ŞabanArabi ayların sekizincisi, ramazandan önce gelen ay.
ŞafakGüneş doğmadan az önce beliren aydınlık.
Şahap1. Kıvılcım. 2. Akan yıldız. 3. Cesur, yürekli kimse.
ŞahatGüçlü, güzel cins at, atların şahı.
Şahbaz1. Bir cins iri ve beyaz doğan. 2. Yiğit, cesur, kahraman kimse. 3. Atılgan, becerikli kimse.
ŞahbeyÜstün nitelikli, saygın, yüce kimse.
ŞahdarDallı, budaklı ağaç.
ŞahinOldukça büyük boylu, yırtıcı kuş.
ŞahinalpŞahin gibi güçlü, yiğit, cesur kimse.
ŞahinbayŞahin gibi güçlü, yiğit kimse.
ŞahinbeyŞahin gibi güçlü, yiğit kimse.
ŞahinerŞahin gibi güçlü, yiğit kimse.
ŞahinhanŞahin gibi güçlü, yiğit hükümdar.
ŞahinkanYiğit soydan gelen, güçlü, kahraman kimse.
ŞahinterÇok yiğit, kahraman, şahin gibi kimse.
ŞahittinDinlerin şahı, dinlerin en iyisi.
ŞahlanŞaha kalk coş, kükre parla, ışılda" anlamlarında kullanılan bir ad.
ŞahruhYüce ruhlu, görkemli, üstün kişilikli kimse.
Şahsüvarİyi ata binen, yiğit kimse.
ŞahzadeŞah oğlu, hükümdar çocuğu.
Şaikİstekli, hevesli kimse.
Şakar1. Şen, neşeli, şakrak. 2. Yiğit, cesur.
ŞakirŞükreden, durumundan memnun olan kimse.
Şamilİçine alan, kapsayan.
ŞanlıbayTanınmış, ünlü kimse.
Şansalİyi niteliklerinle ün kazan, şanın yayılsın anlamında kullanılan bir ad.
ŞarbayKentli, şehirli kimse.
ŞecaatYiğitlik, yüreklilik. kahramanlık.
ŞefaattinDinin, Allah ile kul arasındaki aracılığı, dinin şefaati.
ŞefikŞefkatli, acıması olan, esirgeyici.
ŞefkatSevecenlik, acıma ve sevgi duygusu.
Şehadet1. Tanıklık, şahitlik. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Yüce bir ülkü uğrunda ölme, şehitlik. 4. İşaret, iz.
Şehadettin1. Dinin tanıklığı. 2. Dinin belirtisi, işareti.
ŞehâlemEvrenin hükümdarı.
Şehamet1. Mutluluk.2. Basiret, geleceği görme.
ŞehimAkıllı ve kurnaz yiğit.
ŞehinşahŞahların şahı, en büyük hükümdar.
ŞehleventLeventlerin şahı, boylu boslu, canlı, yakışıklı erkek.
ŞehmuzHükümdar soyundan gelen.
ŞekipSabırlı, dayanıklı, tahammüllü.
Şemail1. Huylar, davranışlar, alışkılar. 2. Bir kimsenin dış görünüşünün özellikleri.
ŞemdinDinin mumu, aydınlığı.
Şemi1. Mumla, ışıkla ilgili, ışıklı. 2. Mum yapan veya satan kimse.
ŞemimGüzel kokan, güzel kokulu.
ŞemsettinDinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık.
ŞemsiGüneşle ilgili, güneşe özgü.
ŞenalMutlu, sevinçli ol anlamında kullanılan bir ad.
ŞenalpNeşeli, canlı yiğit.
ŞenaltanNeşeli, sevinçli hükümdar.
ŞenayCanlı, neşeli kimse.
ŞenbaySevinçli, mutlu, varlıklı kimse.
ŞendoğanSevinçli, neşeli olarak dünyaya gelen.
ŞendurNeşeli kal, mutlu kal, mutluluğun kalıcı olsun anlamında kullanılan bir ad.
ŞenelŞen ve mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.
ŞengeldiGüler yüzle, sevinçle geldi anlamında kullanılan bir ad.
Şengilİyi yürekli, hoşsohbet kimse.
ŞengülGüler yüzlü, hoşsohbet kimse.
ŞengünNeşe ve mutluluk dolu gün.
ŞenizMutlu, sevinçli bir iz bırakan kimse.
ŞenkalHer zaman neşeli kal anlamında kullanılan bir ad.
ŞenlenNeşelen, mutlu ol anlamında kullanılan bir ad.
ŞenlikSevinçli, coşkulu, mutlu olma durumu.
ŞensalNeşeni, sevincini çevrene de yay, herkes şenlensin anlamında kullanılan bir ad.
ŞensenNeşeli ve mutlu bir insansın anlamında kullanılan bir ad.
ŞensoyNeşeli soydan gelen kimse.
ŞentürkNeşeli, canlı, mutlu Türk.
ŞenyaşarYaşamı neşeli, mutlu geçen kimse.
ŞenyurtNeşeli, mutlu insanların yurdu.
Şerafet1. Şerefli olma. 2. Soydanlık, asalet. 3. Hz. Muhammed´in soyundan gelme.
ŞerafettinDinlerin en şereflisi, en büyüğü.
ŞerefBüyüklük, ululuk, üstünlük.
ŞerefhanBüyük, ulu, üstün hükümdar.
Şerif1. Şerefli, kutsal. 2. Soylu, temiz. 3. Hz. Hasan’ın soyundan gelenlere verilen unvan.
ŞeşenGüzel konuşan, hatip.
ŞevkiŞevkli, neşeli, istekli.
Şeyyat1. Kendini çok yoran, kendini helak eden. 2. Yüze gülücü, iki yüzlü.
ŞideParlak, ışıklı, güneş.
Şimşad1. Bir ağaç türü. 2. Uzun boylu.
Şimşek1. Bir bulutun tabanı ile yer arasında, iki bulut arasında veya bir bulut içinde elektrik boşalırken oluşan kırık çizgi biçimindeki geçici ışık. 2. Canlı, hızlı, coşkulu, hareketli kimse.
ŞimşekerÇok hareketli, canlı, hızlı kimse.
ŞimşekhanÇok hareketli, canlı, hızlı hükümdar.
ŞimşekkanHareketli, canlı soydan gelen.
ŞinasiTanımaya, anlamaya özgü, tanımak, bilmekle ilgili.
ŞirzatAslan gibi güçlü, kişilikli kimse.
ŞölenBir olayı kutlamak veya eğlenmek amacıyla yapılan yemekli toplantı.
Şuayp1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldeniz’den çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.
Şükranİyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.