Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

Hepsi | A B C D E F G H I K L M N O P R S T U V Y Z
270 sonuç bulundu.
M
Maarif
Bilgi, kültür.
Macit
Şan ve şeref sahibi kimse.
Mağrip
1. Batı. 2. Akşam.
Mağrur
1. Gururlu. 2. Kendine çok fazla güvenen.
Mahbup
Sevilen, sevilmiş, sevgili.
Mahfi
Gizli, saklı.
Mahfuz
1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.
Mahi
Mahveden, yok eden.
Mahir
Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
Mahmur
1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.
Mahmut
Övülmüş, övülmeye değer.
Mahra
1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.
Mahser
Huy, tabiat.
Mahsun
Güçlendirilmiş, güçlü.
Mahsut
1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.
Mahya
Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.
Mail
1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri.
Makal
1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş.
Makbul
1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan.
Maksum
Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş.
Maksur
1. Kısaltılmış. 2. Alıkonulmuş. 3. Bir şeye ayrılmış.
Maksut
Ulaşılması istenilen şey, istek, emel.
Makul
Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı.
Malik
Bir şeye sahip, bir şeyi olan.
Malkoç
Kale muhafızı, koruyucu.
Malkoçoğlu
Kale koruyucusunun oğlu.
Mançer
Aşısız kiraz ağacı ve meyvesi.
Manço
Manda yavrusu.
Mançu
Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan.
Mançuhan
Mançuların hükümsarı.
Manga
On kişilik askerî birlik.
Mangalay
1. Alın. 2. Binici, süvari.
Mansur
Tanrı’nın yardımıyla galip, üstün gelmiş.
Manzur
1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen.
Maral
bk. Meral
Maruf
1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü.
Maşallah
1. "Tanrının istediği gibi" anlamında kullanılan bir ad. 2. "Tanrı nazardan saklasın" anlamında kullanılan bir ad.3. Hayret ve memnunluk anlatan söz.
Maşuk
Sevilen, sevilmiş kimse.
Masum
1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.
Matlup
İstenilen, aranılan, talep edilen şey.
Matuk
Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.
Mazhar
1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma.
Mazlum
1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.
Mebruk
1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu.
Mebrur
Hayırlı, beğenilmiş, makbul.
Mebus
l. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili.
Mecdi
Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili.
Mecdut
Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.
Mecit
1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.
Mecittin
Dinin ululuğu, büyüklüğü.
Mecnun
1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.
Medayin
Şehirler, kentler.
Medeni
1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince.
Medet
Yardım, imdat.
Medih
Övme.
Medit
Uzun, uzun süren.
Mefhar
1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.
Meftun
1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış.
Mehcur
1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
Mehdi
Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Mehip
1. Heybetli, azametli. 2. Aslan.
Mehmet
bk. Muhammet
Mehmetçik
Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad.
Mehti
bk. Mehdi
Mekin
1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
Mekki
1. Mekkeli. 2. Mekke'yle ilgili.
Melen
İşlenmemiş, kıraç toprak.
Melih
Güzel, şirin, sevimli.
Melik
1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.
Melikhan
Hükümdar.
Melikşah
Hükümdar.
Melûl
1. Usanmış, bıkmış. 2. Hüzünlü, mahzun.
Memduh
Övülmüş, övülecek.
Memik
Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.
Memiş
Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimlerinden biri.
Memnun
1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden.
Memo
Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.
Memun
Korkusuz, tehlikesiz, sağlam.
Menaf
1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri.
Menderes
Bir akarsu yatağının az eğimli koyak tabanlarında ve ova düzlüklerinde çizdiği S harfine benzeyen kıvrım.
Mengi
bk. Mengü
Mengü
Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş.
Mengüalp
Ölümsüz yiğit.
Mengübay
Ölümsüz kimse.
Mengüberti
Tanrı verdi anlamında kullanılan bir ad.
Mengüç
Yaşlı.
Mengücek
Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi.
Mengüer
Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Mengütaş
Ölümsüz anıt.
Mengütay
Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Mengütekin
Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Mennan
1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır.
Mensup
Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan.
Mensur
1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.
Menzur
1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.
Meral
Geyik, ceylan.
Merdan
Erkekler, yiğitler, mertler.
Merdi
1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik. 3. İnsanlık.
Mergen
Usta nişancı.
Mergup
Sevilen, beğenilen, aranılan.
Meriç
Kuş iskeleti.
Merih
1. Ateş rengi.2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri.
Mersin
1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
Mert
1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.
Mertel
Özü sözü doğru kimse.
Merter
Sözünün eri kimse.
Mertkal
Her zaman sözünün eri ol anlamında kullanılan bir ad.
Mertkan
Mert soydan gelen kimse.
Mertkol
Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
Mertol
Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut anlamında kullanılan bir ad.
Merttürk
Sözünün eri Türk.
Merzuk
1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Meşahir
Ünlü kimseler.
Mescur
1. Taşkın su, deniz. 2. Alevli ateş.
Meşhur
Ünlü, şöhretli, tanınmış.
Mesih
1. Meshedilmiş, kutsanmış.2. Başka bir biçime girmiş, şekli bozulmuş.3. Hz, İsa´nın lakabı.
Meşkûr
1. Beğenilmiş, övülmüş. 2. Teşekkür edilmeye değer olan.
Meşru
Yasaya, dine uygun olan.
Mesrur
Memnun, sevinmiş.
Mestan
1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar.
Mestur
1. Örtülü, kapalı, gizli. 2. Namuslu.
Mesut
Mutlu, sevinçli, bahtiyar.
Mete
Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)
Metehan
Hükümdar olan Mete.
Metin
Sağlam, dayanıklı, güçlü.
Metiner
Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse.
Metinkaya
Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse.
Mevcut
1. Var olan, bulunan. 2. Hazır olan, hazır bulunan.
Mevdut
Sevilmiş, sevilen.
Mevlâna
1. "Efendimiz" anlamında kullanılan bir ad. 2. Hazret anlamında bir san.
Mevlit
1. Doğma, dünyaya gelme. 2. Doğulan zaman. 3. Hz. Muhammet´in doğumunu, yaşamını anlatan manzum yapıt.
Mevlût
1. Yeni doğmuş bebek. 2. Doğulan zaman veya yer.
Mevzun
1. Biçimli, yakışıklı.2. Güzel.
Meymun
Uğurlu, bereketli, kutlu.
Mezit
Ziyadeleşmiş, artmış, büyümüş.
Mezun
1. İzinli, izin almış. 2. Bir okuldan diploma almış.
Midhat
Övme, methetme.
Mihin
Büyük, ulu.
Mihri
Güneşle ilgili.
Mihrican
1.Sonbahar. 2.İranlılarda bir bayram.
Mikâil
Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı.
Miraç
1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet'in göğe yükselmesi.
Miran
Beyler.
Miranmir
Beyler beyi.
Mirat
1. Ayna. 2. Ünlü bir tür lale.
Mircan
Gerçek dost olan değerli kimse.
Mirhan
Kadın hükümdar.
Mirkelâm
Güzel, nazik konuşan kimse.
Mirza
1. İranlılara özgü "beyzade" anlamında bir soyluluk sanı. 2. Bir yıldızın adı.
Mirzat
Beyzade, bey oğlu.
Mithat
bk. Midhat
Mocan
Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Molu
Zafer kazanmış.
Moran
bk. Müren
Moray
Yüzü mor renkli olan.
Muaffak
bk. Muvaffak
Muallim
Öğreten, öğretmen, hoca.
Muammer
Ömür süren, yaşayan, yaşamış.
Muazzam
1. Kocaman, çok büyük. 2. Ulu. 3. Güçlü, önemli.
Mübarek
1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu.
Mübin
1. İyiyi ve kötüyü ayıran. 2. Açık, besbelli.
Mücahit
Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.
Mücahittin
Dinin düşmanlarıyla savaşan, din mücahidi.
Mücap
Duası kabul edilen kimse.
Mucip
1. Gerektiren, lâzım kılan. 2. Neden, sebep.
Mucit
Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden kimse.
Müçteba
Seçilmiş, seçkin.
Müderris
Medresede ders veren.
Müdrik
1. İdrak eden, anlayan, aklı eren. 2. Eren, erişen. 3. Yetişmiş, olgun.
Müesser
Etkilenmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan.
Müeyyet
1. Güçlendirilmiş, sağlam. 2. Yardım gören.
Müferrih
Ferahlık veren, iç açan.
Müfit
1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı.
Müftü
1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse.
Muğdat
Çorak su.
Muhacir
Göç eden, göçmen.
Muhammed
bk. Muhammet
Muhammet
1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in adlarından biri.
Muhar
Pınar, çeşme.
Muharrem
1. Haram kılınmış. 2. Ay takviminin birinci ayı, aşure ayı.
Muhibbi
Sevgi duyan, dost.
Muhip
Seven, sevgi besleyen, dost.
Muhittin
Dini canlandıran, dini ihya eden.
Muhlis
1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.
Muhsin
İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.
Muhtar
1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse.
Muhterem
Saygıdeğer, saygın.
Muhteşem
Gösterişli, görkemli.
Mühürdar
Bir daire veya bakanlığın resmî mührünü kullanma yetkisi olan kimse.
Muhyi
Dirilten, canlandıran, yaşam veren.
Muin
Yardım eden, yardımcı.
Müjdat
Müjdeler, sevinçli haberler.
Mukaddem
1. Sunulan, takdim edilen. 2. Önde olan, önde giden. 3. Değerli, üstün.
Mukadder
Beğenilen, değeri bilinmiş, takdir olunmuş.
Mukbil
Kutlu, mutlu.
Mükerrem
Saygıdeğer, sayılan, aziz.
Mukim
Oturan, ikamet eden.
Mükremin
bk. Mükrimin
Mükrim
İkram eden, ağırlayan, konuksever.
Mükrimin
Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler.
Muktedir
Gücü yeten, güçlü, iktidarlı.
Mülâyim
1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.
Mülâzım
1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.
Müldür
Berrak, saf, duru.
Mülhim
İlham veren, içe doğduran, esinlendiren.
Mülket
Ülke.
Mümin
1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.
Müminhan
İnanmış, inançlı hükümdar.
Mümtaz
1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
Munar
1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap.
Münasip
Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.
Münci
Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Mungan
Eli açık, cömert.
Münif
Yüksek, ulu, büyük.
Münim
1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.
Münip
1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
Münir
Nurlandıran, ışık veren, parlak.
Munis
1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışılmış.
Murat
1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç.
Murathan
İsteğini elde etmiş hükümdar.
Müren
Irmak, nehir, akarsu.
Mürit
1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse.
Mürsel
1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.
Mürşit
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi.
Murtaza
1. Kendisinden razı olunmuş. 2. Hz. Ali´nin lakabı.
Musa
1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.
Musaddık
Onaylayan, tasdik eden.
Musafat
İçten ve gerçek dostluk.
Müşahit
Gören, bakan, izleyen.
Müşerref
Şereflendirilmiş, şerefli, onurlu.
Müşfik
1. Sevecen, şefkatli.2. Acıyan.
Müşir
1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden.
Muslih
İyileştiren, düzelten, ıslah eden.
Muslihiddin
Dini iyileştiren, düzelten, ıslah eden.
Müslim
İslam dininde olan, Müslüman.
Müslüm
bk. Müslim
Mustafa
1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in adlarından.
Müştak
Özleyen, göreceği gelen, can atan.
Müstakim
1. Doğru, düz.2. Temiz, namuslu, doğru.
Müşteba
bk. Müçteba
Müstecap
Dileği kabul edilmiş kimse.
Müştehir
Ünlü, şöhretli.
Müstenir
Işıklı, parlak.
Muştu
Müjde, sevindirici haber.
Muştubey
Müjde veren bey.
Mut
Kader, talih, kısmet.
Mutahhar
1. Temizlenmiş, temiz. 2. Kutlu, kutsal, mübarek.
Mutasım
Günahtan çekinen.
Muteber
(mu:teber)
Muti
1. Boyun eğen, itaat eden. 2. Bağlı, sadık. 3. Rahat.
Mutlu
Mutluluğa ermiş olan, mesut.
Mutlualp
Mutlu yiğit.
Mutluay
Mutlu güzel.
Mutlubay
Mutlu kimse.
Mutluer
Mutluluğa ermiş kimse.
Mutluğ
Mutlu.
Mutlugün
Mutlu günde doğmuş kimse.
Mutluhan
Mutlu hükümdar.
Mutluk
Mutlu.
Mutlukan
Mutlu soydan gelen kimse.
Mutlukhan
Mutlu hükümdar.
Mutlutekin
Mutlu hükümdar.
Mutver
Mutluluk ver anlamında kullanılan bir ad.
Muvaffak
1. Başarmış olan, başarılı. 2. Tanrının yardımını görmüş.
Muvahhit
Allah’ın birliğine inanan.
Muvakkar
1. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş.
Muzaffer
Zafer kazanmış, üstün.
Müzahir
Yardım eden, yardımcı.
Müzdat
Artmış, çoğalmış.
Müzekker
Erkek, er.