20 Ağustos, hayatımın değiştiği gün…

O gün biraz fazla uyumuştum, saat 11:00’de uyandım. Eşimin yengesinin yanındaydım, babaannesi de oradaydı. “Ne bu yüzünün hali?” deyince, şaşırdım. “Çok şişmiş, bugün çok farklısın.” dediler. Hiç aklıma gelmedi, yok normal halim dedim. Sonra eşimin babaannesi karnıma dokunup, dua okudu. İnşallah hayırlısıyla gelir diye.(Bu arada 40+3’teydim.)

Neyse, öğlen namazını kıldıktan sonra bir şeyler hissettim ve adet sancısı gibi tatlı bir sancım vardı. Tuvalete gittiğimde nişan olduğunu gördüm. (Nişanı çok soran oluyor, zaten farklı bir şey. Hemen anlaşılıyor.) Bir an korktum ve heyecanlandım, ağlamaya başladım; ama etrafımdakiler nasıl seviniyor ve heyecanlı. İlk bebek olduğu için ne olacak bilmiyorum, hazırlanıp hastahaneye gittik.

Devlet hastanesinde benim doktorum nöbetçi değildi, başka bir doktor vardı ve tatsız şeyler söylediği için orada kalamadım. Suyum da gelmişti, hastanede hâlâ sancım yoktu. Yaşadığımız yere iki üç saat uzaklıkta bir doğum evi vardı ve oradan çok korkuyordum. Dışarıdan insanların orası böyle orası şöyle demelerinden endişeliydim. Neyse gittik, benim dışımda kimseyi almadılar ve daha çok korktum. Muayene ettiler, 3 cm açıklık vardı. Gelene kadar yolda hep hurma yemiştim, saat 6:00 civarı gelmiştik.

Sonra odaya yerleşince, yanıma birini aldılar. Sancılarım birden başladı, 10 dakikada bir ama; bende bir çığlık, bir bağırış… Yan odadakiler korkudan kapıyı kapatmışlar ve kadını doğuma almışlar.

Benim suçum; bağırmak yerine ıkınıp, nefes alsam halbuki hemen olup bitecek.

Ebem de çok iyiydi. Allah ondan razı olsun. Sancılar 5 dakikada bire düşünce, bebeğin başı gözüktü ve doğuma girdim. Saat 20:50’de bebeğimi kucağıma aldım. 3 dikişim vardı ve bu kadar zorlamasam, belki hiç dikişim olmayacaktı. Neyse her şey bitti ve bebeğimle şu an oturup, televziyona bakıyoruz. Bu arada dikiş acıtmıyor, o arada uyuşturuyorlar zaten. Hepinize hayırlı, iyi doğumlar. Rabbim hepinizi tek nefeste kurtarsın, bağırmayın bebek korkup geri kaçmasın, sadece nefes al ve ver yapın.

Dilan Altaş