Doğumum sezaryen olduğu için tarihi ve saati belliydi ancak yine de çok heyecanlıydım. Saat 7’de biraz da heyecanın verdiği telaşla hastaneye geldik. Doktorumuz henüz gelmemişti, o nedenle bir süre bekledik. O sırada heyecan, tedirginlik ve panik hali yaşıyordum. Öyle ki oturduğum yerden kalkıp, bir oraya bir buraya yürüyordum.

Bu sırada işlemlerimizi hallettik ve odamıza geçtik. Serum takıldı, iğne yapıldı derken doğumun gerçekçiliği biraz daha kendini hissettirmeye başlamıştı. Bir süre sonra çok düşünmemeye karar verdim ve akışına bıraktım. Böylece zaman daha hızlı ilerledi ve doğum saatim geldi. Sedye ile beni odamdan aldıklarında sessiz sessiz ağlamaya başlamıştım bile.

Sağlıklı bir doğum yapma umudu ile kötü şeyleri kafamdan uzaklaştırmaya çalışırken ameliyat masasına alındım. Masaya uzanır uzanmaz heyecanım birden geçti. Doktorun gelmesini beklerken, gerekli hazırlıklar yapıldı. Önce belden iğne yapacaklarını söylediler ve iğnem yapıldı. Yavaş yavaş ayaklarımın uyuştuğunu hissettim ve uzanmamı söylediler.

Uzandıktan sonra ise üzerim örtüldü ve o anda doktorumun sesini duydum. “Günaydın, artık zaman geldi. Hadi bakalım, başlıyoruz.” dedi. O sırada benimle yaşıt olduğunu düşündüğüm stajyer kulağıma eğilerek “bana her şeyi sorabilirsin, ben sana yardımcı olacağım, bebeğin çıkarken söyleyeceğim ve beraber göreceğiz.” dedi.

İşte beni o an tekrar büyük bir heyecan kapladı. O kadar çok merak etmeye başlamıştım ki bebeğimi, daha fazla beklemek istemiyordum. Ben bunları düşünürken operasyon başlamıştı bile. Stajyer bana az kaldığını ve bebeğimin doktorun elinde olduğunu söylerken tekrar ağlamaya başlamıştım.

Tam bu sırada bebeğimin sesini duydum. O anı size nasıl anlatabilirim hiç bilmiyorum. Tüm dünya silinmiş ve ben yeniden doğmuş gibi hissediyordum. Bu nedenle hüngür hüngür ağlamaya başladım. Doktorum; “Ne oldu? Ağlıyor musun? Eee annelik böyle bir şey işte.” dedi.

Bu sırada hemşirenin bebeğim ile konuştuğunu işittim. Hemşire “Benim yakışıklım, şimdi seni annene göstereceğim.” dedi. İşte bebeğimi göreceğim an gelmişti. Hamileliğim sırasında sürekli mide yanması yaşadığım için saçlı bir bebek görmeyi bekliyordum.

Bebeğimi yanıma getirip, yanağıma koydular. Benim tosun yavrumda hiç saç falan yoktu. Oğlumun kokusunu doya doya içime çektim. Dünyada böyle güzel başka bir koku olamazdı. Bana o anda dünyaları verdiler.

Daha sonra ise yanımda duran stajyere sonrasında ne olacağı ile ilgili sorular sormaya başladım. Ben soruları art arda sıralarken bir anda çok fazla uykum geldi. Yorulduğumu ve uyumak istediğimi söylediğim zaman doktorum, uyumam için iğne yapacağını biraz dinlemem gerektiğini söyledi. Bu sırada ameliyatım tamamlanmış ve odama geçmiştim bile.

Odamda gözlerimi açtığım zaman oğlumu yanımda gördüm ve çok mutlu oldum. Ailemiz büyümüştü resmen. Artık 3 kişilik bir aile olmuştuk.

Yağmur Alkanat