Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

1. Çadırlarda yaşayan göçebe ailelerin meydana getirdiği topluluk. 2. Genellikle bölmeli göçebe çadırı.

O, benim anlamında kullanılan bir ad.

Su kaynağı.

1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy.

O, cana yakın dosttur anlamında kullanılan bir ad.

Ateş.

Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.

Ateşli hükümdar.

Canlı, coşkulu kimse.

Canlı, coşkulu, ateşli kimse.

Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.

Ateşli ve coşkulu ol anlamında kullanılan bir ad.

Ateş gibi can yakan kimse.

Ateş yakmaz.

bk. Oflaz

1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar.

İyi, güzel, eksiksiz, becerikli kimse.

1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.

Güçlü yiğit.

Güçlü kimse.

Güçlü soydan gelen kimse.

Allah bağışladı anlamında kullanılan bir ad.

bk. Ögeday

1. Erkek evlat. 2. Yavru. 3. Kovandan çıkan arı topluluğu.

1. Çok güzel, eksiksiz. 2. Erkek çocuktan olan. 3. Beyaz ve iyi bal.

İlk doğan erkek çocuk.

Zenginlik getiren çocuk.

Beyin oğlu.

Küçük oğul.

Çok sevgili çocuk.

Sabahleyin doğan çocuk.

Biricik, benzersiz çocuk.

Türk çocuğu.

Anımsanan, belirli bir günde doğan kimse.

1. Uğur. 2. Samimi, içten dost. 3. Bir şey yapabilmek için ele geçen zaman veya elverişli durum.

Uğurlu, mutlu yiğit.

Uğurlu ata.

1. Oymak. 2. Hısım, akraba. 3. Bereket.

1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı.

Gerçekten dost olan yiğit.

Gerçek dost olan ata.

Güçlü, kuvvetli çocuk.

Gerçek dost.

Gerçek dost.

Güçlü, kuvvetlü kimse.

Güçlü, kuvvetli hükümdar.

Güçlü, kuvvetli soydan gelen kimse.

Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.

Güçlü kuvvetli, iyi yürekli kimse.

Yumuşak huylu, güçlü kuvvetli kimse.

Oklarla yapılan saldırı.

Okunu al, savaşa hazırlan anlamında kullanılan bir ad.

Anlayışlı.

Anlayışlı yiğit.

Anlayışlı kimse.

Tanrı'dan gelen, Tanrı'nın verdiği.

Anlayışlı kimse.

Başında ok biçiminde bir tel demeti bulunan balıkçıl, telli balıkçıl.

Okat anlamında kullanılan bir ad.

Ok atan, ok fırlatan.

Ok atan, ok fırlatan.

Tanınmış ok atıcısı.

1. Satürn gezegeni. 2. Beğenme.

Beğenilen kimse.

Usta ok atıcısı.

Ok atıcısı.

Güçlü, kuvvetli ok atıcısı.

Okçu millet.

Canlı, hareketli, canı tez.

1. Uzak, öte.2. Uzakta bulunan.

Dağlarda gezen okçu.

Güçlü, kuvvetli kimse.

Hızlı, canlı, hareketli kimse.

Hareketli, canlı olgun kimse.

Ok gibi güçlü ve hızlı kimse.

Ok gibi çevik, hızlı ve güçlü olan kimse.

Hareketli, güçlü hükümdar.

Hareketli ve güçlü soydan gelen kimse.

1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.

1. Benzeyiş. 2. Benzeyen, andıran.

Ok at anlamında kullanılan bir ad.

Ok attı, fırlattı" anlamında kullanılan bir ad.

Ok atmış, ok fırlatmış kimse.

Benzeyen, andiran.

Okunu hazırla anlamında kullanılan bir ad.

Okları hazırla anlamında kullanılan bir ad.

Oku sev anlamında kullanılan bir ad..

Oku seven.

Oku seven.

Ok gibi güçlü ve su gibi temiz olan.

Ok atan, okçu.

Ok atan, okçu.

Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse.

Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.

Ok ve tuğ.

Ok gibi hareketli, tunç gibi sağlam olan kimse.

Ok gibi hareketli dürüst kimse.

Ok gibi hareketli ve hızlı olan kimse.

Güçlü, hareketli Türk.

Öğrenim görmüş, bilgili.

Okumayı seven, okuyan kimse.

1. Zekâ, akıl, anlayışlılık. 2. Çağrı, davet.

Zeki, akıllı, anlayışlı.

Eğitici, öğretmen.

1. Okumayı seven. 2. Çağıran, davet eden.

Okuyuver, oku anlamında kullanılan bir ad.

Okudu, okuyuverdi anlamında kullanılan bir ad.

Hareketli ve hararetli kimse.

Okuyan, bilgili.

Ana karaları birbirinden ayıran büyük deniz.

Hareketli, canlı dost.

Ok gibi hızlı yay gibi sert olan..

1. Ganimet. 2. Kadın esir. 3. Bolluk, bereket.

Ganimet alan kimse.

Gerçek dost ol anlamında kullanılan bir ad.

1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli.

Çanslı, bahtlı hükümdar.

Bahtlı, şanslı, talihli.

bk. Olcayto

bk. Olcayto

Şanslı, talihli Türk.

1. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse.

Şişman, büyümeye ve gelişmeye elverişli olan.

Yücel, yüksel anlamında kullanılan bir ad.

Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş.

Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş kimse.

Dolunay.

Yetişmiş, iyi gelişmiş kimse.

Olgun, yetişmiş bir soydan gelen kimse.

İnsana ölümsüzlük verdiğine inanılan hayat suyu.

Kıvanç duyacağın işler yap anlamında kullanılan bir ad.

Her zaman temiz, dürüst bir insan ol anlamında kullanılan bir ad.

Adın duyulsun, ünlü ol anlamında kullanılan bir ad.

1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Oluşma, meydana gelme, varlık kazanma.

Hedef, amaç, gaye.

1. Bel kemiği. 2. Topuk kemiği.

1. Seçkin, seçilmiş. 2. Özet, öz.

Omurgayı oluşturan kemiklerin ortak adı.

Küçük omur.

Küçük kartal.

1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan.

1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan.

1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren.

Düzenli, muntazam.

1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaradılışlı. 3. Doğru, dürüst, nitelikli. 4. Kolay.5. Uygun, münasip, yakışır.6. İyi ahlâklı.

İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen.

İyi yaradılışlı, kutlu kimse.

İyi, güzel, dürüst asker.

Uygun bulma, onaylama.

On kaynak.

On el.

On kişi.

On müjde.

bk. Ongun

Kolay.

1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır.

Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit.

Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse.

On güneş.

Kutlu, uğurlu, beğenilen soydan gelen kimse.

Kurtuluş.

bk. Onuk

Sevgili, aziz.

Sevilen, sevgili insan, saygıdeğer.

Sevgili, aziz kimse.

Sevilen, sayılan benzersiz insan.

İyileş, iyi ol, sağlıklı ol anlamında kullanılan bir ad.

İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan.

1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref.

Onuruyla tanınmış kimse.

Şan ve şeref kazan anlamında kullanılan bir ad.

Onuruyla tanınmış yiğit.

Onurlu hükümdar.

Onurlu bir soydan gelen kimse.

Onurlu, şerefli kimse.

Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).

Onuruyla tanınmış, şerefli kimse.

Onur-say.

Onurlu olmayı sev anlamında kulanılan bir ad.

Onurlu olmayı seven.

Onurlu soydan gelen.

Onurlu bir soydan gelen.

Cin, peri gibi doğaüstü yaratık.

Silah.

1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı.

Temmuz.

Kaleyi, şehri ele geçir, zaptet anlamında kullanılan bir ad.

Kale, şehir almış, zaptetmiş.

1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan.

1. Oranı olan, ölçülü. 2. Anlayışlı, akılcı. 3. Ilımlı.

1. Ateş gibi kızıl renkli ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan.

Ordu komutanı.

Şehir beyi.

Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.

Kalede veya şehirde bulunanların yakın dostu.

Ardıllar, halefler.

Gizli, saklı.

Gizlenmiş, saklanmış yiğit.

Gizlenmiş, saklanmış kimse.

Şehrin yöneticisi, hâkimi.

Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.

bk. Orhan

bk. Orhun

Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Kutlu, uğurlu şehir.

Kutlu, uğurlu şehir.

Ağaçlarla örtülü geniş alan.

1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht.

Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri.

Ateş renginde kızıl tan.

Ortanca kardeş.

Ateş renginde tunç.

1. Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma.2. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma.

1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân.

1. Gurur. 2. Geniş orman, çalılık.

1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.

Talih, baht, saadet.

Düşünce.

Akıllı.

Neşeli, mutlu.

1. Bir tür kuş veya ejderha.2. Hz. Muhammet'in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarı.

Hekim, doktor.

Büyük ve süslü çadır.

bk. Otağ

1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er.

İyileştiren, sağaltan.

1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.

Ateş renginde ay.

1. Çakmak. 2. Çakmak taşı.

1. Düşünce, görüş. 2. Bir sorunla ilgili düşünceyi işaret, söz veya yazıyla belirtme.

Düşüncesine başvur anlamında kullanılan bir ad.

Görüş, düşünce sahibi yiğit.

Görüşe, düşünceye karşı çıkan.

Görüş, düşünce sahibi hükümdar.

bk. Oyhan

Kutlu, mutlu düşünceye sahip olan.

1. Birçok boydan oluşan, göçebe veya yerleşik topluluk, aşiret. 2. İzcilikte küçük birlik. 3. Semt, mahalle. 4. Arazinin alçak, çukur yeri. 5. Hısım, akraba.

Görüş, düşünce sahibi kimse.

1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova.

bk. Oytun

1. Şiir yazan, şair. 2. Halk şairi. 3. Şakacı, güzel ve tatlı konuşan.

Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen yiğit.

Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen kimse.

Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen kimse.

Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen bir soydan gelen.

Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen asker.

Öne geçen, kazanan, başarılı.