Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

Hepsi | A B C D E F G H I K L M N O P R S T U V Y Z
183 sonuç bulundu.
İ
İbad
bk. İbat
İbadet
Allah’ın buyruklarını yerine getirme, tapınma.
İbadullah
Allah'ın kulları, insanlar.
İbat
1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler.
İbik
1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası.
İbiş
bk. İbrahim
İbo
bk. İbrahim
İbrahim
İnananların, halkların babası.
İçaçan
İç açan, gönlü rahatlatan, beğenilen.
İçli
Kolay duygulanan, duygulu, hassas.
İçöz
İçi özlü, değerli.
İçten
Yürekten, candan, samimi.
İdi
1. Güç, kuvvet.2. Sahip.
İdikurt
Güçlü kimse.
İdikut
Kutlu, saadetli, yüksek rütbeli.
İdris
1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı.
İffet
1. Temizlik. 2. Namus.
İğdemir
Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.
İhlâs
1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık.
İhsan
1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey.
İhvan
1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler.
İhya
(ihya:)
İkbal
1. Baht açıklığı. 2. Arzu, istek.
İkiz
Bir çift, iki tane.
İklim
1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.
İkram
1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme.
İkrami
1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven.
İl
Yurt, ülke, devlet, halk.
İlal
Ülke al, fethet anlamında kullanılan bir ad.
İlalan
Ülke alan, ülke fetheden.
İlaldı
bk. İlalan
İlalmış
bk. İlalan
İlarslan
Ülkenin en güçlü insanı.
İlaydın
Ülkenini aydın ve mutlu kimsesi.
İlbars
Ülkenini en güçlü kimsesi.
İlbaş
Bir ülkenin başı, hükümdar.
İlbasan
Bir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden.
İlbasmış
bk. İlbasan
İlbastı
bk. İlbasan
İlbay
Vali.
İlbeg
bk. İlbey
İlbek
bk. İlbey
İlbey
Memleketin, ülkenin hükümdarı.
İlbeyi
bk. İlbey
İlbilge
Ülkenin en bilge kişisi.
İlboğa
Ülkenini en güçlü kimsesi.
İlbozan
Ülkenin altını üstüne getiren kimse.
İlbozdu
Ülkenin altını üstüne getirdi anlamında kullanılan bir ad.
İlbudun
Memleket halkı.
İlcan
Memleketin sevimlisi.
İlçi
bk. Elçi
İldem
Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
İldemer
Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
İldemir
Ülkenin güçlü kimsesi.
İldeniz
Ülkenin denizi.
İldeş
Aynı ülkeden olanların her biri.
İlergin
Ülkenini olgun kimsesi.
İleri
1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek.
İlerigün
Önceki gün
İlgazi
Gazi olan.
İlgi
İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki.
İlgin
bk. Elgin
İlginç
İlgi uyandıran, ilgi ve dikkat çeken.
İlgü
Engel.
İlgün
Halk, ulus, ahali.
İlham
1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allah’ın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler.
İlhami
İçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili.
İlhan
1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san.
İlig
Eski Türklerde hükümdar.
İlim
1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim.
İlimdar
Bilim sahibi, bilgili kimse.
İlkan
Öncelikle an, hatırla anlamında kullanılan bir ad.
İlkay
Ayın hilal durumu, yeni ay.
İlke
1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı.
İlkehan
Kendine göre ilkeleri olan hükümdar.
İlker
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlki
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkim
İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri.
İlkin
İlk doğan çocuklara verilen adlardan biri.
İlkiz
İkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı.
İlksoy
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkün
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkünsal
İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkut
Ülkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu.
İlkutay
Ülkenin mutlusu olan kimse.
İlkutlu
Ülkenin kutlusu, saygın kimsesi.
İlmen
Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş.
İlpars
Ülkenin en güçlü kimsesi.
İlsavaş
Ülkenini savaşçı kimsesi.
İlsavun
Ülkeni düşmanlardan koru, savun anlamında kullanılan bir ad.
İlsev
Ülkeni sev anlamında kullanılan bir ad.
İlseven
Ülkesini seven.
İlsever
Ülkesini seven.
İlsu
Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı.
İltan
Ülkenin beğenilen insanı.
İltaş
Ülkenin sert, güçlü insanı.
İltay
Ülkenin benzersiz insanı.
İltekin
Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
İltemir
bk. İldemir
İltemiz
Ülkenin temiz ve dürüst insanı.
İltemür
bk. İldemir
İlter
Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse.
İlteriş
Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren.
İltutmuş
Ülkeyi idare altında yöneten kimse.
İltüze
Ülkeninin adaletini sağlayan kimse.
İltüzün
Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi.
İlvan
1. Gösteriş, çalım. 2. Süs.
İlyas
1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı.
İmadettin
Dinin direği.
İmam
1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse.
İmamettin
Dinin öncüsü, önderi.
İman
1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme.
İmat
Direk, sütun.
İmdat
1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet.
İmer
Çok zengin, varlıklı.
İmre
1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş.
İmren
Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği.
İnak
Gerçek dost, arkadaş, sırdaş.
İnal
Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
İnalbey
Kendisine inanılan, güvenilen bey.
İnalcık
Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
İnalkut
Kendisine inanılan, güvenilen kutlu kimse.
İnaltekin
Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
İnan
Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.
İnanç
1. Bir düşünceye gönülden bağlılık. 2. Allah’a, bir dine inanma, iman. 3. Güven ve inanma duygusu.
İnançlı
İnancı olan, imanlı.
İnanır
İnanan, inançlı.
İnanöz
Özünde inanç olan, iman eden.
İnayet
(ina:yet)
İnce
Düşünce, duygu veya davranış bakımından, sevgi ve saygı uyandıran, nazik.
İncebay
Nazik, kibar kimse.
İncebey
Nazik kimse.
İncesu
Su gibi saf ve temiz olan nazik kimse.
İnkılâp
1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim.
İnönü
Türkiye Cumhuriyetinin ikinci Cumhurbaşkanı, Kurtuluş Savaşı kahramanı, kumandan ve devlet adamı İsmet Paşanın soyadı.
İren
Özgür, hür.
İrfan
1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.
İrfani
İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
İrfat
Yardım etme, bir şey verme.
İrşat
Doğru yolu gösterme, uyarma.
İrtek
1. Şafak vaktinde doğan. 2. Masal, efsane.
İsa
1. Allah’ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye’de ve Batı’da takvim başlangıcı sayılan peygamber.
İşcan
Çalışkan, becerikli, iş bilen.
İsfendiyar
İran Mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı.
İşgüden
İş yapan, çalışan.
İşgüder
İş yapan, çalışan.
İshak
1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi.
İskender
1. Padişah.2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan’ı ele geçirmiş olan büyük kumandan.
İskit
1. Milattan önce Orta Asya’dan Güney Rusya’ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at.
İşkur
Bir iş edin anlamında kullanılan bir ad.
İslâm
1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman.
İsmail
1. Tanrı'yı işiten.2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi.
İşman
bk. İşmen
İşmen
İş yapmayı seven, çalışkan kimse.
İsmet
1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus.
İsrafil
İslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek.
İşseven
İş yapmayı seven kimse.
İşsever
İş yapmayı seven kimse.
İstemihan
Göktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağan'ın kardeşi olan Türk hakanı.
İstikbal
1. Gelecek zaman, gelecek.2. Karşılama.
İstiklâl
Bağımsızlık, özgürlük.
İsvan
Sacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç.
İvecen
Aceleci, canı tez.
İvegen
Aceleci, canı tez.
İyem
Güzellik.
İyicil
İyilik etmeyi seven, iyiliksever.
İyidoğan
Doğumu uğur getiren.
İyigün
İyi günde doğan.
İyimser
1. Her olayı umutla karşılayan ve her şeyin sonunu iyi gören. 2. İyiliksever kimse.
İyiol
İyi ol, iyi davran anlamında kullanılan bir ad.
İyisan
İyi adla anılan, iyi tanınan kimse.
İyisoy
Temiz ve iyi tanınmış soydan gelen kimse.
İyiyürek
Başkaları için hep iyilik düşünen, iyiliksever kimse.
İzboğa
Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse.
İzbörü
Kurt izi.
İzbudak
Soyu iyi bir iz bırakmış olan kimse.
İzbudun
Tarihe geçen millet.
İzbul
Soyunu, sopunu araştır anlamında kullanılan bir ad.
İzem
Büyüklük, ululuk.
İzgi
bk. İzgü
İzgü
1. İyi, güzel.2. Akıllı, adaletli.
İzzet
1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram.
İzzettin
Dinin değeri, gücü ve ululuğu.