Erkek Bebek İsimleri Sözlüğü

Hepsi | A B C D E F G H I K L M N O P R S T U V Y Z
319 sonuç bulundu.
Ö
Öbek
Yığın, takım, grup.
Öcal
Yapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al anlamında kullanılan bir ad.
Ödül
1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan.
Öge
1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret.
Öger
Akıllı, bilgili kimse.
Öget
1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel.
Ögetürk
Akıllı, bilgili Türk.
Öğmen
Harman.
Öğrünç
Sevinç.
Öğünç
bk. Övünç
Öğüt
Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz.
Öğütal
Öğüt dinle anlamında kullanılan bir ad.
Ök
Akıl, hatır, zekâ, zihin.
Öke
bk. Öge
Ökeer
Akıllı, bilgili kimse.
Ökelik
Akıllılık, bilgelik.
Ökkeş
Erkek örümcek.
Öklü
Akıllı.
Ökmen
Akıllı, zeki, bilgili kimse.
Ökmener
Akıllı, bilgili kimse.
Ökte
Akıllı, zeki, anlayışlı, bilgili.
Öktem
1. Güçlü. 2. Onurlu.
Öktemer
1. Güçlü kimse.2. Onurlu kimse.
Ökten
1. Akıllı, bilgili.2. Kahraman, cesur.
Öktener
1. Akıllı, bilgili kimse.2. Kahraman, cesur kimse.
Ölçüm
Ölçülerek elde edilen sonuç.
Ölen
1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.
Ölmez
Uzun ömürlü.
Ölmezbey
Uzun ömürlü bey.
Ömer
1. Yaşama, yaşayış, hayat, canlılık. 2. İkinci halife.
Ömüral
Uzun ömürlü ol anlamında kullanılan bir ad.
Ömürcan
Uzun ömürlü.
Önad
Adı önde gelen, tanınan.
Önal
Üstün gel, başta ol anlamında kullanılan bir ad.
Önalan
Önce davranan, üstün gelen, başta olan.
Önaydın
İlerisi, önü aydınlık olan.
Öncel
1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar.
Öncü
1. Kılavuz, rehber. 2. Önder. 3. Yeni bir görüş ve akım başlatan kimse.
Öncübay
Öncü olan kimse.
Öncüer
Öncü olan kimse.
Önder
1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz.
Önderol
Önderlik yap anlamında kullanılan bir ad.
Öndeş
Yol gösteren, rehber, kılavuz.
Öndünç
1. Haberci. 2. Başta olan.
Önemli
Önemi olan, değerli.
Önen
Hak, adalet.
Öneri
Öne sürülen görüş, düşünce, teklif.
Öneş
1. Rehber, kılavuz. 2. İnat.
Öney
Önde olan, önde gelen, üstün.
Öngel
Ağırbaşlı kimse.
Öngen
Başarı, zafer.
Öngör
İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davran anlamında kullanılan bir ad.
Öngören
İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.
Öngü
1. İlk, önce, önceki. 2. Direnme, inat.
Öngül
İlk çocuğa verilen bir ad.
Öngüt
1. Saklanarak yanaşma, izinden yürüme. 2. Hücum etmek için elverişli yer.
Öniz
Daha önce iz bırakmış olan, ünlü.
Önkal
Önde ol, ileride ol anlamında kullanılan bir ad.
Önol
Başta gel, önde ol anlamında kullanılan bir ad.
Önsal
Önde ol, ileride ol anlamında kullanılan bir ad.
Önsav
Başta gelen düşünce.
Önsel
Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.
Önsoy
Tanınan, önde gelen soydan olan kimse.
Öntaş
Güçlü, lider olan kimse.
Ören
1. Eski yapı veya kent kalıntısı. 2. Şehir, kent. 3. Köy. 4. Bitek ova. 5. Ormanlık yer
Örenel
Eliyle bir şeyler ören kimse.
Örfi
Törenlerle, âdetlerle ilgili.
Örgen
1. Organ. 2. İnce halat, urgan.
Örik
bk. Örük
Örnek
1. Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey. 2. Durumu ve niteliği benimsenmeye değer kimse.
Örs
Üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli demir kütle.
Örsan
Yüce adı olan.
Örsay
Yüce olarak kabul et anlamında kullanılan bir ad.
Örsel
Sel gibi çağlayan değerli kimse.
Örskan
Sağlam bir soydan gelen kimse.
Örtaş
Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Örtay
Değerli, saygın kişi.
Öründü
Seçkin, seçilmiş, beğenilen.
Örüner
Açık tenli kimse.
Öryürek
Güçlü, korkusuz.
Ötnü
Yalvarma, dileme, isteme, rica.
Ötüken
1. Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
Ötün
Yalvarma, dileme, isteme.
Öveç
İki üç yaşındaki erkek koyun.
Övet
Şükretme.
Övgü
Birini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
Övül
Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan anlamında kullanılan bir ad.
Övün
Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini yücelt anlamında kullanılan bir ad.
Övünal
Övünerek al anlamında kullanılan bir ad.
Övünç
Övünmeye yol açan, övünülecek şey.
Öymen
Evcimen, evine bağlı kimse.
Özak
Özü temiz, doğru kimse.
Özakan
Katıksız, saf bir biçimde akan.
Özakar
bk. Özakan
Özakay
Özü temiz kimse.
Özakın
İçten gelerek yapılan akın.
Özakıncı
İçten gelerek akın yapan kmse.
Özaktuğ
Başıa beyaz tuğ takmış kimse.
Özal
Özünü al, gerçeğini al anlamında kullanılan bir ad.
Özalp
Özünde yiğit olan kimse.
Özalpman
Özünde yiğit olan kimse.
Özalpsan
Yiğitliğiyle tanınan kimse.
Özaltan
Gerçek hükümdar olan kimse.
Özaltay
Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Özaltın
Özü altın gibi değerli olan kimse.
Özaltuğ
Kırmızı tuğ takınmış olan kimse.
Özarda
Sonradan gelen kimse.
Özarı
Arı gibi çalışkan kimse.
Özark
Özü temiz kimse.
Özarkın
Özü yavaş, sakin olan kimse.
Özaslan
Aslan gibi güçlü, soylu kimse.
Özata
Gerçekten ataya yaraşır olan kimse.
Özatay
Özü herkesçe tanınan kimse.
Özay
Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
Özaydın
Özü temiz, aydınlık kimse.
Özayhan
Özünde hükümdarlık olan kimse.
Özbağ
Gerçek dost olan kimse.
Özbal
Balın özü gibi tatlı olan kimse.
Özbala
Öz çocuk.
Özbaş
Gerçek önder, kılavuz.
Özbatu
Gerçekten üstün gelen, yenen.
Özbay
Gerçekten zengin olan kimse.
Özbaydar
Gerçekten zengin olan kimse.
Özbek
1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.
Özbekkan
Özbek soyundan gelen kimse.
Özben
Gerçekten ben anlamında kullanılan bir ad.
Özberk
Özü güçlü kimse.
Özbey
Gerçekten bey olan kimse.
Özbil
Özünü bil, aslını tanı anlamında kullanılan bir ad.
Özbilek
Bileği güçlü olan kimse.
Özbilen
Özünü bilen, kendisini tanıyan kimse.
Özbilge
Gerçekten bilgili olan kimse.
Özbilgin
Gerçekten bilgin olan kimse.
Özbilir
Kendini bilen kimse.
Özbir
Özü, sözü bir olan kimse.
Özboğa
Gerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse.
Özçam
Özü çam gibi doğru olan kimse.
Özcan
Gerçekten dost olan kimse.
Özcebe
Savaşa hazır olan kimse.
Özçelik
Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.
Özçevik
Canlı, çevik, hareketli kimse.
Özçın
Özü doğru, saf, temiz kimse.
Özçınar
Özü çınar ağacı gibi doğru ve dürüst olan kimse.
Özdağ
Özü dağ gibi yüce olan kimse.
Özdal
Özü dal gibi nazik ve zarif oaln kimse.
Özdamar
Özünde inatçılık olan kimse.
Özdeğer
Özü değerli olan kimse.
Özdek
1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde.
Özdel
Hediye.
Özdemir
Özü demir gibi güçlü olan kimse.
Özden
1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.
Özdener
Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse.
Özdeş
Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan.
Özdil
İçten, samimi dost.
Özdilek
Candan dilenen dilek.
Özdilmaç
Güvenilir çevirmen.
Özdinç
Özü canlı olan kimse.
Özdinçer
Özü canlı olan kişi.
Özdoğa
Gerçek doğa.
Özdoğal
Gerçekten doğal olan.
Özdoğan
Öz kardeş.
Özdoğdu
Öz kardeş olarak dünyaya geldi anlamında kullanılan bir ad.
Özdoğmuş
Öz kardeş.
Özdoğru
Özü temiz, dürüst, doğru olan kimse.
Özdoru
bk. Özdoruk
Özdoruk
Özü yüce olan kimse.
Özduran
Özü sakin olan kimse.
Özdurdu
Özü sakinleşti anlamında kullanılan bir ad.
Özduru
Özü temiz ve dürüst olan kimse.
Özdurul
Özü sakinleşsin anlamında kullanılan bir ad.
Özdurum
Özü sakin, durulmuş kimse.
Özek
1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin içi, özü. 5. Bitki filizi. 6. Bir şeyin ortası. 7. Sel yarıntısı.
Özekan
Canlı, hareketli kimse.
Özel
1. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan. 2. Devlete değil, kişiye ait olan. 3. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer.
Özen
1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Birbirine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. 5. Dere, ırmak.
Özenç
1. İstek. 2. Gıpta, imrenme.
Özender
Ender bulunan yaradılışta olan, değerli.
Özengin
Özü sağlam, dürüst olan kimse.
Özer
Yiğit, doğru kimse.
Özercan
Yiğit, doğru kimse
Özerdal
Genç kimse.
Özerdem
Bütün erdemleri özünde toplayan kimse.
Özerdim
Özüne, gerçeğine erdim, ulaştım anlamında kullanılan bir ad.
Özerdinç
Özünden canlı, dinç olan erkek.
Özerek
Asıl amaç, ulaşılmak istenen şey.
Özerhan
Grçekten yiğit olan hükümdar.
Özerinç
Gerçek huzura kavuşmuş kimse.
Özerk
Kendi kendini idare edebilen kimse.
Özerkin
Gerçek özgür kimse.
Özerkmen
Özünden güçlü olan kimse.
Özerman
Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Özerol
Gerçek yiğit ol anlamında kullanılan bir ad..
Özertan
Gerçekten erdemli olan kimse.
Özertem
Gerçekten erdemli olan kimse.
Özge
1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı.6. Yürekli, gözü pek.
Özgebay
İyi, güzel, yürekli erkek.
Özgeci
Kişisel yarar gözetmeden başkasına yararlı olmaya çalışan kimse.
Özgeer
İyi, güzel, cana yakın erkek.
Özgen
Özü geniş, rahat, sakin kimse.
Özgenalp
Özü geniş, rahat, sakin yiğit.
Özgenay
Özü geniş, rahat, sakin kimse.
Özgenç
Özü genç kimse.
Özgener
Özü geniş, rahat, sakin kimse.
Özger
İyi, güzel,cana yakın kimse.
Özgiray
Gerçek hükümdar.
Özgü
1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.
Özgüç
Özü güçlü, kuvvetli kimse.
Özgüleç
Güler yüzlü, içten gülen kimse.
Özgün
1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
Özgünay
Kendisine has nitelikleri olan güzel.
Özgüner
Kendine özgü nitelikleri olan kimse.
Özgüneş
Özü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
Özgür
1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
Özgürcan
Özgürlüğe düşkün kimse.
Özgürel
Bağımlı olmayan, özgür davranan kimse.
Özgüven
Kendine güvenen kimse.
Özhakan
Hükümdar soyundan gelen kimse.
Özhan
Hükümdar soyundan gelen kimse.
Özil
Gerçekten o memleketten olan kimse.
Özilhan
Gerçek hükümdar.
Özilter
Yurdun gerçek koruyucusu, savunucusu olan kimse.
Özinal
Gerçek arkadaş, dostolan kimse.
Özinan
Gerçekten inançlı olan kimse.
Özkal
Özün değişmesin, hep böyle kal anlamında kullanılan bir ad.
Özkan
Temiz ve asil soydan gelen kimse.
Özkar
Özü kar gibi temiz olan kimse.
Özkaya
Özü kaya gibi güçlü olan kimse.
Özkayra
İçten gelen bağış, iyilik.
Özke
1. Sağlam, sağlıklı. 2. Temiz yürekli.
Özkent
Gerçekten şehirli olan kimse.
Özker
Sağlam, temiz yürekli kimse.
Özkerman
Sağlam, temiz yürekli kimse.
Özkın
Özü kın gibi korucucu, saklayıcı olan.
Özkınal
Özü kın gibi koruyucu olan kimse.
Özkınay
Özü kın gibi koruyucu olan kimse.
Özkoç
Gerçekten koç gibi kuvvetli ve güçlü kimse.
Özkök
Özü sağlam olan kimse.
Özkul
Gerçek kul.
Özkula
Gerçekten kula renginde olan.
Özkurt
Gerçek kurt.
Özkut
Gerçek kut, mutluluk.
Özkutal
Gerçek mutluluk senin olsun anlamında kullanılan bir ad.
Özkutay
Özü uğurlu ve ay gibi parlak olan kimse.
Özkutlu
Özü kutlu, uğurlu olan kimse.
Özkutsal
Özüne mutluluk saç anlamında kullanılan bir ad.
Özlek
1. Toprağın özü, verimli yeri. 2. Zaman. 3. Doğaüstü güç.
Özlen
Özlenecek kadar sevilen kişi ol anlamında kullanılan bir ad.
Özler
Özlem duyan, kavuşmak isteyen kimse.
Özlü
1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
Özlüer
Gerçek yiğit.
Özlütürk
Gerçek Türk.
Özman
bk. Özmen
Özmen
Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.
Özmert
Gerçekten mert olan kimse.
Özmut
Özünde mutlu olan kimse.
Öznur
Özü ışıklı, aydınlık kimse.
Özöğe
Bir şeyin aslı, özü.
Özoğul
Öz oğul.
Özoğuz
Gerçekten yiğit olan kimse.
Özok
Özü ok gibi güçlü olan kimse.
Özokçu
Gerçek okçu.
Özoktay
Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Özol
Özün değişmesin, olduğun gibi görün anlamında kullanılan bir ad.
Özön
Gönlü geniş kimse.
Özönder
Gerçek önder.
Özozan
Gerçek şair.
Özpala
Gerçekten yiğit kimse.
Özpeker
Çok güçlü erkek.
Özpetek
Gerçek petek.
Özpınar
Gerçek pınar.
Özpolat
Özü çelik gibi sağlam olan kimse.
Özpulat
bk. Özpolat
Özşahin
Özü şahin gibi güçlü olan kimse.
Özsan
Adı duyulmuş, ünlü.
Özsanlı
Adı duyulmuş, ünlü.
Özsel
Özle ilgili, öze ilişkin.
Özselen
Gerçek haber.
Özşen
Özü hep neşeli olan kimse.
Özsevi
İçten gelen sevgi.
Özsoy
Temiz, iyi, köklü soydan gelen kimse.
Özsözlü
Sözünden dönmeyen, sözünü tutan kimse.
Özsu
Bitki ve hayvan dokularında bulunan sulara verilen ad.
Özsüer
Gerçekten asker olan kimse.
Özsun
Kendini göster anlamında kullanılan bir ad.
Özsungur
Gerçekten soğukkanlı, sakin kimse
Özsüt
İyi süt emmiş, soylu, temiz kimse.
Öztan
Gerçek aydınlık.
Öztanır
Kendini tanıyan, bilen kimse.
Öztarhan
Ayrıcalıklı, saygın bir kişiliğe sahipolan kimse.
Öztaş
Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Öztay
Özü genç olan kimse.
Öztaylan
İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
Öztek
Biricik, tek.
Öztekin
Benzersiz kimse.
Öztimur
bk. Özdemir
Öztin
Ruhun özü.
Öztinel
Ruhsal yönden sağlıklı erkek.
Öztiner
Ruhsal yönden sağlıklı erkek.
Öztoklu
Gönlü doymuş kimse.
Öztoygar
bk. Toygar
Öztuna
bk. Tuna
Öztunç
Özü tunç gibi güçlü olan kimse.
Öztürk
Katıksız, saf Türk.
Özü
Duru, katıksız olan.
Özüak
Özü tertemiz olan kişi.
Özüdoğru
Özü doğru olan kimse.
Özüm
Kardeş gibi tutulup sevilen kimse.
Özün
1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan.
Özüpek
Ruhen güçlü olan kimse.
Özütok
Gönlü doymuş kimse.
Özver
Özveride bulun anlamında kullanılan bir ad.
Özverdi
Özveride bulundu" anlamında kullanılan bir ad.
Özveren
Özveride bulunan, fedakâr kimse.
Özveri
Bir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakârlık.
Özvermiş
Özverili davranan, fekakâr.
Özyay
Özü yay gibi sert olan kimse.
Özyörük
Gerçek yörük.
Özyurt
Anayurt.
Özyuva
Gerçek yuva.