İranlılara özgü "beyzade" anlamında bir soyluluk sanı. 2. Bir yıldızın adı.

Beyzade, bey oğlu.

bk. Midhat

Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.

Zafer kazanmış.

bk. Müren

Yüzü mor renkli olan.

bk. Muvaffak

Öğreten, öğretmen, hoca.

Ömür süren, yaşayan, yaşamış.

1. Kocaman, çok büyük. 2. Ulu. 3. Güçlü, önemli.

1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu.

1. İyiyi ve kötüyü ayıran. 2. Açık, besbelli.

Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.

Dinin düşmanlarıyla savaşan, din mücahidi.

Duası kabul edilen kimse.

1. Gerektiren, lâzım kılan. 2. Neden, sebep.

Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden kimse.

Seçilmiş, seçkin.

Medresede ders veren.

1. İdrak eden, anlayan, aklı eren. 2. Eren, erişen. 3. Yetişmiş, olgun.

Etkilenmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan.

1. Güçlendirilmiş, sağlam. 2. Yardım gören.

Ferahlık veren, iç açan.

1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı.

1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse.

Çorak su.

Göç eden, göçmen.

bk. Muhammet

1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in adlarından biri.

Pınar, çeşme.

1. Haram kılınmış. 2. Ay takviminin birinci ayı, aşure ayı.

Sevgi duyan, dost.

Seven, sevgi besleyen, dost.

Dini canlandıran, dini ihya eden.

1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.

İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.

1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse.

Saygıdeğer, saygın.

Gösterişli, görkemli.

Bir daire veya bakanlığın resmî mührünü kullanma yetkisi olan kimse.

Dirilten, canlandıran, yaşam veren.

Yardım eden, yardımcı.

Müjdeler, sevinçli haberler.

1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün.

Beğenilen, değeri bilinmiş, takdir olunmuş.

Kutlu, mutlu.

Saygıdeğer, sayılan, aziz.

Oturan, ikamet eden.

bk. Mükrimin

İkram eden, ağırlayan, konuksever.

Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler.

Gücü yeten, güçlü, iktidarlı.

1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.

1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.

Berrak, saf, duru.

İlham veren, içe doğduran, esinlendiren.

Ülke.

1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.

İnanmış, inançlı hükümdar.

1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.

1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap.

Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.

Kurtarıcı, kurtaran, önder.

Eli açık, cömert.

Yüksek, ulu, büyük.

1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.

1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.

Nurlandıran, ışık veren, parlak.

1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış.

1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç.

İsteğini elde etmiş hükümdar.

Irmak, nehir, akarsu.

1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse.

1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.

1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.

1. Kendisinden razı olunmuş. 2. Hz. Ali´nin lakabı.

1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.

Onaylayan, tasdik eden.

İçten ve gerçek dostluk.

Gören, bakan, izleyen.

Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu.

1. Sevecen, şefkatli.2. Acıyan.

1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden.

İyileştiren, düzelten, ıslah eden.

Dini iyileştiren, düzelten, ıslah eden.

İslam dininde olan, Müslüman.

bk. Müslim

1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in adlarından.

Özleyen, göreceği gelen, can atan.

1. Doğru, düz.2. Temiz, namuslu, doğru.

bk. Müçteba

Dileği kabul edilmiş kimse.

Ünlü, şöhretli.

Işıklı, parlak.

Müjde, sevindirici haber.

Müjde veren bey.

Kader, talih, kısmet.

1. Temizlenmiş, temiz. 2. Kutlu, kutsal, mübarek.

Günahtan çekinen.

(mu:teber)

1. Boyun eğen, itaat eden. 2. Bağlı, sadık. 3. Rahat.

Mutluluğa ermiş olan, mesut.

Mutlu yiğit.

Mutlu güzel.

Mutlu kimse.

Mutluluğa ermiş kimse.

Mutlu.

Mutlu günde doğmuş kimse.

Mutlu hükümdar.

Mutlu.

Mutlu soydan gelen kimse.

Mutlu hükümdar.

Mutlu hükümdar.

Mutluluk ver anlamında kullanılan bir ad.

1. Başarmış olan, başarılı. 2. Tanrının yardımını görmüş.

Allah’ın birliğine inanan.

1. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş.

Zafer kazanmış, üstün.

Yardım eden, yardımcı.

Artmış, çoğalmış.

Erkek, er.