Ebru1. Kaş. 2. Kâğıt süslemeciliğinde kullanılan, mottifli boyama yöntemi.
EcegülGül gibi güzel kız.
EcenurNur gibi parlak ve güzel kız.
Eda1. Davranış, tavır. 2. Naz, işve.
Edibe1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla ilgilenen kimse.
EgenurAydınlık saçan kimse.
Ehil1. Sahip, malik. 2. Becerikli, yetenekli. 3. Bir yerde oturan.
ElâGözde sarıya çalan kestane rengi.
ElaldıBecerisini büyüklerinden edindi anlamında kullanılan bir ad.
ElânurGözü sarıya çalan kestane rengi olan güzel.
ElbirlikBir işi yapmak için birleşme, beraberlik, dayanışma
Elif1. Arap alfabesinin ilk harfi. 2. İnce uzun boylu kız. 3. Alışmış, alışkın.
Elife1. İstenilen, alışılan şey. 2. Alışılmış, alışkın.
Elmas1. Mücevher olarak kullanılan saydam, değerli taş. 2. Çok sevgili ve değerli.
ElvedaBir daha kavuşulamayacağı düşünülen bir şeyden ayrılırken kullanılan bir söz.
EmelGerçekleştirilmesi zamana bağlı istek.
EmetullahAllah'ın kulu (kadınlar için kullanılır).
Emine1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Yüreğinde korku olmayan, korkusuz.
EmriyeEmirle, buyrukla ilgili.
EnfesÇok güzel, en güzel.
EniseDost, arkadaş, yâr, sevgili.
ErçilDoğru, sözüne güvenilir kişi.
ErdibikeOlgunluğa erişmiş, deneyimli kadın.
ErdibikemOlgunluğa erişmiş, deneyimli kadınım anlamında kullanılan bir ad.
ErengülDeneyimli, akıllı güzel kadın..
ErengünDeneyimli, akıllı kimse.
Erge1. Şımarık. 2. Nazlı.
ErgemNazlım, canım anlamında kullanılan bir ad.
ErguvanEflatunla kırmızı arası renkte çiçek açan, güze1 bir süs ağacı.
ErişenAmacına ulaşan, istediğini elde eden.
ErmiyeDolu yağdıran kasırga bulutları.
ErnaÇok güzel ve cilveli sevgili.
Ervin1. Şeref, saygınlık. 2. Barış. 3. Rüzgâr. 4. Veda.
EşayAy gibi, ay kadar güzel olan.
EsengülSağlıklı, salim, rahat kimse.
EsengünSağlıklı, salim, rahat kimse.
EşimDostum, arkadaşım anlamında kullanılan bir ad.
EşinDostun, arkadaşın anlamında kullanılan bir ad.
EsmerTeni ve saçları karaya çalan, koyu buğday rengi olan, yağız kimse.
EsmerayTeni ve saçları karaya çalan, koyu buğday rengi olan kadın.
EvecenÇabuk hareket eden, canlı, ivecen.
Evin1. Bir şeyin içindeki öz, cevher. 2. Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü. 3. Çok taneli başak. 4. Tohum, tane.
EzelîÖncesiz, başlangıçsız.
EzgiBelli bir kurala göre oluşturulan ve kulakta haz uyandıran ses dizisi, nağme.
EzginSenin ezgin, nağmen anlamında kullanılan bir ad.