Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

Hepsi | A B C D E F G H I K L M N O P R S T U V Y Z
851 sonuç bulundu.
A
Abay
1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş.
Abayhan
Abay+han.
Abbas
1. Aslan. 2. Sert, çatık kaşlı kimse.
Abdal
1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
Abdi
Kullukla, kölelikle ilgili.
Abdülâlim
En iyi bilen Tanrı'nın kulu.
Abdülazim
Büyük, ulu olan Tanrı'nın kulu
Abdülaziz
En yüce, en değerli olan Allah'ın kulu.
Abdülbaki
Her zaman var olan Tanrı'nın kulu
Abdülbari
Yaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu.
Abdülbasir
Her şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu.
Abdülbasit
Rızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu.
Abdülcabbar
bk. Abdülcebbar
Abdülcebbar
Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu.
Abdülcelil
En yüce olan Tanrı'nın kulu
Abdülcemal
Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu.
Abdülcevat
Cömert olan Tanrı'nın kulu.
Abdülezel
Ezelden beri var olan Tanrı'nın kulu.
Abdülferit
Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
Abdülfettah
Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu.
Abdülgaffar
Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
Abdülgaffur
bk. Abdülgafur
Abdülgafur
Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.
Abdülgani
Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu.
Abdülhadi
Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
Abdülhak
Tanrı'nın kulu.
Abdülhakim
Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu.
Abdülhalik
Yaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu.
Abdülhalim
İyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu.
Abdülhamit
Herkesçe övülen Tanrı'nın kulu.
Abdülkadir
Kudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu.
Abdülkahhar
Kahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu.
Abdülkerim
Kerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu.
Abdullah
Tanrı’nın kulu.
Abdüllâtif
Bağışta bulunan Tanrı'nın kulu
Abdülmecit
Şan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu.
Abdülmelik
Evrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu
Abdülmennan
Lütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu
Abdülmetin
Sonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu
Abdülnasır
Yardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu
Abdülvahap
İhsanı bol olan Tanrı'nın kulu.
Abdülvahit
Tek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
Abdürrahim
Merhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu.
Abdurrahman
Rahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu.
Abdürrauf
Çok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu.
Abdürreşit
Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
Abdürrezzak
Tüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu.
Abdüssamet
Kimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu.
Abdüssami
Her şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu.
Abdüsselâm
Barışçı olan Tanrı'nın kulu.
Abdüssemi
Her şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu.
Abdüssettar
Günahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu.
Abdüzzeki
Anlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu.
Abid
bk. abit
Abidin
İbadet eden, tapan kullar.
Abil
Koyun, at ve deve gibi hayvanlara iyi bakan kimse.
Abir
Güzel koku, misk.
Abit
İbadet eden, tapan kul.
Abır
1. Namus, şeref, haysiyet. 2. Utanma, hicap, hayâ.
Ablak
1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı. 2. Sevimli. 3. Yayvan ve toplu yüz. 4. Çok beyaz. 5. Siyahlı beyazlı. 6. Geniş, enli. 7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı. 8. Ağaçların dayanıklı kısmı. 9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm.
Abraş
1. Çilli, çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renkli gözlü adam. 2. Doru at. 3. Alaca bulaca, karışık renkli. 4. Tedirgin edici, obur. 5. Çarpık, eğri.
Abuşka
1. Kadının kocası, eş. 2. Yaşlı, sözü dinlenen kimse.
Abuzer
Altın suyu.
Abuzettin
İzzettin'in babası.
Aca
1. Amca. 2. Abla. 3. Anneanne, nine. 4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 5. Büyük. 6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı.
Acabay
Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
Acabey
Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
Acahan
Aca ve han sözlerinden oluşan bir ad.
Acar
1. Kuvvetli, güçlü, dinç. 2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz. 3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz, 4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse). 5. Yeni. 6. Taze. 7. Şişman, etli, semiz. 8. Çalışkan, becerikli. 9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli o
Acaralp
Yiğit, becerikli, cesur kişi.
Acarbey
Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
Acarer
Güçlü, becerikli, gözü pek kimse.
Acarkan
Gözü pek, atılgan, cesur, nitelikli kimse.
Acarman
Çevik, becerikli, girişken insan.
Acaröz
Özünde yiğitlik, cesaret, doğruluk, beceriklilik nitelikleri taşıyan kimse.
Acarsoy
Yiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
Acartürk
Güçlü, korkusuz, yiğit Türk.
Acatay
Aca ve tay sözlerinden oluşan bir ad.
Açine
Önder, lider, yol gösteren, erkek kurt.
Acıdaş
Acıya ortak olan, dost.
Açıkalın
Doğruluktan ve dürüstlükten ayrılmayan kimse.
Açıkel
Cömert insan.
Açıker
Dürüst, doğru insan.
Açıkgün
Açık ve gün sözlerinden oluşan bir söz.
Açıl
Büyü, serpil, geliş” anlamında bir söz.
Aclan
Hızlı, çabuk, telaşlı kimse.
Acun
1. Dünya. 2. Varlık.
Acunal
Dünyayı fethet dünyaya yayıl" anlamında kullanılan bir ad.
Acunalan
1. Dünya genişliğinde,dünyayı kapsayan. 2. Dünyayı eline geçiren.
Acunalp
Dünyaca tanınmış yiğit.
Acuner
Çok ünlü, tanınmış kimse.
Acunman
Çok ünlü, tanınmış kimse.
Acunseven
Dünyayı seven.
Adahan
Ada ve han sözlerinden oluşan bir ad.
Adak
Bir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne.
Adal
“Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad.
Adalan
Ün kazanan, ünlü, tanınmış.
Adalettin
Dinin adaleti.
Adam
1. İnsan. 2. Erkek kişi. 3. İyi yetişmiş, değerli kimse. 4. İyi huylu, güvenilir kimse. 5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse. 6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı. 7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen. 8. Bi
Adamış
Adak yapmış olan kimse.
Adanan
Önemli ve değerli olan bir kişi, olay vb.nin anısına yapılan.
Adanır
Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli.
Adar
1. Erginlik, olgunluk. 2. Süre, zaman. 3. Arkadaş, taraftar, omuzdaş, yandaş. 4. Mart ayı.
Adarkan
Adak yapar" anlamındaki adar ile kan sözlerinden oluşan ad.
Adaş
Adları aynı olanlardan her biri.
Adasal
Ada ile ilgili, adaya özgü, adalı.
Aday
1. Bir görev, bir iş için kendini ileri süren veya başkaları tarafından ileri sürülen kimse.2. Bir iş için yetiştirilmekte, eğitilmekte olan kimse, namzet.
Adil
1. Doğruluktan ayrılmayan kimse. 2. Adaletli. 3. Hakka uygun, haklı.
Adilhan
Adaletli hükümdar.
Adıbelli
1. Herkesçe bilinen, tanınan kimse. 2. Soyu temiz, tanınmış soydan gelen.
Adıgün
Adı güneş gibi olan.
Adıgüzel
Adı güzel olan.
Adın
1. Yabancı. 2. Başka, başkaca.
Adısanlı
Ünlü, tanınmış kişi.
Adısönmez
Adı her zaman duracak olan.
Adıvar
Adı var, adı var olan.
Adıyahşi
Adı güzel.
Adıyaman
Güçlü, becerikli, beğenilen kişi.
Adlan
“Adınla ün kazan, şöhret sahibi ol” anlamında bir ad.
Adli
Adaletli.
Adlı
Ünlü, tanınmış kişi.
Adlığ
Ünlü, tanınmış kişi.
Adnan
Bir yere yerleşip ikamet eden, mukim.
Adni
Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi.
Adsız
Ünsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse.
Adsoy
Ad ve soy sözlerinden oluşmuş bir ad.
Afacan
Zeki ve yaramaz çocuk.
Afak
(a:fa:k)
Afer
Çok beyaz, bembeyaz.
Affan
İradesiyle kötü şeylerden kaçınan kimse.
Afif
Namuslu, iffetli, temiz, dürüst.
Afşar
1. Oğuz Türklerinin 24 boyundan biri. 2. Çabuk iş gören, çevik, atılgan. 3. Uyumlu, yumuşak başlı. 4. Bir şeyin zıddı, aksi.
Afşin
1. Zırh 2. Silah.
Ağa
1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan
Ağabay
Zengin kimse.
Ağacan
Yakın dost.
Agâh
Bilen, bilgili, haberli, uyanık.
Ağahan
Hükümdar gibi yüce olan kimse.
Ağakan
bk. Ağahan
Ağan
1. Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma. 2. Göğe doğru yükselen, yukarı çıkan.3. Akan yıldız, kayan yıldız.
Ağaner
Göğe doğru yükselen, değerli erkek.
Ağaoğlu
Ağanın oğlu.
Ağar
1. Ağır, yavaş. 2. Sadık, doğru sözlü.3. Yükselir, yücelir.
Ağarantan
Ağaran, ağarmaya başlayan tan vakti.
Ağaverdi
Ağa verdi, ağa bağışladı" anlamında kullanılan bir ad.
Ağca
1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Pamuk ipliğinden dokunmuş çul.
Ağcabey
Temiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey.
Ağçelik
Beyaz çelik.
Ağer
Temiz, doğru kimse.
Agil
Göz ucuyla bakış.
Ağın
1. Yükseliş, yüceliş. 2. İhtiyar, yaşlı. 3. Daha fazla. 4. Aşk, sevda.
Ağırtaş
Ağırbaşlı, olgun kişi.
Ağış
Yükseliş, yükselme.
Ağnak
Coşkulu, sevinçli.
Ağyar
Başkaları, yabancılar, eller.
Ahen
Demir.
Ahfeş
Gündüzleri zayıf, geceleri iyi görebilen kimse.
Ahi
1. Arkadaş, dost. 2. Erkek kardeş. 3. Ahilik ocağından olan kimse. 4. Cömert, eliaçık.
Ahıska
Gürcistan topraklarında bir kale.
Ahmet
Övülmeye layık, övülmüş.
Ahsen
Çok güzel, en güzel.
Ahter
1. Yıldız. 2. Talih, şans, uğur.
Ajlan
bk. Aclan.
Aka
1. Büyük kardeş, ağabey. 2. Baba. 3. Saygıdeğer kişi. 4. Kabadayı. 5. Akan dam.
Akabay
Saygıdeğer varlıklı kişi.
Akabey
Saygıdeğer, varlıklı bey.
Akad
Doğruluğuyla, dürüstlüğüyle tanınmış kimse.
Akadlı
Doğruluğuyla ve dürüstlüğüyle ünlü kimse.
Akağan
Dürüstlüğüyle yükselen, yukarı çıkan kimse.
Akal
1. Akmak ve almak fillerinin emir biçimlerinin yan yana gelmesiyle oluşmuş bir ad.2. Beyaz anlamındaki ak ile kırmızı anlamındaki al sözlerinden oluşmuş bir ad.
Akalan
Dürüstlüğüyle ünlenen kimse.
Akalın
Dürüst, temiz, namuslu kadın.
Akalp
Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
Akaltan
Dürüst, güvenilir sultan, padişah.
Akan
1. Bir yerden bir yere doğru akan, giden. 2. Çeşme, pınar.
Akanay
Bir yerden bir yere doğru giden kimse.
Akaner
Bir yerden bir yere giden kimse.
Akansu
Bir yerden bir yere doğru akan, giden su.
Akant
Dürüst, güvenilir yemin.
Akanyıldız
Güneş sistemi içinde hareket ederken dünya atmosferinin üst katmanlarına girip sürtünme sonucu ateş külçesi durumuna dönüşen küçük nesne.
Akarca
1. Küçük akarsu. 2. Kaplıca. 3. Sürekli işleyen çıban. 4. Kemik veremi.
Akarçay
Akan çay, dere.
Akarsel
Akan sel.
Akarsu
1. Yeryüzünde, yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su.2. Tek sıra elmastan gerdanlık.
Akartuna
Tuna nehri gibi akan.
Akartürk
Akan, ileriye hareket eden Türk.
Akasma
Düğün çiçeğigillerden, beyaz çiçek veren, bahçelerde süs çiçeği olarak yetiştirilen sarmaşık özelliği gösteren bir bitki.
Akasoy
Sevilen, sayılan soydan gelen.
Akata
Temiz, dürüst ataların soyundan gelen kişi.
Akatay
Temiz, doğru kimse.
Akay
Parıltılı ay, ışıklı ay.
Akaydın
Temiz ve aydınlık.
Akbal
Ak bal, beyaz bal, oğul balı.
Akbaran
Yağmur.
Akbaş
1.Yazın kutup bölgelerinde yaşayan, kışın ılık kıyılara göçen, kısa ve ince gagalı, siyah bacaklı bir tür yabani kuş 2. Karnabahar. 3. Tane tutmamış ekin başağı.4. Bir çeşit beyaz buğday. 5. Ekine tane tutturmayan bir bitki hastalığı.
Akbaşak
Sonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday.
Akbatu
Yiğit erkek.
Akbatur
Yürekli, yiğit erkek.
Akbay
Dürüst zengin.
Akbayar
Dürüst ve namuslu saygın kimse.
Akbek
1. Dürüst, namuslu bey. 2. Dürüst ve namuslu olan saygın, zengin kişi.
Akbel
Suyu dürüst olan kimse.
Akbet
Namuslu, şerefli, doğru kimse.
Akbey
Dürüst, doğru kimse.
Akbil
bk. Akbel.
Akbilge
Namuslu, dürüst, bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
Akboğa
Temiz, dürüst ve yiğit kimse.
Akbora
Genellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına gibi olan temiz ve dürüst kimse.
Akbörü
Beyaz kurt.
Akboy
Temiz soydan gelen kimse
Akbudun
Temiz, tanınmış soydan gelen kimse.
Akbuğ
Buğu, buhar gibi temiz olan kimse.
Akbulut
1. Bulutlu havalardaki bunaltıcı sıcaklık. 2. Pamuk bulutları.
Akburak
Hz. Muhammed'in Miraç Gecesi'ndeki temiz biniti.
Akburç
Güvenilir kale gibi olan kimse.
Akburçak
Baklagillerden, burçağa yakın bir bitki cinsi
Akça
1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Para.
Akçabay
Temiz ve dürüst kimse.
Akçael
Dürüst ve namuslu kimse.
Akçakan
Soylu, temiz, dürüst.
Akçakaya
Beyaz kaya.
Akçakıl
Beyaz çakıl.
Akçakoca
Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.
Akçal
1. Beyazımsı, beyaza çalan. 2. İhtiyar.
Akçalı
1. Akçası olan, varlıklı, zengin.2. Dalları yassı olan bir çeşit çalı.
Akçam
Kuzey Amerika’da yetişen bir çam türü.
Akcan
Özü temiz, dürüst kimse.
Akçasu
Berrak su gibi temiz olan.
Akçay
Temiz ve berrak akan dere gibi olan kimse.
Akcebe
Beyaz zırh.
Akçer
Dürüst ve namuslu kimse.
Akçit
bk. Akşit.
Akcivan
Dürüst ve namuslu genç delikanlı.
Akçığır
Bir yolda dürüst ve namuslu olarak giden kimse.
Akçıl
1. Beyazımsı. 2. Rengini atmış, ağarmış, soluk, solgun.
Akçınar
Bir çınar türü.
Akçora
Yiğit, kahraman.
Akdağ
Tepeleri karla kaplı dağ.
Akdal
Namuslu, dürüst kimse.
Akdamar
Namuslu, dürüst kimse.
Akdemir
Dövme demir.
Akdeniz
Kuzeyde Avrupa, doğuda Asya, güneyde Afrika ile kuşatılan deniz.
Akdes
En kutsal, en kutlu.
Akdik
Martta ekilen yazlık buğday.
Akdiken
Hünnapgillerden, kırlarda kendiliğinden yetişen, hekimlikte ve boyacılıkta kullanılan, sert odunlu bir ağaç.
Akdil
İyi, doğru, güzel konuşan kişi.
Akdoğ
“Talihin, şansın iyi olsun” anlamında kullanılan bir ad.
Akdoğan
Kartalgillerden bir doğan türü.
Akdoğdu
Namuslu bir biçimde dünyaya geldi" anlamında kullanılan bir ad.
Akdoğmuş
Namuslu bir biçimde dünyaya gelmiş anlamında kullanılan bir ad.
Akdoğu
Ak-doğu.
Akdöl
Temiz soydan gelen kimse.
Akdora
Doruğu bulutlu dağ.
Akdoru
Beyaz" anlamındaki ak ile "gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi kara olan at" anlamındaki doru sözlerinden oluşan bir ad.
Akdoruk
Beyaz" anlamındaki ak ile "tepe, en yüksek yer, uç, zirve en üstün başarı düzeyi kibirli" anlamlarındaki doruk sözlerinden oluşan bir söz.
Akduman
Beyaz duman.
Akdur
Akmak ve durmak fiillerinin emir biçimleriyle yapılmış bir ad, "ak ve dur".
Akdurmuş
Uzun ömürlü olması, çok yaşaması ve dürüst olması istenen çocuklara verilen ad.
Akel
1. Doğru, dürüst işler yapan kimse.2. Eli uğurlu olan kimse.
Aker
Dürüst, güvenilir erkek.
Akergin
Olgunlaşmış, yetişmiş dürüst kimse.
Akerman
Dürüst, soylu, temiz kişi.
Akersan
Yiğitliğiyle ad yapmış dürüst kimse.
Akersoy
Yiğit soydan gelen dürüst kimse.
Akgil
Temiz soylu kimse.
Akgiray
Dürüst han veya prens.
Akgöl
Temiz göl.
Akgöze
Temiz su kaynağı.
Akgüç
Gücünü doğru ve dürüst işlerde kullanan kimse.
Akgün
Mutlu, sevinçli gün.
Akgündüz
Mutlu, sevinçli gün.
Akgüner
Aydınlanmış tan vakti.
Akgüneş
Güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
Akgüngör
“Aydınlık, güzel günler gör" anlamında bir ad.
Akhan
Dürüst han, güvenilir hükimdar.
Akhun
1. Güzel koku veren bir bitki, papatya.2. Batı hunu.
Akif
İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.
Akil
Akıllı, zeki kimse.
Akip
1. Son peygamber, Hazreti Muhammed. 2. Bir diğerinin arkasından gelen.
Akı
Cömert kişi.
Akıalp
Cömert, eli açık yiğit.
Akıl
İnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği.
Akılbek
Aklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse.
Akıllı
Bilgili, zeki kimse.
Akıman
Cömert, eli açık kimse.
Akın
1. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın. 2. Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması.
Akınal
Akın yap" anlamında kullanılan bir söz.
Akınalp
Akın yapan yiğit.
Akıncı
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı.
Akıncıbay
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
Akıner
Akın yapan er.
Akıneri
Akıncı, savaşçı.
Akıntan
Tan yeri ağarırken yapılan akın.
Akkan
1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili.
Akkaş
1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon.
Akkaya
Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad.
Akkaynak
Temiz, kirli olmayan kaynak.
Akkemik
Soyu temiz olan kimse.
Akkerman
Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale.
Akkılıç
Beyaz kılıç.
Akkın
1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
Akköz
İçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül.
Akkurt
Beyaz kurt.
Akkuş
Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca.
Akkuyaş
Ak ışıklı güneş.
Aklan
1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge.2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri.
Akmaç
Şelale.
Akman
1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar.
Akmanalp
Temiz, beyaz, yiğit insan.
Akmaner
Temiz, beyaz, yiğit kişi.
Akmeriç
Meriç nehri gibi saf ve temiz olan.
Akönder
Dürüst, güvenilir lider.
Akören
Temiz, bakımlı şehir.
Aköz
Özü temiz, doğru olan kimse.
Akozan
Güvenilir, dürüst şair, halk şairi.
Akpay
Ayağı düzgün, kötü yerlere gitmeyen kimse.
Akpınar
Berrak ve saf suyu olan pınar.
Akpolat
Çelik gibi kuvvetli ve sert olan.
Akpulat
bk. Akpolat.
Aksal
Akla, beyazla ilgili.
Aksan
İyi, temiz olarak tanınmış kimse.
Aksay
Dürüst, temiz olarak kabullen" anlamında kullanılan bir ad.
Aksel
Sel gibi ak" anlamında kullanılan bir ad.
Akser
Beyaz başlı, namuslu, dürüst, güvenilir.
Akses
Sesi güzel olan.
Akşit
1. Kutlu, uğurlu. 2. Nur, aydınlık.
Aksın
“Sen aksın, temiz ve lekesizsin, doğru ve dürüstsün” anlamında kullanılan bir ad.
Aksöğüt
Söğütgillerden, kabukları eczacılıkta kullanılan bir söğüt türü.
Aksoy
Temiz, tanınmış soydan gelen kimse.
Aksu
1. Kayalardan sızan tatlı ve berrak su. 2. Gözdeki billur cismin saydamlığını yitirerek ağarmasından ileri gelen körlük.
Aksun
Kımılda ve sun" anlamında kullanılan bir ad.
Aksunar
Dürüstlük, doğruluk gösterir" anlamında kullanılan bir ad.
Aksuner
Dürüst, güvenilir sunucu.
Aksungur
1. Eski Türk büyüklerine verilen san. 2. Kartalgillerden bir doğan türü, akdoğan.
Aksüyek
Soyu temiz olan.
Aktaç
Beyaz taç.
Aktalay
Beyaz deniz, ak deniz.
Aktan
Parlak, aydınlık sabah.
Aktar
1. Baharat veya güzel kokular satan kimse veya dükkân. 2. İğne, iplik, baharat, zarf, kâğıt, tütün vb. satılan dükkân. 3. Damlalar.
Aktaş
Lüle taşı
Aktay
Beyaz tay.
Aktekin
Güvenilir, dürüst prens, şehzade.
Aktemür
bk. Akdemir
Aktimur
bk. Akdemir
Aktı
1. Saf, masum. 2. El emeği.
Aktolga
Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.
Aktuğ
Beyaz tuğ.
Aktün
Aydınlık, mehtaplı gece.
Aktuna
Gösterişli, görkemli dürüst kimse.
Aktunç
Beyaz tunç.
Aktürk
Soylu, temiz, doğru ve dürüst Türk.
Akün
Dürüstlüğü ve iyiliğiyle ün yapmış kimse.
Akünal
Dürüstlük ve iyilikle ün kazan" anlamında kullanılan bir ad.
Akvarol
Dürüst bir biçimde yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun anlamında kullanılan bir ad.
Akyel
Güneyden esen rüzgâr, lodos.
Akyiğit
Dürüstlüğü ve temizliğiyle tanınmış yiğit.
Akyıldız
Çoban yıldızı.
Akyol
Dürüst, doğru ve iyi yol, hak yol.
Akyön
Doğru yön.
Akyürek
Temiz, iyi niyetli kimse.
Akyurt
Güvenilir yurt.
Akyüz
Namuslu, şerefli, doğru kimse.
Ala
1. Karışık renkli, çok renkli, alaca. 2. Açık kestane renginde olan, ela. 3. Kekliğin boynundaki siyah halka.4. Benekli. 5. Tam olgunlaşmamış.
Alâattin
Dinin yücesi, ulusu, büyüğü.
Alabaş
1. Turpgillerden, şalgama benzeyen bir bitki.2. Baş tüyleri karışık renkli bir tür kuş.
Alabay
Henüz olgunlaşmamış kimse.
Alaca
1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk. 2. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma. 3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.
Alaçam
Rengi kızıla yakın bir çam türü
Alacan
Henüz olgunlaşmamış dost.
Alaçuk
1. Üzeri dal ve hasırla örtülmüş kulübe, çardak.2. Keçeden yapılan çadır.
Aladoğan
Karışık renkli doğan kuşu.
Alahan
Henüz olgunlaşmamış hükümdar.
Alakoç
Derisinde türlü renkler olan koç.
Alakurt
Derisinde türlü renkler olan kurt.
Alakuş
Tavus kuşu.
Alâmet
Belirti, iz.
Alan
1. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha. 2. Orman içinde düz ve ağaçsız yer.3. Ülke alan, fetheden, fatih.
Alanalp
Ülke fetheden yiğit.
Alanay
Ülke fetheden kimse.
Alanbay
Ülke fetheden kimse.
Alaner
Ülke fetheden yiğit kimse.
Alangu
Altın geyik.
Alat
1. Acele, çabuk. 2. Bir tür çam ağacı.
Alatan
Güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler.
Alataş
Çok renkli taş.
Alatay
Derisinde benekler olan tay.
Alay
1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk.2. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu.
Alaybey
Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi.
Alaz
1. Alev. 2. Ağaçsız, açıklık yerler. 3. Gösteriş, haşmet.
Albayrak
Türk bayrağı.
Albora
İşte fırtına çıktı" anlamında kullanılan bir ad.
Alburak
İşte Burak" anlamında kullanılan bir ad.
Alcan
Cesur, yürekli, atılgan kimse.
Alçık
Gözcü, kollayıcı.
Alçın
Al renkli, kırmızı.
Alçınsu
Kırmızı renkli su.
Aldemir
Demirin kızdırılmış durumu.
Aldoğan
Bir doğan türü.
Alem
1. Bayrak, sancak. 2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs.
Alemdar
Bayrağı veya sancağı taşıyan kimse.
Algan
Alan, fetheden, fatih.
Algın
1. Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. 2. Sevdalı, âşık, vurgun. 3. Hızlı akan su. 4. Cılız, zayıf.
Algu
1. Silah. 2. Hep, bütün, hepsi. 3. Topluluk.
Algun
bk. Algın.
Algur
1. Tümsek, tepe. 2. Sakin, sessiz. 3. (Far.) Kırmızı.
Alhan
Erkek deve kuşu.
Ali
1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
Alican
Yüce, ulu dost.
Alihan
Yüce, ulu hükümdar.
Alim
Bilgin.
Aliş
“Ali” adının halk dilinde değişmiş biçimi.
Alişah
Hükümdarların en yücesi.
Alişan
Herkes tarafından tanınan, ünlü.
Aliyar
Yüce, ulu dost, sevgili.
Alıcı
Duygulu, içli, alıngan.
Alışık
Herhangi bir duruma alışmış olan.
Alkan
Kırmızı kan.
Alkaş
bk. Alkış.
Alkılıç
Eline kılıç al anlamında kullanılan bir ad.
Alkım
Gökkuşağı.
Alkın
1. Sevdalı, âşık, vurgun. 2. Fakir, zayıf.
Alkış
Hayırlı dua.
Alkoç
Kınalı koç.
Alkor
Kırmızı ateş, köz.
Alkun
Hep, bütün, herkes.
Allahverdi
Allah bağışladı" anlamında kullanılan bir ad.
Almıla
Kırmızı elma.
Alnar
Kırmızı nar.
Alnıaçık
Dürüst, temiz, lekesiz kimse.
Alnıak
Doğru, güvenilir kimse.
Alp
1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan.
Alpağan
Cesur, yiğit, kahraman kimse.
Alpagu
1. Tek başına düşmana saldıran yiğit. 2. Eski Türklerde bir rütbe adı.
Alpak
Dürüst, kahraman, yiğit kimse.
Alpar
Yiğit, kahraman, cesur kimse.
Alparslan
1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.2. Büyük Selçuklu hükümdarı.
Alpartun
Kendine güveni olan yiğit.
Alpaslan
bk. Alparslan.
Alpat
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
Alpata
Yiğit, cesur, yürekli ata.
Alpay
Cesur, yiğit kimse.
Alpaydın
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
Alpayer
Cesur, yiğit kimse.
Alpbilge
Yiğit, cesur, yürekli bilge kişi.
Alpçetin
İnatçı, sert tavırlı yiğit.
Alpdemir
Demir yürekli, korkusuz yiğit.
Alpdoğan
Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse.
Alper
Yiğit, kahraman erkek.
Alperen
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
Alpergin
Yiğit, cesur, yürekli, olgun kimse.
Alpermiş
Yiğit, cesur, yürekli ermiş kimse.
Alpertunga
1. Yiğit, cesur, yürekli kimse.2. Türk destan kahramanı.
Alpgiray
Yiğit, cesur, yürekli hükümdar.
Alphan
Yiğit, cesur, yürekli hükümdar.
Alpkan
Yiğit soydan gelen.
Alpkanat
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
Alpkartal
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
Alpkın
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
Alpkülük
Ünlü, tanınmış yiğit kimse.
Alpkutlu
Yiğit, cesur, yürekli, kutlu kimse.
Alpman
Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Alpoğan
Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
Alpsoy
Yiğit soydan gelen kimse.
Alpsü
Yiğit asker.
Alptekin
Yiğit, cesur, yürekli hükümdar.
Alptoğan
bk. Alpdoğan
Alptuğ
Yiğit, cesur, yürekli, savaşçı kimse.
Alpyürek
Cesur, yürekli, yiğit kimse.
Alpyürük
Bir yerde duramayan, hareketli, cesur, yiğit kimse.
Alsan
“San al, şanın, adın duyulsun” anlamında kullanılan bir ad.
Alsancak
Türk bayrağı.
Alsoy
Ünlü bir soydan gelen kimse.
Altaç
Taç takın anlamında kullanılan bir ad.
Altan
1. Kızıl tan. 2. Hakan, sultan, padişah.
Altaner
Yiğit, cesur hükümdar gibi olan kimse.
Altaş
Kırmızı taş.
Altav
Altın.
Altay
Yüksek dağ.
Altemür
Al renkli demir.
Alten
Kırmızı tenli kimse.
Altın
1. Parlak sarı renkte, kolay işlenen, değerli paslanmaz maden. 2. Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınay
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınbaran
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınbaş
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınbay
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınel
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altıner
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınhan
Üstün nitelikli, değerli hükümdar.
Altıniz
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınışık
Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
Altınışın
Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
Altınkaya
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınkılıç
Üstün nitelikli, değerli, savaşçı kimse.
Altınok
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altınöz
Soyu üstün nitelikli, değerli olan kimse.
Altınsoy
Soyu üstün nitelikli, değerli olan kimse.
Altıntaç
Altın taç takınmış kimse.
Altıntaş
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altıntop
1. Üstün nitelikli, değerli kimse.2. Greyfurt.
Altıntuğ
Üstün nitelikli, değerli kimse.
Altoğan
bk. Aldoğan.
Altop
İşte al, tombul bir çocuk anlamında kullanılan bir ad.
Altuğ
Kırmızı tuğ.
Altun
bk. Altın
Altuna
Kızıl akan Tuna nehri.
Altunay
bk. Altınay
Altunbaş
bk. Altınbaş
Altunç
Kırmızı tunç.
Altunçağ
Altın çağ.
Altuner
bk. Altıner
Altunhan
bk. Altunhan
Altuntaş
bk. Altıntaş
Amaç
Erişilmek istenen sonuç, maksat, gaye, hedef.
Amanullah
bk. Emanullah
Amil
1. İsteyen, emeli olan. 2. Etken, etmen, sebep, faktör.
Amir
Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
Anadolu
1. Anne, doldu!" anlamında kullanılan bir ad.2. Türkiye’nin Asya kıtasında bulunan topraklarına verilen ad.
Ancı
Avcı.
Ançıbay
Avcı bey.
Andaç
1. Armağan.2. Evlat, nesil. 3. Ün, şöhret. 4. Eş, denk.
Andak
Derhâl, hemen.
Andelip
Bülbül.
Andiç
Ant iç, yemin et anlamında kullanılan bir ad.
Andıç
bk. Andaç.
Angı
1. Şan, şöhret, ün. 2. Hatıra, hediye, armağan.
Angıl
Ünlü, tanınmış.
Angın
Tanınmış, ünlü.
Angış
Anı, hatıra.
Angıt
Ördekgillerden, tüyleri kiremit renginde, evcilleştirilebilen bir yaban kuşu.
Anı
Yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra.
Anık
1. Hazır. 2. Anı, hatıra. 3. Zayıf, cılız.
Anıl
1. Amaç, erek. 2. Yavaş, ağır. 3. Bellek, hafıza. 4. “Adın her zaman anılsın” anlamında kullanılan bir ad.
Anıt
Önemli bir olayın veya büyük bir kişinin gelecek kuşaklarca tarih boyunca anılması için yapılan, göze çarpacak büyüklükte, sembol niteliğinde yapı.
Anlı
Ünlü, tanınmış, namlı.
Annak
1. Karşı, ön taraf. 2. Doruk, gözetleme yeri, siper. 3. Duygu. 4. Hatıra. 5. Alan, meydan
Ant
1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.2. Kendi kendine söz verme
Apa
1. Büyük. 2. San, unvan.
Apak
Tertemiz, bembeyaz.
Apakhan
Tertemiz, dürüst hükümdar.
Apaydın
Çok aydınlık, çok ışıklı.
Aracı
Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.
Arafat
1. Tanışma, buluşma yeri.2. Hacıların Kurban Bayramı'nın arife günü toplandıkları Mekke'nin doğusundaki tepe.
Aral
1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada. 2. Sıradağlar.
Aran
1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
Aras
1. Kendisininmiş gibi sahip çıkılan, bulunmuş mal.2. Doğu Anadolu’da bir ırmak.
Arat
1. Cesaret, yüreklilik. 2. Halk.
Araz
1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret.
Arbaş
Sarışın, mavi gözlü kimse.
Arbay
bk. Erbay
Arbek
bk. Erbey
Arca
1. Temiz. 2. Namuslu.
Arcan
Özü saf, temiz kimse.
Arda
1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Sonra gelen.4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı.
Ardahan
Sonra gelen, sonraki hükümdar.
Ardemir
bk. Erdemir
Ardıç
Servigillerden, güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen, yuvarlak kara yemişleri ilaç olarak kullanılan bir ağaççık.
Ardıl
Birinin ardından gelip onun yerine geçen kimse.
Arel
Temiz, dürüst kimse.
Arer
Temiz, doğru kimse.
Argın
Yorgun, bitkin, zayıf.
Argu
İki dağ arası, uçurum.
Arguç
Gurur.
Argüden
Temiz ve dürüst olmayı amaçlayan kimse.
Argüder
bk. Argüden
Argün
Temiz, aydınlık gün.
Arhan
Üstün nitelikli, dürüst hükümdar.
Ari
1. Özgür. 2. Çıplak, yoksun. 3. Boş.
Arif
Çok anlayışlı ve sezgili kimse.
Arik
Çabuk davranan, çevik kimse.
Arı
1. Temiz. 2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf. 3. Kutsal. 4. Günahsız. 5. Çiçeklerden bal yapan böcek. 6. Çalışkan.
Arıbal
Katışıksız, temiz bal.
Arıbaş
Dürüst, güvenilir kimse.
Arıboğa
Çalışkan kimse.
Arıç
Barış.
Arıca
Temizce, arı gibi.
Arıcan
Temiz, doğru kimse.
Arıel
Dürüst, temiz, namuslu.
Arıer
Çalışkan kimse.
Arığ
bk. Arık
Arıhan
Dürüst, çalışkan hükümdar.
Arık
1. Temiz, saf, duru.2. Zayıf, cılız. 3. Su yolu, ark. 4. Dere, çay. 5. Fidan dikilen yer.
Arıkal
“Temiz, doğru ve dürüst kal” anlamında kullanılan bir ad.
Arıkan
Temiz soylu kimse.
Arıkboğa
bk. Arıboğa
Arıker
Temiz, dürüst kimse.
Arıkhan
Temiz, dürüst hükümdar.
Arıkiz
Kendisinden sonra iyi bir ad bırakmış olan kimse.
Arıkol
Temiz ve dürüst ol anlamında kullanılan bir ad.
Arıkut
Mutlu olmuş dürüst kimse.
Arıl
Temizlen, arın anlamında kullanlıan bir ad.
Arıman
Temiz, saf, dürüst kimse.
Arın
1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü.
Arınç
1. Temiz, saf, arı. 2. Barış, huzur.
Arınık
Temiz, saf, berrak.
Arıpınar
Berrak akan pınar.
Arış
1. Kolun dirsekle bilek arasındaki bölümü. 2. Araba, kağnı oku. 3. Asma.
Arısal
Arı gibi çalışkan kimse.
Arısan
Temiz, doğru tanınmış kimse.
Arısoy
Temiz ve dürüst bir soydan gelmiş olan kimse.
Arısu
Berrak akan su temiz ve dürüst olan kimse.
Arıtan
Temizleyen, arı duruma getiren.
Arıtaş
Temiz taş.
Arıyüz
Temiz görünüşlü kimse.
Arkadaş
1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri.2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri.
Arkan
1. Temiz, arı kandan gelen. 2. Üstün, galip.
Arkın
1. Yavaş, ağır, sakin. 2. Zayıf. 3. Gelecek yıl.
Arkış
1. Elçi, haberci. 2. Kervan.
Arkoç
Arı gibi çalışkan kimse.
Arkun
bk. Arkın
Arkut
Temiz, uğurlu, kutlu.
Arlan
“Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad.
Armağan
1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Arman
1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Arna
Adak, adanmış.
Arol
“Arı, temiz, çalışkan ol” anlamında kullanılan bir ad.
Arpad
Arpacık.
Arpağ
Sihir, büyü, üfürük.
Arpak
Temiz, dürüst, güvenilir kimse.
Arpınar
bk. Arıpınar
Arsal
1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral.
Arsan
Temiz adlı, iyi tanınan kimse.
Arslan
bk. Aslan
Arslaner
bk. Aslaner
Arsoy
bk. Arısoy
Artaç
Temiz taç takınmış, güvenilir hükümdar.
Artam
1. Erdem, fazilet. 2. Değer, kıymet.
Artan
1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik.
Artık
1. Erdemli, nitelikli, üstün. 2. Fazla, çok, daha çok.
Artuç
Ucu sivri bir demirle donanmış, uzunca çubuk şeklinde, mızrak türünden eski bir silah.
Artuk
bk. Artık
Artun
Gururlu, kendine güveni olan kimse.
Artunç
bk. Ertunç
Artut
Hediye.
Aru
bk. Arı
Arukan
bk. Arıkan
Aryüz
bk. Arıyüz
Arzık
Dindar, sofu
Asaf
1. Vezir. 2. Hazreti Süleyman’ın veziri.
Asal
Başlıca, esaslı, temel.
Asalet
(asa:let)
Asan
Kolay.
Aşcır
Güçlükleri, engelleri yenen kimse.
Asil
Soylu.
Aşir
1. Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri. 2. On sayısı. 3. On gün.
Ası
1. Yarar, fayda, kazanç. 2. Yetişkin, olgun. 3. İri, gösterişli. 4. Çevik.
Asıf
Şiddetli rüzgâr, fırtına
Asım
1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli.
Aşır
bk. Aşir
Aşkan
1. Kula donlu at. 2. İşaret, im. 3. Renk, beniz.
Aşkın
1. Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş.2. Benzerlerinden üstün.3. Çok, fazla.
Aşkınay
Benzerlerinden üstün olan.
Aşkıner
Benzerlerinden üstün olan kimse.
Aslan
1.Kedigillerden, Afrika'da ve Asya'da yaşayan, erkekleri yeleli, yırtıcı, uzunluğu 160 cm, kuyruğu 70 cm ve ucu püsküllü, çok koyu sarı renkli güçlü bir memeli türü. 2. Gürbüz, yiğit adam.
Aslaner
Aslan gibi yürekli ve cesaretli olan kimse.
Aslanhan
Aslan gibi yürekli ve cesaretli olan hükümdar.
Aslıbey
Bey soyundan gelen.
Aslıhan
Han soyundan gelen.
Asri
Çağcıl, çağdaş.
Asu
(A:su)
Asutay
Hırçın tay.
Ata
1. Baba. 2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri.3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri.
Ataan
Atalarını an, hatırla anlamında kullanılan bir ad.
Atabay
Zengin, saygın kimse.
Atabek
Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala.
Atabey
bk. Atabek.
Atabörü
Atası cesur ve yiğit olan kimse.
Ataç
1. Atalardan gelen, atalarla ilgili olan. 2. Büyüklük gösteren çocuk.
Atacan
Sevgili baba anlamında kullanılan bir ad.
Atadan
Atalardan gelen.
Ataergin
Atalardan ulaşan.
Atagün
Ataların aydınlığı.
Atahan
Hükümdar olan ata.
Atak
1. Dışa dönük, canlı, girişken. 2. Eli açık, cömert. 3. Atıcı, nişancı.
Atakan
Hükümdar olan ata.
Ataker
1. Dışa dönük, canlı, girişken kimse.2. Eli açık, cömert kimse.3. Atıcı, nişancı kimse.
Atakul
Atalarını gerçekten seven kimse.
Atakurt
Atası cesur ve yiğit olan kimse.
Atakut
Ataları kutlu olan kimse.
Atalan
At sahibi olan kimse.
Atalay
Ünlü, namlı, şöhretli kimse.
Atalmış
Ünlü, namlı, şöhretli kimse.
Ataman
Ata kişi, başkan, önder.
Atambay
Atam beydir anlamında kullanılan bir ad.
Atamer
Atam yiğittir anlamında kullanılan bir ad.
Atamtürk
Atam Türk'tür analamında kullanılan bir ad.
Ataner
Atan yiğittir anlamında kullanılan bir ad.
Atanur
Atası aydın, bilge olan kimse.
Ataol
Yüce bir insan ol anlamında kullanılan bir ad.
Ataöv
Atalarını öv anlamında kullanılan bir ad.
Atasagun
Hekim, doktor.
Atasan
Ataları gibi ünlü olan kimse.
Atasay
Atalarına saygı göster anlamında kullanılan bir ad.
Atasev
Atalarını sev anlamında kullanılan bir ad.
Ataseven
Atalarını seven kimse.
Atasever
bk. Ataseven
Atasevin
Atalarınını seviniz anlamında kullanılan bir ad.
Atasoy
Ataları gibi soylu olan kimse.
Atasü
Ataları asker olan kimse.
Atatöre
Atalardan gelen töre.
Atatuğ
Atalarının tuğunu takmış olan kimse.
Atatüre
bk. Atatöre
Atatürk
1. Türklerin atası. 2. Büyük kurtarıcı Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya 1934 yılında yasayla verilmiş soyadı.
Ataullah
Allah’ın bağışı, ihsanı.
Ataün
Ata-ün.
Atay
Bilinen, tanınmış kimse.
Ateş
1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.2. Coşkunluk.
Atfi
Şefkatle, iyilikseverlikle ilgili.
Atgun
1. Yorgun, bitkin. 2. Yavaş. 3. Gizli, saklı. 4. Yaban armudu. 5. Yırtıcı hayvan.
Atik
1. Eski. 2. Özgür, hür. 3. Asil, soylu.
Atila
bk. Attila
Atilla
bk. Attila
Atıf
1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen
Atıl
“Girişken ol, ilerlemek için çaba göster, hızla ilerle, atılgan ol” anlamlarında kullanılan bir ad.
Atılay
bk. Atalay
Atılgan
1. Çekinip korkmadan kendini tehlike veya güçlüklere atan kimse.2. Girişken.
Atız
İki dere arasındaki su geçecek set.
Atlan
1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem.
Atlı
1. Atı olan.2. Ünlü, tanınmış.
Atlığ
Ünlü, tanınmış, adlı.
Atlıhan
1. Atı olan hükümdar.2. Ünlü hükümdar.
Atmaca
Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük yırtıcı bir kuş.
Atom
1. Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşikleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık. 2. Eski Yunan filozoflarına göre, gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri.
Attilâ
1. Ünlü. 2. Babacık. 3. Büyük Hun İmparatorunun adı.
Atuf
Birine sevgisi olan, sevgi duyan.
Avar
1. Direnen, karşı koyan.2. VII.yüzyılın sonuna değin Orta Avrupa’da yaşamış bir Türk boyu.
Avcı
Avlanmayı seven, avı iş edinen kimse.
Avhan
Avı seven hükümdar.
Avkan
1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer.
Avni
Yardım ve yardımcılıkla ilgili.
Avşar
bk. Afşar.
Avunç
Avunma, teselli.
Ay
1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu.
Ayalp
Ay kadar parlak ve güzel yiğit.
Ayaltın
Ay ve altın gibi parlak olan.
Ayanç
Saygı.
Ayas
bk. Ayaz
Ayata
Ey baba! anlamında kullanılan bir ad.
Ayataç
Ey büyüklenen sevimliçocuk1 anlamında kullanılan bir ad.
Ayaydın
Ay ışığı, ay aydınlığı.
Ayaz
1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap.
Aybar
Gösterişli, heybetli, görkemli.
Aybars
1. Ay gibi güzel ve temiz pars. 2. Hun İmparatoru Attila'nın amcası.
Aybaş
Ey lider, önder! anlamında kullanılan bir ad.
Aybay
Ey bey! anlamında kullanılan bir ad.
Aybek
1. Ay gibi güzel ve yakışıklı olan bey.2. Hindistan’daki Türk Memlûkleri Devletinin kurucusu. (Ö. 1210).
Ayberk
Ey güçlü kimse anlamında kullanılan bir ad.
Aybey
Ay gibi güzel olan yakışıklı bey.
Ayboğa
Ey güçlü kimse anlamında kullanılan bir ad.
Aybora
Ey fırtına gibi olan! anlamında kullanılan bir ad.
Aycan
Ey sevgili anlamında kullanılan bir ad.
Ayçetin
Ey anlaşılması güç kimse! anlamında kullanılan bir ad. kullanılan
Aycihan
Dünyayı aydınlatan ay.
Aycıl
Ay gibi, ayla ilgili.
Aydar
Çocuğun ensesindeki saçlar, perçem.
Aydemir
Ay gibi ışıklı, temiz, demir gibi güçlü kimse.
Aydeniz
Ay gibi güzel, deniz gibi coşkulu olan.
Aydinç
Ay gibi dinç olan.
Aydın
1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık. 2. Açık, kolay anlaşılır. 3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse. 4. Umut veren. 5. Mehtap.
Aydınalp
İleri düşünceli yiğit.
Aydınay
Aydan daha güzel ve parlak olan.
Aydınbay
İleri görüşlü kimse.
Aydınbey
İleri görüşlü bey.
Aydınel
Eli açık, cömert olan kimse.
Aydıner
İleri görüşlü kimse.
Aydınol
İleri görüşlü ol anlamında kullanılan bir ad.
Aydıntan
Sabahın aydınlığı gibi parlak olan.
Aydıntuğ
Başına parlak bir tuğ takmış olan kimse.
Aydınyol
Yolu aydınlık olan kimse.
Aydoğan
Ay gibi doğan.
Aydoğdu
Ay gibi doğan.
Aydoğmuş
Ay gibi doğmuş olan.
Aydolun
Dolunay, mehtap.
Aydonat
Ay gibi güzelliklerle donanmış olan.
Ayet
1. Kur'an surelerini oluşturan kısımlardan her biri. 2. Belirti, nişan.
Ayetullah
Allah'ın ayetleri.
Aygün
Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan.
Aygüner
Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan kimse.
Aygut
Karşılık, mükâfat.
Aygutalp
Her şeye karşılık veren yiğit.
Ayhan
Ey hükümdar! anlamında kullanılan bir ad.
Ayık
1. Anlayışlı, uyanık.2. Sarhoşluğu ve baygınlığı geçmiş olan.
Aykaç
1. Söyleyen, konuşan. 2. Akıl veren. 3. Ozan, şair.
Aykal
Ay gibi parlak ve ışıklı kal anlamında kullanılan bir ad.
Aykan
Parlak soylu, soyu sopu temiz.
Aykın
Çok konuşan.
Aykul
Ey kul! anlamında kullanılan bir ad.
Aykurt
Ey kurt gibi olan! anlamında kullanılan bir ad.
Aykut
Kutlu, uğurlu ay.
Aykutalp
Ay gibi uğurlu olan yiğit.
Aykutlu
Ay gibi kutlu olan.
Aylan
Açıklık, alan, meydan.
Ayman
Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Aymete
Ay ve mete.
Aymutlu
Ay gibi mutlu olan.
Ayni
Gözle ilgili olan.
Aypar
bk. Aybar
Aypars
bk. Aybars
Aypolat
Ay gibi güzel, çelik gibi güçlü olan.
Ayral
Benzerlerinden farklı olan.
Ayrıl
İki yolun ayrıldığı yer, yol kavşağı.
Aysal
Ay gibi, aya benzeyen.
Aysan
Ay gibi parlak, ışıklı, temiz tanınmış adı olan.
Aysev
Ay gibi güzel ve parlak olanları sev anlamında kullanılan bir ad.
Aysever
Ay gibi güzel ve parlak olanları seven anlamında kullanılan bir ad.
Aysevin
Ay gibi güzel olaları sevin anlamında kullanılan bir ad.
Aysın
Sen aysın, ay kadar güzelsin” anlamında kullanılan bir ad.
Aysoy
Ay gibi temiz soylu olan.
Aysu
Ay gibi parlak, su gibi berrak olan.
Aysun
Uysal.
Aysunar
Ay gibi olan güzelliğini gösteren.
Aysungur
Ey soğukkanlı kimse! anlamında kullanılan bir ad.
Aytaç
Ay gibi parlak taç takmış olan.
Aytan
Ay aydınlığı.
Aytar
Haberci, haber veren.
Aytek
Ay gibi tek, biricik, eşsiz.
Aytekin
Ay gibi tek ve uğurlu olan.
Aytemiz
Ay gibi saf ve temiz olan.
Aytemur
bk. Aydemir
Aytigin
Ay gibi güzel ve parlak olan.
Aytimur
bk. Aydemir
Aytış
Konuşma, söyleyiş.
Aytok
Ey doymuş! anlamında kullanılan bir ad.
Aytolun
Dolunay, ayın on dördü.
Aytop
Dolunay, ayın on dördü.
Aytöre
İyi töre, aydınlık getiren töre.
Aytuğ
Ay gibi tuğ.
Aytün
Ay ve gece.
Aytuna
Ay gibi gösterişli, görkemli olan.
Aytunç
Ay gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan.
Aytunca
Ay ve tunca.
Aytunga
Ey kahraman, yiğit! anlamında kullanılan bir ad.
Aytürk
1. Ay gibi güzel olan.2. "Ey Türk!" anlamında kullanılan bir ad.
Ayün
Ay gibi ünlü olan.
Ayvaz
1. Koca, eş. 2. Güzel, yakışıklı. 3. Saçsız, kel. 4. Sağır. 5. Kaba. 6. Osmanlılar zamanında büyük konaklarda mutfak işlerini gören uşak.
Ayverdi
Çevresine ışık saçtı, yararlı oldu anlamında kullanılan bir ad.
Ayyarkın
Ay ve güneş ışığı.
Ayyaruk
Ay ışığı.
Ayyıldız
Ay ve yıldız.
Ayyüce
Ay gibi parlak ve ulu olan.
Azadi
Özgürlük, serbestlik
Azam
Büyük, çok büyük.
Azamet
Büyüklük, ululuk.
Azamettin
Dinin azameti, ululuğu.
Azat
Kurtulmuş, serbest, özgür.
Azer
(a:zer)
Azim
Büyük, ulu.
Aziz
1. Ermiş, eren. 2. Sevgide üstün tutulan.
Azmi
1. Azimli, kararlı.2. Sözünde duran.
Azmun
Deneme, sınama.
Aznavur
1. Yiğit, kahraman. 2. Ele avuca sığmayan. 3. Sinirli, sert, korku veren iri yarı kimse.
Azrak
Az bulunur, nadir.