Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

1. Haberci, haber veren. 2. Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan. 3. Yüksek, yüce.

1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.

Soyu sopu temiz olan kimse..

1. Haykıran, çağıran. 2. Meclis, toplantı.

Pişmanlık duyan, pişman.

Seyrek, az bulunur.

1. Yararlı, kârlı. 2. Tanrı adlarındandır.3. Yok eden, ortadan kaldıran, süren.

1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.

1. Zühre, Venüs gezegeni. 2. Ar. Ergenliğe erişmiş

Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş.

1. Bolluk, varlık içinde yaşayış. 2. Cennetin bir bölümü.

1. Birinin yerine geçen. 2. Kadı. 3. Nöbet bekleyen.

1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, arif.

1. Bir kavim veya kabilenin başkanı. 2. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan en eski derviş veya dede

bk. Nakip

Adın duyulsun, ün kazan anlamında kullanılan bir ad.

Namlı, ünlü.

Ünlü, namlı, şöhretli.

Yazıcı, yazar, kâtip.

Yürekli, yiğit.

Cesur, yürekli kimse.

İnsanlar, halk, herkes.

Öğüt veren.

1. Pay, hisse. 2. Allah’ın kısmet ettiği şey.

1. Yayan, saçan. 2. Nesir yazan.

Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan.

1. Bir şeyi iki eşit parçaya bölen. 2. Ekmek.

Yardımcı, yardım eden.

Dine yardımı dokunan kimse, yardımcı.

Tanrı yardımıyla, üstünlük ve ülke almakla ilgili.

Allah'ın yardımı.

1. Öğütçü, öğüt veren. 2. Temiz, saf.

Bozulmaz biçimde tövbe eden.

1. Söyleyen, konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici.

Güzel, düzgün konuşan, söz söyleyen.

1. Zayıf, güçsüz. 2. Beceriksiz.

1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan'da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.

1. Bakma, göz atma. 2. Düşünme. 3. Göz değme. 4. İtibar, saygı.

Temiz, pak.

(na:zik)

Benzer, eş, örnek.

1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan.

1. Bakan, gören.2. Bakan, vekil.

1. Nazımla, sözle, şiirle ilgili. 2. Sıralı, tertipli.

Dinin şanı ve şerefi.

1. Haberci. 2. Peygamber.

Namlı, ünlü, şerefli.

1. Yüksek nitelikli ve onurlu. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Bilgili ve erdemli.

Soy temizliği, soyluluk.

Dinin soyluluğu.

Kurtuluş, kurtulma.

Kurtulmuş.

1. Dülger. 2. Marangoz.

Kahramanlık, yiğitlik, kuvvetli ve gözü pek olma.

Soyu temiz, soylu.

bk. Necmettin

1. Dinin yıldızı. 2. Erkek adı.

Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait.

1. Sohbet arkadaşı. 2. Güzel öykü anlatan, tatlı konuşan.

Azlık, seyreklik, az bulunma.

1. Bir adam, tek kişi. 2. Er, asker.

Yararlı.

Herkes tarafından beğenilen, çok güzel.

Gündüz.

1. Dehşet, korku. 2. Yağmacı, çapulcu.

Nehirle ilgili olan.

1. Soy, nesil. 2. Doğa, yaradılış, yapı.

İyi bir olay, mutlu bir durum karşısında söylenen bir söz.

Pehlivan, yiğit.

Yumuşaklık, gevşeklik.

Sevinç, keyif, neşe, şenlik.

Meydana gelme, oluşma.

Aynı çağda yaşayan ve hemen hemen aynı yaşta bulunan kimselerin tümü, kuşak.

1. Yumuşak esinti, yel. 2. Yumuşak huylu.

Yumuşak huylu.

Soylu, soyu temiz.

Sevinçli, neşeli, şenlikli.

Genç, yeni yetişen.

1. Deniz. 2. Leyla ile Mecnun hikâyesindeki Mecnun'un adı.

İyi, sevinçli haber, müjde.

Yeni yetişen, genç, körpe.

Dinin ışığı, aydınlığı.

Işıklı, parlak.

1. Yeni gün. 2. Eski İran takvimine göre yeni yılın ve baharın başlangıç günü. 3. Güneşin Koç burcuna girdiği gün.

Yeni yıl.

Yeni doğmuş, yeni doğan çocuk.

1. Nurlu, parlak. 2. Işıklı cisim. 3. Güneş

Ney çalan kimse.

Dinin temizliği.

1. Temiz, lekesiz, masum. 2. Rahat ve huzur veren.3. Güzel, kibar.

Temiz, saf, ince.

1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.

(nida:)

Bağıran, seslenen.

Sonuncu.

Doğa, huy, yaradılış.

(niha:yet)

Nil ve han.

(Ni:met)

Tanrının verdiği nimet.

Yılın dördüncü ayı.

Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.

Nisan ayında doğan.

1. Yalvarma, yakarma. 2. İstek, arzu. 3. Dua.

Yalvaran, niyaz eden.

1. Kural.2. Düzen, tertip, sıra. 3. Kanun.

Dinin nizamı, düzeni.

Tertipli, düzenli.

Zayıf.

1. Köpek.2. Kafkasya'da yaşayan bir Türk kavmi.

1. Başkomutan. 2. Bey.

1. Ağlama.2. İnanışa göre, üçüncü peygamber olup tufanda bütün canlılardan birer çift alarak bir gemide kurtulmuştur.

Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.

Nuh Peygamber soyundan olan.

1. Kan. 2. Gelincik.

1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim.

Aydınlık, ışık al anlamında kullanılan bir ad.

Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit.

1. Işıklı, ışık saçan. 2. Saygı uyandıran, nurlu.

Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.

Ayın parlaklığı, ay ışığı.

Aydınlık, ışık, parlaklık.

Sürekli aydınlık, nurlu, parlak olan.

Nurlu, aydınlık kimse.

Nurlu, ışıklı, aydın kimse.

Dünyayı aydınlatan nur, âlemin, dünyanın ışığı.

Aydınlığı dağlara vuran.

Aydınlık, parlak bir soydan gelen.

Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.

Nurlu, parlak biri biçimde doğan.

Nurlu, ışık saçan kimse.

Nurlu, aydınlık, ışık saçan kimse.

Sana nur, aydınlık, ışık ulaşsın anlamında kullanılan bir ad.

Dinin ışığı, nuru.

Işık saçan hükümdar.

Işıklı, aydınlık.

Tanrının ışığı, nuru.

Temiz, aydınlık soydan gelen kimse.

Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse.

Aydınlık ol, ışık saç anlamında kullanılan bir ad.

Özü, içi aydınlık, nurlu olan.

Aydınlık, parak şah.

Işık saç, çevreni aydınlat anlamında kullanılan bir ad.

Aydınlık, temiz adı olan.

Işık seli, aydınlık seli.

Nurlu, ışıklı taç giymiş olan.

Nurlu, aydınlık hükümdar.

Çok güzel, ışıktan bir top kadar güzel olan.

Tanrı'nın nuru.

Işık, aydınlık ver anlamında kullanılan bir ad.

Nurlu, aydınlık kişi.

1. Yardım. 2. Allah’ın yardımı. 3. Üstünlük, başarı.

Dinin üstünlüğü.

Müjde, iyi haber.

bk. Noyan

1. Eğlence, neşe. 2. Ferahlık, sevinç.