İbadetAllah’ın buyruklarını yerine getirme, tapınma.
İbadullahAllah'ın kulları, insanlar.
İbat1. Kullar, insanlar. 2. İbadet edenler.
İbik1. Köşe, kenar, uç. 2. Tavuk, kuş vb. hayvanların gagası.
İbrahimİnananların, halkların babası.
İçaçanİç açan, gönlü rahatlatan, beğenilen.
İçliKolay duygulanan, duygulu, hassas.
İçtenYürekten, candan, samimi.
İdi1. Güç, kuvvet.2. Sahip.
İdikutKutlu, saadetli, yüksek rütbeli.
İdris1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı.
İffet1. Temizlik. 2. Namus.
İğdemirMarangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.
İhlâs1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık.
İhsan1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey.
İhvan1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler.
İkbal1. Baht açıklığı. 2. Arzu, istek.
İklim1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.
İkram1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme.
İkrami1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven.
İlYurt, ülke, devlet, halk.
İlalÜlke al, fethet anlamında kullanılan bir ad.
İlalanÜlke alan, ülke fetheden.
İlarslanÜlkenin en güçlü insanı.
İlaydınÜlkenini aydın ve mutlu kimsesi.
İlbarsÜlkenini en güçlü kimsesi.
İlbaşBir ülkenin başı, hükümdar.
İlbasanBir ülke üzerine yürüyen, o ülkeyi fetheden.
İlbeyMemleketin, ülkenin hükümdarı.
İlbilgeÜlkenin en bilge kişisi.
İlboğaÜlkenini en güçlü kimsesi.
İlbozanÜlkenin altını üstüne getiren kimse.
İlbozduÜlkenin altını üstüne getirdi anlamında kullanılan bir ad.
İlcanMemleketin sevimlisi.
İldemYaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
İldemerYaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
İldemirÜlkenin güçlü kimsesi.
İldeşAynı ülkeden olanların her biri.
İlerginÜlkenini olgun kimsesi.
İleri1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek.
İlgiİki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki.
İlginçİlgi uyandıran, ilgi ve dikkat çeken.
İlham1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allah’ın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler.
İlhamiİçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili.
İlhan1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san.
İligEski Türklerde hükümdar.
İlim1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim.
İlimdarBilim sahibi, bilgili kimse.
İlkanÖncelikle an, hatırla anlamında kullanılan bir ad.
İlkayAyın hilal durumu, yeni ay.
İlke1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı.
İlkehanKendine göre ilkeleri olan hükümdar.
İlkerİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkiİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkimİlk doğan çocuklara verilen adlardan biri.
İlkinİlk doğan çocuklara verilen adlardan biri.
İlkizİkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı.
İlksoyİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkünİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkünsalİlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İlkutÜlkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu.
İlkutayÜlkenin mutlusu olan kimse.
İlkutluÜlkenin kutlusu, saygın kimsesi.
İlmenBir ülke halkından olan kimse, yurttaş.
İlparsÜlkenin en güçlü kimsesi.
İlsavaşÜlkenini savaşçı kimsesi.
İlsavunÜlkeni düşmanlardan koru, savun anlamında kullanılan bir ad.
İlsevÜlkeni sev anlamında kullanılan bir ad.
İlsuÜlkenin su gibi sar ve temiz insanı.
İltanÜlkenin beğenilen insanı.
İltaşÜlkenin sert, güçlü insanı.
İltayÜlkenin benzersiz insanı.
İltekinÜlkenin tek ve eşsiz insanı.
İltemizÜlkenin temiz ve dürüst insanı.
İlterYurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse.
İlterişDevleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren.
İltutmuşÜlkeyi idare altında yöneten kimse.
İltüzeÜlkeninin adaletini sağlayan kimse.
İltüzünÜlkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi.
İlvan1. Gösteriş, çalım. 2. Süs.
İlyas1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı.
İmam1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse.
İmamettinDinin öncüsü, önderi.
İman1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme.
İmdat1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet.
İmerÇok zengin, varlıklı.
İmre1. Âşık, tutkun. 2. Kardeş. 3. Arkadaş.
İmrenGörülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği.
İnakGerçek dost, arkadaş, sırdaş.
İnalKendisine inanılan, güvenilen kimse.
İnalbeyKendisine inanılan, güvenilen bey.
İnalcıkKendisine inanılan, güvenilen kimse.
İnalkutKendisine inanılan, güvenilen kutlu kimse.
İnaltekinKendisine inanılan, güvenilen kimse.
İnanBir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.
İnanç1. Bir düşünceye gönülden bağlılık. 2. Allah’a, bir dine inanma, iman. 3. Güven ve inanma duygusu.
İnançlıİnancı olan, imanlı.
İnanözÖzünde inanç olan, iman eden.
İnceDüşünce, duygu veya davranış bakımından, sevgi ve saygı uyandıran, nazik.
İncebayNazik, kibar kimse.
İncesuSu gibi saf ve temiz olan nazik kimse.
İnkılâp1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim.
İnönüTürkiye Cumhuriyetinin ikinci Cumhurbaşkanı, Kurtuluş Savaşı kahramanı, kumandan ve devlet adamı İsmet Paşanın soyadı.
İrfan1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.
İrfaniİrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
İrfatYardım etme, bir şey verme.
İrşatDoğru yolu gösterme, uyarma.
İrtek1. Şafak vaktinde doğan. 2. Masal, efsane.
İsa1. Allah’ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye’de ve Batı’da takvim başlangıcı sayılan peygamber.
İşcanÇalışkan, becerikli, iş bilen.
İsfendiyarİran Mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı.
İşgüdenİş yapan, çalışan.
İşgüderİş yapan, çalışan.
İshak1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi.
İskender1. Padişah.2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan’ı ele geçirmiş olan büyük kumandan.
İskit1. Milattan önce Orta Asya’dan Güney Rusya’ya göç ederek burada imparatorluk kuran kavim. 2. Koşuda dördüncü gelen at.
İşkurBir iş edin anlamında kullanılan bir ad.
İslâm1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman.
İsmail1. Tanrı'yı işiten.2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi.
İşmenİş yapmayı seven, çalışkan kimse.
İsmet1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus.
İsrafilİslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek.
İşsevenİş yapmayı seven kimse.
İşseverİş yapmayı seven kimse.
İstemihanGöktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağan'ın kardeşi olan Türk hakanı.
İstikbal1. Gelecek zaman, gelecek.2. Karşılama.
İstiklâlBağımsızlık, özgürlük.
İsvanSacda pişen ekmeği çevirmeye yarayan araç.
İyicilİyilik etmeyi seven, iyiliksever.
İyidoğanDoğumu uğur getiren.
İyimser1. Her olayı umutla karşılayan ve her şeyin sonunu iyi gören. 2. İyiliksever kimse.
İyiolİyi ol, iyi davran anlamında kullanılan bir ad.
İyisanİyi adla anılan, iyi tanınan kimse.
İyisoyTemiz ve iyi tanınmış soydan gelen kimse.
İyiyürekBaşkaları için hep iyilik düşünen, iyiliksever kimse.
İzboğaGüçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse.
İzbudakSoyu iyi bir iz bırakmış olan kimse.
İzbudunTarihe geçen millet.
İzbulSoyunu, sopunu araştır anlamında kullanılan bir ad.
İzgü1. İyi, güzel.2. Akıllı, adaletli.
İzzet1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram.
İzzettinDinin değeri, gücü ve ululuğu.